Κορναρίσματα

Η ζωή μου κυριαρχείται από κορναρίσματα.

Δέκα μέτρα από το κρεβάτι μου είναι το πάρκινγκ μιας εταιρείας. Κάθε μα ΚΑΘΕ πρωί με ξυπνάνε οι υπάλληλοι της που μπαίνουν στο πάργκινγ. Μετά από αρκετές παρατηρήσεις στον σεκιουρητά από εμένα και στον αρχισεκιουριτά από τη μάνα μου η δικαιολογία τους ήταν πως κορνάρουν γιατί δεν έχει καλή ωρατόττα και μας είπαν πως έχει δρομολοηθεί η αίτηση τους στη διοίκηση ώστε να μπει ένας μηχανισμός. Όπως μπορείτε να φανταστείτε με το που ξυπνάω τα νεύρα μου είναι σμπαράλια.

Να ήταν μόνο αυτό θα έλεγα: δε γαμιέται.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως μετά πάω στο γραφείο το οποίο βρίσκεται δίπλα στη πλατεία Βικτωρίας και πάνω σε ένα φανάρι. Κάθε μα ΚΑΘΕ φορά που πρασινίζει οι οδηγοί κορνάρουν και το πρόβλημα είναι πως δεν κορνάρει ένας άλλα τέσσερις ή πέντε.

Αϊ Σιχτίρ!

Ένας φίλος που δουλεύει στη Δημοτική Αστυνομία μου είπε πως υπάρχει νόμος ο οποίος λέει πως το κορνάρισμα τιμωρείται με 130 ευρώ, αλλά στη χώρα μας :(

Θα κλείσω με μία, ρητορική, απορεία: Για ποιο λόγο κορνάρουν οι άνθρωποι όταν είναι πηγμένος ο δρόμος; Με τη κόρνα θα εξαφανιστεί η κίνηση;

Προσθήκη 8/7/2009: Χθες μας τηλεφώνησαν από την εταιρείας και μας είπαν ότι έβαλαν ένα σύστημα στην είσοδο τους. Πράγματι σήμερα το πρωί δεν άκουσα κορναρίσματα από αυτούς, φυσικά άκουσα από όλους τους άλλους.