Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Ελεύθερος Τύπος ή Δημοκρατία;

Ξεκαθαρίζω από την αρχή ότι ο τίτλος είναι ειρωνικός μιας και αυτές οι 2 “εφημερίδες”* είναι τραγικές αλλά έχω βαρεθεί να βλέπω διαφημίσεις τους, ειδικά στην τηλεόραση, και μάλιστα σε prime time.

Η πρώτη είναι κατά κάποιο τρόπο ιστορική μιας και υπάρχει εδώ και αρκετές δεκαετίες. Παρόλο που έχει αλλάξει αρκετούς εκδότες συνεχίζει να συντηρεί την αρνητική παράδοση που υπάρχει στην Ελλάδα με τις θεωρίες συνομοσίας και τις φυλλάδες της ακροδεξιάς η οποία παρά τις ήττες που υπέστει τελευταία ζει και βασιλεύει στην Ελλάδα...

Η δεύτερη είναι καινούργια μιας και ξεκίνησε την ημέρα που ο γραφικός Μίκης ανακοίνωσε την ίδρυση του κινηματός του, είμαι σίγουρος ότι ταιριάζει το τηλεοπτικό σλόγκαν “τυχαίο; δεν νομίζω”, και ανάμεσα στα πολλά “καλά” της είναι ότι εκθειάζει τον Μακαριστό Χριστόδουλο...

* Μερικοί, ευτυχώς πολλοί, δημοσιογράφοι αξίζουν αυτόν τον τίτλο οπότε βάζω το επίθετο σε εισαγωγικά.

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Βρυξέλλες...

Σε λίγες ώρες πετάω για τις Βρυξέλλες (στα Αγγλικά Brussels), η οποία είναι η πρωτεύουσσα του Βελγίου, της Ευρωπαϊκής Ενωσής, του ΝΑΤΟ και η πόλη που μεγάλωσα, για αυτό τον προφανές λόγο της έχω αφιερώσει πολλά ποστς και στα 2 μου μπλογκς:
1. Συνταγή: Gordon Blue
2. Βρυξέλλες - Brussel – Bruxelles – Brussels
3. Όταν το ΜΕ.Ρ.Α. - Ν.Α.Ρ. ανακάλυψε το Κόσσοβο στις ...Βρυξέλλες
4. Brussels Jazz Marathon
5. Place des Martyrs
Θα γυρίσω στις 28 Δεκεμβρίου και χαίρομαι πολύ που θα πάω μιας και θα δω την αδελφή μου, τα ανήψια μου καθώς και πολλούς παιδικούς φίλους.
Σας εύχομαι να περάσετε υπέροχες γιορτές :)
Είναι πιθανόν να μην έχω υπολογιστή με Ελληνικά άρα δεν θα μπορώ να απαντάω στα σχολιά σας. Θα το κάνω μόλις γυρίσω.

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Σάββατο 18 Δεκέμβρη: παγκόσμια μέρα του μετανάστη

Εκδηλώσεις στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (Συγγρού 136) 
...

ΘΕΛΟΥΜΕ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΟΧΙ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΥ ΜΙΣΟΥΣ
 
· 
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ:
3 μ.μ.:
Μετανάστευση στην οικονομική κρίση: Θα «πλημμυρίσουμε»;
Ομιλητές: Απ. Καψάλης (ερευνητής
ΙΝΕ-ΓΣΕΕ), Σ. Δρογώσης (μουσικός), Σ. Ζωγραφάκης (επίκουρος καθ. Γεωπονικής),
Ανρί Κασόγκο (Action Congo), Θ. Κούρκουλας (Κίνηση «Απελάστε
το Ρατσισμό»)
5.30 μ.μ.: Οι φασιστικές συμμορίες και η
απάντηση του κινήματος
Ομιλητές: MC Yinka (μουσικός), Γ.
Αλμπάνης (Δίκτυο Κοιν. Υποστήριξης Προσφύγων & Μεταναστών),
Ζ. Μαχμάντ (Αφγανική
κοινότητα), Δ. Τρίμης (δημοσιογράφος), 
Π. Λίλλης (Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό»)
· 
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ:
8 μ.μ. «MIRUPAFSΗIM» (προλογίζουν οι σκηνοθέτες Χ. Βούπουρας, Γ. Κόρρας)
· 
DJ Party μετά τις 10
μ.μ.
με εκθέσεις φωτογραφίας και βιβλίου, βίντεο, μουσική, φαγητό και ποτό
 
Tην ώρα που η φτώχεια, η ανεργία και η ακρίβεια
πλήττουν κάθε σπίτι, κάποιοι
προσπαθούν να μας πείσουν πως για τα προβλήματα των φτωχών φταίνε οι πιο φτωχοί
και για την εξαθλίωση οι πιο εξαθλιωμένοι. Νεοναζί της Χρυσής Αυγής ανοίγουν
κεφάλια μεταναστών και προσφύγων σε πλατείες και επιχειρούν να τους κάψουν
ζωντανούς στους χώρους λατρείας τους. Καρατζαφέρηδες και Γεωργιάδηδες ορθώνουν ρατσιστικά λάβαρα απέναντι στους
πρόσφυγες των πολέμων που διεξάγει η ΕΕ και η Δύση και συμμετέχει η Ελλάδα. Ο
Υπουργός Προ.-Πο. Παπουτσής ισχυρίζεται πως θα σφραγίσει τα ανατολικά σύνορα
γιατί «δε χωράμε άλλους» ξοδεύοντας ακόμα περισσότερα εγχώρια και κοινοτικά
κονδύλια. Και την ίδια ώρα, κρατάει κλειστά τα δυτικά σύνορα, εγκλωβίζοντας
στην Ελλάδα κάθε μετανάστη και πρόσφυγα που επιθυμεί να ταξιδέψει για άλλο
προορισμό! Βέβαια, όλοι όσοι μέμφονται τους μετανάστες για όλα τα κακά,
υποστηρίζουν κάθε αντεργατικό μέτρο:
 
• οι μισθοί και οι συντάξεις μας να κουτσουρεύονται,
• τα παιδιά μας να μένουν χωρίς πετρέλαιο στα σχολεία,

• χιλιάδες συμβασιούχοι και μόνιμοι υπάλληλοι να
απολύονται,
• διαδηλωτές και μετανάστες μικροπωλητές να
ενοχοποιούνται για τα λουκέτα στα μαγαζιά του κέντρου της Αθήνας,
• ναυτεργάτες να επιστρατεύονται όταν απεργούν ενάντια
στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων…
 
Ε λοιπόν αρνούμαστε να ξεχάσουμε ποιοι φταίνε για τα
πραγματικά μας προβλήματα, δεν
πιστεύουμε τα ρατσιστικά τους ψέματα. Δε αποδεχόμαστε πως μπορεί να υπάρχουν
χιλιάδες εξαθλιωμένοι ντόπιοι άστεγοι και πρόσφυγες που κοιμούνται στους
δρόμους και ούτε ένας οργανωμένος ξενώνας φιλοξενίας στο κέντρο της Αθήνας.
Όταν μάλιστα πριν λίγο καιρό, οι τραπεζίτες φίλοι της κυβέρνησης πήραν δώρα
ύψους 25 δις Ευρώ… Αγωνιζόμαστε να σταματήσουν οι απάνθρωπες απελάσεις που
κοστίζουν έως και 3000 Ευρώ ανά μετανάστη και τα ίδια χρήματα να διατεθούν στα
σχολεία μας που δεν έχουν πετρέλαιο θέρμανσης και στα νοσοκομεία μας που δεν
έχουν γάζες. Διεκδικούμε από την ΕΕ, αντί να ξοδεύει 150 εκατομμύρια Ευρώ την
πενταετία 2007-2013 και 80 εκατομμύρια Ευρώ το χρόνο για τα στρατόπεδα
συγκέντρωσης μεταναστών και τη FRONTEX, να διαθέσει τα ίδια χρήματα για
προνοιακές δομές, συσσίτια απόρων και πρωτοβάθμια κέντρα υγείας σε κάθε
γειτονιά. Ζητάμε άσυλο για κάθε πρόσφυγα, ελεύθερη μετακίνηση και επιλογή της
χώρας προορισμού τους. Δεν νομιμοποιείται η κυβέρνηση και τα κόμματα του
μνημονίου, να ισχυρίζονται πως δεν «χωράμε» άλλους μετανάστες, όταν αποδέχονται
Ευρωπαϊκές συνθήκες σαν το «Δουβλίνο 2» που εξαναγκάζει τους ανθρώπους να
φυλακίζονται σε χώρες πρώτης εισόδου στην ΕΕ, όπως η Ελλάδα. Δεν μπορεί να
παραμένουν ανασφάλιστοι χωρίς άδειες παραμονής δεκάδες χιλιάδες μετανάστες
εργάτες που ζουν χρόνια εδώ και από την άλλη να αυξάνονται τα όρια
συνταξιοδότησης και οι ασφαλιστικές εισφορές όλων μας.
 
Έλληνες και μετανάστες της Κίνησης «Απελάστε το
Ρατσισμό» και του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών καλούμε κάθε εργαζόμενο και νέο, κάθε έλληνα,
μετανάστη και πρόσφυγα, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Ενάντια στα νέα μέτρα
βαρβαρότητας και τους μνημονιακούς «μονόδρομους». Κόντρα στο ρατσισμό και τις
φασιστικές συμμορίες. Θέλουμε ζωή με αξιοπρέπεια και ίσα δικαιώματα για όλους.
Γειτονιές αλληλεγγύης, όχι εξαθλίωσης και ρατσιστικού μίσους. Διάλυση των
φασιστικών συμμοριών που σπέρνουν το φόβο στις πλατείες μας:
 
- την Τετάρτη 15 Δεκέµβρη, όλοι στη
Γενική Απεργία και τις συγκεντρώσεις των συνδικάτων
- το Σάββατο 18 Δεκέµβρη, εκδηλώσεις στο
ΠΑΝΤΕΙΟ για την Παγκόσμια Μέρα του Μετανάστη
 
Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» & Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Ελένη Φουρέιρα!

Ελένη Φουρέιρα.
H Ελένη Φουρέιρα. Είναι μία Ελληνίδα τραγουδίστρια η οποία αυτή την εποχή τραγουδαει στο club Anodos, Πειραίως 183.



Ο επίσημος ιστοτόπος της.

Παίρνει μέρος και στο reality του Mega Channel Just the 2 of us.

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Θα μας σώσει ο Μίκης!

Την 1/12/2010 ο γνωστός μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης ανακοίνωσε την ίδρυση Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών με την ονομασία “Σπίθα”. Την πρόταση την πήρα από το άρθρο της Wikipedia.

Διαβάζοντας το σχετικό άρθρο της Ελευθεροτυπίας επιλέγω τα ακόλουθα:
1. εξαρτημένοι από διεθνή κέντρα εξέχοντες πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι
2. Μίλησε για τους «μεγάλους εθνικούς κινδύνους που μας περικυκλώνουν απειλητικά» και για «ΝΑΤΟϊκά σχέδια που απειλούν την αυτοτέλεια της χώρας», αλλά και για την ανάγκη «να εξοντώσουμε το τέρας της ξένης εξάρτησης».
3. ισχνή κοινοβουλευτική μειοψηφία
4. μνημονιακών Τι θα έκαναν όλοι αυτοί αν δεν υπήρχε ο Σατανάς της εποχής μας που είναι το μνημόνιο;
5. Σημείωσε ότι η σημερινή κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση έγιναν κόμματα εξουσίας χάρη στην εμπιστοσύνη και την εύνοια των δυνάμεων της ξένης εξάρτησης. «Επομένως, σήμερα, πρόσθεσε, είναι πιστά όργανα της αντιλαϊκής πολιτικής, όπως αυτή εκπορεύεται από τα δύο κέντρα της διεθνούς εξουσίας με την οποία και τα δύο κόμματα είναι στενά συνδεδεμένα: τις ΗΠΑ και την Ευρώπη των τραπεζών».
6. Πρότεινε να απευθυνθεί η Ελλάδα στη Ρωσία και στην Κίνα, εκτός από πόρνες και πρώτες ύλες τι άλλο εξάγει από τη Ρωσία;
7. Μίλησε για εθνικούς κινδύνους (Αλβανία, Σκόπια, Τουρκία) και πρότεινε μεταξύ άλλων:
Δεν τα αντέγραψα μιας και είναι οι κλασικές ιστορίες για εξωτερικούς εχθρούς...

Ο Μίκης Θεοδωράκης σαν καθώς πρέπει εθνάρχης μας είχε συνηθίσει σε δηλώσεις που βρωμάνε ακροδεξιά και έχει πολιτευτεί με αρκετά κόμματα αλλά είναι η πρώτη φορά που αποφασίζει να ηγηθεί ενός πολιτικού σχηματισμού. Δυστυχώς είναι μία ζωντανή απόδειξη της φρίκης που είναι πολλές φορές τα γεράματα

Δυστυχώς βιάστηκε να ανακοινώσει την κίνηση του μιας και σήμερα κυκλοφόρησε μία ιστορία για εξογήινους και είμαι σίγουρος ότι ο μόνος λόγος που μας επισκεύτηκαν είναι για να κατεστρέψουν τον Ελληνισμό :P

Σήμερα επίσης κυκλοφόρησε η εφημερίδα Δημοκρατία που εκθειάζει έναν άλλο εθνάρχη που μας είχει συνηθίσει στους πύρινους λόγους τον Μακαριστό Χριστόδουλο, τυχαίο; Δεν νομίζω!

ΥΓ. Πριν από λίγο καιρό είχα γράψει το ποστ: Οι Γραφικοί... και τον είχα βάλει μόλις στην 7η θέση, μάλλον τον αδίκησα :)

Προσθήκη: 15/12/2010 Δυστυχώς η προβολή του από τα ΜΜΕ συνεχίζεται ανελειπώς ακόμα και από τα κρατικά κανάλια... Σήμερα ο Ρ/Σ σκάι βρήκε ευκαιρία που απεργούσαν οι δημοσιογράφοι και έπαιζε τα απαντά του... Για να είμαστε αισιόδοξοι: Ευτυχώς πολλοί σοβαροί άνθρωποι τον κατακρίνουν.

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Όποιος ζει στην Ελλάδα πρέπει να μιλάει Ελληνικά.

Πριν από μερικά χρόνια δούλευα σε μία εταιρία στην οποία εργάζονταν και ένας Γάλλος. Ζούσε ήδη αρκετά χρόνια στην Ελλάδα αλλά «αρνούνταν» να μάθει Ελληνικά, άρα η επικοινωνία με τους συναδέλφους του γινόταν στα Αγγλικά. Διευκρίνηση για το «αρνούνταν»: Όχι πως δεν ήθελε να μάθει Ελληνικά αλλά δεν κατέβαλε και καμία προσπάθεια. Η κλασική του δικαιολογία είναι πως οι κοπέλες του με τις οποίες έκανε σχέση του μιλούσαν στα Αγγλικά και όχι στα Ελληνικά.

Πολλές φορές είχα ακούσει διάφορους συναδέλφους να του λένε «Ζεις στην Ελλάδα πρέπει να μιλάς Ελληνικά». Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι δύο-τρεις συνάδελφοι που ασπάζονταν αυτή την άποψη είχαν κάνει ένα μέρος των πανεπιστημιακών σπουδών τους στη Μεγάλη Βρετανία και φυσικά ζούσαν σε γκέτο Ελλήνων φοιτητών. 

Θα συμφωνήσω με την άποψη που λέει ότι όταν κάποιος ζει σε μία χώρα πρέπει να μάθει τη γλώσσα της (αν υποθέσουμε ότι υπάρχει μόνο μία που κυριαρχεί). Η γλώσσα είναι το βασικότερο συστατικό της επικοινωνίας με τους άλλους ανθρώπους άρα αν κάποιος δεν γνωρίζει την βασική γλώσσα του τόπου διαμονής του έχει τεράστιο πρόβλημα επικοινωνίας. Πέρα από αυτό, και ποιο σημαντικό, είναι ότι αν κάποιος γνωρίζει τη γλώσσα μαθαίνει ευκολότερα και την κοινωνία στην οποία ζει. Άλλωστε ποιος ο σκοπός να ζεις σε διαφορετική κοινωνία και να μην την μάθεις;

Φυσικά η πρόταση αυτή δεν έχει σαν στόχο την ευκολία του «ξένου», πόσο μάλλον την προσαρμογή του στη χώρα μας, αλλά κάποια θεωρητική υποχρέωση που έχουν οι κάτοικοι της Ελλάδας να μιλάμε Ελληνικά. Η σκέψη αυτή είναι υπερβολικά ανελεύθερη μιας και πολιτικά ανήκει ... στο χώρο που δεν είναι άκρα-δεξιά αλλά όσοι ανήκουν σε αυτόν είναι ακροδεξιοί. Το αποτέλεσμα της εφαρμογής αυτής της σκέψης θα είναι να γίνουμε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και όμοιοι.

Μία φορά έτρωγα με τους συναδέλφους που ανέφερα προηγουμένως και ένας από αυτούς λέει «Στο πανεπιστήμιο όταν ένας Άγγλος ερχόταν να καθίσει κοντά μας (σσ στα έδρανα όπου καθόντουσαν οι Έλληνες) του φωνάζαμε ξξξξτ για να φύγει». Ένας άλλος συμφώνησε χαμογελώντας. Παραδόξως δεν είχα όρεξη για καυγά και δεν έκανα τα σχόλια που μου ήρθαν στιγμιαία στο μυαλό «Αν ένας Αλβανός έκανε το ίδιο στην Ελλάδα πως θα αντιδρούσατε;» ή «ρε καραγκιόζηδες τι λέτε στον Χ να μάθει τη γλώσσα σας όταν κάνετε τα ίδια και χειρότερα;» αλλά έφαγα το φαγητό μου και αποχώρησα. 

Τελικά καλά έκανα και δεν μάλωσα. Όποιος δεν μάθει τη γλώσσα της χώρας που μένει χάνει και είναι τραγικό, ίσως να είναι και αυτός τραγικός, αλλά σίγουρα όχι τόσο όσο αυτοί που θέλουν να τον υποχρεώσουν να τη μάθει.

Υ.Γ. Συνάντησα τον Γάλλο πριν από λίγες μέρες. Από συνήθεια άρχισα να του μιλάω στα Γαλλικά και μου απάντησε στα Ελληνικά. Έχει σταθερή σχέση με μία Ελληνίδα και η κοπέλα του του μιλάει σχεδόν μόνο στα Ελληνικά. Πως τα φέρνει η ζωή...

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Louis Armstrong What A Wonderful World

I see trees of green, red roses too
I see them bloom for me and you
And I think to myself what a wonderful world.

I see skies of blue and clouds of white
The bright blessed day, the dark sacred night
And I think to myself what a wonderful world.

The colors of the rainbow so pretty in the sky
Are also on the faces of people going by
I see friends shaking hands saying how do you do
They're really saying I love you.

I hear babies crying, I watch them grow
They'll learn much more than I'll never know
And I think to myself what a wonderful world
Yes I think to myself what a wonderful world.

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Frank Sinatra - My Way

Σήμερα θα γίνω αισιόδοξος και θα ανεβάσω ένα βίντεο από ένα υπέρ άσμα το: My Way του Frank Sinatra. Μου άρεσε από την πρώτη φορά που το άκουσα και το θυμήθηκα χθες που το άκουσα σε ένα Δήμο που γιόρταζε

Το video:


Και οι στοίχοι:
And now, the end is near,
And so I face the final curtain.
My friends, I'll say it clear;
I'll state my case of which I'm certain.

I've lived a life that's full -
I've travelled each and every highway.
And more, much more than this,
I did it my way.

Regrets? I've had a few,
But then again, too few to mention.
I did what I had to do
And saw it through without exemption.

I planned each charted course -
Each careful step along the byway,
And more, much more than this,
I did it my way.

Yes, there were times, I'm sure you knew,
When I bit off more than I could chew,
But through it all, when there was doubt,
I ate it up and spit it out.
I faced it all and I stood tall
And did it my way.

I've loved, I've laughed and cried,
I've had my fill - my share of losing.
But now, as tears subside,
I find it all so amusing.

To think I did all that,
And may I say, not in a shy way -
Oh no. Oh no, not me.
I did it my way.

For what is a man? What has he got?
If not himself - Then he has naught.
To say the things he truly feels
And not the words of one who kneels.
The record shows I took the blows
And did it my way.

Yes, it was my way.

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Καλό Πάσχα!

Ο δήμος Νέου Ψυχικού μας εύχεται καλό Πάσχα από τον Σεπτέμβριο.


Είμαι περίεργος: τα χριστούγεννα θα ανάψουν τα γιορταστικά λαμπιόνια;

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

The Moody Blues - The Best Way To Travel

Ας ταξιδέψουμε λίγο με αυτό το άσμα:

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Ο Sakis δήμαρχος.

Το ποιο πρόσφατο κουσούρι που απέκτησα τον τελευταίο χρόνο που πηγαίνω με την κούρσα στην δουλειά είναι να χαζεύω τις (παράνομες, ρυπαρές και αντιαισθητικές) αφίσες που είναι κρεμασμένες στις κολόνες κατά μήκος της Κηφισίας. 

Από τα μέσα του καλοκαιριού η τελευταία μόδα στις αφίσες είναι αυτές των υποψηφίων δημάρχων Αμαρουσίου. Σε κάθε (ε μα σε κάθε!) κολόνα από τα Ανάβρυτα μέχρι τα σίδερα Χαλανδρίου, υπάρχουν οι φάτσες των μελλοντικών σωτήρων του Ολυμπιακού δήμου της χώρας μας. Τις περισσότερες φορές μία κολόνα έχει την τιμή και την τύχη να φιλοξενεί 2 και 3 και 4 δημαρχο-φατσό-αφίσες!. Εδώ κάνω μία παρένθεση για να στιγματίσω τους ξεδιάντροπους που κατηγορούν τους πολιτικούς μας ότι δεν δουλεύουν οργανωμένα και ότι δεν διαθέτουν μακροχρόνια σχέδια. Ανεβάζουν αφίσες κάθε μέρα από τον Ιούλιο!



Τις προάλλες μετά από μία (μικρή) κραιπάλη και με το κεφάλι που φαντάζεστε ότι είχα, κατέβαινα την Κηφισίας. Περνάω δίπλα από μία κολόνα και διακρίνω φευγαλέα μία νέα δημαρχο-φατσό-αφίσα. "Οπς αυτός άργησε να μπει στο κόλπο, για να δω ποιος είναι" λέω στον εαυτό μου (το κουσούρι της συζήτησης με τον εαυτό μου το έχω χρόνια και δεν σχετίζεται με τις δημαρχο-φατσό-αφίσες). Άρχισα με αγωνία να ψάχνω για κολόνες που είχαν στολιστεί με την νέα δημαρχο-φατσό-αφίσα. Κόλλησα στην κίνηση και ευτυχώς σχετικά κοντά μου υπήρχε μία κολόνα με την νέα δημαρχο-φατσό-αφίσα. Από μακριά η φάτσα του μου φαινόταν γνωστή και όπως το φόντο ήταν ένα απαλό ροζάκι (αντί για το συνηθισμένο ξεβαμμένο μπλε) η αγωνία μου κορυφώθηκε. Μετά από λίγο ο δρόμος ξεμπλόκαρε, ξεκίνησα και επιτέλους περνάω μπροστά της! Και βλέπω την φάτσα του Sakis Kouvas με το σλόγκαν: Sakis on the Waves.

Εεεε;

Ο Sakis πολιτεύεται; Πότε έγινε (και) αυτό; Waves στο Μαρούσι; 



Όχι ο Sakis δεν πολιτεύεται απλώς στολίζει την επικράτεια με τις αφίσες για το νέο του show. Πάντως εδώ που έχουμε φτάσει ο Sakis ίσως να είναι ποιο αποτελεσματικός από τους πραγματικούς υποψήφιους, οπότε: Sakis on the Waves for mayor! 

Ερωτήσεις: 
- Η "ανακύκλωση" των αφισών γίνεται με τον παραδοσιακό τρόπο: τις αφήνουμε στις κολόνες και με τον καιρό θα τις διαλύσουν τα στοιχεία της φύσης; Άλλωστε όπως λένε και οι οικολόγοι: Nature knows best.
- Υπάρχει "κώδικας τιμής" στους αφισοκολλητές; Αν κάποιος θέλει να κρεμάσει αφίσες αλλά του έχουν πάρει την καβάτζα, κατεβάζει τις προηγούμενες ή πηγαίνει σαν gentleman στην επόμενη κολόνα;

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Οι Γραφικοί...

Ως Γραφικός ορίζεται κάποιος που είναι παράξενος, δηλαδή λέει μπούρδες ή κάνει χαζές πράξεις. Δεδομένου ότι δεν είμαι Μπαμπινιώτης μπορεί να κάνω λάθος στον ορισμό. Εφτιαξα μία λίστα με τους πλέον γραφικούς που γνωρίζω και σας παρακαλώ αν διαφωνείτε με τις επιλογές μου ή αν έχετε να προσθέσετε κάποιον να το κάνετε.

Αρχικά ήθελα να γράψω ότι δεν θα βάλω κανένα στέλεχος του ΛΑΟΣ και του alter ego του, το ΚΚΕ, αλλά υπάρχει ένας που... ξεχωρίζει: Ο Κώστας Παπανικόλας ο οποίος συνεργάζεται με το ΛΑΟΣ. Είχα κάνει το λάθος να πάω σε μία εκδηλώσή του που έγινε στο Ζάππειο και φρίκαρα!!! Είχε παραστάσεις από τις μάχες που έδωσαν οι αρχαίοι Ελληνες με τους Πέρσες καθώς και συνεδρία Televangelism, δεν βρήκα την λέξη στα Ελληνικά, και εναλλακτικής ιατρικής. Κατά την διάρκεια των events μας είπε ότι αν κάποιος από το ακροατήριο είχε κάποιο πρόβλημα υγείας να του το πει για να το γιατρέψει, αλλιώς να του αφήσει ένα γράμμα με το πρόβλημα και τα στοιχεία του. Για ευνόητους λόγους δεν άντεξα μέχρι το τέλος οπότε του άφησα ένα σημείωμα στο οποίο τον ρωτούσα πως θα με γιάτρευε μιας και είχα πάθει ρήξη ανευρύσματος στον εγκεφαλό μου. Απάντηση δεν πήρα, παράξενο; :P Ισως αδικώ τον μπουμπούκο αλλά είμαι σίγουρος ότι θα επιζήσει :P

Πρώτο βάζω κάποιον που πλέον είναι ανώνυμος μιας και πέρασε το 15λεπτο της δημοσιότητας του και του οποίου το όνομα αγνοώ: αναφέρομαι στον αναβάτη μιας Harley ντυμένο τσολιά στην πανευρωπαϊκή εκδήλωση που έκαναν οι οπαδοί αυτών των οχημάτων στη Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου. Τι να πρωτοσχολιάσω: το κιτς της εμφάνισης; Την ιεροσυλία της εμφάνισης; Την ηλιθιότητα της πράξης; Θα σχολιάσω μόνο το τελευταίο: Πολλοί θεωρούν, εντελώς λανθασμένα, το ΔΝΤ σαν όργανο των ΗΠΑ και δεν νομίζω ότι υπάρχει περισότερο χαμηλή “Αμερικανιά” από τις Harley-Davidson... Οσο γραφικός και γελοίος αν είναι αυτός ο τύπος ίσως δεν έπρεπε να τον είχα βαλεί μιας και πλέον είναι γνωστός μόνο στον στενό του κύκλο αλλά μιας και έγινε βασικό θέμα στα περισσότερα ΜΜΕ της Ελλάδας τον αναφέρω.

Δεύτερο βάζω τον τύπο που πέταξε ένα παπούτσι στον ΓΑΠ. Φοβάμαι ότι αυτός δεν θα ξεχαστεί τόσο γρήγορα όσο ο προηγούμενος μιας και συνεργάζεται με ένα κόμμα-φάντασμα το οποίο, δυστυχώς, έχει μέλη τα οποία προβάλλονται πολύ από τα ΜΜΕ όπως είναι ο Ζουράρις.

Τρίτος, και μάλλον διαχρονική αξία, είναι ο Αλέφαντος, δηλαδή ένας αποτυχημένος προπονητής ποδοσφαίρου που επειδή υποστηρίζει την ομάδα με τους περισσότερους οπαδούς στη χώρα μας εμφανίζεται συνέχεια στα κανάλια.

Τέταρτο, βάζω τον “Ας πει αλεύρι μιας και ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν στο Ναϊρόμπι τον γυρεύει”, αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Θόδωρο Πάγκαλο.

Πέμπτο βάζω τον πρώην Θεό του ποδοσφαίρου νυν καρικατούρα: Diego Armando Maradona, αυτός ο άνθρωπος πρέπει να είναι ο ορισμός του ξεπεσμού και δεν τον δικαιολογώ που είναι πρώην ναρκομανής μιας και γνωρίζω μερικούς που πλέον έχουν μία σχεδόν κανονική ζωή.

Εκτο βάζω τον ένα και μοναδικό Βύρωνα Πολύδωρα. Δεν νομίζω να έχουν ξεχάσει πολλοί Ελληνες τις δηλώσεις – αποθέωση στην έπαρση το καλοκαίρι του 2007 με τη μισή Ελλάδα καμένη: φταίει ο στρατηγός άνεμος! Δυστυχώς αυτός ο άνθρωπος ακόμα κοσμεί το κοινοβούλιο των Ελλήνων..

Εβδομο βάζω έναν υποψήφιο εθνάρχη αλλά πολύ μεγάλο μουσικοσυνθέτη τον Μϊκη Θεοδωράκη, ο οποίος πλέον σχεδόν κάθε φορά που μιλάει λέει μπούρδες, για αυτό άλλωστε αρθογραφεί και στο περιοδικό Επίκαιρα.

Ογδοο βάζω έναν από τους χειρότερους προπονητές που γνώρισε η Ελλάδα και ήταν ο βασικός υπαίτιος του φιάσκου στο Μουντιάλ των ΗΠΑ το 1994 τον Αλκέτα Παναγούλια, ο οποίος επέστρεψε σαν αναλυτής ποδοσφαίρου και έδωσε συμβουλές στον Ότο Ρεχάγκελ πριν από το Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής... Στην τρίτη θέση έχω βάλει τον Αλέφαντο ο οποίος όταν η ΕΠΟ ανακοίνωσε την πρόσληψη του Ότο Ρεχάγκελ σαν ομοσπονδιακό διαιτητή τον έβγαλε άχρηστο... Πράγματι είναι “άχρηστος” μιας και χάρη στις οδηγείες του η Εθνική Ελλάδας κέρδισε το: Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2004 :P

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

500,000 απολύσεις στην Κούβα.

Διάβασα το εξής άρθρο σχετικά με αυτή τη χώρα: Καπιταλιστικός τυφώνας πάνω από την Κούβα.

Μπορεί, θεωρητικά, το βασίλειο* των Κάστρο να μην έχει πολλές σχέσεις με τις καπιταλιστικές κοινωνίες, τον διάβολο για αυτούς, αλλά η οικονομική κρίση χτύπησε και αυτό το απομονωμένο νησί...

Δεν ξέρω αν είναι θεία τιμωρία μιας και ο πολύς Φιντέλ Κάστρο είχε δηλώσει με πολύ έπαρση πως: “τουλάχιστον στην χώρα μου οι πουτάνες έχουν πτυχίο πανεπιστημίου”. Ευτυχώς δεν έχω καμία συγγενή μου που να εξασκεί αυτό το επάγγελμα μιας και “δυστυχώς” ζω στον Δυτικό κόσμο και σε γενικές γραμμές οι γυναίκες που εξασκούν αυτό το επάγγελμα έρχονται από πρώην Κομμουνιστικές χώρες...

Ευτυχώς που ο Che Guevara δεν ζει πλέον γιατί θα είχε φρικάρει με την κατάντια της χώρας που τον λάτρεψε και τον υιοθέτησε.
* έτσι χαρακτηρίζεται ένα καθεστώς που αρχηγός του κράτους αναλαμβάνει ένας άμεσος συγγενής του προηγούμενου αρχηγού, βλέπε Ραούλ στην θέση του Φιντέλ...

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Jimi Hendrix

Σήμερα συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από τον θάνατο του μέγιστου μουσικού: Τζίμι Χέντριξ, ο οποίος ήταν ένας βασικός συντελεστής της μαγεία της δεκαετίας των 60. Ενας παράγοντας που τον κάνει ακόμα περισσότερο αξιοθαύμαστο είναι ότι έμαθε να παίζει κιθάρα μόνος του.

Το τραγούδι αυτό το έπαιξε ζωντανά στο Woodstock και αν προσέξετε το σόλο της κιθάρας είναι σαν να ακούγεται ένα πολυβόλο όπλο:



Ολοι θα καταλάβατε ότι ειρωνεύεται όταν λέει πως το αφιερώνει στους στρατιώτες που πολεμάνε στο Σικάγο και στο Milwaukee, μιας και ο πόλεμος του Βιετνάμ ήταν μία τραυματική εμπειρία για τις ΗΠΑ και σημαδέυτηκε από πολλές εξεργέσεις φοιτητών που αρνούνταν να πάνε να πολεμήσουν.

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

Harley-Davidson

Ενα από τα αρκετά πράγματα που δεν καταλαβαίνω στη χώρα μας είναι η μανία με αυτές τις μηχανές.

Πριν μπω στο ζουμί του κειμένου θέλω να ξεκαθαρίσω 2 πράγματα:
1ον λόγο του ανευρύσματος μου έχω πρόβλημα με τον θόρυβο και αυτές οι μηχανές κάνουν σαν χαλασμένο τρακτέρ, οπότε κάθε φορά που ακούω ένα τέτοιο όχημα τσαντίζομαι.
2ον ένας από τους λόγους της μανίας είναι ότι πάρα πολλοί Ελληνες είναι αμερικανάκια, της πλάκας.

Προσπαθώ να βρω κάποιον ορθολογικό λόγο, πέρα από την μόνστρα στις χαζογκόμενες, για να αγοράσει κάποιος ένα τέτοιο όχημα μιας και το μεγαλύτερο πλεονέκτημα των μηχανών είναι ο μικρός τους όγκος που τις κάνει ευέλικτες στις πόλεις και πλεονεκτούν έναντι των αυτοκινήτων.

Το σχετικό λήμμα της Βικιπείδια είναι: http://en.wikipedia.org/wiki/Harley_Davidson.

Υ.Γ. η Brigitte Bardot είχε τραγουδήσει ένα κομμάτι για αυτές τις μηχανές:

.

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

Βρυξέλλες...

Οι Βρυξέλλες ή αλλιώς Bruxelles, Brussel, Brüssel* είναι η πρωτεύουσα του Βελγίου, του ΝΑΤΟ και της Ευρώπαϊκής Ενωσης και η πόλη που μεγάλωσα.

Ποστς για αυτή την πόλη έχω γράψει και στα 2 μου μπλογκς οπότε αν θέλετε μπορείτε να τα διαβάσετε και να τα σχολιάσετε:
ΙωαννηςΚ
ioannisk

Οι λόγοι για τους οποίους χαίρομαι που θα πάω είναι πολλοί: ο βασικότερος είναι ότι θα δω τα ανήψια μου τα οποία δεν χάρηκα αρκετά φέτος το καλοκαίρι μιας και έλειπα για ένα μεγάλο διάστημα, ο δεύτερος είναι ο πολιτισμός (αν είναι καλός ο καιρός θα λιώσω στο περπάτημα :)), ο τρίτος η πολυπολιτισμικότητα μιας και οι Βρυξέλλες είναι μία από τις πλέον πολυπολιτισμικές πόλεις, ο τέταρτος οι παιδικοί μου φίλοι, ο πέμπτος η αδελφή μου και τέλος η ηρεμία που χαρακτηρίζει την πόλη. Μπορεί να μένω σε μία ακριβή περιοχή (Κεφαλάρι Αττικής) αλλά έχει αρκετό θόρυβο μιας και υπάρχουν μαγαζιά, καφετέριες, clubs, κάγκουρες, μηχανές (ειδκά harley) κλπ...

* Η πόλη έχει 3 ονόματα μιας και το Βέλγιο έχει 3 επίσημες γλώσσες: τα Γαλλικά, τα Φλαμανδικά (τα οποία είναι η επικρατέστερη γλώσσα στη χώρα αλλά όχι στη πόλη) και τα Γερμανικά. Μέχρι τα μέσα τις δεκαετίας του 90 οι Βρυξέλλες αποτελούσαν μέρος της Φλάνδρας παρόλο που τα Φλαμανδικά σχεδόν δεν υπήρχαν αλλά μετά τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις το Βελγίο έγινε ομόσπονδο κράτος. Η παρατήρηση έχει σημασία μιας και τα Φλαμανδικά είναι η τρίτη γλώσσα της πολής μετά τα Οι Βρυξέλλες έγιναν ένα από τα 3 ομόσπονδα κράτη.

Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

Η κοινονία του Φόβου μέρος δεύτερο..

Ή αλλιώς η Ελλάδα του 2010...

Όταν περπατάω στους δρόμους βλέπω συνέχεια φοβισμένους ανθρώπους και δεν αναφέρομαι μόνο σε ανθρώπους κάποιας ηλικείας που κάπου είναι λογικό.

Δυστυχώς πρέπει να πω ότι είναι αναμενόμενο και αυτό για 2 λόγους:
Πρώτον η τραγική Ελληνική τηλεόραση η οποία είναι πολύ καλή στη δημιουργεία κλίματος φόβου και Δεύτερον στο πού χαμηλό επιπέδο παιδείας του μέσου Έλληνα.

Πριν απο λίγα χρόνια είχε γίνει τεράστια επιτυχία το έργο: Bowling for Columbine του Michael Moore, ξαναλέποντας το νοιωθω ότι εκεί βαδίζει και η Ελλάδα :(

Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

It's my life and i do what i want

Χθες είχα μία κουβέντα με μία φίλη η οποία μου έλεγε ότι η ζωή του ανθρώπου είναι θείο δώρο οπότε πρέπει να την προσέχουμε. Συμφωνώ εν μέρη αλλά υπάρχει και η άλλη άποψη:

Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

Χρόνια πολλά στις Μαρίες, Παναγιώτηδες...

Και γενικά σε όλους όσους γιορτάζουν σαν την αδελφή μου και πολλούς φίλους και συγγενείς.

Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

Επίσκεψη στο Λονδίνο.

Στις 8 Αυγούστου 2010 παντρεύεται ένας καλός μου φίλος και θα πάω να τον θαυμάσω.

Το τραγούδι είναι άσχετο αλλά μου θυμίζει τα εφηβικά μου χρόνια που άκουγα punk-rock:


Προφανώς δεν έχω σκοπό να εξάγω τραμπικισμό :P

Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

The Trooper - Iron Maiden



You'll take my life but I'll take yours too
You'll fire your musket but I'll run you through
So when you're waiting for the next attack
You'd better stand there's no turning back

The bugle sounds as the charge begins
But on this battlefield no one wins
The smell of acrid smoke and horses breath
As you plunge into a certain death

The horse he sweats with fear we break to run
The mighty roar of the Russian guns
And as we race towards the human wall
The screams of pain as my comrades fall

We hurdle bodies that lay on the ground
And as the Russians fire another round
We get so near yet so far away
We won't live to fight another day

We get so close near enough to fight
When a Russian gets me in his sights
He pulls the trigger and I feel the blow
A burst of rounds takes my horse below

And as I lay there gazing at the sky
My body's numb and my throat is dry
And as I lay forgotten and alone
Without a tear I draw my parting groan

Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Sound Of Silence - Simon & Garfunkel

Την πρώτη φορά που άκουσα αυτό το άσμα ήταν πριν από περίπου 20 χρόνια όταν σαν καθώς πρέπει έφηβος «κανιβάζιλα» τα βυνίλια της μητέρας μου.

Προφανώς αυτό το άσμα είναι διαχρονικό.
.

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Το εφάπαξ. Η επιστροφή.

Πριν από λιγο καιρό είχα ανεβάσει αυτό το ποστ: Το εφάπαξ στο οποίο σχολίαζα την τάση να έρχονται στην Ελλάδα συγκροτήματα μουσικής μίας κάποιας ηλικίας. Δυστυχώς είναι ακόμα επίκαιρο και ο λόγος που το ξανα ανεβάζω είναι γιατί χθες βράδυ συνάντησα κάτι νεαρούς που θα πήγαιναν στην συναυλία των Metallica και μου είπαν ότι είναι το μεγαλύτερο συγκρότημα που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα. Τους είπα ότι δεν ήταν ποτέ μιας και ήταν ένα σημαντικό συγκρότημα για την μουσική τύπου Heavy Metal. Ετυχε και τους είχα δει ζωντανά στο Βέλγιο πριν από 20 χρόνια αλλά δεν είχα πάει για αυτούς αλλά για τους AC/DC.

Το αρχικό μου ποστ είναι αυτό:
Το σημερινό κείμενο δεν είναι αφιερωμένο στην αποζημείωση που θα πάρουμε όλοι οι εργαζόμενοι όταν βγούμε στην σύνταξη αλλά στο φαινόμενο που παρατηρώ με τα συγκροτήματα κάποιας ηλικίας που έρχονται στην Ελλάδα για συναυλίες.

Πρέπει να κάνω μερικές παρατηρήσεις:
Πρώτον ηλικιακά δεν ανήκω πλέον στους ανθρώπους που προορίζονται αυτά τα events, παρόλο που στις συναυλίες πηγαίνουν άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας από εμένα, περί ορέξεως: κολοκυθόπιττα που θα έλεγε και η γιαγιά μου και προφανώς δεν μου πέφτει λόγος.
Δεύτερον, έτυχε και στην χώρα που μεγάλωσα, στο Βέλγιο, να γίνονται πολλές συναυλίες όταν είχα τη σωστή, με ή χωρίς εισαγωγικά, ηλικία, δηλαδή όταν σπούδαζα. Παρόλο που οι Έλληνες είναι περισσότερο ένθερμοι για τέτοια γεγονότα από τους Βέλγους, εκεί γίνονται περισσότερες συναυλίες μιας και βρίσκεται στο κέντρο της Ευρώπης. Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν έκανα τη στρατιωτική μου θητεία, το 1996 με 1997, και έλεγα στους άλλους στρατιώτες σε ποιες συναυλίες έχω πάει νόμιζαν ότι έκανα μόνστρα. Θέλω επίσης να σημειώσω ότι όσες συναυλίες έχω πάει γινόντουσαν είτε στις Βρυξέλλες είτε στη Φλάνδρα. Ένας άλλος παράγοντας που καθόριζε το γεγονός ότι τότε στο Βέλγιο γινόντουσαν περισσότερες συαυλίες από ότι στην Ελλάδα είναι οικονομικός μιας και τότε ο μέσος Έλληνας δεν μπορούσε να πληρώσει το εισιτήριο. Ευτυχώς η Ελλάδα από τότε έχει πλουτίσει και ο μέσος Έλληνας μπορεί και πληρώνει το εισιτήριο παρόλο που είναι ακριβότερο από ότι στη Δυτική Ευρώπη.
Τρίτον, το βρίσκω οξύμωρο να κάνουν συναυλίες συγκροτήματα τα μέλη των οποίων έχουν κάποια ηλικία και παίζουν νεανική μουσική: Deep Purple, Black Sabbath, Aerosmith, Scorpions. Τους Aerosmith είχα δει επειδή μου άρεσε το support τους, οι The Cult. Από τη λίστα πρέπει να εξαιρέσω τους Scorpions μιας και με αυτή τη τουρνέ κλείνουν τη καρίερα τους.

Κλείνω λέγοντας ότι στην Ελλάδα έχω πάει σε 2 συναυλίες και το μετάνιωσα. Ο λόγος που πήγα ήταν ότι και 2 συγκροτήματα ήταν εφηβικό απωθημένο: στους Depeche Mode όπου η συναυλία έγινε στη Μαλακάσα και όταν τελείωσε η συναυλία περπατούσαμε 45 λεπτά ανάμεσα στις εξατμίσεις των αυτοκινήτων και στους Beastie Boys η συναυλία των οποίων έγινε σε μία πρώην Ολυμπιακή εγκατάσταση. Η συναυλία ήταν μια χαρά όσπου ξαφνικά κάποιος λέει στα μέλη του συγκροτήματος κάτι και σταμάτανε να παίζουν. Κοιτάμε δεξιά και αριστερά και βλέπουμε σύννεφα καπνού. Οι γνωστοί-άγνωστοι είχαν κάνει ξανά το έργος τους. Το χειρότερο είναι ότι είχαν λεηλατήσει και το μέρος όπου έπρεπε να αφήσουμε τα αντικείμενα αξίας μας. Η αποθέωση ήταν στο τραγικό site indymedia στο οποίο κάποιος φωστήρας ανέβασε κείμενο και πανηγύριζε επειδή λέει είχαν απαλλοτριώσει το χώρο. Κλείνω με μία ρητορική ερώτηση: εγώ, ένας απλός άνθρωπος, και ο κάθε εγώ τι φταίμε που πληρώσαμε άδικα το εισιτήριο;

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Γαλλική επανάσταση

Σήμερα, 14 Ιουλίου, είναι η επέτειος της Γαλλικής επανάστασης, όποιος θέλει να μάθει περισσότερα μπορεί να διαβάσει το σχετικό λήμμα στη Βικεπείδια: Γαλλική Επανάσταση.

Ο πλέον χαρακτηριστικός πίνακας είναι αυτός:


Η ελευθερία οδηγάει τον λαό.

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Diego Armando Maradona

Ο Diego Armando Maradona ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιρηστές που γνώρισε η ανθρωπότητα και ο μόνος που μπορεί να του αμφισβητήσει τα πρωτεία είναι ο Pelé.

Είμαι σίγουρος ότι όλοι θα θυμόσαστε πως χάρη σε αυτόν η Αργεντινή κέρδισε το παγκόσμιο κύπελο ποδοσφαίρου στο Μεξικό το 1986. Ο αγώνας που σημάδεψε αυτή την διοργάνωση ήταν ενάντια στην Αγγλία όπου η Αργεντινή κέρδισε με 2-1, και τα 2 γκολ τα σκόραρε ο Maradona. Το πρώτο γκολ, που έμεινε στην ιστορία ως το “το γκολ από το χέρι του Θεού” ήταν ένα ξεκάθαρο χέρι. Το δεύτερο του γκολ ήταν σκέτη μαγεία μιας και πέρασε σχεδόν όλη την αγγλική ομάδα και σκόραρε. Ο αγώνας αυτός είχε τεράστια σημασεία για την Αργεντινή μιας και έγινε 3 μόλις χρόνια μετά την στρατιωτική ήττα τους για τα νησιά Falklands.

Ο Maradona είναι τόσο αγαπητός στην χώρα του σε σημείο κάποιοι να έχουν φτιάξει και θρησκεία με το όνομα του.

Η ομάδα που συνδιάστηκε περισσότερο με την καριέρα του σαν ποδοσφαριστής ήταν η Σ.Σ.Κ. Νάπολι με τη οποία κέρδισε το κύπελλο UEFA, νυν κύπελλο ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ. Κατά την διάρκεια της διαμονής του στη Νάπολη εμπλέξε και με την τοπική Μαφία.

Οπως σε όλους τους μύθους η ιστορία του έχει και πολλές αρνητικές πλευρές.

Εμπλεξε με ναρκωτικά και αλκοόλ αλλά κατάφερε να επιβιώσει και από τα δύο.

Ενα από τα αποτέλεσματα της χρήσης ναρκωτικών ήταν τα βίαια ξεπάσματα του ενάντια των δημοσιογράφων, σε σημείο να τους πυροβολήσει μερικές φορές.

Πλέον ο Maradona είναι προπονητής της εθνικής ομάδας της Αργεντινής αλλά παρόλο που η ομάδα του είναι γεμάτη αστέρες, με πρώτο και καλύτερο τον Λιονέλ Μέσι, δεν κατάφερε να κερδίσει τον Μουντιάλ και αποκλείστηκε άδοξα και άνετα από την Γερμανία με 4-0.

Ετυχε και είδα ζωντανά τον τελευταίο του αγώνα σαν ποδοσφαιριστή το 1994 στο μουντιάλ των ΗΠΑ όπου έπαιξε εναντίων της εθνικής Ελλάδας, η Αργεντινή κέρδισε εύκολα με 4-0 αλλά στο τέλος του αγώνα ο Maradona πιάστηκε ντοπαρισμένος.

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι είναι ένας γραφικός άνθρωπος μιας και δηλώνει επαναστάτης, με τατουάζ του Τσε Γκεβάρα στο μπράτσο του, και εχθρός του Pelé, όμως παίρνει μέρος μαζί του σε διαφημίσεις της Louis Vuitton για το περιοδικό Economist. Αλλη μία απόδειξη της γραφικότητας του είναι ότι πριν τον αγώνα με την Γερμανία δήλωσε ότι οι γερμανοί θα κερδίζουν μόνο αν αφήσουν το πετσί τους στον αγωνιστικό χώρο. Ολοι γνωρίζουμε ότι η Γερμανία κέρδισε χαλαρά και φυσικά κανένας Γερμανός ποδοσφαιριστής δεν άφησε το πετσί του στον αγωνιστικό χώρο :) Σχετικό video: Οι αντιδράσεις του Μαραντόνα στα γκολ της Γερμανίας (vid).

Συγκριτικά με αυτό το γεγονός ότι είπε ψέματα μετά τον αγώνα με την Ελλάδα ότι οι ελληνες αμυντικοί έπαιζαν βρώμικα τον Μέσι είναι λεπτομέρεια...

Ο άνθρωπος πλέον είναι ο ορισμός της γραφικότητας και είναι τραγικό μιας και σαν ποδοσφαιριστής ήταν μεγιστος.

Η απόδειξη της λατρείας που τρέφουν οι συμπατριώτες του είναι η υποδοχή του του έκαναν παρά το φιάσκο της Νότιας Αφρικής: "Diego 2014".

Αρχικά στο Μουντιάλ υποστήριζα την Αργεντινή αλλά όταν κατάλαβα τι εστί Diego Armando Maradona άλλαξα αμέσως ομάδα.

Κλείνω με τη σκηνή που πρέπει να τον θυμόμαστε, την γκολάρα ενάντια των Αγγλων στο μουντιάλ του Μεξικό:
.

Προσθήκη 24/7/2010: Τελικά η περίπτωση του είναι κλινική, τον είδα στην τηλεόραση να χειροκρατάει τον πύρηνο λόγο του Hugo Chavez, λέτε ο τελευταίος να έχει εξοπλίσει τον στρατό του με παραλαγές του με ρούχα του οίκου μόδας louis vuitton που διαφημίζει ο πρώτος; :P

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Ο Μάκης.

Ή αλλιώς κακό σκυλί ψώφο δεν έχει. Σήμερα πήγα για μπάσκετ στο γήπεδο της Πολιτείας και ο Μάκης ζει και βασιλεύει...

Ένα σκυλί έχω μισήσει στην ζωή μου:



Συνήθως πηγαίνω για basket σε ένα συγκεκριμένο γήπεδο. Έχει πολλά πλεονεκτήματα: είναι κοντά στο σπίτι μου, ο αγωνιστικός χώρος είναι σε τέλεια κατάσταση, βρίσκεται σε απίστευτη τοποθεσία, δεν έχει πολύ κόσμο. Έχει όμως ένα τεράστιο μειονέκτημα: ένα ημί-αδέσποτο σκύλο που εκτελεί χρέη φύλακα και το οποίο αποκαλώ Ρατανπλάν. Με τον original Ρατανπλάν έχουν αρκετά κοινά: είναι συνάδελφοι, «φύλακες» και οι δύο, και εμφανισιακά μοιάζουν τόσο ώστε μάλλον κατάγωνται από το ίδιο χωριό. Στο γήπεδο συνήθως πηγαίνω με ένα φίλο.


Όταν έχει κόσμο ο Ρατανπλάν φεύγει και παίζει με τις γάτες(!). Άλλες φορές στήνει καρτέρι στα λίγα αυτοκίνητα που περνάνε από εκεί. Παραδέχομαι δημόσια πως δύο – τρεις φορές δεν κρατήθηκα και όταν τον είδα να κάνει ηρωική έφοδο προς το αυτοκινητό μου γκάζοσα και έστριψα προς το μέρος του. Ακόμα θυμάμαι με χαρά τα «κάι-κάι» φόβου.

Πριν με καταδώσετε στην WWF αφήστε με να τελειώσω την ιστορία μου.

Το πρόβλημα είναι τον χειμώνα όταν έχει ήλιο (προφανώς όταν χιονίζει δεν παίζω basket αλλά τέλος πάντων). Ο Ρατανπλάν αράζει στην μέση του γηπέδου και λιάζεται. Όταν είμαι με τον φίλο μου ο «φύλακας» μας κοιτάει με ένα βλέμμα μίσους αλλά φεύγει και πηγαίνει να παίξει με τις γάτες.

Όταν όμως είμαι μόνος μου...


Σηκώνει λίγο το κεφάλι του με κοιτάει και αρχίζει να γρυλίζει. Αμέσως μετά σηκώνεται και γρυλίζει πιο δυνατά. Από το στόμα του τρέχουν λευκοί πυκνοί αφροί. Μερικές φορές αποχωρώ από το γήπεδο χωρίς διαπραγματεύσεις. Προφανώς και δεν φοβάμαι, αλλά είναι γνωστό πως είμαι φιλόζωος και δεν θέλω να διαταράξω το οικοσύστημα του Ρατανπλάν. Άλλες φορές μπαίνω διακριτικά στο γήπεδο και αρχίζω τα σουτάκια. Ο Ρατανπλάν γρυλίζει, αφρίζει και μετά από αρκετή ώρα φεύγει.


Πριν από μερικά χρόνια την Κυριακή του Πάσχα έπαιζα μπάσκετ με τον φίλο μου και ήρθε ο φύλακας (ο κανονικός όχι ο Ραντανπλάν) του γηπέδου. Κρατούσε ένα αλουμινόχαρτο και μέσα είχε κοκορέτσι και αρνί. Εκείνη την ημέρα οι ρόλοι αντιστράφηκαν: εμείς είμασταν αυτοί που γρυλίζαμε και αφρίζαμε. Ο σκύλος σε χρόνο dt είχε πάει και έκανε χαρές στον φύλακα. Αυτός μας βλέπει και μας λέει «Α! Αυτός!», δείχνοντας τον Ρανταναπλάν, «Αυτός είναι το καλύτερο παιδί». Η απάντηση μας λογοκρίθηκε.

Πέρυσι τον χειμώνα μου τηλεφωνάει ο φίλος μου:
-Έλα μου λέει γεμάτος χαρά. Έλυσα το μυστήριο του Μάκη.
-Ποιος είναι ο Μάκης; Απαντάω.
-Έλα ρε ο Μάκης μου ξαναλέει.
-Ρε καμένε, του λέω, είσαι μεθυσμένος στις 12 το μεσημέρι; Καλά δεν ντρέπεσαι και είσαι δικαστής; Τουλάχιστον να σέβεσαι εμάς του εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα.
-Όχι, επέμενε αυτός, για τον Μάκη λέω τον σκύλο στο γήπεδο του Basket. Πήγα και παραπονέθηκα στην φύλακα. Αυτός μου είπε πως ο Μάκης – Ρατανπλάν δεν πειράζει κανένα απλώς θέλει χάδια. Πήγαμε μαζί και τον χαϊδεψα.



Τελικά το παν στην ζωή είναι να έχεις τρόπους...

Όμως μετά από λίγες μέρες μου ξανατηλεφωνάει ο φίλος μου.
-Ρε με δάγκωσε!
-Καλά σου έκανε, αλλά ποιος;
-Ο Μάκης!
-Ο Μάκης; Μα δεν μου είπες πως είχετε γίνει κολλητοί και κανονίζατε να πάτε και για γκόμενες.
-Ρε σοβαρά μiλάω, πήγα να τον χαϊδέψω και μου επιτέθηκε.
-Δεν μου λες, απαντάω, πότε είπαμε πας Σκωτία για να λύσεις το μυστήριο της λίμνης Λοχ-Νες;

Ηλιοβασίλεμα από το γήπεδο, είπαμε απίστευτη τοποθεσία...

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Φτιαγμένες μπέμπες: "γίναμε Ευρώπη".

Λίγα πράγματα απεχθάνομαι όσο τις φτιαγμένες κούρσες και δυστυχώς είναι πολύ διαδεδομένες στην χώρα μας. Δεν καταλαβαίνω τι προσφέρουν στην προσωπικότητα κάποιου τα φιμέ τζάμια, τα λαμπάκια νέον, η χαμηλωμένη ανάρτηση και το μπουρί (που συνήθως το μέγεθος του είναι αντιστρόφως ανάλογο με το IQ του «πιλότου»). Εκτός αν η ρύπανση (αισθητική, ηχητική κλπ) είναι αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητας ενός άνδρα και δεν το έχω καταλάβει.

Φτιαγμένες κούρσες υπάρχουν σε όλες τις χώρες του κόσμου. Στην δυτική Ευρώπη (και στην Αμερική) είναι συνηθισμένες στα ghetto και τα αυτοκίνητα προτίμησης είναι μπέμπα σειρά 3 (εφεξής θα την αποκαλώ χασαπερί) και VW Golf. Συνήθως στο αυτοκίνητο είναι 3-4 νεαροί με πολύ «κακία» και από το αυτοκίνητο, εκτός από την εξάτμιση, ακούγεται μουσική τέκνο στη διαπασών. Ανάλογα με την πόλη θα συναντήσεις και την ανάλογη «φυλή», στις Βρυξέλλες στις χασαπερί υπάρχουν Μαροκινοί (ή και Έλληνες) στην Γαλλία Αλγερινοί, στην Μ.Β. Πακιστανοί και λοιπά.

Μέχρι πρόσφατα οι φτιαγμένες κούρσες στην Ελλάδα ήταν είτε 106, είτε Punto, είτε Ibiza. Τον τελευταίο χρόνο συναντάω όλη την ώρα φτιαγμένες χασαπερί δεκαπενταετίας. Πάλι δεν μπορώ να καταλάβω τι μόστρα κάνουν αυτοί που αγοράζουν χασαπερί δεκαπενταετίας και την φτιάχνουν. Πόσο κάνει μία χασαπερί δεκαπενταετίας; 2-3 χιλιάδες ευρώ; Τι μόστρα κάνει κάποιος με ένα τόσο φθηνό αυτοκίνητο ειδικά όταν είναι και τόσο συνηθισμένο;

Μία διαφορά με την δυτική Ευρώπη είναι ότι τις χασαπερί δεν τις οδηγάνε μόνο νεαροί αλλά και άνδρες που έχουν περάσει τα «αντά» εδώ και αρκετά χρονάκια καθώς και ότι τους συναντάς σε όλη την πόλη και όχι μόνο στα ghetto (ευτυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε ghetto). Σήμερα το βράδυ (Παρασκευή) περπατήστε από το εμπορικό κέντρο της Κηφισιάς έως την πλατεία Κεφαλαρίου, θα δείτε 3-4 παρκαρισμένες χασαπερί και άλλες τόσες κολλημένες στην κίνηση, τα χαϊλίκια της Κηφισιας...

Φτιαγμένες χασαπερί, όχι πια ταπεινά 106! Γίναμε Ευρώπη... Επιτέλους ήρθε αυτή η περίφημη σύγκλιση (από την ανάποδη)!

Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

Κολύμπησα!

Σήμερα 12 Ιουνίου 2010 έκανα το πρώτο μου μπάνιο φέτος.

Ηταν στην παραλία Eden Beach λίγο έξω από τη Σαρωνίδα Αττικής. Τον χειμώνα είχα πει στον εαυτό του ότι το πρώτο μπάνιο της χρονιάς θα το έκανα την Πρωτομαγιά στον Σχινιά αλλά άργησα λιγάκι. Καλή μου σαιζόν :)

Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Eurovision 2010

Πέρυσι τέτοια εποχή είχα ανεβάσει ξανά σχετικό ποστ στο οποίο έκραζα αυτόν τον “θεσμό” μιας και το μόνο που κάνει είναι να δυσφημεί την μουσική σαν τέχνη και την Ευρωπαϊκή ιδέα. Γνωρίζω ότι το δεύτερο με 27 χώρες-μέλη είναι πλέον ουτοπία αλλά μιας και είμαι Ευρωπαϊστής νοιώθω ότι πρέπει να το σημειώσω.

Για να γράψω και του Αλκαίου το δίκαιο τουλάχιστον αυτός τραγουδάει στα Ελληνικά και λέει όχι στον αγγλωσαξονικό γλωσσικό ιμπεριαλισμό*.

Ευτυχώς φέτος δεν κυβερνάει την χώρα μας ο άχρηστος Καραμανλής που είχε κάνει αυτόν το διαγωνσμό “Εθνικό” θέμα.

Το τραγούδι μπορείτε να το δείτε εδώ:
.

Υ.Γ. Με δύο άσχετες παρατηρήσεις: φέτος ο διαγωνισμός γίνεται στην Νορβηγία και έχω να πω 2 πράγματα για αυτή τη χώρα: 1) Εκεί είδα τις πιο ωραίες γυναίκες που έχω δει ποτέ σε κάποια χώρα, 2) η ζωή είναι πανάκριβη, ειδικά το αλκοόλ η κατανάλωση του οποίου “καταπιέζεται” από την κυβέρνηση. Η ζωή είναι πανάκριβη μιας και η Νορβηγία φημίζεται για το κράτος πρόνοιας της και είναι αυτονόητο ότι ένα τέτοιο κράτος χτίζεται με φόρους. Η “καταπίεση” του αλκοόλ υπάρχει λόγο της Θρησκείας τους και μάλιστα σε μικρές κοινότητες δεν πουλάνε αλκοόλ τις Κυριακές.

*Αυτός ο όρος είναι προσωπική μου εφεύρεση που έχει σκοπό να καυτηριάσει το γεγονός ότι τα Αγγλικά είναι πλέον η Lingua Franca της εποχής μας, αυτό το γεγονός δεν με ενοχλεί per se μιας και είναι φυσιολογικό να κυριαρχεί η γλώσσα της χώρας που κυριαρχεί και οικονομικά και πολιτικά στον πλανήτη μας. Δεν ξέρω αν αυτός είναι σκοπός των ΗΠΑ αλλά σε κάθε περίπτωση δεν είναι αυτό το θέμα του ποστ μου.

Υ.Γ. 30/5/2010 διάβασα ότι η Eurovision είναι ελλειματική για την ΕΡΤ.

Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

19 Μαϊου, ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων

Οπως θα καταλάβατε και από τον τίτλο του ποστ μου σήμερα είναι η ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων.

Αρχικά ήθελα να γράψω ένα αναλυτικό ποστ αλλά δεν θα το κάνω μιας και υπάρχουν πολλοί Ελληνες που θα βρουν πάτημα για να το κάνουν. Ελπίζω μόνο να μην κάνουν κατάχρηση μιας και είναι ασέβεια προς τους νεκρούς.

Κυριακή 9 Μαΐου 2010

9 Μαΐου

Πέρυσι είχα γραψει ένα ποστ για την 9η Μαΐου η οποία είναι η “εθνική” γιορτή της Ευρωπαϊκή Ένωση. Βάζω σε παρενθέσεις το λεκτικό εθνική μιας και δυστυχώς δεν φαίνεται να δημιουργείται σύντομα Ευρωπαϊκό έθνος. Δεν είναι το θέμα του ποστ οπότε σταματάω εδώ.

Θέλω να πιστεύω ότι οι περισσότεροι αν όχι όλοι θα παραδεχτείτε ότι το έγκλημα του Ναζισμού είναι το μεγαλύτερο που έχουμε κάνει σαν ανθρωπότητα. Γράφω ότι θέλω να πιστεύω γιατί φοβάμαι ότι η Ελλάδα είναι εξαίρεση. Οποιος με αμφισβητεί μπορώ να του δώσω αρκετά παραδείγματα με πρώτο και κυριότερο τα εμμετικά συνθήματα που φώναζαν οι επίλεκτες δυνάμεις του Ελληνικού στρατού κατά τη διάρκεια της παρέλασης τη 25ης Μαρτίού μπροστά στην ηγεσία της χώρας και σε live αναμετάδοση από την τηλερόραση. Υπάρχει και σχετικό group στο facebook:
ΕΔΕ για τους ΟΥΚάφρους του Λιμενικού αλλά διαφωνώ με το επίθετο Κάφρος μιας και είναι συνώνυμο με το λεκτικό γκιαούρης δηλαδή σημαίνει άπιστος και οι ΟΥΚαδες είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι.

Ενα άλλο παράδειγμα είναι ο κύριος Πλευρής. Οχι ο πατέρας που είναι βουλευτής του ΛΑΟΣ αλλά ο γιος του ο οποίος σε διάφορα βιβλία του κάνει πάρτι Negationism.

Το περισσότερο κρυγαλέο παράδειγμα πρέπει να ήταν το “Ελληνικό καλοκαίρι” του 2004 όπου μετά την νίκης της Εθνικής Ελλάδας στο euro 2004 ο όχλος κραύγαζε: “Δεν θα γίνεις Ελληνας ποτέ Αλβανέ” και δυστυχώς δεν το γαύγιζαν μόνο τα μέλη της Ελληνικής Στρατιάς οι οποίοι είναι σεσημασμένοι ακροδεξιοί...

Ενα ακόμα κραυγαλέο παράδειγμα είναι η “αθλήτρια” Χαλκιά η οποία κέρδισε από το πουθενά το χρυσό μετάλιο στους Ολυμπιακούς της Αθήνας δηλώνοντας ότι είναι στο DNA των Ελλήνων να είναι πρότοι και στους επόμενους πιάστηκε ντοπαρισμένη. Ναι Χαλκιά μου και εγω αν βουτήξω στην χύτρα με την ντόπα κερδίζω ότι μετάλλιο θέλω.

Ειδική μνεία πρέπει να κάνω και στον μακαριστό Χριστόδουλο ο οποίος σε κάθε ευκαιρία, και ήταν πολλές..., έδινε ρεσιτάλ ρατσισμού. Το τραγικό με αυτόν ήταν ότι ήταν πάρα πολύ δημοφιλής. Ας είναι καλή η τηλεόραση που τον έγλειφε.

Ειδική μνεία πρέπει επίσης να κάνω και στον μουσικοσυνθέτη Θεοδωράκη ο οποίος λόγο ηλικίας έχει αρχίσει να τα χάνει και βλέπει παντου εχθρούς του εθνούς καθώς και στον Καζαντζίδη.

Το Σάββατο 8/5/2010 η τηλεόραση του Σκάι είχε αφιέρωμα στον Νίκο Γκάλη και μίλησε ο άνθρωπος που τον έφερε από τις ΗΠΑ. Σε κάποια φάση δήλωσε: χάρηκα που τον έφερα γιατί κέρδισα κάποιον που ήταν και αμερικάνος αλλά και Εβραίος. Ναι ο άνθρωπος που το είπε ζει στην Salonica ή αλλιώς στην πρώην Magna Israel...

Πριν με κατηγορήσετε για την αυστηρή μου κριτική στους Ελληνες θέλω να σημειώσω μερικά σημαντικά πράγματα για την Ευρωπαϊκή Ένωση: ιδρύθηκε ώστε να μην ξαναπολεμήσουν οι Ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ τους και πέτυχε. Εξαιρώ τα αίσχη της αποικιοκρατίας μιας και αυτά έγιναν σε άλλες ηπείρους και ο Β'ΠΠ δεν είχε άμεση σχέση με αυτό το αίσχος.

Μιας και πήγα στο Ευρωπαϊκο Σχολείο Βρυξελλών 1 έγινα Ευρωπαϊστής και στο μάθημα της ιστορίας μας έμαθαν το: “Plus jamais ça”, δηλαδή να μην ξαναγνωρίσει η ανθρωπότητα τη φρίκη του Β' ΠΠ. Δυστυχώς πολλές χώρες δεν το διδάχτηκαν. Για παράδειγμα: τα Ευρωπαϊκά κομμουνιστικά καθεστώτα, όταν υπήρχαν, την 9η Μαίου γιόρταζαν την νίκη ενάντια στο Ναζισμό αλλά δεν έκαναν αναφορές στο γεγονός ότι η ΕΣΣΔ και η Ναζιστική Γερμανία ήταν σύμμαχοι στην αρχή το πολέμου... Είχα γράψει και σχετικό ποστ: 23 Αυγούστου..

Μία απόδειξη είναι ο ύμνος της Ενωσης: η 9η συμφωνία του Μπετόβεν, “ο Υύμνος στη Χαρά”

Σχετικο video: .

Ενα σχετικό sits: ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ.

Σάββατο 1 Μαΐου 2010

Πρωτομαγία

Χρόνια πολλά στους εργαζόμενους και στα σωστά αφεντικά.

Υ.Γ. σαν σήμερα πέθανε το 1994 ο Ayrton Da Silva Senna ο οποίος ήταν ο αγαπημένος μου πιλότος Formula 1 και μάλλον ο καλύτερος όλων των εποχών. Θυμάμαι ακόμα το γεγονός: ήταν Πάσχα και σουβλίζαμε αρνί κήπο μας στις Βρυξέλλες. Οι νέοι πήγαμε στην τηλεόραση να δούμε την εκκίνηση του αγώνα. Σε μία από τις πρώτες στροφές το αυτοκίνητο του έφυγε ευθεία αντί να στρίψει. Η σύγκρουση με τον τοίχο ήταν μοιραία. Ο θάνατος του ανακοινώθηκε το απόγευμα. Από τότε σταμάτησα να παρακολουθώ αυτό το άθλημα...

Σχετικό Link από το BBC: 1994: Race ace Senna killed in car crash.

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Harley-Davidson

Harley-Davidson
Ενα από τα αρκετά πράγματα που δεν καταλαβαίνω στη χώρα μας είναι η μανία με αυτές τις μηχανές.

Πριν μπω στο ζουμί του κειμένου θέλω να ξεκαθαρίσω 2 πράγματα:
1ον λόγο του ανευρύσματος μου έχω πρόβλημα με τον θόρυβο και αυτές οι μηχανές κάνουν σαν χαλασμένο τρακτέρ, οπότε κάθε φορά που ακούω ένα τέτοιο όχημα τσαντίζομαι.
2ον ένας από τους λόγους της μανίας είναι ότι πάρα πολλοί Ελληνες είναι αμερικανάκια, της πλάκας.

Προσπαθώ να βρω κάποιον ορθολογικό λόγο, πέρα από την μόνστρα στις χαζογκόμενες, για να αγοράσει κάποιος ένα τέτοιο όχημα μιας και το μεγαλύτερο πλεονέκτημα των μηχανών είναι ο μικρός τους όγκος που τις κάνει ευέλικτες στις πόλεις και πλεονεκτούν έναντι των αυτοκινήτων.

Το σχετικό λήμμα της Βικιπείδια είναι: http://en.wikipedia.org/wiki/Harley_Davidson.

Υ.Γ. η Brigitte Bardot είχε τραγουδήσει ένα κομμάτι για αυτές τις μηχανές:

.

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Η Ανοιξη.

Ενα από τα πράγματα που σηματοδοτεί, έστω και έμεσα, το Πάσχα είναι ο ερχομός της Ανοιξης η οποία είναι η αγαπημένη μου εποχή, όπως είναι και στους περισσότερους ανθρώπους. Δεν θέλω να κανω μία ανάλυση του τι σημαίνει ο ερχομός της για τις διάφορες Θρησκείες ή έθνη μιας και όχι μόνο δεν είμαι ειδικός αλλά και το κείμενο μου θα γινότανε τεράστιο.



Κλείνω προτρέποντας σας να την χαρείτε κάνοντας εκδρομές στην όμοφη χώρα μας.

Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Καλό Πάσχα

Και χρόνια πολλά σε όλους, δυστυχώς στην Αττική ο καιρός δεν είναι απόλυτα ανοιξιάτικος μιας και έχει πολλά σύννεφα.

Σε κάθε περίπτωση: Αληθώς Ανέστη.

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Οδηγάω!

Επιτέλους μετά από 2 χρόνια, 7 μήνες και 21 μέρες ο σωτήρας μου, δηλαδή ο μεγάλος μου ξάδελφος, μου έδωσε το πράσινο φως για να οδηγάω μόνος μου!

Ο λόγος που δεν είχα άδεια από τους γιατρούς ήταν απλός: λόγο του ανευρύσματος μου έχω πολλά νεύρα και προφανώς ήμουνα επικίνδυνος στην οδήγηση.

Οταν κανονίσαμε το randez-vous μας αγχώθηκα γιατί ήταν νωρίς το πρωί και εκείνες τις ώρες δεν είμαι πολύ ήσυχος.

Μέχρι σήμερα μπορούσα να οδηγάω μόνο αν με συνόδευαν οι γονείς μου. Μπορεί να υπάρχει η έκφραση: από το ολότελα καλή και η Παναγιώταινα αλλά σε αυτό το θέμα τα θέλω όλα για εμένα.

Επειδή το ανεύρυσμα μου ήταν στο σημείο του εγκεφάλου που ελέγχει τις ευασθησίες μου στους θορύβους πάντα θα είμαι περισσότερο ευαίσθητος από τον μέσο άνθρωπο. Σε κάθε περίπτωση δεν διαμαρτύρομαι μιας και κανονικά θα έπρεπε να βρισκόμουνα στον άλλο κόσμο.

Ποτέ δεν πίστευα ότι ήμουνα τόσο εξαρτημένος από το υλικό αγαθό της Δυτικής μας κοινωνίας που είναι το αυτοκίνητο, αλλά τελικά ήμουνα και εγώ.

Οι λόγοι είναι αρκετοί: Οι πόλεις μας δεν είναι πολύ φιλικές στους πεζούς, η χώρα μας έχει πολλά ωραία μέρη για να επισκευτώ μα πάνω από όλα η αυτοκίνηση είναι συνώνυμο με την προσωπική ελευθερία μιας και μπορώ να πηγαίνω, σχεδόν, όπου θέλω.

Για να μην με ρωτήσετε τι αυτοκίνητο έχω θα σας πω: ένα Mini Cooper του 2004 αλλά ο λόγος που το αγόρασα δεν είναι για να πουλάω μούρη αλλά γιατί είναι το ιδανικό αυτοκίνητο για έναν εργένη και σχετικά νέο σαν εμένα.

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

23 Μαρτίου

ή αλλιώς η αρχή της επανάστασης του 1821.

Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι πολλοί Έλληνες αγνοούν ότι η επανάσταση του 1821 ξεκίνησε σαν σήμερα 23 Μαρτίου στην Καλαμάτα και όχι την 25η Μαρτίου όπως γιορτάζεται. Αυτό το γεγονός το αναφέρει και η Βικιπείδια: 1821.

Οι περισσότεροι, ξανά, μπορείτε να φανταστείτε για ποιο λόγο ορίστηκε η 23 Μαρτίουσαν “Συμβατική ημερομηνία έναρξης της Επανάστασης του 1821” που λέει και η Βικιπείδια, εκείνη η ημέρα είναι μία μεγάλη γιορτή για τους Ελληνορθόδοξους και αυτό η θρησκεία είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό στον ορισμό του εθνους των Ελλήνων.

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Η κατάχρηση της Ιστορίας

Κάποιος είχε πει κάποτε ότι η Ελλάδα παράγει περισσότερη ιστορία από ότι μπορούμε να καταναλώσουμε οι Έλληνες. Συμφωνώ απόλυτα και θέλω να προσθέσω ότι γίνεται κατάχρηση της ιστορίας, ειδικά αυτής των Αρχαίων Ελλήνων. Προφανώς δεν πρόκειται να αμφισβητήσω το γεγονός ότι ο Πολιτισμός των Αρχαίων Ελλήνων είναι ένας από τους μεγαλύτερους που γνώρισε η ανθρωπότητα αλλά είτε το θέλουμε είτε όχι εξαφανίστηκε πριν από 2000 χρόνια όταν στην γεωγραφική περιοχή που κυριαρχούσε επικράτησε ο Χριστιανισμός. Δεν κατηγωρώ άμεσα αυτό το δόγμα μιας και δυστυχώς είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο όταν ένας Πολιτισμός αντικαθηστά κάποιον άλλον να κάνει Εθνοκάθαρση. Επίσης δεν θέλω να θίξω και το γεγονός ότι οι μοντέρνοι Έλληνες συγκριτικά με τους Αρχαίους υστερούμε πολύ μιας και αυτό είναι γνωστό. Αντιθέτως θέλω να θίξω την κατάχρηση της μνημόνευσης τους.

Πριν από λίγο έβλεπα έναν άσχετο αγώνα ποδοσφαίρου ανάμεσα σε δύο ομάδες που παίζουν σε μικρές κατηγορίες. Οι σχολιαστές χαρακτήριζαν και τις δύο ομάδες “Ιστορικές”. Προφανώς δεν έχει σημασία ποιες είναι αυτές οι ομάδες μιας και στη Ελλάδα σχεδόν όλες οι ομάδες χαρακτηρίζονται “Ιστορικές”. Αντικειμενικά η μοναδική ομάδα που μπορεί να χαρακτηριστεί Ιστορική είναι η Εθνική Ελλάδος ποδοσφαίρου που κέρδισε το Ευρωπαϊκό κύπελλο ανδρών το 2004. Πέρα από αυτό η άλλο μοναδική επιτυχία μιας Ελληνικής ομάδας είναι του Παναθηναϊκού ο οποίος έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης το 1971. Φυσικά πρέπει να αναφέρω ότι στο μπάσκετ, η Ελλάδα είναι υπερδύναμη μιας και έχουμε φτιάξει μία πάρα πολύ καλή υποδομή. Μακάρι να το κάναμε και στα άλλα αθλήματα.

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Οδήγησα!

Παρόμοιο ποστ είχα ανεβάσει πριν από λίγο καιρό και μερικοί καταλάβατε ότι πήρα, επιτέλους, το πράσινο φως από τους γιατρούς για να οδηγαω μόνος μου και μόνιμα.

Δυστυχώς αυτό το χαρμόσυνο νέο θα καθυστερήσει λιγάκι....

Η οδήγηση ήταν να πάω τη μητέρα μου στο super market και να αγοράσει γλάστρες, για το πρώτο χάρηκα πολύ μιας και στο συγκεκριμένο μαγαζί είχα να πάω πολύ πριν το ανεύρυσμα μου και πουλάει την αγαπημένη μου φέτα.

Ενημέρωση 13/3/2010: Οδήγησα ξανά πήγα στο γυμναστήριο μου και επέστρεψα :)
Ενημέρωση 18/3/2010: Οδηγάω αν έχω δίπλα τον πατέρα μου ή τη μητέρα μου αλλά φυσικά αυτό που θέλω είναι να αποκτήσω το το δικαίωμα να οδηγάω εντελώς μόνος μου. Όπως γράφω και στα σχόλια: υπομονή και σε λίγο καιρό θα οδηγάω μόνος μου:)

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

Το εφάπαξ.

Το σημερινό κείμενο δεν είναι αφιερωμένο στην αποζημείωση που θα πάρουμε όλοι οι εργαζόμενοι όταν βγούμε στην σύνταξη αλλά στο φαινόμενο που παρατηρώ με τα συγκροτήματα κάποιας ηλικίας που έρχονται στην Ελλάδα για συναυλίες.

Πρέπει να κάνω μερικές παρατηρήσεις:
Πρώτον ηλικιακά δεν ανήκω πλέον στους ανθρώπους που προορίζονται αυτά τα events, παρόλο που στις συναυλίες πηγαίνουν άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας από εμένα, περί ορέξεως: κολοκυθόπιττα που θα έλεγε και η γιαγιά μου και προφανώς δεν μου πέφτει λόγος.
Δεύτερον, έτυχε και στην χώρα που μεγάλωσα, στο Βέλγιο, να γίνονται πολλές συναυλίες όταν είχα τη σωστή, με ή χωρίς εισαγωγικά, ηλικία, δηλαδή όταν σπούδαζα. Παρόλο που οι Έλληνες είναι περισσότερο ένθερμοι για τέτοια γεγονότα από τους Βέλγους, εκεί γίνονται περισσότερες συναυλίες μιας και βρίσκεται στο κέντρο της Ευρώπης. Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν έκανα τη στρατιωτική μου θητεία, το 1996 με 1997, και έλεγα στους άλλους στρατιώτες σε ποιες συναυλίες έχω πάει νόμιζαν ότι έκανα μόνστρα. Θέλω επίσης να σημειώσω ότι όσες συναυλίες έχω πάει γινόντουσαν είτε στις Βρυξέλλες είτε στη Φλάνδρα. Ένας άλλος παράγοντας που καθόριζε το γεγονός ότι τότε στο Βέλγιο γινόντουσαν περισσότερες συαυλίες από ότι στην Ελλάδα είναι οικονομικός μιας και τότε ο μέσος Έλληνας δεν μπορούσε να πληρώσει το εισιτήριο. Ευτυχώς η Ελλάδα από τότε έχει πλουτίσει και ο μέσος Έλληνας μπορεί και πληρώνει το εισιτήριο παρόλο που είναι ακριβότερο από ότι στη Δυτική Ευρώπη.
Τρίτον, το βρίσκω οξύμωρο να κάνουν συναυλίες συγκροτήματα τα μέλη των οποίων έχουν κάποια ηλικία και παίζουν νεανική μουσική: Deep Purple, Black Sabbath, Aerosmith, Scorpions. Τους Aerosmith είχα δει επειδή μου άρεσε το support τους, οι The Cult. Από τη λίστα πρέπει να εξαιρέσω τους Scorpions μιας και με αυτή τη τουρνέ κλείνουν τη καρίερα τους.

Κλείνω λέγοντας ότι στην Ελλάδα έχω πάει σε 2 συναυλίες και το μετάνιωσα. Ο λόγος που πήγα ήταν ότι και 2 συγκροτήματα ήταν εφηβικό απωθημένο: στους Depeche Mode όπου η συναυλία έγινε στη Μαλακάσα και όταν τελείωσε η συναυλία περπατούσαμε 45 λεπτά ανάμεσα στις εξατμίσεις των αυτοκινήτων και στους Beastie Boys η συναυλία των οποίων έγινε σε μία πρώην Ολυμπιακή εγκατάσταση. Η συναυλία ήταν μια χαρά όσπου ξαφνικά κάποιος λέει στα μέλη του συγκροτήματος κάτι και σταμάτανε να παίζουν. Κοιτάμε δεξιά και αριστερά και βλέπουμε σύννεφα καπνού. Οι γνωστοί-άγνωστοι είχαν κάνει ξανά το έργος τους. Το χειρότερο είναι ότι είχαν λεηλατήσει και το μέρος όπου έπρεπε να αφήσουμε τα αντικείμενα αξίας μας. Η αποθέωση ήταν στο τραγικό site indymedia στο οποίο κάποιος φωστήρας ανέβασε κείμενο και πανηγύριζε επειδή λέει είχαν απαλλοτριώσει το χώρο. Κλείνω με μία ρητορική ερώτηση: εγώ, ένας απλός άνθρωπος, και ο κάθε εγώ τι φταίμε που πληρώσαμε άδικα το εισιτήριο;

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Η Κυριαρχέια της Οθόνης.

Τον τελευταίο καιρό όπου και να πάω βλέπω οθόνες, στο μετρό, στον ηλεκτρικό, στις καφετέριες ακόμα και στα φαστφουντάδικα.

Η αποθέωση ήταν ένα ξενοδοχείο όπου έμεινα στο τέλος Ιουνίου. Στην αίθουσα του πρωινού είχε Τηλεόραση που έπαιζε ασταμάτητα. Ζήτησα από την γκαρσόνα να την κλείσει ή να τη χαμηλώσει αλλά μου είπε ότι δεν μπορεί γιατί κανονίζεται κεντρικά.

Για να πω και την κακία μου: την πρώτη μέρα έπαιζε βίντεο της Vissi και άλλων Ελλήνων τραγουδιστών, τον λόγο που τραγουδούσαν στα Αγγλικά τον αγνοώ και δεν είναι το θέμα μου. Την επομένη πέθανε ο Μάικλ Τζάκσον και έπαιζαν τραγούδια του. Δεν ήμουνα ποτέ οπαδός του αλλά συγκριτικά με τα Ελληνάδικα είναι Stravinsky.

Τον Σεπτέμβριο είχα πάει στη Λέσβο και φρίκαρα με την ηχορύπανση αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι οι εκπομπές που έπαιζαν στην, φυσικά;, κυριαρχούσα Τηλεόραση ήταν ποιοτικές.

Βρήκα ένα μέρος όπου η Τηλεόραση είναι χρήσιμη: στο γυμναστήριο μιας και όταν κάνω διάδρομο ή ποδήλατο χρειάζομαι το “μαγικό κουτί” για να περνάει η ώρα :)

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Οι Έλληνες δεν είναι ρατσιστές!

Θα αρχίσω με την αρχή δηλαδή με τον ορισμό του ρατσισμού: Ρατσισμός είναι η μη ανέχεια στο διαφορετικό άρα όλοι οι άνθρωποι είμαστε ρατσιστές. Προφανώς είμαι και εγώ και μιας και κάνω την αυτοκριτική μου θα αναφέρω 2 κατηγορίες ανθρώπων, τους οποίους δεν αντέχω: τους κάγκουρες και τους ταξιτζήδες.

Από την εισαγωγή μου συνεπάγεται ότι αυτή η πρόταση είναι ο ορισμός του ρατσισμού μιας και λέει ότι μία ομάδα ανθρώπων έχει κάποιο γνώρισμα(;), χαρακτηριστικό(;) δεν ξέρω ακριβώς τι αλλά σίγουρα δεν βρίσκεται στο DNA τους, για να παραφράσω τους σεσημασμένους Ναζιστές Χριστόδουλο Παρασκεβαίδη και Χαλκιά.

Όσοι διαφωνείτε παρακαλώ να μου πείτε τους λόγους γιατί είμαι άνθρωπος και μπορεί να κάνω λάθος.

Σε όσους με αμφισβητούν θα τους θυμήσω την πρόταση: “Που πα ρε Καραμήτρο!” που σημαίνει: “που πας ρε Βλαχο”!

Υ.Γ. Υποθέτω ότι προτάσεις του στυλ: "Μην κάνεις γυφτιές", "Έίσαι Αλβανός!", "Έίσαι Κούρδος!" είναι μία απόδειξη αυτής της πρότασης :P

Υ.Γ.2 Ξέχασα να σημειώσω ότι δεν υπάρχει μόνο ο φυλετικός ρατσισμός αλλά και ο φυσικός όπου άνθρωποι με αναπηρία πέφτουν θύματα ρατσισμού.

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Το Βαλκανικό Ισλαμικό τόξο που απειλεί την Ελλάδα.

Πρέπει να παραδεχτώ ότι είχα καιρό να ακούσω και αυτή την απειλή εις βάρος της χώρας μας. Την διάβασα από ένα από τα γερακια που αρθογραφούν στην Καθημερινή. Για όσους το αγνοούν αυτή η απειλή είχε γεννηθεί στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας με τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας και των Κομμουνιστικών καθεστώτων της Βαλκανικής γενικότερα. Μπορεί στην χώρα μας να υπάρχουν βουλευτίνες τους ΚΚΕ που εμφανίζονται στα τηλεοπτικά πάνελς με Χριστιανκούς Σταυρούς αλλά στα κομμουνιστικά καθεστώτα όλες οι Θρησκείας καταπιεζόντουσαν. Η αποτελεσματικότερη καταπίεση, με ή χωρίς εισαγωγικά, ήταν στην Αλβανία του Χότζα και για αυτό τον λόγο οι Αλβανοί της Αλβανίας είναι σε γενικές γραμμές άθρησκοι. Για όσους το αγνοούν στην Αλβανία κυριαρχούν 3 Θρησκείες: η ΕλληνοΟρθόδοξία στην οποία ανήκει περίπου το 30% του πληθυσμού και βρίσκεται στον Νότο, ο Καθολικισμός ο οποίος βρίσκεται στον Βορρά και στον οποίο ανήκει περίπου το 10% του πληθυσμού και οι Μουσουλμανισμός στον οποίο ανήκει περίπου το 60% και κυριαρχεί στο κέντρο της χώρας. Στην ΠΓΔΜ η Αλβανική μειονότητα η οποία αποτελεί το 25-30% του πληθυσμού είναι περισσότερο φανατισμένη Θρησκευτικά από ότι είναι τα ξαδέλφια τους που ζουν στην Αλβανία. Στην Νότια Βουλγαρία υπάρχει μία συμπαγής Μουσουλμανική μειονότητα, την οποία οι Τούρκοι θεωρούν ότι είναι μέρος του Τουρκικού Έθνους και έχει άμεση σχέση με την Μουσουλμανική μειονότητα που ζει στην Ελληνική Θράκη. Όπως όλοι γνωρίζουμε η Μουσουλμανική Μειονότητα της Ελλάδας είναι πολύ ήρεμη και δεν έχουν γίνει επεισόδια τα τελευταία χρόνια.

Έχουν περάσει σχεδόν 20 χρόνια από την πτώση των Κομμουνιστικών καθεστώτων και δεν έχω δει καμία ιμπεριαλιστική κίνηση των Βόρειων Μουσουλμάνων γειτόνων μας και είμαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται να υπάρξει μιας και όχι μόνο η Ελλάδα είναι οπλισμένη σαν αστακός αλλά και γιατί αυτοί οι πληθυσμοί έχουν άλλες προτεραιότητες, όπως ανάπτυξη της Οικονομίας τους.

Πολλοί θα μου πουν ότι τα γεράκια είναι γεράκια και ότι ζούμε σε Δημοκρατία οπότε κυριαρχεί η ελευθερία του λόγου. Θα απαντήσω ότι πράγματι ζούμε σε Δημοκρατία άρα το κάθε γεράκι έχει την ελευθερία του λόγου του αλλά όταν διαβάζω αυτές τις μπούρδες στην σοβαρότερη Ελληνική εφημερίδα τότε έχω μία ένσταση.

Ξέχασα να σημειώσω και το σχετικό παραμύθι της παραεγνατίας οδού. Οσο ανασφάλεις και αν είμαστε σαν Έθνος αυτό το παραμύθι είναι υπερβολικό μιας και η συγκεκριμένη οδός θα πρέπει να περνάει από 3 χώρες οι σχέσεις των οποίων δεν είναι βέλτιστες και δεν έχουν την Οικονομική Επιφάνεια μιας και μόνο η Βουλγαρία είναι μέλος της Ε.Ε. άρα έχει πρόσβαση σε εξωτερική Οικονομική Βοήθεια.

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

Είμαι υπερήφανος που είμαι Έλληνας!

Υποθέτω πως θα έχετε ακούσει πολλές φορές αυτή τη πρόταση, μιας και προσωπικά την έχω ακούσει πάρα πολλές φορές. Τελευταία φορά που την άκουσα ήταν από έναν ταρίφα. Γνωρίζω πολύ καλά ότι η συγκεκριμένη ταξική ομάδα “φημίζεται” για τις παπαρολογίες της μιας και σε αυτό το θέμα υπάρχει μία σχεδόν καθολικη συμφωνία από την πλειοψηφία των Ελλήνων. Προσωπικά είμαι σίγουρος ότι δεν την έχω πει την τελευταία δεκαετία που ζω στην Ελλάδα. Παλαιότερα ίσως να την είχα πει.

Η πρόταση από μόνη της είναι ηλίθια μιας και αυτός που τη λέει κοκορεύται για ένα εντελώς τυχαίο γεγονός σαν το μέρος που γεννήθηκε. Μερικά πράγματα είναι απλά: δύο άνθρωποι κάνουν έρωτα και μετά από περίπου 9 μήνες γεννιέται ένας άνθρωπος. Παρεμφερές θέμα είναι κάποιος που κοκορεύεται για την επαγγελματική ιδιότητα των γονιών του. Θα μπορούσα να το κάνω μιας και ήμουνα τυχερός και οι 2 γονείς μου είχαν πολύ καλά επαγγέλματα αλλά το σημαντικότερο είναι να κοκορεύεται κάποιος για τα δικά του επιτεύγματα αλλά και πάλι είμαι οπαδός της Προτεσταντικής νοοτροπίας και είμαι πεπεισμένος ότι κάποιος πρέπει να είναι ταπεινός.

Ας γυρίσω στο αρχικό μου θέμα δηλαδή αν κάποιος πρέπει να είναι υπερήφανος που γεννήθηκε στην Ελλάδα. Διαφωνώ κάθετα. Για ποιο λόγο κάποιος να είναι υπερήφανος που γεννήθηκε στη χώρα μας; Για την παντελή έλλειψη ΠΕΖΟδρομίων; Για την αγένεια των ανθρώπων; για το χρυσό μετάλλιο στο ντόπινγκ που κερδίσαμε στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου; για την τραγική και τρισάθλεια τηλεόραση; (σημειώνω γνωρίζω ότι σε καμία χώρα του κόσμου η τηλεόραση δεν φημίζεται για την ποιότητα αλλά ένα χάσμα χωρίζει το BBC με τα Ελληνικά Κανάλια), για τις εφημεριδες τύπου Espresso ή Πρωταθλητή; Θα σας παρακαλούσα να μου δώσετε λόγους για να είμαι υπερήφανος που είμαι Έλληνας.

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Τα ρετιρέ.

Το σημερινό ποστ δεν είναι αφιερωμένο στα διαμερίσματα τελευταίου ορόφου που είναι γνωστά ως ρετιρέ και ήταν της μόδας την εποχή των γονιών μου αλλά στα διάφορα επαγγέλματα οι εκπρόσωποι των οποίων έχουν καταφέρει με διάφορα μέσα, θεμιτά ή όχι, να αποκτήσουν προνόμοια.

Τα γνωστότερα ρετιρέ είναι οι Μηχανικοί και οι Δικηγόροι οι οποίοι τουλάχιστον έχουν και ένα πτυχίο πανεπιστημίου αλλά αυτή την περίοδο είναι της “μόδας” οι αγρότες οι οποίοι συνεχίζουν την παράδοση, με ή χωρίς εισαγωγικά, των κινητοποιήσεων κλείνοντας τους δρόμους της Ελλάδας με τα τρακτέρ τους. Η τωρινή συγκηρία τους έκατσε μιας χαρά μιας και μετά την κατολίσθηση που έγινε στα Τέμπη μπορούν πάρα πολύ εύκολα να κόψουν την Ελλάδα στα δύο.

Η λατρεία της συγκεκριμένης τάξης και της επαρχίας γενικότερα δεν είναι μόνο Ελληνικό φαινόμενο αλλά και Γαλλικό μιας και τα 2 Έθνη έχουν αυτόν τον Εθνικό Μύθο: οι αγνοί επαρχιώτες, εν εντίθεση με τους μη-άγνους κατοίκους των πόλεων. Θέλω να σας βεβαιώσω ότι δεν υποστηρίζω τους δεύτερους επειδή τυγχάνει να είμαι και εγώ ένας και θέλω να πιστεύω ότι αν οι κατοίκοι των πόλεων έκαναν παρόμοιες πράξεις θα τις καταδίκαζα.

Επίσης είμαι σίγουρος ότι όλοι θα έχετε δει τις σκηνές απείρου κάλους όπου κατά την διάρκεια των αγροτικών κινητοποιήσεων διάφοροι πολιτικοί της Αντιπολίτευσης ανεβαίνουν στα τρακτέρ των αγροτών, σαν να ήταν Ρόζα Λούξεμπουργκ, και να δηλώνουν μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ότι συμπάσχουν με τα δίκαια αιτήματα τους. Φυσικά όταν το κόμμα τους γίνεται κυβέρνηση το μετανοιώνουν μιας και τα ρετιρέ κοιτάνε μόνο το συμφέρον τους και όχι το κόμμα που κυβερνάει και οι περισσότεροι πολιτικοί είναι κότες μπροστά στο άτιμο “Πολιτικό Κόστος”...

Παρόμοια σκηνή είχε γίνει πριν από λίγο καιρό όταν η, γραφική, Έφη Θώδη είχε σκαρφαλώσει στα τρακτέρ. Αγνοώ αν έκανε την τιμή στους αγρότες να τους αφιερώσει κάποιο τραγούδι της :P

Ας εκφράσω μία ελπίδα: να δω ένα πολιτικό της, όποιας, Κυβέρνησης να υπερασπίζεται τους αγρότες ή ακόμα περισσότερο κάποιον της Αντιπολίτευσης να τους κατακρίνει!

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

Η Οδύσσεια με μία απλή τηλεφωνική γραμμή του ΟΤΕ

Στο συγκεκριμένο ποστ δεν πρόκειται να αναφερθώ στο μυθικό ταξίδι του Οδυσσέα που είναι παγκοσμίως γνωστό σαν η Οδύσσεια, αλλά στην περιπέτεια που είχα με τη σταθερή γραμμή τηλεφώνου στο σπίτι μου.

Η ιστορία έχει ως εξής: Την Άνοιξη αποφάσισα να σταματήσω τις τηλεπικοινωνιακές μου συνδέσεις με τον όμιλο πΟΤΕ και να περάσω σε αυτόν της Wind/Tellas. Τεράστιο λάθος, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα του ποστ μου. Η Ελληνική νομοθεσία ορίζει ότι ο πάροχος του Ίντερνετ πρέπει να είναι ο ίδιος με αυτόν της σταθερής τηλεφωνίας οπότε σταμάτησα την σύνδεση μου με τον πΟΤΕ και πέρασα στην Tellas. Καμιά φορά και το απλούστερο πράγμα μπερδέυεται οπότε με το που άλλαξα πάροχο σταθερής τηλεφωνίας χάλασε η τηλεφωνική γραμμή μου.

Φώναξα ένα τεχνίτη για να την φτιάξει. Πράγματι ήρθε αλλά μετά από λίγο καιρό η γραμμή μου ξαναχάλασε. Φώναξα ξανά ένα τεχνίτη. Ήρθε το πρωί να την φτιάξει και θέλησα να μπω στο Ίντερνετ το απόγευμα. Προσπάθησα να μπω και ξαναείχε χαλάσει... Το χειρότερο είναι ότι όταν πήγα στο Oteshop της γειτονιάς μου να το αναφέρω οι υπάλληλοι με ειρωνεύτηκαν. Εν τω μεταξύ είχα πρόβλημα με τον υπολογιστή μου και αγόρασα τα αυθεντικά Windows 7. Σαν να μην έφταναν αυτά είχα αλλάξει πιστωτική κάρτα και έπρεπε να την δηλώσω στον πΟΤΕ και στην Otenet.

Η γραμμή μου ξαναχάλασε οπότε τηλεφώνησα στην Εξυπηρέτηση πελατών του πΟΤΕ για να δω τι πρόβλημα έχει και μου είπαν ότι δεν συγχρωνίζεται το router με τη σταθερή γραμμή μου.

Στις 9 Ιανουαρίου 2010 πήγα στο Oteshop της γειτονιάς μου και τους ζήτησα αν μπορούν να μου δώσουν ένα ασύρματο router. Μου είπαν ότι έπρεπε να το είχα ζητήσει από την αρχή και ότι κοστίζει 60 ευρώ. Δυστυχώς κώλωσα να της πω: Συγνώμη αλλά όταν παρέλαβα το router μου δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έπρεπε να περάσω μία ολόκληρη Οδύσσεια για να αποκτήσω ADSL γραμμή σπίτι μου...

Σήμερα 13 Ιανουαρίου 2010 είναι η πρώτη μέρα μου με τα καινούργια Windows 7. Δεν κρατιέμαι να κάνω το αυτονόητο Πολιτικό Σχόλιο: Δυστυχώς για πολλούς Έλληνες ο Εθνικισμός κάτι θετικό ενώ ο Φιλελευθερισμός είναι συνώνυμο του μεγάλου Σατανά. Το σημειώνω αυτό γιατί αν ο πΟΤΕ είχει ιδιωτικοποιηθεί επί υπουργείας Στέφανου Μάνου ίσως σήμερα να ζούσαμε πράγματι στον 21ο αιώνα...

Υ.Γ.3 Άλλη μία ερώτηση: Αν η δουλειά μου εξαρτιώταν άμεσα από το Ίντερνετ και έμενα άνεργος μιας και δεν θα μπορούσα να την κάνω ο πΟΤΕ θα με προσλάμβανε; Προφανώς η ερώτηση είναι ρητορική...μιας και δεν θα μπορούσα να την κάνω ο πΟΤΕ θα με προσλάμβανε; Προφανώς η ερώτηση είναι ρητορική...

Μιας και είμαι εξαρτημένος από τη μεγαλύτεη εφέυρεση της Ανρθωπότητας που είναι το Ίντερνετ έχω γράψει αρκετά σχετικά ποστς:
Τέρμα ο πΟ.Τ.Ε.!
Τέρμα π.Ο.Τ.Ε. αλλά και η Wind-Tellas δεν πάει πίσω...
Τεχνολογικός Μεσαίωνας.
Γαμώ τον ΟΤΕ σας και γαμω της γραμμές σας!
Τέρμα και η Wind.

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

Υπερπόλη

Ως υπερπόλεις ορίζω τις πόλεις που με έχουν αφήσει άφωνο. Για την ώρα σε 3 πόλεις εχώ δώσει αυτό τον τιμητικό τίτλο: στη Στοκχόλμη, η οποία μοιάζει με ένα τεράστιο πάρκο, στη Βοστώνη και στη Μαδρίτη, στην τελευταία μάλιστα πίστευα πως θα ήταν κάπως καλύτερη από την Αθήνα μιας και είναι Μεσογειακή πόλη αλλά διαψεύτικα εντελώς.

Υποψήφιες υπερπόλεις είναι το Βερολίνο και το Σαν Φρανσίσκο. Λέω υποψήφιες γιατί δυστυχώς δεν τις εχω επισκευτεί ακόμα...