«Ναι και που λες βρήκα ένα κιτ βελτίωσης για το αυτοκίνητο και κοστίζει μόνο 2.5 χιλιάρικα».
Ο πωλητής στο mini-market του σταθμού ΟΣΕ Θεσσαλονίκης είχε μία πολύ σοβαρή συζήτηση με ένα θαμώνα. Δεν ήθελα να τον διακόψω αλλά μιας και διψούσα και είχα ταξίδι μπροστά μου το έκανα έστω και αν είχα τύψεις από τη ντροπή.
«Καλησπέρα, ένα μεγάλο μπουκάλι νερό».
«Και θα βγάζει 217 άλογα;» ρωτάει ο θαμώνας.
«Ναι» απαντάει ο πωλητής καθώς πηγαίνει προς το ψυγείο.
«90 λεπτά», μου λέει, χωρίς να με έχει κοιτάξει ακόμα, καθώς βάζει το μπουκάλι σε μία πλαστική σακούλα.
«Συγνώμη αλλά δεν θέλω πλαστική σακούλα» του λέω.
Μου δίνει το μπουκάλι με την σακούλα και του ξαναλέω «δεν χρειάζομαι πλαστική σακούλα».
Σε αυτό το σημείο με κοιτάει (σαν να είδε εξωγήινο) γυρνάει στον θαμώνα κάνει μία ειρωνική γκριμάτσα και συνεχίζουν την κουβέντα.
«Μα καλά δεν θα είναι μεγάλες οι ζάντες για την κούρσα σου;» ρωτάει ο θαμώνας.
«Όχι όσο είναι η μαλ.. σας» λέω από μέσα μου καθώς φεύγω...
Υ.Γ. το κείμενο είναι από το πρώτο μου μπλογκ: Η πλαστική σακούλα, το κιτ βελτίωσης και ο ...
Για τους παλιούς φίλους
Πριν από 7 χρόνια