Ο Λάκης, ο Σάκης, η Φώφη και ο Ιβάν!

Στην Ελλάδα έχουμε μία συνήθεια που δεν την καταλαβαίνω: να αποκαλούμε ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε προσωπικά με τα μικρά τους ονόματα και συνήθως είναι λέρες.

Όταν έγινα εθελοντής στο Ποτάμι όλοι αναφερόντουσαν στον Σταύρο Θεοδωράκη με το μικρό του όνομα, ο Σταύρος το ένα ο Σταύρος ο άλλος, το απέφευγα μιας και δεν τον είχα γνωρίσει προσωπικά, υποθέτω ότι ίσως ήταν και πολιτική του κόμματος για να νοιώθει ο μέσος Έλληνας οικείος μαζί του.

Η πλέον κραυγαλέα περίπτωση είναι ένας άνθρωπος που απασχολεί πολύ τη πολιτική ζωή της Ελλάδας ο Ρώσος Ιβάν Σαββίδης, όλοι οι οπαδοί του τον αποκαλούν Ιβάν, το βλέπω πολύ χλωμό να είναι φίλοι από τον στρατό μιας και αυτός δεν υπηρέτησε στην Ελλάδα! Το θέμα του ποστ δεν είναι αυτός άλλωστε έχω ήδη γράψει ένα σχετικό ποστ.

Οι πλέον γνωστοί Έλληνες-λέρες που τους αποκαλούν πολλοί με τα μικρά τους ονόματα πρέπει να είναι ο Μάκης (Τριανταφυλλόπουλος) και ο επίορκος Θέμος (Αναστασιάδης), η λίστα όμως είναι ατελείωτη.

Φυσικά όπως όλοι οι κανόνες υπάρχουν εξαιρέσεις έχετε ακούσει ποτέ κάποιον να αποκαλεί τον Καμμένο Πάνο; Ή μήπως δεν είναι και αυτός λέρα; 

Θα ήθελε κάποιος να μου εξηγήσει για ποιο λόγο υπάρχει αυτή η ψεύτικη οικειότητα;