Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Η Ανοιξη.

Ενα από τα πράγματα που σηματοδοτεί, έστω και έμεσα, το Πάσχα είναι ο ερχομός της Ανοιξης η οποία είναι η αγαπημένη μου εποχή, όπως είναι και στους περισσότερους ανθρώπους. Δεν θέλω να κανω μία ανάλυση του τι σημαίνει ο ερχομός της για τις διάφορες Θρησκείες ή έθνη μιας και όχι μόνο δεν είμαι ειδικός αλλά και το κείμενο μου θα γινότανε τεράστιο.



Κλείνω προτρέποντας σας να την χαρείτε κάνοντας εκδρομές στην όμοφη χώρα μας.

Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Καλό Πάσχα

Και χρόνια πολλά σε όλους, δυστυχώς στην Αττική ο καιρός δεν είναι απόλυτα ανοιξιάτικος μιας και έχει πολλά σύννεφα.

Σε κάθε περίπτωση: Αληθώς Ανέστη.

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Οδηγάω!

Επιτέλους μετά από 2 χρόνια, 7 μήνες και 21 μέρες ο σωτήρας μου, δηλαδή ο μεγάλος μου ξάδελφος, μου έδωσε το πράσινο φως για να οδηγάω μόνος μου!

Ο λόγος που δεν είχα άδεια από τους γιατρούς ήταν απλός: λόγο του ανευρύσματος μου έχω πολλά νεύρα και προφανώς ήμουνα επικίνδυνος στην οδήγηση.

Οταν κανονίσαμε το randez-vous μας αγχώθηκα γιατί ήταν νωρίς το πρωί και εκείνες τις ώρες δεν είμαι πολύ ήσυχος.

Μέχρι σήμερα μπορούσα να οδηγάω μόνο αν με συνόδευαν οι γονείς μου. Μπορεί να υπάρχει η έκφραση: από το ολότελα καλή και η Παναγιώταινα αλλά σε αυτό το θέμα τα θέλω όλα για εμένα.

Επειδή το ανεύρυσμα μου ήταν στο σημείο του εγκεφάλου που ελέγχει τις ευασθησίες μου στους θορύβους πάντα θα είμαι περισσότερο ευαίσθητος από τον μέσο άνθρωπο. Σε κάθε περίπτωση δεν διαμαρτύρομαι μιας και κανονικά θα έπρεπε να βρισκόμουνα στον άλλο κόσμο.

Ποτέ δεν πίστευα ότι ήμουνα τόσο εξαρτημένος από το υλικό αγαθό της Δυτικής μας κοινωνίας που είναι το αυτοκίνητο, αλλά τελικά ήμουνα και εγώ.

Οι λόγοι είναι αρκετοί: Οι πόλεις μας δεν είναι πολύ φιλικές στους πεζούς, η χώρα μας έχει πολλά ωραία μέρη για να επισκευτώ μα πάνω από όλα η αυτοκίνηση είναι συνώνυμο με την προσωπική ελευθερία μιας και μπορώ να πηγαίνω, σχεδόν, όπου θέλω.

Για να μην με ρωτήσετε τι αυτοκίνητο έχω θα σας πω: ένα Mini Cooper του 2004 αλλά ο λόγος που το αγόρασα δεν είναι για να πουλάω μούρη αλλά γιατί είναι το ιδανικό αυτοκίνητο για έναν εργένη και σχετικά νέο σαν εμένα.

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

23 Μαρτίου

ή αλλιώς η αρχή της επανάστασης του 1821.

Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι πολλοί Έλληνες αγνοούν ότι η επανάσταση του 1821 ξεκίνησε σαν σήμερα 23 Μαρτίου στην Καλαμάτα και όχι την 25η Μαρτίου όπως γιορτάζεται. Αυτό το γεγονός το αναφέρει και η Βικιπείδια: 1821.

Οι περισσότεροι, ξανά, μπορείτε να φανταστείτε για ποιο λόγο ορίστηκε η 23 Μαρτίουσαν “Συμβατική ημερομηνία έναρξης της Επανάστασης του 1821” που λέει και η Βικιπείδια, εκείνη η ημέρα είναι μία μεγάλη γιορτή για τους Ελληνορθόδοξους και αυτό η θρησκεία είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό στον ορισμό του εθνους των Ελλήνων.

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Η κατάχρηση της Ιστορίας

Κάποιος είχε πει κάποτε ότι η Ελλάδα παράγει περισσότερη ιστορία από ότι μπορούμε να καταναλώσουμε οι Έλληνες. Συμφωνώ απόλυτα και θέλω να προσθέσω ότι γίνεται κατάχρηση της ιστορίας, ειδικά αυτής των Αρχαίων Ελλήνων. Προφανώς δεν πρόκειται να αμφισβητήσω το γεγονός ότι ο Πολιτισμός των Αρχαίων Ελλήνων είναι ένας από τους μεγαλύτερους που γνώρισε η ανθρωπότητα αλλά είτε το θέλουμε είτε όχι εξαφανίστηκε πριν από 2000 χρόνια όταν στην γεωγραφική περιοχή που κυριαρχούσε επικράτησε ο Χριστιανισμός. Δεν κατηγωρώ άμεσα αυτό το δόγμα μιας και δυστυχώς είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο όταν ένας Πολιτισμός αντικαθηστά κάποιον άλλον να κάνει Εθνοκάθαρση. Επίσης δεν θέλω να θίξω και το γεγονός ότι οι μοντέρνοι Έλληνες συγκριτικά με τους Αρχαίους υστερούμε πολύ μιας και αυτό είναι γνωστό. Αντιθέτως θέλω να θίξω την κατάχρηση της μνημόνευσης τους.

Πριν από λίγο έβλεπα έναν άσχετο αγώνα ποδοσφαίρου ανάμεσα σε δύο ομάδες που παίζουν σε μικρές κατηγορίες. Οι σχολιαστές χαρακτήριζαν και τις δύο ομάδες “Ιστορικές”. Προφανώς δεν έχει σημασία ποιες είναι αυτές οι ομάδες μιας και στη Ελλάδα σχεδόν όλες οι ομάδες χαρακτηρίζονται “Ιστορικές”. Αντικειμενικά η μοναδική ομάδα που μπορεί να χαρακτηριστεί Ιστορική είναι η Εθνική Ελλάδος ποδοσφαίρου που κέρδισε το Ευρωπαϊκό κύπελλο ανδρών το 2004. Πέρα από αυτό η άλλο μοναδική επιτυχία μιας Ελληνικής ομάδας είναι του Παναθηναϊκού ο οποίος έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης το 1971. Φυσικά πρέπει να αναφέρω ότι στο μπάσκετ, η Ελλάδα είναι υπερδύναμη μιας και έχουμε φτιάξει μία πάρα πολύ καλή υποδομή. Μακάρι να το κάναμε και στα άλλα αθλήματα.

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Οδήγησα!

Παρόμοιο ποστ είχα ανεβάσει πριν από λίγο καιρό και μερικοί καταλάβατε ότι πήρα, επιτέλους, το πράσινο φως από τους γιατρούς για να οδηγαω μόνος μου και μόνιμα.

Δυστυχώς αυτό το χαρμόσυνο νέο θα καθυστερήσει λιγάκι....

Η οδήγηση ήταν να πάω τη μητέρα μου στο super market και να αγοράσει γλάστρες, για το πρώτο χάρηκα πολύ μιας και στο συγκεκριμένο μαγαζί είχα να πάω πολύ πριν το ανεύρυσμα μου και πουλάει την αγαπημένη μου φέτα.

Ενημέρωση 13/3/2010: Οδήγησα ξανά πήγα στο γυμναστήριο μου και επέστρεψα :)
Ενημέρωση 18/3/2010: Οδηγάω αν έχω δίπλα τον πατέρα μου ή τη μητέρα μου αλλά φυσικά αυτό που θέλω είναι να αποκτήσω το το δικαίωμα να οδηγάω εντελώς μόνος μου. Όπως γράφω και στα σχόλια: υπομονή και σε λίγο καιρό θα οδηγάω μόνος μου:)

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

Το εφάπαξ.

Το σημερινό κείμενο δεν είναι αφιερωμένο στην αποζημείωση που θα πάρουμε όλοι οι εργαζόμενοι όταν βγούμε στην σύνταξη αλλά στο φαινόμενο που παρατηρώ με τα συγκροτήματα κάποιας ηλικίας που έρχονται στην Ελλάδα για συναυλίες.

Πρέπει να κάνω μερικές παρατηρήσεις:
Πρώτον ηλικιακά δεν ανήκω πλέον στους ανθρώπους που προορίζονται αυτά τα events, παρόλο που στις συναυλίες πηγαίνουν άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας από εμένα, περί ορέξεως: κολοκυθόπιττα που θα έλεγε και η γιαγιά μου και προφανώς δεν μου πέφτει λόγος.
Δεύτερον, έτυχε και στην χώρα που μεγάλωσα, στο Βέλγιο, να γίνονται πολλές συναυλίες όταν είχα τη σωστή, με ή χωρίς εισαγωγικά, ηλικία, δηλαδή όταν σπούδαζα. Παρόλο που οι Έλληνες είναι περισσότερο ένθερμοι για τέτοια γεγονότα από τους Βέλγους, εκεί γίνονται περισσότερες συναυλίες μιας και βρίσκεται στο κέντρο της Ευρώπης. Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν έκανα τη στρατιωτική μου θητεία, το 1996 με 1997, και έλεγα στους άλλους στρατιώτες σε ποιες συναυλίες έχω πάει νόμιζαν ότι έκανα μόνστρα. Θέλω επίσης να σημειώσω ότι όσες συναυλίες έχω πάει γινόντουσαν είτε στις Βρυξέλλες είτε στη Φλάνδρα. Ένας άλλος παράγοντας που καθόριζε το γεγονός ότι τότε στο Βέλγιο γινόντουσαν περισσότερες συαυλίες από ότι στην Ελλάδα είναι οικονομικός μιας και τότε ο μέσος Έλληνας δεν μπορούσε να πληρώσει το εισιτήριο. Ευτυχώς η Ελλάδα από τότε έχει πλουτίσει και ο μέσος Έλληνας μπορεί και πληρώνει το εισιτήριο παρόλο που είναι ακριβότερο από ότι στη Δυτική Ευρώπη.
Τρίτον, το βρίσκω οξύμωρο να κάνουν συναυλίες συγκροτήματα τα μέλη των οποίων έχουν κάποια ηλικία και παίζουν νεανική μουσική: Deep Purple, Black Sabbath, Aerosmith, Scorpions. Τους Aerosmith είχα δει επειδή μου άρεσε το support τους, οι The Cult. Από τη λίστα πρέπει να εξαιρέσω τους Scorpions μιας και με αυτή τη τουρνέ κλείνουν τη καρίερα τους.

Κλείνω λέγοντας ότι στην Ελλάδα έχω πάει σε 2 συναυλίες και το μετάνιωσα. Ο λόγος που πήγα ήταν ότι και 2 συγκροτήματα ήταν εφηβικό απωθημένο: στους Depeche Mode όπου η συναυλία έγινε στη Μαλακάσα και όταν τελείωσε η συναυλία περπατούσαμε 45 λεπτά ανάμεσα στις εξατμίσεις των αυτοκινήτων και στους Beastie Boys η συναυλία των οποίων έγινε σε μία πρώην Ολυμπιακή εγκατάσταση. Η συναυλία ήταν μια χαρά όσπου ξαφνικά κάποιος λέει στα μέλη του συγκροτήματος κάτι και σταμάτανε να παίζουν. Κοιτάμε δεξιά και αριστερά και βλέπουμε σύννεφα καπνού. Οι γνωστοί-άγνωστοι είχαν κάνει ξανά το έργος τους. Το χειρότερο είναι ότι είχαν λεηλατήσει και το μέρος όπου έπρεπε να αφήσουμε τα αντικείμενα αξίας μας. Η αποθέωση ήταν στο τραγικό site indymedia στο οποίο κάποιος φωστήρας ανέβασε κείμενο και πανηγύριζε επειδή λέει είχαν απαλλοτριώσει το χώρο. Κλείνω με μία ρητορική ερώτηση: εγώ, ένας απλός άνθρωπος, και ο κάθε εγώ τι φταίμε που πληρώσαμε άδικα το εισιτήριο;

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Η Κυριαρχέια της Οθόνης.

Τον τελευταίο καιρό όπου και να πάω βλέπω οθόνες, στο μετρό, στον ηλεκτρικό, στις καφετέριες ακόμα και στα φαστφουντάδικα.

Η αποθέωση ήταν ένα ξενοδοχείο όπου έμεινα στο τέλος Ιουνίου. Στην αίθουσα του πρωινού είχε Τηλεόραση που έπαιζε ασταμάτητα. Ζήτησα από την γκαρσόνα να την κλείσει ή να τη χαμηλώσει αλλά μου είπε ότι δεν μπορεί γιατί κανονίζεται κεντρικά.

Για να πω και την κακία μου: την πρώτη μέρα έπαιζε βίντεο της Vissi και άλλων Ελλήνων τραγουδιστών, τον λόγο που τραγουδούσαν στα Αγγλικά τον αγνοώ και δεν είναι το θέμα μου. Την επομένη πέθανε ο Μάικλ Τζάκσον και έπαιζαν τραγούδια του. Δεν ήμουνα ποτέ οπαδός του αλλά συγκριτικά με τα Ελληνάδικα είναι Stravinsky.

Τον Σεπτέμβριο είχα πάει στη Λέσβο και φρίκαρα με την ηχορύπανση αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι οι εκπομπές που έπαιζαν στην, φυσικά;, κυριαρχούσα Τηλεόραση ήταν ποιοτικές.

Βρήκα ένα μέρος όπου η Τηλεόραση είναι χρήσιμη: στο γυμναστήριο μιας και όταν κάνω διάδρομο ή ποδήλατο χρειάζομαι το “μαγικό κουτί” για να περνάει η ώρα :)

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Οι Έλληνες δεν είναι ρατσιστές!

Θα αρχίσω με την αρχή δηλαδή με τον ορισμό του ρατσισμού: Ρατσισμός είναι η μη ανέχεια στο διαφορετικό άρα όλοι οι άνθρωποι είμαστε ρατσιστές. Προφανώς είμαι και εγώ και μιας και κάνω την αυτοκριτική μου θα αναφέρω 2 κατηγορίες ανθρώπων, τους οποίους δεν αντέχω: τους κάγκουρες και τους ταξιτζήδες.

Από την εισαγωγή μου συνεπάγεται ότι αυτή η πρόταση είναι ο ορισμός του ρατσισμού μιας και λέει ότι μία ομάδα ανθρώπων έχει κάποιο γνώρισμα(;), χαρακτηριστικό(;) δεν ξέρω ακριβώς τι αλλά σίγουρα δεν βρίσκεται στο DNA τους, για να παραφράσω τους σεσημασμένους Ναζιστές Χριστόδουλο Παρασκεβαίδη και Χαλκιά.

Όσοι διαφωνείτε παρακαλώ να μου πείτε τους λόγους γιατί είμαι άνθρωπος και μπορεί να κάνω λάθος.

Σε όσους με αμφισβητούν θα τους θυμήσω την πρόταση: “Που πα ρε Καραμήτρο!” που σημαίνει: “που πας ρε Βλαχο”!

Υ.Γ. Υποθέτω ότι προτάσεις του στυλ: "Μην κάνεις γυφτιές", "Έίσαι Αλβανός!", "Έίσαι Κούρδος!" είναι μία απόδειξη αυτής της πρότασης :P

Υ.Γ.2 Ξέχασα να σημειώσω ότι δεν υπάρχει μόνο ο φυλετικός ρατσισμός αλλά και ο φυσικός όπου άνθρωποι με αναπηρία πέφτουν θύματα ρατσισμού.

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Το Βαλκανικό Ισλαμικό τόξο που απειλεί την Ελλάδα.

Πρέπει να παραδεχτώ ότι είχα καιρό να ακούσω και αυτή την απειλή εις βάρος της χώρας μας. Την διάβασα από ένα από τα γερακια που αρθογραφούν στην Καθημερινή. Για όσους το αγνοούν αυτή η απειλή είχε γεννηθεί στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας με τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας και των Κομμουνιστικών καθεστώτων της Βαλκανικής γενικότερα. Μπορεί στην χώρα μας να υπάρχουν βουλευτίνες τους ΚΚΕ που εμφανίζονται στα τηλεοπτικά πάνελς με Χριστιανκούς Σταυρούς αλλά στα κομμουνιστικά καθεστώτα όλες οι Θρησκείας καταπιεζόντουσαν. Η αποτελεσματικότερη καταπίεση, με ή χωρίς εισαγωγικά, ήταν στην Αλβανία του Χότζα και για αυτό τον λόγο οι Αλβανοί της Αλβανίας είναι σε γενικές γραμμές άθρησκοι. Για όσους το αγνοούν στην Αλβανία κυριαρχούν 3 Θρησκείες: η ΕλληνοΟρθόδοξία στην οποία ανήκει περίπου το 30% του πληθυσμού και βρίσκεται στον Νότο, ο Καθολικισμός ο οποίος βρίσκεται στον Βορρά και στον οποίο ανήκει περίπου το 10% του πληθυσμού και οι Μουσουλμανισμός στον οποίο ανήκει περίπου το 60% και κυριαρχεί στο κέντρο της χώρας. Στην ΠΓΔΜ η Αλβανική μειονότητα η οποία αποτελεί το 25-30% του πληθυσμού είναι περισσότερο φανατισμένη Θρησκευτικά από ότι είναι τα ξαδέλφια τους που ζουν στην Αλβανία. Στην Νότια Βουλγαρία υπάρχει μία συμπαγής Μουσουλμανική μειονότητα, την οποία οι Τούρκοι θεωρούν ότι είναι μέρος του Τουρκικού Έθνους και έχει άμεση σχέση με την Μουσουλμανική μειονότητα που ζει στην Ελληνική Θράκη. Όπως όλοι γνωρίζουμε η Μουσουλμανική Μειονότητα της Ελλάδας είναι πολύ ήρεμη και δεν έχουν γίνει επεισόδια τα τελευταία χρόνια.

Έχουν περάσει σχεδόν 20 χρόνια από την πτώση των Κομμουνιστικών καθεστώτων και δεν έχω δει καμία ιμπεριαλιστική κίνηση των Βόρειων Μουσουλμάνων γειτόνων μας και είμαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται να υπάρξει μιας και όχι μόνο η Ελλάδα είναι οπλισμένη σαν αστακός αλλά και γιατί αυτοί οι πληθυσμοί έχουν άλλες προτεραιότητες, όπως ανάπτυξη της Οικονομίας τους.

Πολλοί θα μου πουν ότι τα γεράκια είναι γεράκια και ότι ζούμε σε Δημοκρατία οπότε κυριαρχεί η ελευθερία του λόγου. Θα απαντήσω ότι πράγματι ζούμε σε Δημοκρατία άρα το κάθε γεράκι έχει την ελευθερία του λόγου του αλλά όταν διαβάζω αυτές τις μπούρδες στην σοβαρότερη Ελληνική εφημερίδα τότε έχω μία ένσταση.

Ξέχασα να σημειώσω και το σχετικό παραμύθι της παραεγνατίας οδού. Οσο ανασφάλεις και αν είμαστε σαν Έθνος αυτό το παραμύθι είναι υπερβολικό μιας και η συγκεκριμένη οδός θα πρέπει να περνάει από 3 χώρες οι σχέσεις των οποίων δεν είναι βέλτιστες και δεν έχουν την Οικονομική Επιφάνεια μιας και μόνο η Βουλγαρία είναι μέλος της Ε.Ε. άρα έχει πρόσβαση σε εξωτερική Οικονομική Βοήθεια.