Ή αλλιώς μία μικρή ωδή για αυτόν…
Αν ήταν να διαλέξω ένα μοντέρνο Έλληνα κατά πιθανότητα θα διάλεγα τον: Νίκο Δήμου.
Μπορώ να γράψω πολλά εγκωμιαστικά σχόλια για αυτόν αλλά δυστυχώς δεν κατέχω την Ελληνική γλώσσα τόσο καλά όσο αυτός. Αν μπορούσα να κάνω μία ευχή θα ήταν: στην ηλικία του, παρόλο που δεν είναι και μαθουσάλας :) να έχω την ευφράδεια και την οξυδέρκεια του πνεύματος που τον χαρακτηρίζει.
Τον κύριο Δήμου τον διάβαζα από τον καιρό που αρθρογραφούσε στο περιοδικό 4Τροχοί αλλά τον «ερωτεύτηκα» όταν διάβασα το βιβλίο του: ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΑ, για να ακριβολογήσω το καταβρόχθισα σε ένα βράδυ και δεν νομίζω να βρήκα κάτι στο οποίο θα διαφωνούσα.
Ο κύριος Δήμου είναι ο βασικός λόγος που έγινα μπλογκερ, για την ακρίβεια για να μπορώ να σχολιάζω στα μπλογκς του. Δυστυχώς τα trolls τον ανάγκασαν να σταματήσει να έχει δικό του μπλογκ και πλέον έχει μια στήλη στο περιοδικό lifo.
Στα μπλογκς του έκανα γνωριμίες με πολλούς αξιόλογους ανθρώπους, μερικούς τους έχω γνωρίσει και στη «πραγματική» ζωή, για να αναφέρω μόνο ένα: τον Δημήτρη Δαλάτση,
Μακάρι να έχει την όρεξη να γράφει για πολλά χρόνια ακόμα.
Βίντεο εκδήλωσης κοινωνικής οικονομίας
Πριν από 8 χρόνια
Αναρτήσεις
7 σχόλια:
Μου λείπει πολύ η πνευματική "παρέα" των μπλογκς του...
Όλοι από εκεί ξεκινήσαμε....
Όλοι όχι αλλά πολλοί :)
Συμφωνώ με όσα γράφεις για τον Γάτο.
Χαμός τότε σε μερικά άρθρα του.
Χαμός με τη θετική έννοια μιας και σε γενικές γραμμές είμασταν κόσμιοι :)
Εκτός από την σαφήνεια που έχουν τα κείμενα του διαθέτουν και κάτι άλλο που διαφαίνεται σαφώς σε αυτά : κοινό νου!
@αθεόφοβος
Προφανώς, γενικότερα ο κύριος Δήμου έχει πάρα πολλά πρσόντα που δεν έγραψα...
Δημοσίευση σχολίου