Η Σφαγή της πλατείας Τιενανμέν.

Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 20 χρόνια από τις σφαγές της πλατείας Τιενανμέν.
Το 1989 το κομμουνιστικό καθεστώς της πρώην ΕΣΣΔ είχε αρχίζει να τρίζει όπως και μερικά κομμουνιστικά καθεστώτα της Ευρώπης αλλά στην Κίνα το Kομμουνιστικό καθεστώς ζούσε και βασίλευε.

Η αφορμή για τις αρχικές διαδηλώσεις ήταν η κηδεία του Hu Yaobang. Κατά τη διάρκεια της κηδείας του 1.000.000 άνθρωποι είχαν μαζευτεί και διαδηλώνανε. Οι διαδηλωτές δεν εκπροσωπούσαν ένα ομογενή πολιτικό φάσμα αλλά αποτελούνταν από διάφορες πολιτικές τάσεις, όπως οι: απογοιτευμένοι από το καθεστώς, οι τροτσιστές αλλά και άνθρωποι που ζητούσαν απλά πολιτική ή και οικονομική ελευθερία.

Ο ακριβής αριθμός των νεκρών δεν είναι γνωστός. Το καθεστώς της Κίνας λέει πως υπήρξαν 241 νεκροί μαζί με τους στρατιώτες αλλά ο Κινεζικός Ερυθρος Σταυρός λέει πως οι νεκροί ήταν περισσότεροι από 7000.

Δύο σκηνές σημάδεψαν τις σφαγές:
Ο ανώνυμος

άοπλος άνδρας που σταμάτησε μία ύλη αρμάτων.

Το άγαλμα που αντέγραφε το άγαλμα της ελευθερίας της Νέας Υόρκης.

Το αποτέλεσμα της σφαγής δεν ήταν το αναμενόμενο μιας και αντί το καθεστώς της χώρας να ελευθερώσει τους πολίτες του βρήκε μία αφορμή για να τους καταπιέσει περισσότερο. Κρίμα.

Υ.Γ. Σχετικό άρθρο, μαζί με video, μπορείτε να βρείτε σε αυτό το άρθρο.

Srebrenica

Η Srebrenica είναι μία πόλη της Βοσνίας Ερζεγοβίνης η οποία έγινε, δυστυχώς, διάσημη κατά τη διάρκεια των πολέμων της Γιουγκοσλαβίας την προηγούμενη δεκαετία.

Δεν ήξερα πως να αρχίσω το κείμενο μιας και μπορούσα να το κάνω με τρεις τρόπους:
Πρώτον σαν αναφορά στο μεγαλύτερο έγκλημα που μπορούμε να κάνουμε οι άνθρωποι, την εθνοκάθαρση.
Δεύτερον τον λόγο που οι Ευρωπαίοι φρίκαραν με τις σφαγές, κάτι που είναι επίκαιρο μιας και την Κυριακή έχουμε Ευρωεκλογές
Τρίτον με το γεγονός πως στις σφαγές πήραν ενεργό μέρος πολλοί Έλληνες για συμπαράσταση με τους Σέρβους ομόδοξους τους.

Τελικά κέρδισε ο τρίτος τρόπος γιατί διάβασα σε μία ελεινή φυλλάδα (το Παρόν) κατηγορίες προς τον κύριο Τρεμόπουλο, ο οποίος είναι ο πρώτος στην ευρωλίστα του κόμματος μου: Οικολόγοι Πράσινοι.

Πριν μπω στο κύριος μέρος του κειμένου θέλω να αναφέρω πως η Srebrenica είχε κυρηχτεί από τον ΟΗΕ προστατευμένη πόλη από τα στρατεύματα της, κάτι που είναι σημαντικό για την ουσία του κειμένου μου.

Επειδή μου αρέσει να αντιφάσκω θα αρχίσω, τελικά, με με μία προσωπική παρένθεση, δηλαδή το γεγονός ότι πήγα στο σχολείο για τα παιδιά των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εκεί μας έμαθαν πως η Ε.Ε. ιδρύθηκε ώστε “plus jamais ca” (ποτέ ξανά αυτό), δηλαδή να μην ξανακάνει η ανθρωπότητα τα εγκλήματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Για αυτό το λόγο οι Ευρωπαίοι φρίκαραν με τα εγκλήματα, όλων των εθνοτήτων αλλά πάνω από όλα των Σέρβων, κατά τη διάρκεια των πολέμων της Γιουγκοσλαβίας την προηγούμενη δεκαετία.

Για όσους αγνοούν την ιστορία η Srebrenica ήταν ο ορισμός της πολυεθνοτικής πόλης μιας και η εθνοτική διαίρεση της πόλης το 1991 είχε ως εξής:

- Μουσουλμάνοι: 63.92%
- Σέρβοι: 28.4%
- Κροάτες 0.59%
- Γιουγκοσλάβοι: 5.7%
- Άλλοι: 1.37%

Δυστυχώς δεν βρήκα ποιο πρόσφατα στοιχεία αλλά υποθέτω πως κάποια από όλες τις εθνότητες θα έχει αφανιστεί.

Τον Ιούλιο του 1995, ο στρατός των Σέρβων κατέλαβε την πόλη, έσφαξε 8000 ανθρώπους και απέλασε σχεδόν 30.000 άλλους.

Το 2005 το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία αποφάσισε πως η σφαγή ήταν Γενοκτονία. Το 2007 το Διεθνές Δικαστήριο αποφάσισε και αυτό πως ήταν γενοκτονία.