Μία τρύπα στο νερό;

Η ερώτηση είναι: ποιο είναι το αποτέλεσμα μετά και τις σημερινές κινητοποιήσεις. Στις 7/10/2012 είχα γράψει το ποστ: Και ξανά προς τη δόξα τραβούν; , εκείνες κινητοποιήσεις έχουν μία διαφορά με τις σημερινές μιας και τότε είχαμε μία ιδιότυπη επιτροπή υποδοχής για τη κυρία Μέρκελ η οποία ηγείται μιας χώρας που πολλοί Έλληνες θεωρούν ότι δρα ενάντια στα συμφέροντα μας. Το θέμα είναι ότι οι διαδηλωτές είναι οι ίδιοι και τα αιτήματα τους σχεδόν ταυτόσημα: ΣΥΡΙΖΑ, ΑνΕλ, ΧΑ, ΚΚΕ και όσοι έχουν τη «πολυτέλεια» να απεργούν, δηλαδή οι εργαζόμενοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ενάντια στο «κακό» μνημόνιο. Είναι αυτονόητο ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι για τη κρίση που μαστίζει την Ελλάδα αλλά οι διαδηλωτές δεν ζητάνε από τη Κυβέρνηση να προβεί στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, ένα απλό παράδειγμα: Δημόσια δωρεάν παιδεία; αλλά να διατηρηθούν τα προνόμια, πολλά από αυτά προκλητικά, που απολαμβάνουν μερικά κοινωνικά στρώματα. Η Εθνική τράπεζα έχει 2500 δικηγόρους και παρόλο που νομικά είναι ιδιωτική εταιρία, εισηγμένη σε Χρηματιστήρια τα διοικήσεις της τις ορίζει η εκάστοτε κυβέρνηση, μιας και ζω στην Ελλάδα θα προσθέσω ότι πάλι καλά που δεν την ορίζει η Εκκλησία της Ελλάδας η οποία είναι ένας βασικός μέτοχος της τράπεζας… Δεν ξέρω πόσο εκτεταμένα ήταν τα σημερινά επεισόδια μιας και πολλές φορές στην Ελλάδα Νόμος είναι το δίκαιο του τραμπούκου Προσωπικά ήμουνα τυχερός μιας και σήμερα στη τράπεζα ήμουνα ο μόνος πελάτης αλλά φυσικά σημασία έχει το σύνολο όχι το άτομο, αν πίστευα το αντίθετο τότε μάλλον θα διαδήλωνα. Ένας βασικός λόγος για το φαινόμενο των διαδηλώσεων είναι ότι μετριοπαθείς και ορθολογικές φωνές σαν του Νίκου Δήμου σπανίζουν και αυτό είναι τραγικό για την Ελλάδα.