Born to be Wild.

Ο Μάκης.

Ή αλλιώς κακό σκυλί ψώφο δεν έχει. Σήμερα πήγα για μπάσκετ στο γήπεδο της Πολιτείας και ο Μάκης ζει και βασιλεύει...

Ένα σκυλί έχω μισήσει στην ζωή μου:

Συνήθως πηγαίνω για basket σε ένα συγκεκριμένο γήπεδο. Έχει πολλά πλεονεκτήματα: είναι κοντά στο σπίτι μου, ο αγωνιστικός χώρος είναι σε τέλεια κατάσταση, βρίσκεται σε απίστευτη τοποθεσία, δεν έχει πολύ κόσμο. Έχει όμως ένα τεράστιο μειονέκτημα: ένα ημί-αδέσποτο σκύλο που εκτελεί χρέη φύλακα και το οποίο αποκαλώ Ρατανπλάν. Με τον original Ρατανπλάν έχουν αρκετά κοινά: είναι συνάδελφοι, «φύλακες» και οι δύο, και εμφανισιακά μοιάζουν τόσο ώστε μάλλον κατάγωνται από το ίδιο χωριό. Στο γήπεδο συνήθως πηγαίνω με ένα φίλο.

Όταν έχει κόσμο ο Ρατανπλάν φεύγει και παίζει με τις γάτες(!). Άλλες φορές στήνει καρτέρι στα λίγα αυτοκίνητα που περνάνε από εκεί. Παραδέχομαι δημόσια πως δύο – τρεις φορές δεν κρατήθηκα και όταν τον είδα να κάνει ηρωική έφοδο προς το αυτοκινητό μου γκάζοσα και έστριψα προς το μέρος του. Ακόμα θυμάμαι με χαρά τα «κάι-κάι» φόβου.

Πριν με καταδώσετε στην WWF αφήστε με να τελειώσω την ιστορία μου.

Το πρόβλημα είναι τον χειμώνα όταν έχει ήλιο (προφανώς όταν χιονίζει δεν παίζω basket αλλά τέλος πάντων). Ο Ρατανπλάν αράζει στην μέση του γηπέδου και λιάζεται. Όταν είμαι με τον φίλο μου ο «φύλακας» μας κοιτάει με ένα βλέμμα μίσους αλλά φεύγει και πηγαίνει να παίξει με τις γάτες.

Όταν όμως είμαι μόνος μου...


Σηκώνει λίγο το κεφάλι του με κοιτάει και αρχίζει να γρυλίζει. Αμέσως μετά σηκώνεται και γρυλίζει πιο δυνατά. Από το στόμα του τρέχουν λευκοί πυκνοί αφροί. Μερικές φορές αποχωρώ από το γήπεδο χωρίς διαπραγματεύσεις. Προφανώς και δεν φοβάμαι, αλλά είναι γνωστό πως είμαι φιλόζωος και δεν θέλω να διαταράξω το οικοσύστημα του Ρατανπλάν. Άλλες φορές μπαίνω διακριτικά στο γήπεδο και αρχίζω τα σουτάκια. Ο Ρατανπλάν γρυλίζει, αφρίζει και μετά από αρκετή ώρα φεύγει.


Πριν από μερικά χρόνια την Κυριακή του Πάσχα έπαιζα μπάσκετ με τον φίλο μου και ήρθε ο φύλακας (ο κανονικός όχι ο Ραντανπλάν) του γηπέδου. Κρατούσε ένα αλουμινόχαρτο και μέσα είχε κοκορέτσι και αρνί. Εκείνη την ημέρα οι ρόλοι αντιστράφηκαν: εμείς είμασταν αυτοί που γρυλίζαμε και αφρίζαμε. Ο σκύλος σε χρόνο dt είχε πάει και έκανε χαρές στον φύλακα. Αυτός μας βλέπει και μας λέει «Α! Αυτός!», δείχνοντας τον Ρανταναπλάν, «Αυτός είναι το καλύτερο παιδί». Η απάντηση μας λογοκρίθηκε.

Πέρυσι τον χειμώνα μου τηλεφωνάει ο φίλος μου:
-Έλα μου λέει γεμάτος χαρά. Έλυσα το μυστήριο του Μάκη.
-Ποιος είναι ο Μάκης; Απαντάω.
-Έλα ρε ο Μάκης μου ξαναλέει.
-Ρε καμένε, του λέω, είσαι μεθυσμένος στις 12 το μεσημέρι; Καλά δεν ντρέπεσαι και είσαι δικαστής; Τουλάχιστον να σέβεσαι εμάς του εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα.
-Όχι, επέμενε αυτός, για τον Μάκη λέω τον σκύλο στο γήπεδο του Basket. Πήγα και παραπονέθηκα στην φύλακα. Αυτός μου είπε πως ο Μάκης – Ρατανπλάν δεν πειράζει κανένα απλώς θέλει χάδια. Πήγαμε μαζί και τον χαϊδεψα.

Τελικά το παν στην ζωή είναι να έχεις τρόπους...

Όμως μετά από λίγες μέρες μου ξανατηλεφωνάει ο φίλος μου.
-Ρε με δάγκωσε!
-Καλά σου έκανε, αλλά ποιος;
-Ο Μάκης!
-Ο Μάκης; Μα δεν μου είπες πως είχετε γίνει κολλητοί και κανονίζατε να πάτε και για γκόμενες.
-Ρε σοβαρά μiλάω, πήγα να τον χαϊδέψω και μου επιτέθηκε.
-Δεν μου λες, απαντάω, πότε είπαμε πας Σκωτία για να λύσεις το μυστήριο της λίμνης Λοχ-Νες;

Ηλιοβασίλεμα από το γήπεδο, είπαμε απίστευτη τοποθεσία...

Φτιαγμένες μπέμπες: "γίναμε Ευρώπη".

Λίγα πράγματα απεχθάνομαι όσο τις φτιαγμένες κούρσες και δυστυχώς είναι πολύ διαδεδομένες στην χώρα μας. Δεν καταλαβαίνω τι προσφέρουν στην προσωπικότητα κάποιου τα φιμέ τζάμια, τα λαμπάκια νέον, η χαμηλωμένη ανάρτηση και το μπουρί (που συνήθως το μέγεθος του είναι αντιστρόφως ανάλογο με το IQ του «πιλότου»). Εκτός αν η ρύπανση (αισθητική, ηχητική κλπ) είναι αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητας ενός άνδρα και δεν το έχω καταλάβει.

Φτιαγμένες κούρσες υπάρχουν σε όλες τις χώρες του κόσμου. Στην δυτική Ευρώπη (και στην Αμερική) είναι συνηθισμένες στα ghetto και τα αυτοκίνητα προτίμησης είναι μπέμπα σειρά 3 (εφεξής θα την αποκαλώ χασαπερί) και VW Golf. Συνήθως στο αυτοκίνητο είναι 3-4 νεαροί με πολύ «κακία» και από το αυτοκίνητο, εκτός από την εξάτμιση, ακούγεται μουσική τέκνο στη διαπασών. Ανάλογα με την πόλη θα συναντήσεις και την ανάλογη «φυλή», στις Βρυξέλλες στις χασαπερί υπάρχουν Μαροκινοί (ή και Έλληνες) στην Γαλλία Αλγερινοί, στην Μ.Β. Πακιστανοί και λοιπά.

Μέχρι πρόσφατα οι φτιαγμένες κούρσες στην Ελλάδα ήταν είτε 106, είτε Punto, είτε Ibiza. Τον τελευταίο χρόνο συναντάω όλη την ώρα φτιαγμένες χασαπερί δεκαπενταετίας. Πάλι δεν μπορώ να καταλάβω τι μόστρα κάνουν αυτοί που αγοράζουν χασαπερί δεκαπενταετίας και την φτιάχνουν. Πόσο κάνει μία χασαπερί δεκαπενταετίας; 2-3 χιλιάδες ευρώ; Τι μόστρα κάνει κάποιος με ένα τόσο φθηνό αυτοκίνητο ειδικά όταν είναι και τόσο συνηθισμένο;

Μία διαφορά με την δυτική Ευρώπη είναι ότι τις χασαπερί δεν τις οδηγάνε μόνο νεαροί αλλά και άνδρες που έχουν περάσει τα «αντά» εδώ και αρκετά χρονάκια καθώς και ότι τους συναντάς σε όλη την πόλη και όχι μόνο στα ghetto (ευτυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε ghetto). Σήμερα το βράδυ (Παρασκευή) περπατήστε από το εμπορικό κέντρο της Κηφισιάς έως την πλατεία Κεφαλαρίου, θα δείτε 3-4 παρκαρισμένες χασαπερί και άλλες τόσες κολλημένες στην κίνηση, τα χαϊλίκια της Κηφισιας...

Φτιαγμένες χασαπερί, όχι πια ταπεινά 106! Γίναμε Ευρώπη... Επιτέλους ήρθε αυτή η περίφημη σύγκλιση (από την ανάποδη)!

Κολύμπησα!

Σήμερα 12 Ιουνίου 2010 έκανα το πρώτο μου μπάνιο φέτος.

Ηταν στην παραλία Eden Beach λίγο έξω από τη Σαρωνίδα Αττικής. Τον χειμώνα είχα πει στον εαυτό του ότι το πρώτο μπάνιο της χρονιάς θα το έκανα την Πρωτομαγιά στον Σχινιά αλλά άργησα λιγάκι. Καλή μου σαιζόν :)

Nina Simone: Take care of bussiness for me!

Eurovision 2010

Πέρυσι τέτοια εποχή είχα ανεβάσει ξανά σχετικό ποστ στο οποίο έκραζα αυτόν τον “θεσμό” μιας και το μόνο που κάνει είναι να δυσφημεί την μουσική σαν τέχνη και την Ευρωπαϊκή ιδέα. Γνωρίζω ότι το δεύτερο με 27 χώρες-μέλη είναι πλέον ουτοπία αλλά μιας και είμαι Ευρωπαϊστής νοιώθω ότι πρέπει να το σημειώσω.

Για να γράψω και του Αλκαίου το δίκαιο τουλάχιστον αυτός τραγουδάει στα Ελληνικά και λέει όχι στον αγγλωσαξονικό γλωσσικό ιμπεριαλισμό*.

Ευτυχώς φέτος δεν κυβερνάει την χώρα μας ο άχρηστος Καραμανλής που είχε κάνει αυτόν το διαγωνσμό “Εθνικό” θέμα.

Το τραγούδι μπορείτε να το δείτε εδώ:
.

Υ.Γ. Με δύο άσχετες παρατηρήσεις: φέτος ο διαγωνισμός γίνεται στην Νορβηγία και έχω να πω 2 πράγματα για αυτή τη χώρα: 1) Εκεί είδα τις πιο ωραίες γυναίκες που έχω δει ποτέ σε κάποια χώρα, 2) η ζωή είναι πανάκριβη, ειδικά το αλκοόλ η κατανάλωση του οποίου “καταπιέζεται” από την κυβέρνηση. Η ζωή είναι πανάκριβη μιας και η Νορβηγία φημίζεται για το κράτος πρόνοιας της και είναι αυτονόητο ότι ένα τέτοιο κράτος χτίζεται με φόρους. Η “καταπίεση” του αλκοόλ υπάρχει λόγο της Θρησκείας τους και μάλιστα σε μικρές κοινότητες δεν πουλάνε αλκοόλ τις Κυριακές.

*Αυτός ο όρος είναι προσωπική μου εφεύρεση που έχει σκοπό να καυτηριάσει το γεγονός ότι τα Αγγλικά είναι πλέον η Lingua Franca της εποχής μας, αυτό το γεγονός δεν με ενοχλεί per se μιας και είναι φυσιολογικό να κυριαρχεί η γλώσσα της χώρας που κυριαρχεί και οικονομικά και πολιτικά στον πλανήτη μας. Δεν ξέρω αν αυτός είναι σκοπός των ΗΠΑ αλλά σε κάθε περίπτωση δεν είναι αυτό το θέμα του ποστ μου.

Υ.Γ. 30/5/2010 διάβασα ότι η Eurovision είναι ελλειματική για την ΕΡΤ.

19 Μαϊου, ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων

Οπως θα καταλάβατε και από τον τίτλο του ποστ μου σήμερα είναι η ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων.

Αρχικά ήθελα να γράψω ένα αναλυτικό ποστ αλλά δεν θα το κάνω μιας και υπάρχουν πολλοί Ελληνες που θα βρουν πάτημα για να το κάνουν. Ελπίζω μόνο να μην κάνουν κατάχρηση μιας και είναι ασέβεια προς τους νεκρούς.

9 Μαΐου

Πέρυσι είχα γραψει ένα ποστ για την 9η Μαΐου η οποία είναι η “εθνική” γιορτή της Ευρωπαϊκή Ένωση. Βάζω σε παρενθέσεις το λεκτικό εθνική μιας και δυστυχώς δεν φαίνεται να δημιουργείται σύντομα Ευρωπαϊκό έθνος. Δεν είναι το θέμα του ποστ οπότε σταματάω εδώ.

Θέλω να πιστεύω ότι οι περισσότεροι αν όχι όλοι θα παραδεχτείτε ότι το έγκλημα του Ναζισμού είναι το μεγαλύτερο που έχουμε κάνει σαν ανθρωπότητα. Γράφω ότι θέλω να πιστεύω γιατί φοβάμαι ότι η Ελλάδα είναι εξαίρεση. Οποιος με αμφισβητεί μπορώ να του δώσω αρκετά παραδείγματα με πρώτο και κυριότερο τα εμμετικά συνθήματα που φώναζαν οι επίλεκτες δυνάμεις του Ελληνικού στρατού κατά τη διάρκεια της παρέλασης τη 25ης Μαρτίού μπροστά στην ηγεσία της χώρας και σε live αναμετάδοση από την τηλερόραση. Υπάρχει και σχετικό group στο facebook:
ΕΔΕ για τους ΟΥΚάφρους του Λιμενικού αλλά διαφωνώ με το επίθετο Κάφρος μιας και είναι συνώνυμο με το λεκτικό γκιαούρης δηλαδή σημαίνει άπιστος και οι ΟΥΚαδες είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι.

Ενα άλλο παράδειγμα είναι ο κύριος Πλευρής. Οχι ο πατέρας που είναι βουλευτής του ΛΑΟΣ αλλά ο γιος του ο οποίος σε διάφορα βιβλία του κάνει πάρτι Negationism.

Το περισσότερο κρυγαλέο παράδειγμα πρέπει να ήταν το “Ελληνικό καλοκαίρι” του 2004 όπου μετά την νίκης της Εθνικής Ελλάδας στο euro 2004 ο όχλος κραύγαζε: “Δεν θα γίνεις Ελληνας ποτέ Αλβανέ” και δυστυχώς δεν το γαύγιζαν μόνο τα μέλη της Ελληνικής Στρατιάς οι οποίοι είναι σεσημασμένοι ακροδεξιοί...

Ενα ακόμα κραυγαλέο παράδειγμα είναι η “αθλήτρια” Χαλκιά η οποία κέρδισε από το πουθενά το χρυσό μετάλιο στους Ολυμπιακούς της Αθήνας δηλώνοντας ότι είναι στο DNA των Ελλήνων να είναι πρότοι και στους επόμενους πιάστηκε ντοπαρισμένη. Ναι Χαλκιά μου και εγω αν βουτήξω στην χύτρα με την ντόπα κερδίζω ότι μετάλλιο θέλω.

Ειδική μνεία πρέπει να κάνω και στον μακαριστό Χριστόδουλο ο οποίος σε κάθε ευκαιρία, και ήταν πολλές..., έδινε ρεσιτάλ ρατσισμού. Το τραγικό με αυτόν ήταν ότι ήταν πάρα πολύ δημοφιλής. Ας είναι καλή η τηλεόραση που τον έγλειφε.

Ειδική μνεία πρέπει επίσης να κάνω και στον μουσικοσυνθέτη Θεοδωράκη ο οποίος λόγο ηλικίας έχει αρχίσει να τα χάνει και βλέπει παντου εχθρούς του εθνούς καθώς και στον Καζαντζίδη.

Το Σάββατο 8/5/2010 η τηλεόραση του Σκάι είχε αφιέρωμα στον Νίκο Γκάλη και μίλησε ο άνθρωπος που τον έφερε από τις ΗΠΑ. Σε κάποια φάση δήλωσε: χάρηκα που τον έφερα γιατί κέρδισα κάποιον που ήταν και αμερικάνος αλλά και Εβραίος. Ναι ο άνθρωπος που το είπε ζει στην Salonica ή αλλιώς στην πρώην Magna Israel...

Πριν με κατηγορήσετε για την αυστηρή μου κριτική στους Ελληνες θέλω να σημειώσω μερικά σημαντικά πράγματα για την Ευρωπαϊκή Ένωση: ιδρύθηκε ώστε να μην ξαναπολεμήσουν οι Ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ τους και πέτυχε. Εξαιρώ τα αίσχη της αποικιοκρατίας μιας και αυτά έγιναν σε άλλες ηπείρους και ο Β'ΠΠ δεν είχε άμεση σχέση με αυτό το αίσχος.

Μιας και πήγα στο Ευρωπαϊκο Σχολείο Βρυξελλών 1 έγινα Ευρωπαϊστής και στο μάθημα της ιστορίας μας έμαθαν το: “Plus jamais ça”, δηλαδή να μην ξαναγνωρίσει η ανθρωπότητα τη φρίκη του Β' ΠΠ. Δυστυχώς πολλές χώρες δεν το διδάχτηκαν. Για παράδειγμα: τα Ευρωπαϊκά κομμουνιστικά καθεστώτα, όταν υπήρχαν, την 9η Μαίου γιόρταζαν την νίκη ενάντια στο Ναζισμό αλλά δεν έκαναν αναφορές στο γεγονός ότι η ΕΣΣΔ και η Ναζιστική Γερμανία ήταν σύμμαχοι στην αρχή το πολέμου... Είχα γράψει και σχετικό ποστ: 23 Αυγούστου..

Μία απόδειξη είναι ο ύμνος της Ενωσης: η 9η συμφωνία του Μπετόβεν, “ο Υύμνος στη Χαρά”

Σχετικο video: .

Ενα σχετικό sits: ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ.

Πρωτομαγία

Χρόνια πολλά στους εργαζόμενους και στα σωστά αφεντικά.

Υ.Γ. σαν σήμερα πέθανε το 1994 ο Ayrton Da Silva Senna ο οποίος ήταν ο αγαπημένος μου πιλότος Formula 1 και μάλλον ο καλύτερος όλων των εποχών. Θυμάμαι ακόμα το γεγονός: ήταν Πάσχα και σουβλίζαμε αρνί κήπο μας στις Βρυξέλλες. Οι νέοι πήγαμε στην τηλεόραση να δούμε την εκκίνηση του αγώνα. Σε μία από τις πρώτες στροφές το αυτοκίνητο του έφυγε ευθεία αντί να στρίψει. Η σύγκρουση με τον τοίχο ήταν μοιραία. Ο θάνατος του ανακοινώθηκε το απόγευμα. Από τότε σταμάτησα να παρακολουθώ αυτό το άθλημα...

Σχετικό Link από το BBC: 1994: Race ace Senna killed in car crash.

Harley-Davidson

Harley-Davidson
Ενα από τα αρκετά πράγματα που δεν καταλαβαίνω στη χώρα μας είναι η μανία με αυτές τις μηχανές.

Πριν μπω στο ζουμί του κειμένου θέλω να ξεκαθαρίσω 2 πράγματα:
1ον λόγο του ανευρύσματος μου έχω πρόβλημα με τον θόρυβο και αυτές οι μηχανές κάνουν σαν χαλασμένο τρακτέρ, οπότε κάθε φορά που ακούω ένα τέτοιο όχημα τσαντίζομαι.
2ον ένας από τους λόγους της μανίας είναι ότι πάρα πολλοί Ελληνες είναι αμερικανάκια, της πλάκας.

Προσπαθώ να βρω κάποιον ορθολογικό λόγο, πέρα από την μόνστρα στις χαζογκόμενες, για να αγοράσει κάποιος ένα τέτοιο όχημα μιας και το μεγαλύτερο πλεονέκτημα των μηχανών είναι ο μικρός τους όγκος που τις κάνει ευέλικτες στις πόλεις και πλεονεκτούν έναντι των αυτοκινήτων.

Το σχετικό λήμμα της Βικιπείδια είναι: http://en.wikipedia.org/wiki/Harley_Davidson.

Υ.Γ. η Brigitte Bardot είχε τραγουδήσει ένα κομμάτι για αυτές τις μηχανές:

.