Η Κυριαρχέια της Οθόνης.

Τον τελευταίο καιρό όπου και να πάω βλέπω οθόνες, στο μετρό, στον ηλεκτρικό, στις καφετέριες ακόμα και στα φαστφουντάδικα.

Η αποθέωση ήταν ένα ξενοδοχείο όπου έμεινα στο τέλος Ιουνίου. Στην αίθουσα του πρωινού είχε Τηλεόραση που έπαιζε ασταμάτητα. Ζήτησα από την γκαρσόνα να την κλείσει ή να τη χαμηλώσει αλλά μου είπε ότι δεν μπορεί γιατί κανονίζεται κεντρικά.

Για να πω και την κακία μου: την πρώτη μέρα έπαιζε βίντεο της Vissi και άλλων Ελλήνων τραγουδιστών, τον λόγο που τραγουδούσαν στα Αγγλικά τον αγνοώ και δεν είναι το θέμα μου. Την επομένη πέθανε ο Μάικλ Τζάκσον και έπαιζαν τραγούδια του. Δεν ήμουνα ποτέ οπαδός του αλλά συγκριτικά με τα Ελληνάδικα είναι Stravinsky.

Τον Σεπτέμβριο είχα πάει στη Λέσβο και φρίκαρα με την ηχορύπανση αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι οι εκπομπές που έπαιζαν στην, φυσικά;, κυριαρχούσα Τηλεόραση ήταν ποιοτικές.

Βρήκα ένα μέρος όπου η Τηλεόραση είναι χρήσιμη: στο γυμναστήριο μιας και όταν κάνω διάδρομο ή ποδήλατο χρειάζομαι το “μαγικό κουτί” για να περνάει η ώρα :)