Ρεβεγιόν στις Βρυξέλλες.

Μιας και δεν μου έκατσε το ταξίδι στις Η.Π.Α. η άλλη ενναλακτική λύση για την πρωτοχρονιά ήταν να πάω στο "χωριό" μου, δηλαδή στις Βρυξέλλες. Δεδομένου ότι αυτή θα είναι η τέταρτη φορά που θα πήγαινα στο χωριό μου μέσα στο 2008 δεν ήταν η ιδανική επιλογή.

Τουλάχιστον θα ζήσω μερικές μέρες σε πολιτισμένο περιβάλλον και θα δω μερικούς παιδικούς φίλους καθώς και τα ανήψια μου.

Καλή χρονιά και με υγεία σε όλους σας!

Οι Έλληνες επιστήμονες διαπρέπουν στο εξωτερικό

Πόσοι και πόσοι συμπατριώτες μας δεν περηφανεύονται όταν Έλληνες που δουλεύουν στο εξωτερικό διαπρέπουν;

Brain Drain, ή αλλιώς η «κατάρα» των φτωχών χωρών.

Ο ορισμός του Brain Drain είναι η μετανάστευση ατόμων με υψηλή εκπαίδευση ή ειδίκευση (επιστημόνες, τεχνίτες ή εργάτες οι οποίοι είναι ειδικευμένοι σε ένα τομεά, ακόμα και ανθρώποι των γραμμάτων) από φτωχότερες χώρες σε πλουσιότερες. Η μετανάστευση αυτή είναι εύκολα κατανοητή, οι μετανάστες αποκτούν πολύ καλύτερες συνθήκες εργασίας (όχι μόνο από πλευρά μισθού αλλά και από εργασιακό περιβάλλον).

Θεωρείται κατάρα επειδή για την εκπαίδευση τους η αρχική χώρα ξόδεψε σημαντικά ποσά, δηλαδή έκανε μία επένδυση, και τους καρπούς της επένδυσης τους κερδίζει μία άλλη χώρα η οποία δεν ξόδεψε τίποτα. Ακόμα χειρότερα αυτοί οι άνθρωποι παράγουν περισσότερο πλούτο από τον μέσο όρο. Η επένδυση αυτή πάει χαμένη αν ο μετανάστης δεν γυρίσει ποτέ στην χώρα του για να εργαστεί και το μόνο κέρδος είναι τυχόν εμβάσματα που στέλνει πίσω. Το Brain Drain μπορεί να ονομαστεί και «κυριλέ» μετανάστευση. Οι μετανάστες μπορούν να βρουν πολύ καλές δουλειές στην χώρα τους, δεν είναι απελπισμένοι , και στην χώρα υποδοχής τους έχουν καλύτερες δουλείες, άρα ανληκουν και σε καλύτερη κοινωνική τάξη, από την πλειοψηφία των νέων συμπατριωτών τους.

Υπάρχει όμως και η άποψη που λέει πως το Brain Drain μακροπρόθεσμα μπορεί να είναι θετικό για τις φτωχότερες χώρες γιατί όσοι φεύγουν και πετυχαίνουν σε άλλες χώρες δημιουργούν ένα κίνητρο στους συμπατριώτες τους για να δουλέψουν ή να σπουδάσουν. Έτσι θα μπορέσουν να τους αντιγράψουν δηλαδή το Brain Drain δημιουργεί πρότυπα σε μία κοινωνία.

Τέλος υπάρχει και η «υπερτατική» κριτική (από την άκρα αριστερο-δεξιά) στο Brain Drain η οποία λέει πως οι μετανάστες ξεπουλιούνται, προδίδουν την χώρα τους για λίγα χρήματα παραπάνω, ή ότι οι πλούσιες χώρες εκμεταλεύονται την «αφρόκρεμα» των φτωχότερων χωρών. Αυτές τις αφήνω ασχολίαστες.

Για να κλείσω με την περιγραφή, το Brain Drain δεν είναι αποκλειστικά μονόδρομος από τον τρίτο κόσμο προς τον πρώτο αλλά συμβαίνει και ανάμεσα στις χώρες του πρώτου κόσμου. Είναι χαρακτηριστικό πως πολλές δεκάδες χιλιάδες επιστήμονες της Ε.Ε. μεταναστεύουν κάθε χρόνο στις ΗΠΑ. Ο λόγος είναι αυτός που ανέφερα στην αρχή: καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Για να γυρίσω στο μύθο μας πράγματι πολλοί Έλληνες αποφασίζουν και μεταναστεύουν σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Πολλοί από αυτούς μάλιστα καταφέρνουν και διαπρέπουν στον τομέα τους. Ο μύθος αφήνει αόριστο τον αριθμό τους, που έτσι και αλλιώς τον αγνοώ. Λογικό, είναι μύθος όχι επιστημονική έρευνα άρα δεν χρειάζεται στοιχεία ίσα-ίσα που αυτά είναι επικίνδυνα για την ύπαρξη του.

Η άποψη μου είναι η ακόλουθη: το γεγονός ότι πολλοί συμπατριώτες μας φεύγουν από την χώρα μας και αναζητούν καλύτερες συνθήκες εργασίας οφείλεται στην αποτυχία μας σαν κοινωνία. Αποτυχία επειδή δεν μπορούμε να προσφέρουμε σε ένα επαγγελματία τις ιδανικές συνθήκες εργασίας. Άρα όσοι περισσότεροι «Έλληνες επιστήμονες διαπρέπουν στο εξωτερικό» τόσο μεγαλύτερη είναι η αποτυχία μας σαν κοινωνία – χώρα.

Επιτέλους Σπίτι Μου!

Επιτέλους! Μετά από 15.5 μήνες θα κοιμηθώ στο σπιτάκι μου!

Όνειρα μου γλυκά!

Athens Burning!

Δεν έχω σκοπό να γράψω άμεσα για τα καφριλίκια που διεξάγονται στις περισσότερες πόλεις της χώρας μας όπως δεν θέλω να γράψω και για τον φόνο ενός έφηβου παιδιού αλλά για την προσωπικη μου εμπειρία.

Χθες έπρεπε να κατεύω στο κέντρο για ένα job interview. Σαν καλός (αλλά και ηλίθιος) πολίτης πήγα στον σταθμό του τρένου, αγόρασα ένα ticket, το ακύρωσα και κάθισα περιμένοντας να ξεκινήσει το τρένο. Κατά την διάρκεια της αναμονής ακουγόταν από τα μεγάφωνα ένα μύνημα που έλεγε πως για κάποιο αδιευκρίνηστο λόγο το τρένο πηγαίνει μέχρι την Ειρήνη. Τον αδιευκρίνηστο μπορούμε να τον φανταστούμε όλοι αντιθέτως δεν μπορούμε να απαντήσουμε στην ερώτηση που μου έκανε ένας συνταξιούχος: Ωραία και από την ειρήνη πως θα πάμε στο κέντρο. Περίμενα 15 με 20 λεπτά τσαντίστηκα και έφυγα.

Παράλληλα ο πατέρας μου προσπαθούσε να πάει στο Υγεία από την Κηφισίας. Μετά από 30 λεπτά είχαν φτάσει στο ύψος του Κ.Α.Τ. Σε αυτό το σημείο παραδόθηκε και ο πατέρας μου και γύρισε σπίτι.

Τέλος τα χριστούγεννα θέλω να πάω στις Η.Π.Α. οπότε μετά την περιπέτεια με το τρένο αποφάσισα να πληρώσω το έμβασμα για την VISA. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο το ποσό (110 Ευρώ) αλλά ότι οι Έλληνες είμαστε οι μόνοι από όλους τους υπήκοους της Ε.Ε. που χρειαζόμαστε VISA για να πάμε στις Η.Π.Α. Λογικότατο μιας και όλες μα ΟΛΕΣ οι διαδηλώσεις που γίνονται στην Αθήνα καταλήγουν στην πρεσβεία των Η.Π.Α. Σε αυτό το θέμα φταίω και εγώ λιγάκι μιας και θα μπορούσα να είχα πάρει Βέλγικη υπηκοότητα και δεν το έκανα όταν μπορούσα.

Σαν επίλογο το μόνο που μπορώ να γράψω: Αι ΣΙΧΤΙΡ ποια με τους ψευτό-αριστερούς!

America!

Με χαρά ανακοινώνω σε όλη την Μπλογκόσφαιρα πως μόλις αγόρασα το ticket μου για τις Η.Π.Α. Θα μείνω 14 μέρες και ο κύριος προορισμός μου θα είναι το Seattle.

Εκτός από το Seattle θα πάω 2 μέρες στην υπέρπόλη το San Francisco και μάλλον για σκι στον Καναδά.

Καλές μου διακοπές!

Άρθρα για το περιβάλλον

Σήμερα η Καθημερινή είχε αφιέρωμα για το περιβάλλον λόγο της επίσκεψης του κυρίου Στερν. Έψαξα και βρήκα δύο από αυτά:

«Δράσεις και για την πλανητική κρίση»

Με οδηγό την «πράσινη ανάπτυξη»

Η Γαλλία υποχρέωσε τη Μεγάλη Βρετανία να αλλάξει το όνομα της.

Ο μύθος λέει πως ο De Gaulle υποχρέωσε τη Μεγάλη Βρετανία να μην αποκαλείται Μεγάλη Βρετανία αλλά Ηνωμένο Βασίλειο επειδή μία Γαλλική επαρχία φέρει το όνομα Βρετάνη (Bretagne). Γιατί όμως δεν ζήτησε και από τη Φλάνδρα να αλλάξει όνομα; Ή από τη χώρα των Βάσκων;

Αυτός ο εθνικός μύθος είναι πρόσφατος και δεν είναι τόσο πολύ διαδεδομένος. Λέγοντας πρόσφατος εννοώ πως τον έμαθα πριν από λίγους μήνες διαβάζοντας blogs ή άρθρα ακροδεξιάς κατεύθυνσης και χρησιμοποιείται σαν "επιχείρημα" στο Μακεδονικό. Μπορώ να εικάσω με μεγάλη βεβαιότητα πως κατασκευάστηκε τα τελευταία 15 χρόνια. Αγνοώ σε ποιο ψήγμα αλήθειας βασίζεται και ποιος είναι ο εφευρέτης.

Προσπαθώ να κατασκευάσω το σενάριο στο μυαλό μου. Ο De Gaulle δίνει εντολή στον πρέσβη της Γαλλίας στο ΗΒ να μεταφέρει την απαίτηση του στην Βασίλισσα Ελισάβετ. Η χρονολογία δεν αναφέρεται ποτέ, λογικότατο μιας και είναι μύθος όχι γεγονός, αλλά για πλάκα ας υποθέσω πως έγινε το 1966, μία καλή ευκαιρία να γιορτάσουν οι Γάλλοι τα 900 χρόνια από την νίκη του Hastings. Η Βασίλισσα άλλαξε αμέσως δεκαεφτά χρώματα και φοβήθηκε την επικείμενη εισβολή των Γαλατών στο νησί της. Η πρώτη κίνηση της ήταν να αρχίσει να τρώει τα καπέλα της (ναι αυτά που φοράει όταν πηγαίνει στις ιπποδρομίες) από το άγχος και να καλέσει τον πρωθυπουργό της για να τον διατάξει να αλλάξει άμεσα την ονομασία της χώρας της. Αυτός, φοβούμενος τον Asterix και τον νέο εκατονταετή πόλεμο που διαγραφόταν στον ορίζοντα άλλαξε από μόνος του και την ονομασία της Magna Carta σε Grande Charte για να ευχαριστεί περισσότερο τους Γάλλους.

Ας σοβαρευτώ. Ο συγκεκριμένος μύθος παρά είναι ηλίθιος και απαιτεί τεράστιο έλλειμμα γνώσης στην ιστορία και στην πολιτική για να γίνει πιστευτός.

Υπάρχει περίπτωση οι Βρετανοί να υπέκυψαν σε μία τέτοια απαίτηση των Γάλλων (αντιθέτως ο De Gaulle ίσως ήταν ικανός να ζητήσει τέτοια χαζομάρα); Οι ίδιοι Βρετανοί που τις προάλλες απέλασαν 4 Ρώσους διπλωμάτες;

Στην εποχή μας υπάρχει κάτι που ονομάζεται Internet και ένα μέρος του είναι το World Wide Web. Ανήκω στους τυχερούς που έχουν πρόσβαση σε αυτό τον μαγικό κόσμο, άνοιξα ένα browser πλοηγήθηκα στο google και έκανα μία αναζήτηση για το λεκτικό "Grande Bretagne", δηλαδή Μεγάλη Βρετανία στα Γαλλικά. Ναι ξέρω είναι πυρηνική φυσική αυτό που έκανα. Η δεύτερη επιλογή στα αποτελέσματα αναζήτησης ήταν το site http://www.visitbritain.fr/. Το domain είναι Γαλλικό και αν βασιστώ στον μύθο τότε μάλλον θα είναι site μιας εθνικιστικής Γαλλικής οργάνωσης που έχει στόχο την κατάκτηση της Μεγάλης Βρετανίας. Έκπληξη! Καμία απολύτως σχέση! Είναι το επίσημο τουριστικό site της ΜΒ στην Γαλλία και στην αρχή λέει "Bienvenue sur le site officiel de l'Office de Tourisme de Grande-Bretagne !". Pardon; που θα έλεγε και ο De Gaulle, είναι τόσο βλάκες οι Βρετανοί; Θέλουν να αποτρέψουν τους Γάλλους να επισκεφτούν την χώρα τους και τους προκαλούν ονομάζοντας τη χώρα τους Μεγάλη Βρετανία; Όχι μόνο αυτό αλλά χρησιμοποιούν και μία "απαγορευμένη" λέξη, μάλλον οι Βρετανοί αρέσκονται στο να τους τρέχουν στα δικαστήρια οι Γάλλοι.

Αποφάσισα να συνεχίσω το παιχνίδι με τις μηχανές αναζήτησης και σκέφτηκα να δω τι γράφει το site του Βρετανού πρωθυπουργού, 10 Downing Street website. Διαβάζω στο αριστερό menu: "welcome: 10 Downing Street - the historic office and home of the British Prime Minister" Βρετανός πρωθυπουργός; Κάποιος πρέπει να πληροφορήσει τον Gordon Brown ότι απαγορεύεται να χρησιμοποιεί την λέξη Βρετανός, μιας και προφανώς το αγνοεί. Το αγνοεί όσο και οι Γάλλοι θα μου πείτε.

Η Μεγάλη Βρετανία είναι το νησί που αποτελείται από την Αγγλία, τη Σκοτία και την Ουαλία, δεν είναι χώρα. Η χώρα της Ελισάβετ περιέχει και άλλες περιοχές, την Βόρεια Ιρλανδία και διάφορες κτίσεις στα απέραντα του κόσμου. Για αυτό τον λόγο η ονομασία (του συνόλου) της χώρας είναι Ηνωμένο Βασίλειο (της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας). Το καλό με αυτή την ονομασία είναι ότι οι κάτοικοι της χώρας νοιώθουν πολίτες άρα δεν αποξενώνονται και μάλλον είναι ένας από τους κύριους λόγους που το ΗΒ ονομάζεται ΗΒ. Η γνώμη των Γάλλων για την ονομασία της χώρας τους είναι γραμμένη στα παλαιότερα Βρετανικά υποδήματα των Βρετανών.

Υ.Γ. Μιας και το post αναφέρεται σε εθνικούς μύθους δηλαδή έθνη. Ο ορισμός του Γάλλου (ποιος ανήκει στο έθνος των Γάλλων) είναι ανοιχτός αλλά και απόλυτος: Γάλλος είναι όποιος ζει στη Γαλλία και μιλάει Γαλλικά. Το θετικό με αυτό τον ορισμό, ανοιχτός, είναι πως ένας ξένος γίνεται εύκολα δεκτός στο έθνος των Γάλλων. Το αρνητικό, απόλυτος, είναι πως το επίσημο κράτος δεν δέχεται την ύπαρξη άλλων γλωσσών. Το μοντέρνο Γαλλικό κράτος ιδρύθηκε μετά την Γαλλική Επανάσταση (και την δημιουργία του έθνους των Γάλλων). Εκείνη την περίοδο στην Γαλλική επικράτεια υπήρχαν πολλές γλώσσες πέρα από τα Γαλλικά. Μία από τις πιο γνωστές ήταν τα Breton δηλαδή η γλώσσα των κατοίκων της Bretagne. Το κράτος προσπάθησε να την εξαφανίσει αλλά δεν τα κατάφερε. Τις τελευταίες δεκαετίες με την αλλαγή της νοοτροπίας και την πτώση του εθνικισμού η Γαλλική κυβέρνησε άλλαξε στάση, το θέμα έπαψε να είναι taboo και η κυβέρνηση προσπαθεί να κρατήσει τα Breton ζωντανά μιας και λίγοι τα γνωρίζουν.

Δεν έχω πάει ακόμα στη Bretagne και το έχω απωθημένο

Όποιος ζει στην Ελλάδα πρέπει να μιλάει Ελληνικά.

Πριν από μερικά χρόνια δούλευα σε μία εταιρία στην οποία εργάζονταν και ένας Γάλλος. Ζούσε ήδη αρκετά χρόνια στην Ελλάδα αλλά «αρνούνταν» να μάθει Ελληνικά, άρα η επικοινωνία με τους συναδέλφους του γινόταν στα Αγγλικά. Διευκρίνηση για το «αρνούνταν»: Όχι πως δεν ήθελε να μάθει Ελληνικά αλλά δεν κατέβαλε και καμία προσπάθεια. Η κλασική του δικαιολογία είναι πως οι κοπέλες του με τις οποίες έκανε σχέση του μιλούσαν στα Αγγλικά και όχι στα Ελληνικά.

Πολλές φορές είχα ακούσει διάφορους συναδέλφους να του λένε «Ζεις στην Ελλάδα πρέπει να μιλάς Ελληνικά». Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι δύο-τρεις συνάδελφοι που ασπάζονταν αυτή την άποψη είχαν κάνει ένα μέρος των πανεπιστημιακών σπουδών τους στη Μεγάλη Βρετανία και φυσικά ζούσαν σε γκέτο Ελλήνων φοιτητών.

Θα συμφωνήσω με την άποψη που λέει ότι όταν κάποιος ζει σε μία χώρα πρέπει να μάθει τη γλώσσα της (αν υποθέσουμε ότι υπάρχει μόνο μία που κυριαρχεί). Η γλώσσα είναι το βασικότερο συστατικό της επικοινωνίας με τους άλλους ανθρώπους άρα αν κάποιος δεν γνωρίζει την βασική γλώσσα του τόπου διαμονής του έχει τεράστιο πρόβλημα επικοινωνίας. Πέρα από αυτό, και ποιο σημαντικό, είναι ότι αν κάποιος γνωρίζει τη γλώσσα μαθαίνει ευκολότερα και την κοινωνία στην οποία ζει. Άλλωστε ποιος ο σκοπός να ζεις σε διαφορετική κοινωνία και να μην την μάθεις;

Φυσικά η πρόταση αυτή δεν έχει σαν στόχο την ευκολία του «ξένου», πόσο μάλλον την προσαρμογή του στη χώρα μας, αλλά κάποια θεωρητική υποχρέωση που έχουν οι κάτοικοι της Ελλάδας να μιλάμε Ελληνικά. Η σκέψη αυτή είναι υπερβολικά ανελεύθερη μιας και πολιτικά ανήκει ... στο χώρο που δεν είναι άκρα-δεξιά αλλά όσοι ανήκουν σε αυτόν είναι ακροδεξιοί. Το αποτέλεσμα της εφαρμογής αυτής της σκέψης θα είναι να γίνουμε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και όμοιοι.

Μία φορά έτρωγα με τους συναδέλφους που ανέφερα προηγουμένως και ένας από αυτούς λέει «Στο πανεπιστήμιο όταν ένας Άγγλος ερχόταν να καθίσει κοντά μας (σσ στα έδρανα όπου καθόντουσαν οι Έλληνες) του φωνάζαμε ξξξξτ για να φύγει». Ένας άλλος συμφώνησε χαμογελώντας. Παραδόξως δεν είχα όρεξη για καυγά και δεν έκανα τα σχόλια που μου ήρθαν στιγμιαία στο μυαλό «Αν ένας Αλβανός έκανε το ίδιο στην Ελλάδα πως θα αντιδρούσατε;» ή «ρε καραγκιόζηδες τι λέτε στον Χ να μάθει τη γλώσσα σας όταν κάνετε τα ίδια και χειρότερα;» αλλά έφαγα το φαγητό μου και αποχώρησα.

Τελικά καλά έκανα και δεν μάλωσα. Όποιος δεν μάθει τη γλώσσα της χώρας που μένει χάνει και είναι τραγικό, ίσως να είναι και αυτός τραγικός, αλλά σίγουρα όχι τόσο όσο αυτοί που θέλουν να τον υποχρεώσουν να τη μάθει.

Υ.Γ. Συνάντησα τον Γάλλο πριν από λίγες μέρες. Από συνήθεια άρχισα να του μιλάω στα Γαλλικά και μου απάντησε στα Ελληνικά. Έχει σταθερή σχέση με μία Ελληνίδα και η κοπέλα του του μιλάει σχεδόν μόνο στα Ελληνικά. Πως τα φέρνει η ζωή...

Η (εκλογική) μητέρα όλων των μαχών.

Σήμερα στις Η.Π.Α. γίνονται οι εκλογές για την επιλογή του επόμενου πλανητάρχη. Όπως κάθε φορά ο υποψήφιος των Δημοκρατικών θα αντιμετωπίσει τον αντίστοιχο των Ρεπουμπλικανών. Η δικιά μου επιλογή είναι αυτονόητη για κάποιον Ευρωπαίο: CHANGE WE CAN! Go Barrack go!

Την επιλογή μου δεν την κέρδισε τόσο πολύ ο Ομπάμα όσο την έχασε η καρικατούρα του καουμπόυ που ονομάζεται McCain, πόσο μάλλον που επέλεξε τη τσούλα την Πάλιν για αντιπρόεδρο.

Υ.Γ. 1 Ένα τραγικό (αν εκλεγεί) ανέκδοτο που κυκλοφορεί σχετικά με το "γουρούνι που φοράει κραγιόν": Κάτα την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατίας η πάλιν επισκεύτηκε τα γραφεία του Ο.Η.Ε. στην Νέα Υόρκη. Βγαίνοντας από τα γραφεία οι δημοσιογράφοι την ρώτησαν πως της φάνηκε σαν εμπειρία. Αυτή απάντησε πωε της άρεσε πολύ η επαφή με ανθρώπους από τόσους διαφορετικούς πολιτισμούς αλλά δεν της άρεσε καθόλου που δούλευαν τόσο λίγοι Αμερικάνοι για αυτό όταν εκλεγεί θα φροντίσει να το αλλάξει. Με την Palin θα πεθυμήσουμε τον "statesman" Bush...

Υ.Γ. 2 Εϊχα σκοπό να γράψω ένα μεγάλο και καλό post για τις Αμερικάνικες εκλογές και μάλιστα κρατούσα links από άρθρα σε ένα αρχείο notepad, αλλά όπως λένε και στις Η.Π.Α. me being me έμεινα με το αρχείο στο pc μου.

Υ.Γ. 3 Ένα ανέκδοτο που κυκλοφόρησε τελευταία: "Η σκηνή λαμβάνει χώρα στον Παράδεισο όπου ο Άγιος Πέτρος ελέγχει όλους όσοι θέλουν να μπουν μέσα. Ρωτάει, λοιπόν, τον επόμενο:
- "Ποιος είσαι και τί έκανες στη Γη;"
- "Είμαι ο Μπάρακ Ομπάμα και ήμουν ο πρώτος μαύρος πρόεδρος των ΗΠΑ!"
- "Πλάκα μού κάνεις;;; Μαύρος πρόεδρος στις ΗΠΑ;;;"
- "Ναι, σοβαρά μιλάω!"
- "Και πότε έγινε αυτό;"
- "Πριν από πέντε λεπτά"."

Βρυξέλλες - Brussel – Bruxelles – Brussels

Αύριο, σε 27 ώρες για να ακριβολογήσω, πετάω για την πόλη που μεγάλωσα τις Βρυξέλλες και την οποία θα αποκαλώ εφ’ εξής το χωριό. Στο post θα παραθέσω μερικές φωτογραφίες ελπίζοντας ότι θα πω περισσότερα πράγματα για το χωριό απατώντας σε σχόλια σας.

- Το κοινοβούλιο


- Parc de Woluwe & avenue Tervuren




- Grande Place ή αλλιώς κεντρική πλατεία του "χωριού" και δημαρχείο




- Parc du cinquantenaire

(κεντρικό τζαμί της πόλης, για να αναφέρω την λέξη κεντρικό σημαίνει πως υπάρχουν και άλλα. ΝΑΙ οι κουτόφραγκοι είναι άτυχοι! Δεν τους κυβερνάνε οι Φασιστόδουλοι και οι εφραίμ όπως εμάς...)

Place des Martyres, στο προηγούμενο blog μου είχα γράψει σχετικό post.


Ο καθεδρικός ναός st Michel.


Η είσοδος του σχολείου μου (European School of Brussels I)


Υ.Γ. Ο τίτλος είναι σε 4 γλώσσες: Ελληνικά, Φλαμανδικά, Γαλλικά και Αγγλικά. Θα ήθελα να σημειώσω πως το Βέλγιο έχει 3 επίσημες γλώσσες τα Φλαμανδικά, τα Γαλλικά και τα Γερμανικά αλλά μιας και οι Βρυξέλλες είναι διεθνής πόλη η πλειοψηφία των κατοίκων της, ομίλει άνετα και την Lingua Franca της εποχής μας: τα Αγγλικά.