Vogliamo anche noi uno Zapatero

Το Σάββατο 12 Μαϊου 2007 στη Ρώμη έγινε μία τεράστια διαδήλωση υπέρ της «παραδοσιακής» οικογένειας ή αλλιώς ενάντια στην πρόθεση της κεντροαριστερής κυβέρνησης της Ιταλίας να αναγνωρίσει τις σχέσεις, αλλά όχι το γάμο, ανάμεσα σε μη παντρεμένα ζευγάρια καθώς και στους ομοφυλόφιλους. Η συγκέντρωση είχε τεράστια επιτυχία και μπορεί να συγκέντρωσε 1 εκατομμύριο ανθρώπους. Σχετικό άρθρο από το BBC: 'Pro-family' groups rally in Rome.

Την ίδια ώρα και στην ίδια πόλη έγινε και μία αντί-διαδήλωση η οποία ήταν πολύ μικρότερη. Καθώς κοιτούσα τις εικόνες στη τηλεόραση μου τράβηξε την προσοχή ένα πανό. Το πανό έγραφε «Vogliamo anche noi uno Zapatero», δηλαδή «Θέλουμε και εμείς ένα Ζαπατέρο».

Ο Ζαπατέρο είναι ο σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός της Ισπανίας και κέρδισε τις εκλογές σχεδόν τυχαία για την ακρίβεια ο κύριος λόγος την νίκης του ήταν η γκάφα που έκανε ο τότε Συντηριτικός Πρωθυπουργός της Ισπανίας να κατηγορίσει την ΕΤΑ για την βομβιστική επίθεση που έπλειξε την χώρα. Στην συνέχεια αποδείχτηκε ότι οι τρομοκράτες ήταν Ισλαμιστές και όχι οι Βάσκοι. Μία από τις προεκλογικές του υποσχέσεις ήταν και η αναγνώριση από το κράτος των γάμων ανθρώπων του ίδιου φύλου. Όταν εκλέχτηκε η συγκεκριμένη νομοθεσία ήταν μία από τις πρώτες που ψήφισε η κυβέρνηση του.

Και στην Ιταλία και στην Ισπανία η Καθολική εκκλησία είναι πολύ ισχυρή όπως αντίστοιχα πολύ ισχυρή είναι η Ορθόδοξη εκκλησία στην Ελλάδα. Στην Ισπανία ο πρωθυπουργός δεν δίστασε να πάει κόντρα στην εκκλησία και να ψηφίσει ένα νόμο χωρίς να υπολογίσει την αντίδραση της. Στην Ιταλία η κυβέρνηση δεν είναι το ίδιο θαρραλέα, ο αντίστοιχος νόμος είναι πολύ ποιο «light» και δεν έχει ψηφιστεί ακόμα. Στην Ελλάδα ο κ Παπανδρέου (ομοϊδεάτης του κ. Ζαπατέρο) από τότε που έγινε πρόεδρος του κόμματος του ψάλλει το «πιστεύω» μπροστά στις κάμερες σε κάθε εκκλησιαστική εορτή. Ακόμα χειρότερα όταν έγινε Πρωθυπουργός ακολουθάει την πεπατειμένη, δηλαδή τρέχει πίσω από τα ράσα των παπάδων.

Ένα έχω να πω: anche i voglio uno Zapatero

Η αναγνώριση η μη των ομοφυλοφιλικών σχέσεων από το κράτος δεν είναι το σημαντικότερο πρόβλημα μιας δημοκρατίας (όχι πως δεν είναι σημαντικό), το σημαντικότερο είναι ποιος έχει την εξουσία, η κυβέρνηση ή η όποια θρησκεία.

Υ.Γ. Αυτό το ποστ το είχα γράψει πριν από 2 χρόνια και το ενημέρωσα όταν διάβασα σήμερα στην Καθημερινή ότι ο Αμβρόσιος όχι μόνο κατέκρινε την απόφαση της Κυβέρνησης η οποία λέει ότι τα κρατικά αυτοκίνητα, άρα και των Μητροπολιτών, πρέπει να είναι σχετικά μικρά αλλά και ότι είναι ενάντια στην κατάργηση της πρωινής προσευχής στα Ελληνικά σχολεία.

Κάδος Κομποστοποίησης

Ο Κάδος Κομποστοποίησης είναι ένας κάδος, προφανώς, στον οποίο οι Άνθρωποι πετάνε τα οργανικά τους σκουπίδια και αυτός τα μετατρέπει σε κομπόστ το οποίο είναι το καλύτερο λίπασμα, είτε για κήπους είτε ακόμα και για τα λουλούδια που έχουν πολλά νοικοκυριά στα μπαλκόνια τους. Την ύπαρξη αυτών των κάδων την έμαθα από την Ανθη Αβούρη, η οποία είναι μία από τους συντονιστές της Τοπικής μου Κίνησης των Οικολόγων Πράσινων, καθώς και ότι πολλοί Δήμοι δικαιολογούν δωρεάν Κάδους Κομποστοποίησης για τους Δημότες τους και έτσι έκανα αίτηση στον Δήμο μου για να πάρω ένα τον οποίο τον παρέλαβα χθες, 19/11/2009. Υπάρχουν διάφοροι τύποι κάδων αλλά σχεδόν όλοι απαιτούν την ύπαρξη σκουλικιών για να μετατρέψουν τα οργανικά σκουπίδια σε κομπόστ. Σε μερικούς κάδους οι ιδιοκτήτες πρέπει να προηθευτούν τα σκουλίκια ξεχωριστά από τους Κάδους αλλά σε άλλους τα σκουλίκια παράγονται μόνα τους. Ένα απαραίτητο υλικό για την ζήμωση είναι τα πριονίδια τα οποία οι πολίτες μπορούν να τα προμηθευτούν πολύ εύκολα από ειδικά μαγαζιά.

Παραθέτω μερικές φωτογραφίες του κάδου μας:

Τέλος παραθέτω και μερικούς σχετικούς σύνδεσμους, αλλά σας συμβουλεύω να επικοινωνήσετε με την Δήμο σας για να πάρετε έναν δωρεάν πριν προβείτε στην αγορά ενός:
ΒΕΛΤΙΩΤΙΚΗ - Γ. ΠΑΠΠΑΣ: - ΚΑΔΟΙ ΚΗΠΟΥ
Βέκκος Κορνήλιος
Φυτώρια Αντεμισαρη.
Υ.Γ. Ξέχασα να σημειώσω τα αυτονόητα ότι μαζί με τον κάδο δίνουν και οδηγείες χρήσης και ότι ο Δήμος Κηφισιάς θα κάνει μία ενημέρωση στους Δημότες του.

Το κουμπάκι για τους πεζούς μέρος τρίτο.

Στο πρώτο μου μπλογκ είχα γράψει δύο ποστς σχετικά με τα “μαγικά” κουμπάκια που υπάρχουν σε μερικές διαβάσεις στη χώρα μας. Το θέμα το θυμήθηκα γιατί τις προάλλες πέρασα μπροστά από την Αμερικανική πρεσβεία και εκεί βρίσκεται ένα από αυτά τα “μαγικά” κουμπάκια και ήταν η έμπνευση μου για το πρώτο ποστ.

Δυστυχώς από τότε μου έχει συμβεί ένα γεγονός το οποίο άλλαξε δραματικά και προς το χειρότερο την φυσική μου κατάσταση, το: ανεύρυσμα οπότε οι γιατροί μου λένε ότι καλύτερα να μην κάνω extreme sports όπως είναι, δυστυχώς, μερικές φορές η διέλευση πεζών σε διαβάσεις.

Παραθέτω τα δύο ποστς που είχα γράψει στο πρώτο μου μπλογκ:
Το κουμπάκι για τους πεζούς
Την Τρίτη βρέθηκα στο κέντρο και θέλησα να διασχίσω τη λεωφόρο Βασ. Σοφίας στο ύψος της Αμερικάνικης πρεσβείας, μην άγχωνεστε δεν πρόκειται να γράψω για πολιτική ξανά... Σαν "πιστός και φιλότιμος πεζός" περίμενα υπομονετικά να γίνει πράσινος ο σηματοδότης για τους πεζούς, άλλωστε ποτέ δεν υπήρξα fan των extreme sports, οπότε δεν μου πέρασε από το μυαλό να διασχίσω με κόκκινο.

Περίμενα μερικά λεπτά, το σημειώνω επειδή η υπομονή είναι μία από τις πολλές αρετές που δεν διαθέτω, μαζί με άλλους πεζούς. Σε κάποια φάση μου ήρθε μία μικρή (παροδική δυστυχώς) κρίση διάνοιας και λέω μήπως υπάρχει το μαγικό κουμπάκι που το πατάς και κοκκινίζει το φανάρι για τα αυτοκίνητα.

Πράγματι το μαγικό κουμπάκι υπάρχει:

Ε τσαντίστικα και το έριξα στα extreme sports.

Η υπόθεση μου θύμησε μία άλλη διάβαση με μαγικό κουμπάκι, στην Κηφισιά. Την συγκεκριμένη διασταύρωση την χρησιμοποιώ σχεδόν καθημερινά.

Τις πρώτες φορές που χρειάστηκε να την διασχίσω πατούσα και εγώ το κουμπί, γεμάτος χαρά και ικανοποίηση που η χώρα μας αποδεικνύει έμπρακτα την πραγματική σύγκληση με τις πιο ανεπτυγμένες χώρες στο θέμα προστασίας των πεζών βάζοντας κουμπάκια στα φανάρια.

Και που το πατούσα τι καταλάβαινα; Το φανάρι συνέχιζε να είναι κόκκινο. Το πατούσα ποιο δυνατά και περισσότερη ώρα αλλά το θαύμα δεν γινόταν. Που και που παρατηρούσα άλλους πεζούς που με κοιτούσαν με ύφος: "καλά τι κάνει αυτός ο εξωγήινος;" ή με ένα χαμόγελο συγκατάβασης. Μου πήρε κάποιο χρόνο να καταλάβω πως και αυτοί κάποτε πατούσαν το κουμπάκι περιμένοντας το θαύμα.

Πλέον έχω "παλιώσει", δεν πατάω το κουμπάκι και όταν βλέπω κάποιον καημένο να το κάνει τον κοιτάω με ύφος "καλά τι κάνει αυτός ο εξωγήινος;" ή με ένα χαμόγελο συγκατάβασης.


Μέρος Δεύτερο:
Πριν από λίγο καιρό είχα γράψει για ένα κουμπί για πεζούς στην Βασ. Σοφίας το οποίο ήταν βανδαλισμένο και δεν λειτουργούσε (Το κουμπάκι για τους πεζούς).

Το Σάββατο πέρασα μπροστά από το ίδιο σημείο. Γεμάτος "υπερηφάνια" και αυταρέσκεια που του είχα αφιερώσει ένα post κοίταξα το κατεστραμένο κουμπάκι και εκεί με περίμενε μία πολύ ωραία έκπληξη.

Είχαν αλλάξει το κουμπάκι!

Προσπέρασα το φανάρι όσπου μετά από λίγα μέτρα γύρισα πίσω τρέχοντας για να δω αν δουλεύει.

Πάτησα το κουμπάκι και μετά από λίγο το φανάρι για τους πεζούς έγινε πράσινο!
Όποιος θέλει να διαβάσει τα αρχικά ποστς μπορεί να το κάνει από εκεί:
Το κουμπάκι για τους πεζούς
Το κουμπάκι για τους πεζούς, η επιστροφή..
Αν σχολιάσει κάποιος θα τον παρακαλούσα να μου το πει για να δω την απάντηση του.

Υ.Γ. Δυστυχώς δεν είχα μνήμη στην φωτογραφική για να αποθανατίσω το κουμπί.

Κλείνω με μία νότα αισιοδοξίας: μακάρι να μην ξαναχρειαστεί να γράψω σχετικό ποστ. Είναι στο χέρι των Πολιτών να αποκτήσουμε πράγματα τα οποία είναι αυτονόητα σε ευνοούμενες κοινωνίες.

Μέρος Τρίτο
Τον Νοέμβριο του 2009 η κατάσταση δεν έχει αλλάξει αλλά δυστυχώς δεν έχω φωτογραφικά ντοκουμέντα.

Η κατάχρηση της ΕΛΑΣ

Θέλω να σημειώσω από την αρχή ότι δεν συνηθίζω να αποκαλώ τους Αστυνομικούς μπάτσους ή να χρησιμοποιώ γενικά υποτιμητικούς όρους για να τους χαρακτηρίσω αλλά έχω πολλά παράπονα από την λειτουργία της. Ας κάνω μία ρητορική ερώτηση: Για ποιο λόγο υπάρχει η Αστυνομία;; Προφανώς η προστασία του πολίτη. Η εμπειρία μου όμως μου λέει άλλα :(

Δυστυχώς παρόλο που έχασε τις εκλογές η ΝΔ ο Καρατζαφέρ και η παρέα του ακόμα κυβερνάνε την χώρα μας. Δυστυχώς! Σημειώνω ότι όταν έγραφα το ποστ ο αυτοαποκαλούμενος “κόκκινος” Παναγιωτόπουλος ήταν καλεσμένος σε ένα τηλεοπτικό πάνελ. Εντελώς κατά τύχη (αυτό είναι ειρωνεία) για την αρχηγία της ΝΔ υποστηρίζει τον “Μακεδονομάχο” Σαμαρά, δηλαδή τον πολιτικό που έλυσε το Μακεδονικό, εις βάρος της Ελλάδας.

Την Δευτέρα το πρωί καθώς πήγαινα στο γραφείο μου το οποίο βρίσκεται στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου στο κέντρο της Αθήνας έκαναν έργα στο πεζοδρόμιο για λογαριασμό της ΔΕΗ. Φυσικά(;) οι εργάτες δεν είχαν προβλέψει πως θα περπατάμε οι πεζοί. Σαν σωστός πολίτης αυτό το γεγονός με ενόχλησε τα μάλα και θέλησα να διαμαρτυρηθώ στον υπεύθυνο των έργων. Ο υπεύθυνος με γείωσε κι αποφάσισα να κάνω καταγγελία στη Αστυνομία. Τηλεφώνησα 3 φορές στο 100 και με γείωσαν.

Την Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009 πήγα στο εμπορικό κέντρου του Μαρουσιού. Στην είσοδο του ηλεκτρικού η ΕΛ.ΑΣ. έκανε έλεγχο χαρτιών σε κάτι μετανάστες, με ενόχλησε αλλά μιας και βιαζόμουνα δεν έδωσα περισσότερη σημασία. Καθώς γυρνούσα ο ΠΕΖΟδρομος του εμπορικού κέντρου βρισκόταν υπό κατάληψη αυτοκινήτων και άλλων τροχοφόρων οχημάτων. Τσαντίστικα και αποφάσισα να τους καταγγείλω στην ΕΛ.ΑΣ.. Δυστυχώς η ΕΛ.ΑΣ. είχε φύγει και δεν μπόρεσα.

Το απόγευμα ήμουνα στο κέντρο κοντά στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και φυσικά(;) τα ΠΕΖΟδρόμια ήταν καταλειμμένα από μηχανές δίπλα ακριβώς υπήρχε ένας Αστυνομικός ντυμένος σαν ΟΥΚας τον ρώτησα πως μπορώ να κάνω καταγγελία και μου απάντησε Στον Χ δρόμο υπάρχει ένα Αστυνομικό τμήμα. Θέλησα να τον καταγγείλω αλλά δυστυχώς δεν το έκανα :(

Τελικά ο ρόλος της Αστυνομίας στη Ελλάδα του 2009 είναι να κυνηγάει τους μετάστες. Οι Έλληνες υπήκοοι έχουν, έχουμε μιας και εγώ έχω την υπηκοότητα, ασυλία στα καφριλίκια.

Η δικαιώση του Καρατζαφερισμού δηλαδή...

Στις Γαλλικές προεδρικές εκλογές του ΧΧΧ ο Σοσιαλιστής υποψήφιος Lionel Jospin είχε σαν σύνθημα “Καμία ανοχή στην εγκληματικότητα” το οποίο φυσικά ήταν εφεύρεση του Jean-Marie Le Pen. Οι Γάλλοι πολίτες τον τιμώρησαν και ψήφισαν τον Jean-Marie Le Pen αντί για τον κλώνο του.

Για να είμαστε αισιόδοξοι πολλές φορές οι πολίτες παίρνουν τον “νόμο” στα χέρια του. Έβαλα το λεκτικό νόμο σε παρενθέσεις γιατι προφανώς δεν υποστηρίζώ τους τραμπουκισμούς αλλά αντίδραση με νόμιμα και σχετικά ήπια μέτρα. Η αγαπημένη μου είναι η street panthers (www.streetpathers.gr). Δυστυχώς το site τους ανακαινίζεται αλλά όποιος θέλει να αγοράσει τα Θεϊκά αυτοκόληττα τους μπορεί να το κάνει καταθέτωντας 8 ευρώ για 100 αυτοκόλλητα στον λογαριασμό GR9501407120712002002004550 της Alpha Bank υπ όψιν Πάνθηρες των δρόμων. Το έκανα με πολύ χαρά πριν από λίγες ημέρες.

Μπορείτε να μου εξηγήσετε για τον λόγο που υπάρχουν τόσα διαφορετικά σώματα Αστυνομίας πέρα από την ΕΛ.ΑΣ. και τον λόγο περιπολούν ανά ομάδες;

Η Πτώση του Τοίχους του Αίσχους: 20 χρόνια μετά.

Σήμερα συμπληρώνονται 20 χρόνια από την πτώση του Τοίχους του Αίσχους, ή αλλιώς του τοίχους του Βερολίνου, που χώριζε στα δύο την τωρινή και ιστορική Πρωτεύουσα της Γερμανίας το Βερολίνο. Στην Δύση άνηκε το Δυτικό Βερολίνο. Αντιγράφω από το σχετικό λεκτικό της Wikipedia:
Το Δυτικό Βερολίνο ήταν το δυτικό μισό του Βερολίνου μεταξύ του 1949 και του 1990. Αποτελούνταν από την Αμερικανική, Βρετανική και Γαλλική ζώνη κατοχής που δημιουργήθηκαν το 1945 με το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν πολιτικά ενσωματωμένο στη Δυτική Γερμανία, αν και νομικά όχι μέρος της. Η Σοβιετική ζώνη ονομάστηκε Ανατολικό Βερολίνο και ανακηρύχθηκε από την Ανατολική Γερμανία ως πρωτεύουσά της. Οι δυτικές χώρες δεν την αναγνώρισαν ως τέτοια και ισχυρίστηκαν πως όλη η πόλη ήταν νομικά υπό την κατοχή τεσσάρων δυνάμεων. Το χτίσιμο του Τείχους του Βερολίνου το 1961 σφράγισε τα σύνορα μεταξύ των δύο τομέων.

Πρέπει να παραδεχτώ πως το Βερολίνο είναι υποψήφια υπερπόλη. Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να πάω στο Βερολίνο ακόμα και ήθελα πάρα πολύ να πάω για τα 20 χρόνια αλλά δυστυχώς δεν βρήκα παρέα. Η τυχερή η αδελφή μου είχε πάει στο Βερολίνο όταν έπεφτε το Τοίχος και έφερε κομμάτια από το Τοίχους του Αίσχους. Στην πορεία οι Γερμανοί κατάλαβαν πως το Τοίχους του Αίσχους είναι μέρος της ιστορίας, έστω και λυπηρό, και πλέον το μέρος που δεν έχει κατεστραφεί προστατεύεται. Φυσικά και τα κομμάτια του Τοίχους του Αίσχους έγιναν όπως το τίμιο ξύλο και πλέον υπάρχουν σε τεράστιες ποσότητες...

Δυστυχώς οι Έλληνες δεν έδωσαν την πρέπουσα σημασία σε αυτό το κοσμοιστορικό γεγονός μιας και ο Ψυχρός πόλεμος δεν επηρρέασε τη χώρα μας όσο τη Δυτική Ευρώπη αλλά εγώ μιας και ζούσα στις Βρυξέλλες στην οποία όχι μόνο βρίσκεται η έδρα του ΝΑΤΟ αλλά και πολλές βάσεις των συμμάχων. 20 χρόνια μετά ακόμα θυμάμαι τις πανηγυρικές εκπομπές της τηλεόρασης καθώς και τη μεγαλειώδη συναυλία των Scorpions και των Pink Floyd με τη συναυλία του The Wall.

Βερολίνου

Διαβάζοντας το ποστ σας πρωτρέπω να ακούσετε το

των Γερμανών Scorpions ή το

των Pink Floyd.

Σχετικά άρθρα από το BBC:
Berlin celebrates demise of Wall
How a blunder finished off the Wall
Life behind the Berlin Wall.

Προσθήκη 10/11/2009: Η σχετική σελίδα του Ευρωκοινωβουλίου στο facebook: EuroParliament on Berlin Wall

Προσθήκη 16/11/2009: Το σχετικό λύμα από την Ελληνική έκδοση της Wikipedia: Τείχος του Βερολίνου

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος

Πριν από λίγες μέρες η χώρα μας γιόρτασε την 28η Οκτωβρίου, δηλαδή την Ιταλική εισβολή στην χώρα μας που σήμαινε και την είσοδο της στον μεγαλύτερο πόλεμο που έχει κάνει ποτέ η ανθρωπότητα, δηλαδή τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα ήθελα να γράψω ότι προσπερνάω το γεγονός ότι ίσως είμαστε η μόνη χώρα της παλιάς Ευρώπης, για να θυμηθούμε τον χαρακτηρισμό του Ράμσφελτ, που γιορτάζει την είσοδο της στον καταστροφικότερο πόλεμο της Ανθρωπότητας, για να ειρωνευτώ λιγακι: ίσως είναι ευχάριστο το γεγονός ότι πέθαναν μερικές εκατονάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας, αλλά και οι Αλβανοί γιορταζουν το δικό τους Όχι (Yo! στα Αλβανικά)1 αλλά εκεί βρίσκεται το ζουμί του ποστ μου: Το συμπέρασμα αυτού του πολέμου. Εμείς φτιάξαμε παραμυθάκια του στυλ “Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είπε ότι οι ήρωες πολεμάνε σαν Έλληνες”, προφανώς δεν αμφισβητώ τον ηρωισμό των Ελλήνων στα βουνά της Πίνδου ούτε ότι ο ΕλληνοΙταλικός πόλεμος ήταν η πρώτη ήττα των δυνάμεων του Άξονα αλλά αμφισβητώ το ηθικό δίδαγμα αυτού του πολέμου: Στο σχολείο που πήγα (το Ευρωπαϊκό Σχολείο Βρυξελλών 1) μας έμαθαν: Plus Jamais Ca (ποτέ ξανά αυτό), δηλαδή να μην ξανακάνει η Ανθρωπότητα την ίδια βλακεία μιας και 50 εκατομμύρια νεκροί παρά είναι πολλοί πόσο μάλλον που 6 εκ από αυτούς πέθαναν στα κολαστήρια των κέντρων εξόντοσης των Ναζί.

Σε αυτό το σημείο θα κάνω μία ιστορική παρένθεση: η Ευρωπαϊκή Ένωση ιδρύθηκε με σκοπό να μην ξαναπολεμήσουν οι Ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ μας και πράγματι πέτυχε τον σκοπό της μιας και πόλεμος στην Δυτική Ευρώπη έχει να γίνει από τότε.

Πιστεύω ότι είναι τραγική η οπτική σκοπιά με την οποία βλέπουμε τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. και η απόδειξη ήταν οι πόλεμοι που ακολούθησαν την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας: Όλες οι Δημοκρατικες χώρες κατέκριναν περισσότερο την Σερβία μιας και οι Σέρβοι ξεπέρασαν τα άλλα έθνη στα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας εκτός από τους Έλληνες. Πολλοί θα μου πούν ότι και οι Σέρβοι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι αλλά δεν θα δεχτώ το επιχείρημα: Ένας εγκληματίας είναι εγκληματίας και πρέπει να καταδικαστεί. Θα μου πείτε ότι το παίζω έξυπνος μιας και κανένας στενός συγγενής μου δεν είνα ιή ήταν, ευτυχώς, εγκληματίας κατά της Ανθρωπότητας, αλλά θέλω να πιστεύω ότι αν κάποιος συγγενής μου είχε κάνει εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας θα δεχόμουνα την καταδίκη του.

1. Το Αλβανικό Όχι είναι διπλό μιας και οι γείτονες μας υπέστησαν και την Ιταλική αλλά και την Ελληνική εισβολή/κατοχή.

Πως θα αλλάξει η ζωή μας;

Γνωρίζω πάρα πολύ καλά πως τα νεύρα μου είναι πολύ ευαίσθητα λόγο του ανευρύσματος μου. Και ο γιατρός μου Κωνσταντίνος Ζαρμακούπης και η Ψυχολόγος μου μου λένε ότι δεν έχει νόημα να εξοργίζωμαι για καταστάσεις που δεν μπορώ να αλλάξω. Ας δεχτώ ότι η δύναμη ενός μόνο ανθρώπου είναι πολλές φορές πρακτικά ανύπαρκτη αλλά όλες οι επαναστάσεις, εδώ θέλω να σημειώσω ότι δεν θεωρώ ότι κάθε επανάσταση είναι θετική για την Ανθρωπότητα, ξεκίνησαν αν όχι από ένα άτομο αλλά από μία ολιγαμελή ομάδα.

Για να δώσω ένα απλό παράδειγμα: είμαι απόλυτα πεπισμένος ότι το ΠΕΖΟδρόμιο ονομάζεται ΠΕΖΟδρόμιο γιατί είναι ο χώρος (δρόμος) για να περπατάνε οι Πεζοί και όχι για να οδηγάνε τις μηχανές τους οι διάφοροι “έξυπνοι” ή για να παρκάρουν τα αυτοκίνητα τους διάφοροι άλλοι. Για όσους το αγνούν, υπάρχει μία οργάνωση οι Πάνθηρες του δρόμου Street Panthers αλλά από ότι είδα ο ιστοτόπος τους ανακαινίζεται. Δεν πειράζει έχουν ομάδα στο facebook στην οποία μπορείτε να γίνετε μέλη. Εγώ είμαι, προφανώς :)

Πως θα αλλάξει η κοινωνία αν δεν αντιδράσουμε εμείς οι Πολίτες;

Ένα από τα αγαπημένα μου αποφθέγματα είναι ότι η Ανθρωπότητα γνώρισε έναν αιώνα και μία δεκαετία. Τον 18ο με τις 2.5 επαναστάσεις (την Γαλλική, την Βιομηχανική και την Αμερικάνικη) και την δεκατία του 60 του 20ου αιώνα. Αν κέρδισε κάτι η Ανθρωπότητα από αυτά είναι το γεγονός ότι οι απλοί Άνθρωποι αποκτήσαμε δικαιώματα και σταματήσαμε να είμαστε Subjects (στα Αγγλικά) Sujets (στα Γαλλικά). Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο ότι η λέξη αυτή και στις δύο γλώσσες είναι συννόνυμη με το αντικείμενο.

DNN ή αλλιώς DotNetNuke

Σήμερα θα ανεβάσω ένα ποστ σχετικά με την δουλειά μου. Πριν από λίγες ημέρες μου ανέθεσαν να στήσω ένα site επάνω στην πλατφόρμα του DNN. Η σύμπτωση είναι ότι στην προηγούμενη δουλειά μου είχα δουλέψει επάνω στο DNN αλλά έκανα απλώς Data Entry στα υπο-sites των Ελλήνων Βουλευτών. Μιας και είμαι πολιτικοποιημένο Ων εκεί έμαθα τον κύριο Τραγάκη που τότε ήταν αντιπρόεδρος της Βουλής, για την ακρίβεια ανέβασα μία συνέντευξη που είχε δώσει στην Espresso. Στην αρχή παραξενεύτηκα αλλά στην συνέχεια κατάλαβα πως η συγκεκριμένη φυλλάδα είναι το στοιχείο του μιας και ανήκει στην Λαϊκή Δεξιά δηλαδή την Λαϊκιστική Δεξιά.

Προφανώς ο σκοπός του ποστ μου δεν είναι η Πολιτική οπότε γυρνάω στο αρχικό θέμα μου το DNN.

Το DNN είναι ένα λογισμικό ανοιχτού κώδικα, όποιος θέλει μπορεί να το καταβάσει από εκεί: DotNetNuke - The Leading Open Source Web Content Management, και είναι γραμμένο σε Visual Basic .Net αλλά μιας και βασίζεται στο .net framework της Microsoft υποστηρίζει components τα οποία είναι γραμμένα και στις άλλες γλώσσες του framework. Αυτό με βολεύει πάρα πολύ μιας και γνωρίζω C#. Έφτιαξα ένα component το οποίο φέρνει όλες τις χώρες του κόσμου. Μπορεί να ακούγεται μπανάλ ή τετριμμένο αλλά είναι πάρα πολύ χρήσιμο. Μπορούσα να διαλέξω διάφορους τρόπους για να αποθηκεύσω τα δεδομένω των χωρών, η Βάση Δεδομένων είναι επικρατέστερη για πολλούς αλλά πρωτίμησα να τα αποθηκεύσω σε ένα αρχείο XML.

Free Press ή αλλίως οι Δωρεάν Εφημερίδες

Σε μερικά πράγματα ήμουνα τυχερός στη ζωή μου. Ένα από αυτά είναι πως όταν μεγάλωνα είχαμε κάθε μέρα σοβαρή εφημερίδα στο σπίτι, τη Καθημερινή, την οποιά συνεχίζω να διαβάζω μιας και είναι πολύ αξιόλογη σαν εφημερίδα.

Αρχίζω με ένα ψιλορατσιστικό σχόλιο: Όταν πρωτοήρθα να ζήσω στην Ελλάδα, στον ηλεκτρικό διάβαζαν κάτι (οτιδήποτε) μόνο εγώ και οι ξένοι, σημειώνω πως μένω στα ΒΠ οπότε υπάρχουν και Δυτικοί ανάμεσα στους ξένους. Στην αρχή νόμισα πως οι Έλληνες ήταν αγράμματοι και είχα την ακόλουθη απορεία: Τι στην ευχή σκέφτονται τόσο πολύ ώρα τόσοι χιλιάδες άνθρωποι;

Άλλωστε όλες οι σοβαρές έρευνες δείχνουν οι οι Έλληνες διαβάζουμε ελάχιστα εφημερίδες, αντιθέτως ανήκουμε στους κορυφαίους στη τηλεθέαση.

Μετά ήρθαν οι εφημερίδες Free Press ή αλλίως οι Δωρεάν Εφημερίδες και πλέον μερικοί γηγενείς διαβάζουν εφημερίδες. Όσοι δεν με πιστεύουν ας μετρήσουν σε ένα βαγόνι του ηλεκτρικού πόσοι και τι διαβάζουν.

Υπάρχει μία έκφραση που λέει: Ότι πληρώνεις παίρνεις, οπότε για να είναι δωρεάν οι εφημερίδες κάτι θα βρωμάει και δεν είναι τυχαίο 'οτι ο “πολύς” Κύρτσος έχει μερικές.

Όπως, σχεδόν, τα πάντα οι Δωρεάν Εφημερίδες ήρθαν στη χώρα μας με υπερβολή, κοιτάξτε απλούστατα πόσες Δωρεάν Εφημερίδες υπάρχουν στο Δήμο που μένετε.

Δυστυχώς στη κοινωνία μας πρέπει πολλές φορές να δηλώνεις το αυτονόητο: δεν κατηγορώ απόλυτα αυτούς που διαβάζουν τις Δωρεάν Εφημερίδες μιας και δεν ξέρω τι είναι χειρότερο: Κάποιος που δεν διαβάζει τίποτα ή που διαβάζει espresso...

Πρέπει να σημειώσω πως σε αυτές τις εφημερίδες δεν δουλεύουν δημοσιογράφοι μιας και δεν κάνουν έρευνα αλλά παίρνουν τις ειδήσεις από τα πρακτορία τύπου. Το έμαθα πριν από μερικά χρόνια όταν οι υπάλληλοι της Metro στη Μασαλία απεργούσαν και απαιτούσαν να θεωρούνται δημοσιογράφοι. Σημειώνω πως στη Γαλλία τα συνδικάτα είναι πολύ ισχυρά.

Etre pédé comme un Grec

Δηλαδή να είσαι Πούστης σαν Έλληνας και αυτό είναι ένα Εθνικό στερεότυπο που υπάρχει στις Γαλλόφωνες χώρες. Γνωρίζω πολύ καλά πως είναι σχετικά ηλίθιο να ασχολούμαι όλη την ώρα με τέτοιες χαζομάρες αλλά το ΣΚ έγινε ένα περιστατικό που με ενόχλησε. Είχα πάει σε ένα μοδάτο club και ήμουνα πρώτος από την παρέα. Οι πορτιέρηδες με ρωτήσαν πως με λένε και απάντησα: Καραμήτρο. Εκείνοι αρχίσανε τις πλάκες του κώλου για το επίθετο μου και τους είπα πως είναι ρατσιστικό κάτι που φυσικά δεν το παραδέχτηκαν. Σε κάποια φάση άρχισα να τους εξηγώ περί εθνικών στερεότυπων και εθνικούς μύθους οπότε ανάφερα αυτή την πρόταση. Όπως μπορείτε να φανταστείτε τους έθιξα τον ανδρισμό τους και αρχίσανε τον πλειστηριασμό “ανδρισμού”: Φέρε μου 5-6 ντουζίνες Γάλλους να τους δείξω τι θα πει άνδρας και άλλα παρόμοια.

Ευτυχώς ήρθε η παρέα μου και έφυγα.