Όποιος ζει στην Ελλάδα πρέπει να μιλάει Ελληνικά.

Πριν από μερικά χρόνια δούλευα σε μία εταιρία στην οποία εργάζονταν και ένας Γάλλος. Ζούσε ήδη αρκετά χρόνια στην Ελλάδα αλλά «αρνούνταν» να μάθει Ελληνικά, άρα η επικοινωνία με τους συναδέλφους του γινόταν στα Αγγλικά. Διευκρίνηση για το «αρνούνταν»: Όχι πως δεν ήθελε να μάθει Ελληνικά αλλά δεν κατέβαλε και καμία προσπάθεια. Η κλασική του δικαιολογία είναι πως οι κοπέλες του με τις οποίες έκανε σχέση του μιλούσαν στα Αγγλικά και όχι στα Ελληνικά.

Πολλές φορές είχα ακούσει διάφορους συναδέλφους να του λένε «Ζεις στην Ελλάδα πρέπει να μιλάς Ελληνικά». Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι δύο-τρεις συνάδελφοι που ασπάζονταν αυτή την άποψη είχαν κάνει ένα μέρος των πανεπιστημιακών σπουδών τους στη Μεγάλη Βρετανία και φυσικά ζούσαν σε γκέτο Ελλήνων φοιτητών. 

Θα συμφωνήσω με την άποψη που λέει ότι όταν κάποιος ζει σε μία χώρα πρέπει να μάθει τη γλώσσα της (αν υποθέσουμε ότι υπάρχει μόνο μία που κυριαρχεί). Η γλώσσα είναι το βασικότερο συστατικό της επικοινωνίας με τους άλλους ανθρώπους άρα αν κάποιος δεν γνωρίζει την βασική γλώσσα του τόπου διαμονής του έχει τεράστιο πρόβλημα επικοινωνίας. Πέρα από αυτό, και ποιο σημαντικό, είναι ότι αν κάποιος γνωρίζει τη γλώσσα μαθαίνει ευκολότερα και την κοινωνία στην οποία ζει. Άλλωστε ποιος ο σκοπός να ζεις σε διαφορετική κοινωνία και να μην την μάθεις;

Φυσικά η πρόταση αυτή δεν έχει σαν στόχο την ευκολία του «ξένου», πόσο μάλλον την προσαρμογή του στη χώρα μας, αλλά κάποια θεωρητική υποχρέωση που έχουν οι κάτοικοι της Ελλάδας να μιλάμε Ελληνικά. Η σκέψη αυτή είναι υπερβολικά ανελεύθερη μιας και πολιτικά ανήκει ... στο χώρο που δεν είναι άκρα-δεξιά αλλά όσοι ανήκουν σε αυτόν είναι ακροδεξιοί. Το αποτέλεσμα της εφαρμογής αυτής της σκέψης θα είναι να γίνουμε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και όμοιοι.

Μία φορά έτρωγα με τους συναδέλφους που ανέφερα προηγουμένως και ένας από αυτούς λέει «Στο πανεπιστήμιο όταν ένας Άγγλος ερχόταν να καθίσει κοντά μας (σσ στα έδρανα όπου καθόντουσαν οι Έλληνες) του φωνάζαμε ξξξξτ για να φύγει». Ένας άλλος συμφώνησε χαμογελώντας. Παραδόξως δεν είχα όρεξη για καυγά και δεν έκανα τα σχόλια που μου ήρθαν στιγμιαία στο μυαλό «Αν ένας Αλβανός έκανε το ίδιο στην Ελλάδα πως θα αντιδρούσατε;» ή «ρε καραγκιόζηδες τι λέτε στον Χ να μάθει τη γλώσσα σας όταν κάνετε τα ίδια και χειρότερα;» αλλά έφαγα το φαγητό μου και αποχώρησα. 

Τελικά καλά έκανα και δεν μάλωσα. Όποιος δεν μάθει τη γλώσσα της χώρας που μένει χάνει και είναι τραγικό, ίσως να είναι και αυτός τραγικός, αλλά σίγουρα όχι τόσο όσο αυτοί που θέλουν να τον υποχρεώσουν να τη μάθει.

Υ.Γ. Συνάντησα τον Γάλλο πριν από λίγες μέρες. Από συνήθεια άρχισα να του μιλάω στα Γαλλικά και μου απάντησε στα Ελληνικά. Έχει σταθερή σχέση με μία Ελληνίδα και η κοπέλα του του μιλάει σχεδόν μόνο στα Ελληνικά. Πως τα φέρνει η ζωή...

Louis Armstrong What A Wonderful World

I see trees of green, red roses too
I see them bloom for me and you
And I think to myself what a wonderful world.

I see skies of blue and clouds of white
The bright blessed day, the dark sacred night
And I think to myself what a wonderful world.

The colors of the rainbow so pretty in the sky
Are also on the faces of people going by
I see friends shaking hands saying how do you do
They're really saying I love you.

I hear babies crying, I watch them grow
They'll learn much more than I'll never know
And I think to myself what a wonderful world
Yes I think to myself what a wonderful world.

Frank Sinatra - My Way

Σήμερα θα γίνω αισιόδοξος και θα ανεβάσω ένα βίντεο από ένα υπέρ άσμα το: My Way του Frank Sinatra. Μου άρεσε από την πρώτη φορά που το άκουσα και το θυμήθηκα χθες που το άκουσα σε ένα Δήμο που γιόρταζε

Το video:


Και οι στοίχοι:
And now, the end is near,
And so I face the final curtain.
My friends, I'll say it clear;
I'll state my case of which I'm certain.

I've lived a life that's full -
I've travelled each and every highway.
And more, much more than this,
I did it my way.

Regrets? I've had a few,
But then again, too few to mention.
I did what I had to do
And saw it through without exemption.

I planned each charted course -
Each careful step along the byway,
And more, much more than this,
I did it my way.

Yes, there were times, I'm sure you knew,
When I bit off more than I could chew,
But through it all, when there was doubt,
I ate it up and spit it out.
I faced it all and I stood tall
And did it my way.

I've loved, I've laughed and cried,
I've had my fill - my share of losing.
But now, as tears subside,
I find it all so amusing.

To think I did all that,
And may I say, not in a shy way -
Oh no. Oh no, not me.
I did it my way.

For what is a man? What has he got?
If not himself - Then he has naught.
To say the things he truly feels
And not the words of one who kneels.
The record shows I took the blows
And did it my way.

Yes, it was my way.

Καλό Πάσχα!

Ο δήμος Νέου Ψυχικού μας εύχεται καλό Πάσχα από τον Σεπτέμβριο.

Είμαι περίεργος: τα χριστούγεννα θα ανάψουν τα γιορταστικά λαμπιόνια;

The Moody Blues - The Best Way To Travel

Ας ταξιδέψουμε λίγο με αυτό το άσμα:

Ο Sakis δήμαρχος.

Το ποιο πρόσφατο κουσούρι που απέκτησα τον τελευταίο χρόνο που πηγαίνω με την κούρσα στην δουλειά είναι να χαζεύω τις (παράνομες, ρυπαρές και αντιαισθητικές) αφίσες που είναι κρεμασμένες στις κολόνες κατά μήκος της Κηφισίας. 

Από τα μέσα του καλοκαιριού η τελευταία μόδα στις αφίσες είναι αυτές των υποψηφίων δημάρχων Αμαρουσίου. Σε κάθε (ε μα σε κάθε!) κολόνα από τα Ανάβρυτα μέχρι τα σίδερα Χαλανδρίου, υπάρχουν οι φάτσες των μελλοντικών σωτήρων του Ολυμπιακού δήμου της χώρας μας. Τις περισσότερες φορές μία κολόνα έχει την τιμή και την τύχη να φιλοξενεί 2 και 3 και 4 δημαρχο-φατσό-αφίσες!. Εδώ κάνω μία παρένθεση για να στιγματίσω τους ξεδιάντροπους που κατηγορούν τους πολιτικούς μας ότι δεν δουλεύουν οργανωμένα και ότι δεν διαθέτουν μακροχρόνια σχέδια. Ανεβάζουν αφίσες κάθε μέρα από τον Ιούλιο!

Τις προάλλες μετά από μία (μικρή) κραιπάλη και με το κεφάλι που φαντάζεστε ότι είχα, κατέβαινα την Κηφισίας. Περνάω δίπλα από μία κολόνα και διακρίνω φευγαλέα μία νέα δημαρχο-φατσό-αφίσα. "Οπς αυτός άργησε να μπει στο κόλπο, για να δω ποιος είναι" λέω στον εαυτό μου (το κουσούρι της συζήτησης με τον εαυτό μου το έχω χρόνια και δεν σχετίζεται με τις δημαρχο-φατσό-αφίσες). Άρχισα με αγωνία να ψάχνω για κολόνες που είχαν στολιστεί με την νέα δημαρχο-φατσό-αφίσα. Κόλλησα στην κίνηση και ευτυχώς σχετικά κοντά μου υπήρχε μία κολόνα με την νέα δημαρχο-φατσό-αφίσα. Από μακριά η φάτσα του μου φαινόταν γνωστή και όπως το φόντο ήταν ένα απαλό ροζάκι (αντί για το συνηθισμένο ξεβαμμένο μπλε) η αγωνία μου κορυφώθηκε. Μετά από λίγο ο δρόμος ξεμπλόκαρε, ξεκίνησα και επιτέλους περνάω μπροστά της! Και βλέπω την φάτσα του Sakis Kouvas με το σλόγκαν: Sakis on the Waves.

Εεεε;

Ο Sakis πολιτεύεται; Πότε έγινε (και) αυτό; Waves στο Μαρούσι; 

Όχι ο Sakis δεν πολιτεύεται απλώς στολίζει την επικράτεια με τις αφίσες για το νέο του show. Πάντως εδώ που έχουμε φτάσει ο Sakis ίσως να είναι ποιο αποτελεσματικός από τους πραγματικούς υποψήφιους, οπότε: Sakis on the Waves for mayor! 

Ερωτήσεις: 
- Η "ανακύκλωση" των αφισών γίνεται με τον παραδοσιακό τρόπο: τις αφήνουμε στις κολόνες και με τον καιρό θα τις διαλύσουν τα στοιχεία της φύσης; Άλλωστε όπως λένε και οι οικολόγοι: Nature knows best.
- Υπάρχει "κώδικας τιμής" στους αφισοκολλητές; Αν κάποιος θέλει να κρεμάσει αφίσες αλλά του έχουν πάρει την καβάτζα, κατεβάζει τις προηγούμενες ή πηγαίνει σαν gentleman στην επόμενη κολόνα;

Οι Γραφικοί...

Ως Γραφικός ορίζεται κάποιος που είναι παράξενος, δηλαδή λέει μπούρδες ή κάνει χαζές πράξεις. Δεδομένου ότι δεν είμαι Μπαμπινιώτης μπορεί να κάνω λάθος στον ορισμό. Εφτιαξα μία λίστα με τους πλέον γραφικούς που γνωρίζω και σας παρακαλώ αν διαφωνείτε με τις επιλογές μου ή αν έχετε να προσθέσετε κάποιον να το κάνετε.

Αρχικά ήθελα να γράψω ότι δεν θα βάλω κανένα στέλεχος του ΛΑΟΣ και του alter ego του, το ΚΚΕ, αλλά υπάρχει ένας που... ξεχωρίζει: Ο Κώστας Παπανικόλας ο οποίος συνεργάζεται με το ΛΑΟΣ. Είχα κάνει το λάθος να πάω σε μία εκδηλώσή του που έγινε στο Ζάππειο και φρίκαρα!!! Είχε παραστάσεις από τις μάχες που έδωσαν οι αρχαίοι Ελληνες με τους Πέρσες καθώς και συνεδρία Televangelism, δεν βρήκα την λέξη στα Ελληνικά, και εναλλακτικής ιατρικής. Κατά την διάρκεια των events μας είπε ότι αν κάποιος από το ακροατήριο είχε κάποιο πρόβλημα υγείας να του το πει για να το γιατρέψει, αλλιώς να του αφήσει ένα γράμμα με το πρόβλημα και τα στοιχεία του. Για ευνόητους λόγους δεν άντεξα μέχρι το τέλος οπότε του άφησα ένα σημείωμα στο οποίο τον ρωτούσα πως θα με γιάτρευε μιας και είχα πάθει ρήξη ανευρύσματος στον εγκεφαλό μου. Απάντηση δεν πήρα, παράξενο; :P Ισως αδικώ τον μπουμπούκο αλλά είμαι σίγουρος ότι θα επιζήσει :P

Πρώτο βάζω κάποιον που πλέον είναι ανώνυμος μιας και πέρασε το 15λεπτο της δημοσιότητας του και του οποίου το όνομα αγνοώ: αναφέρομαι στον αναβάτη μιας Harley ντυμένο τσολιά στην πανευρωπαϊκή εκδήλωση που έκαναν οι οπαδοί αυτών των οχημάτων στη Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου. Τι να πρωτοσχολιάσω: το κιτς της εμφάνισης; Την ιεροσυλία της εμφάνισης; Την ηλιθιότητα της πράξης; Θα σχολιάσω μόνο το τελευταίο: Πολλοί θεωρούν, εντελώς λανθασμένα, το ΔΝΤ σαν όργανο των ΗΠΑ και δεν νομίζω ότι υπάρχει περισότερο χαμηλή “Αμερικανιά” από τις Harley-Davidson... Οσο γραφικός και γελοίος αν είναι αυτός ο τύπος ίσως δεν έπρεπε να τον είχα βαλεί μιας και πλέον είναι γνωστός μόνο στον στενό του κύκλο αλλά μιας και έγινε βασικό θέμα στα περισσότερα ΜΜΕ της Ελλάδας τον αναφέρω.

Δεύτερο βάζω τον τύπο που πέταξε ένα παπούτσι στον ΓΑΠ. Φοβάμαι ότι αυτός δεν θα ξεχαστεί τόσο γρήγορα όσο ο προηγούμενος μιας και συνεργάζεται με ένα κόμμα-φάντασμα το οποίο, δυστυχώς, έχει μέλη τα οποία προβάλλονται πολύ από τα ΜΜΕ όπως είναι ο Ζουράρις.

Τρίτος, και μάλλον διαχρονική αξία, είναι ο Αλέφαντος, δηλαδή ένας αποτυχημένος προπονητής ποδοσφαίρου που επειδή υποστηρίζει την ομάδα με τους περισσότερους οπαδούς στη χώρα μας εμφανίζεται συνέχεια στα κανάλια.

Τέταρτο, βάζω τον “Ας πει αλεύρι μιας και ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν στο Ναϊρόμπι τον γυρεύει”, αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Θόδωρο Πάγκαλο.

Πέμπτο βάζω τον πρώην Θεό του ποδοσφαίρου νυν καρικατούρα: Diego Armando Maradona, αυτός ο άνθρωπος πρέπει να είναι ο ορισμός του ξεπεσμού και δεν τον δικαιολογώ που είναι πρώην ναρκομανής μιας και γνωρίζω μερικούς που πλέον έχουν μία σχεδόν κανονική ζωή.

Εκτο βάζω τον ένα και μοναδικό Βύρωνα Πολύδωρα. Δεν νομίζω να έχουν ξεχάσει πολλοί Ελληνες τις δηλώσεις – αποθέωση στην έπαρση το καλοκαίρι του 2007 με τη μισή Ελλάδα καμένη: φταίει ο στρατηγός άνεμος! Δυστυχώς αυτός ο άνθρωπος ακόμα κοσμεί το κοινοβούλιο των Ελλήνων..

Εβδομο βάζω έναν υποψήφιο εθνάρχη αλλά πολύ μεγάλο μουσικοσυνθέτη τον Μϊκη Θεοδωράκη, ο οποίος πλέον σχεδόν κάθε φορά που μιλάει λέει μπούρδες, για αυτό άλλωστε αρθογραφεί και στο περιοδικό Επίκαιρα.

Ογδοο βάζω έναν από τους χειρότερους προπονητές που γνώρισε η Ελλάδα και ήταν ο βασικός υπαίτιος του φιάσκου στο Μουντιάλ των ΗΠΑ το 1994 τον Αλκέτα Παναγούλια, ο οποίος επέστρεψε σαν αναλυτής ποδοσφαίρου και έδωσε συμβουλές στον Ότο Ρεχάγκελ πριν από το Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής... Στην τρίτη θέση έχω βάλει τον Αλέφαντο ο οποίος όταν η ΕΠΟ ανακοίνωσε την πρόσληψη του Ότο Ρεχάγκελ σαν ομοσπονδιακό διαιτητή τον έβγαλε άχρηστο... Πράγματι είναι “άχρηστος” μιας και χάρη στις οδηγείες του η Εθνική Ελλάδας κέρδισε το: Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2004 :P

500,000 απολύσεις στην Κούβα.

Διάβασα το εξής άρθρο σχετικά με αυτή τη χώρα: Καπιταλιστικός τυφώνας πάνω από την Κούβα.

Μπορεί, θεωρητικά, το βασίλειο* των Κάστρο να μην έχει πολλές σχέσεις με τις καπιταλιστικές κοινωνίες, τον διάβολο για αυτούς, αλλά η οικονομική κρίση χτύπησε και αυτό το απομονωμένο νησί...

Δεν ξέρω αν είναι θεία τιμωρία μιας και ο πολύς Φιντέλ Κάστρο είχε δηλώσει με πολύ έπαρση πως: “τουλάχιστον στην χώρα μου οι πουτάνες έχουν πτυχίο πανεπιστημίου”. Ευτυχώς δεν έχω καμία συγγενή μου που να εξασκεί αυτό το επάγγελμα μιας και “δυστυχώς” ζω στον Δυτικό κόσμο και σε γενικές γραμμές οι γυναίκες που εξασκούν αυτό το επάγγελμα έρχονται από πρώην Κομμουνιστικές χώρες...

Ευτυχώς που ο Che Guevara δεν ζει πλέον γιατί θα είχε φρικάρει με την κατάντια της χώρας που τον λάτρεψε και τον υιοθέτησε.
* έτσι χαρακτηρίζεται ένα καθεστώς που αρχηγός του κράτους αναλαμβάνει ένας άμεσος συγγενής του προηγούμενου αρχηγού, βλέπε Ραούλ στην θέση του Φιντέλ...

Jimi Hendrix

Σήμερα συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από τον θάνατο του μέγιστου μουσικού: Τζίμι Χέντριξ, ο οποίος ήταν ένας βασικός συντελεστής της μαγεία της δεκαετίας των 60. Ενας παράγοντας που τον κάνει ακόμα περισσότερο αξιοθαύμαστο είναι ότι έμαθε να παίζει κιθάρα μόνος του.

Το τραγούδι αυτό το έπαιξε ζωντανά στο Woodstock και αν προσέξετε το σόλο της κιθάρας είναι σαν να ακούγεται ένα πολυβόλο όπλο:



Ολοι θα καταλάβατε ότι ειρωνεύεται όταν λέει πως το αφιερώνει στους στρατιώτες που πολεμάνε στο Σικάγο και στο Milwaukee, μιας και ο πόλεμος του Βιετνάμ ήταν μία τραυματική εμπειρία για τις ΗΠΑ και σημαδέυτηκε από πολλές εξεργέσεις φοιτητών που αρνούνταν να πάνε να πολεμήσουν.

Harley-Davidson

Ενα από τα αρκετά πράγματα που δεν καταλαβαίνω στη χώρα μας είναι η μανία με αυτές τις μηχανές.

Πριν μπω στο ζουμί του κειμένου θέλω να ξεκαθαρίσω 2 πράγματα:
1ον λόγο του ανευρύσματος μου έχω πρόβλημα με τον θόρυβο και αυτές οι μηχανές κάνουν σαν χαλασμένο τρακτέρ, οπότε κάθε φορά που ακούω ένα τέτοιο όχημα τσαντίζομαι.
2ον ένας από τους λόγους της μανίας είναι ότι πάρα πολλοί Ελληνες είναι αμερικανάκια, της πλάκας.

Προσπαθώ να βρω κάποιον ορθολογικό λόγο, πέρα από την μόνστρα στις χαζογκόμενες, για να αγοράσει κάποιος ένα τέτοιο όχημα μιας και το μεγαλύτερο πλεονέκτημα των μηχανών είναι ο μικρός τους όγκος που τις κάνει ευέλικτες στις πόλεις και πλεονεκτούν έναντι των αυτοκινήτων.

Το σχετικό λήμμα της Βικιπείδια είναι: http://en.wikipedia.org/wiki/Harley_Davidson.

Υ.Γ. η Brigitte Bardot είχε τραγουδήσει ένα κομμάτι για αυτές τις μηχανές:

.