23 Μαρτίου

ή αλλιώς η αρχή της επανάστασης του 1821.

Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι πολλοί Έλληνες αγνοούν ότι η επανάσταση του 1821 ξεκίνησε σαν σήμερα 23 Μαρτίου στην Καλαμάτα και όχι την 25η Μαρτίου όπως γιορτάζεται. Αυτό το γεγονός το αναφέρει και η Βικιπείδια: 1821.

Οι περισσότεροι, ξανά, μπορείτε να φανταστείτε για ποιο λόγο ορίστηκε η 23 Μαρτίουσαν “Συμβατική ημερομηνία έναρξης της Επανάστασης του 1821” που λέει και η Βικιπείδια, εκείνη η ημέρα είναι μία μεγάλη γιορτή για τους Ελληνορθόδοξους και αυτό η θρησκεία είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό στον ορισμό του εθνους των Ελλήνων.

Η κατάχρηση της Ιστορίας

Κάποιος είχε πει κάποτε ότι η Ελλάδα παράγει περισσότερη ιστορία από ότι μπορούμε να καταναλώσουμε οι Έλληνες. Συμφωνώ απόλυτα και θέλω να προσθέσω ότι γίνεται κατάχρηση της ιστορίας, ειδικά αυτής των Αρχαίων Ελλήνων. Προφανώς δεν πρόκειται να αμφισβητήσω το γεγονός ότι ο Πολιτισμός των Αρχαίων Ελλήνων είναι ένας από τους μεγαλύτερους που γνώρισε η ανθρωπότητα αλλά είτε το θέλουμε είτε όχι εξαφανίστηκε πριν από 2000 χρόνια όταν στην γεωγραφική περιοχή που κυριαρχούσε επικράτησε ο Χριστιανισμός. Δεν κατηγωρώ άμεσα αυτό το δόγμα μιας και δυστυχώς είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο όταν ένας Πολιτισμός αντικαθηστά κάποιον άλλον να κάνει Εθνοκάθαρση. Επίσης δεν θέλω να θίξω και το γεγονός ότι οι μοντέρνοι Έλληνες συγκριτικά με τους Αρχαίους υστερούμε πολύ μιας και αυτό είναι γνωστό. Αντιθέτως θέλω να θίξω την κατάχρηση της μνημόνευσης τους.

Πριν από λίγο έβλεπα έναν άσχετο αγώνα ποδοσφαίρου ανάμεσα σε δύο ομάδες που παίζουν σε μικρές κατηγορίες. Οι σχολιαστές χαρακτήριζαν και τις δύο ομάδες “Ιστορικές”. Προφανώς δεν έχει σημασία ποιες είναι αυτές οι ομάδες μιας και στη Ελλάδα σχεδόν όλες οι ομάδες χαρακτηρίζονται “Ιστορικές”. Αντικειμενικά η μοναδική ομάδα που μπορεί να χαρακτηριστεί Ιστορική είναι η Εθνική Ελλάδος ποδοσφαίρου που κέρδισε το Ευρωπαϊκό κύπελλο ανδρών το 2004. Πέρα από αυτό η άλλο μοναδική επιτυχία μιας Ελληνικής ομάδας είναι του Παναθηναϊκού ο οποίος έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης το 1971. Φυσικά πρέπει να αναφέρω ότι στο μπάσκετ, η Ελλάδα είναι υπερδύναμη μιας και έχουμε φτιάξει μία πάρα πολύ καλή υποδομή. Μακάρι να το κάναμε και στα άλλα αθλήματα.

Οδήγησα!

Παρόμοιο ποστ είχα ανεβάσει πριν από λίγο καιρό και μερικοί καταλάβατε ότι πήρα, επιτέλους, το πράσινο φως από τους γιατρούς για να οδηγαω μόνος μου και μόνιμα.

Δυστυχώς αυτό το χαρμόσυνο νέο θα καθυστερήσει λιγάκι....

Η οδήγηση ήταν να πάω τη μητέρα μου στο super market και να αγοράσει γλάστρες, για το πρώτο χάρηκα πολύ μιας και στο συγκεκριμένο μαγαζί είχα να πάω πολύ πριν το ανεύρυσμα μου και πουλάει την αγαπημένη μου φέτα.

Ενημέρωση 13/3/2010: Οδήγησα ξανά πήγα στο γυμναστήριο μου και επέστρεψα :)
Ενημέρωση 18/3/2010: Οδηγάω αν έχω δίπλα τον πατέρα μου ή τη μητέρα μου αλλά φυσικά αυτό που θέλω είναι να αποκτήσω το το δικαίωμα να οδηγάω εντελώς μόνος μου. Όπως γράφω και στα σχόλια: υπομονή και σε λίγο καιρό θα οδηγάω μόνος μου:)

Το εφάπαξ.

Το σημερινό κείμενο δεν είναι αφιερωμένο στην αποζημείωση που θα πάρουμε όλοι οι εργαζόμενοι όταν βγούμε στην σύνταξη αλλά στο φαινόμενο που παρατηρώ με τα συγκροτήματα κάποιας ηλικίας που έρχονται στην Ελλάδα για συναυλίες.

Πρέπει να κάνω μερικές παρατηρήσεις:
Πρώτον ηλικιακά δεν ανήκω πλέον στους ανθρώπους που προορίζονται αυτά τα events, παρόλο που στις συναυλίες πηγαίνουν άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας από εμένα, περί ορέξεως: κολοκυθόπιττα που θα έλεγε και η γιαγιά μου και προφανώς δεν μου πέφτει λόγος.
Δεύτερον, έτυχε και στην χώρα που μεγάλωσα, στο Βέλγιο, να γίνονται πολλές συναυλίες όταν είχα τη σωστή, με ή χωρίς εισαγωγικά, ηλικία, δηλαδή όταν σπούδαζα. Παρόλο που οι Έλληνες είναι περισσότερο ένθερμοι για τέτοια γεγονότα από τους Βέλγους, εκεί γίνονται περισσότερες συναυλίες μιας και βρίσκεται στο κέντρο της Ευρώπης. Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν έκανα τη στρατιωτική μου θητεία, το 1996 με 1997, και έλεγα στους άλλους στρατιώτες σε ποιες συναυλίες έχω πάει νόμιζαν ότι έκανα μόνστρα. Θέλω επίσης να σημειώσω ότι όσες συναυλίες έχω πάει γινόντουσαν είτε στις Βρυξέλλες είτε στη Φλάνδρα. Ένας άλλος παράγοντας που καθόριζε το γεγονός ότι τότε στο Βέλγιο γινόντουσαν περισσότερες συαυλίες από ότι στην Ελλάδα είναι οικονομικός μιας και τότε ο μέσος Έλληνας δεν μπορούσε να πληρώσει το εισιτήριο. Ευτυχώς η Ελλάδα από τότε έχει πλουτίσει και ο μέσος Έλληνας μπορεί και πληρώνει το εισιτήριο παρόλο που είναι ακριβότερο από ότι στη Δυτική Ευρώπη.
Τρίτον, το βρίσκω οξύμωρο να κάνουν συναυλίες συγκροτήματα τα μέλη των οποίων έχουν κάποια ηλικία και παίζουν νεανική μουσική: Deep Purple, Black Sabbath, Aerosmith, Scorpions. Τους Aerosmith είχα δει επειδή μου άρεσε το support τους, οι The Cult. Από τη λίστα πρέπει να εξαιρέσω τους Scorpions μιας και με αυτή τη τουρνέ κλείνουν τη καρίερα τους.

Κλείνω λέγοντας ότι στην Ελλάδα έχω πάει σε 2 συναυλίες και το μετάνιωσα. Ο λόγος που πήγα ήταν ότι και 2 συγκροτήματα ήταν εφηβικό απωθημένο: στους Depeche Mode όπου η συναυλία έγινε στη Μαλακάσα και όταν τελείωσε η συναυλία περπατούσαμε 45 λεπτά ανάμεσα στις εξατμίσεις των αυτοκινήτων και στους Beastie Boys η συναυλία των οποίων έγινε σε μία πρώην Ολυμπιακή εγκατάσταση. Η συναυλία ήταν μια χαρά όσπου ξαφνικά κάποιος λέει στα μέλη του συγκροτήματος κάτι και σταμάτανε να παίζουν. Κοιτάμε δεξιά και αριστερά και βλέπουμε σύννεφα καπνού. Οι γνωστοί-άγνωστοι είχαν κάνει ξανά το έργος τους. Το χειρότερο είναι ότι είχαν λεηλατήσει και το μέρος όπου έπρεπε να αφήσουμε τα αντικείμενα αξίας μας. Η αποθέωση ήταν στο τραγικό site indymedia στο οποίο κάποιος φωστήρας ανέβασε κείμενο και πανηγύριζε επειδή λέει είχαν απαλλοτριώσει το χώρο. Κλείνω με μία ρητορική ερώτηση: εγώ, ένας απλός άνθρωπος, και ο κάθε εγώ τι φταίμε που πληρώσαμε άδικα το εισιτήριο;

Η Κυριαρχέια της Οθόνης.

Τον τελευταίο καιρό όπου και να πάω βλέπω οθόνες, στο μετρό, στον ηλεκτρικό, στις καφετέριες ακόμα και στα φαστφουντάδικα.

Η αποθέωση ήταν ένα ξενοδοχείο όπου έμεινα στο τέλος Ιουνίου. Στην αίθουσα του πρωινού είχε Τηλεόραση που έπαιζε ασταμάτητα. Ζήτησα από την γκαρσόνα να την κλείσει ή να τη χαμηλώσει αλλά μου είπε ότι δεν μπορεί γιατί κανονίζεται κεντρικά.

Για να πω και την κακία μου: την πρώτη μέρα έπαιζε βίντεο της Vissi και άλλων Ελλήνων τραγουδιστών, τον λόγο που τραγουδούσαν στα Αγγλικά τον αγνοώ και δεν είναι το θέμα μου. Την επομένη πέθανε ο Μάικλ Τζάκσον και έπαιζαν τραγούδια του. Δεν ήμουνα ποτέ οπαδός του αλλά συγκριτικά με τα Ελληνάδικα είναι Stravinsky.

Τον Σεπτέμβριο είχα πάει στη Λέσβο και φρίκαρα με την ηχορύπανση αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι οι εκπομπές που έπαιζαν στην, φυσικά;, κυριαρχούσα Τηλεόραση ήταν ποιοτικές.

Βρήκα ένα μέρος όπου η Τηλεόραση είναι χρήσιμη: στο γυμναστήριο μιας και όταν κάνω διάδρομο ή ποδήλατο χρειάζομαι το “μαγικό κουτί” για να περνάει η ώρα :)

Οι Έλληνες δεν είναι ρατσιστές!

Θα αρχίσω με την αρχή δηλαδή με τον ορισμό του ρατσισμού: Ρατσισμός είναι η μη ανέχεια στο διαφορετικό άρα όλοι οι άνθρωποι είμαστε ρατσιστές. Προφανώς είμαι και εγώ και μιας και κάνω την αυτοκριτική μου θα αναφέρω 2 κατηγορίες ανθρώπων, τους οποίους δεν αντέχω: τους κάγκουρες και τους ταξιτζήδες.

Από την εισαγωγή μου συνεπάγεται ότι αυτή η πρόταση είναι ο ορισμός του ρατσισμού μιας και λέει ότι μία ομάδα ανθρώπων έχει κάποιο γνώρισμα(;), χαρακτηριστικό(;) δεν ξέρω ακριβώς τι αλλά σίγουρα δεν βρίσκεται στο DNA τους, για να παραφράσω τους σεσημασμένους Ναζιστές Χριστόδουλο Παρασκεβαίδη και Χαλκιά.

Όσοι διαφωνείτε παρακαλώ να μου πείτε τους λόγους γιατί είμαι άνθρωπος και μπορεί να κάνω λάθος.

Σε όσους με αμφισβητούν θα τους θυμήσω την πρόταση: “Που πα ρε Καραμήτρο!” που σημαίνει: “που πας ρε Βλαχο”!

Υ.Γ. Υποθέτω ότι προτάσεις του στυλ: "Μην κάνεις γυφτιές", "Έίσαι Αλβανός!", "Έίσαι Κούρδος!" είναι μία απόδειξη αυτής της πρότασης :P

Υ.Γ.2 Ξέχασα να σημειώσω ότι δεν υπάρχει μόνο ο φυλετικός ρατσισμός αλλά και ο φυσικός όπου άνθρωποι με αναπηρία πέφτουν θύματα ρατσισμού.

Το Βαλκανικό Ισλαμικό τόξο που απειλεί την Ελλάδα.

Πρέπει να παραδεχτώ ότι είχα καιρό να ακούσω και αυτή την απειλή εις βάρος της χώρας μας. Την διάβασα από ένα από τα γερακια που αρθογραφούν στην Καθημερινή. Για όσους το αγνοούν αυτή η απειλή είχε γεννηθεί στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας με τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας και των Κομμουνιστικών καθεστώτων της Βαλκανικής γενικότερα. Μπορεί στην χώρα μας να υπάρχουν βουλευτίνες τους ΚΚΕ που εμφανίζονται στα τηλεοπτικά πάνελς με Χριστιανκούς Σταυρούς αλλά στα κομμουνιστικά καθεστώτα όλες οι Θρησκείας καταπιεζόντουσαν. Η αποτελεσματικότερη καταπίεση, με ή χωρίς εισαγωγικά, ήταν στην Αλβανία του Χότζα και για αυτό τον λόγο οι Αλβανοί της Αλβανίας είναι σε γενικές γραμμές άθρησκοι. Για όσους το αγνοούν στην Αλβανία κυριαρχούν 3 Θρησκείες: η ΕλληνοΟρθόδοξία στην οποία ανήκει περίπου το 30% του πληθυσμού και βρίσκεται στον Νότο, ο Καθολικισμός ο οποίος βρίσκεται στον Βορρά και στον οποίο ανήκει περίπου το 10% του πληθυσμού και οι Μουσουλμανισμός στον οποίο ανήκει περίπου το 60% και κυριαρχεί στο κέντρο της χώρας. Στην ΠΓΔΜ η Αλβανική μειονότητα η οποία αποτελεί το 25-30% του πληθυσμού είναι περισσότερο φανατισμένη Θρησκευτικά από ότι είναι τα ξαδέλφια τους που ζουν στην Αλβανία. Στην Νότια Βουλγαρία υπάρχει μία συμπαγής Μουσουλμανική μειονότητα, την οποία οι Τούρκοι θεωρούν ότι είναι μέρος του Τουρκικού Έθνους και έχει άμεση σχέση με την Μουσουλμανική μειονότητα που ζει στην Ελληνική Θράκη. Όπως όλοι γνωρίζουμε η Μουσουλμανική Μειονότητα της Ελλάδας είναι πολύ ήρεμη και δεν έχουν γίνει επεισόδια τα τελευταία χρόνια.

Έχουν περάσει σχεδόν 20 χρόνια από την πτώση των Κομμουνιστικών καθεστώτων και δεν έχω δει καμία ιμπεριαλιστική κίνηση των Βόρειων Μουσουλμάνων γειτόνων μας και είμαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται να υπάρξει μιας και όχι μόνο η Ελλάδα είναι οπλισμένη σαν αστακός αλλά και γιατί αυτοί οι πληθυσμοί έχουν άλλες προτεραιότητες, όπως ανάπτυξη της Οικονομίας τους.

Πολλοί θα μου πουν ότι τα γεράκια είναι γεράκια και ότι ζούμε σε Δημοκρατία οπότε κυριαρχεί η ελευθερία του λόγου. Θα απαντήσω ότι πράγματι ζούμε σε Δημοκρατία άρα το κάθε γεράκι έχει την ελευθερία του λόγου του αλλά όταν διαβάζω αυτές τις μπούρδες στην σοβαρότερη Ελληνική εφημερίδα τότε έχω μία ένσταση.

Ξέχασα να σημειώσω και το σχετικό παραμύθι της παραεγνατίας οδού. Οσο ανασφάλεις και αν είμαστε σαν Έθνος αυτό το παραμύθι είναι υπερβολικό μιας και η συγκεκριμένη οδός θα πρέπει να περνάει από 3 χώρες οι σχέσεις των οποίων δεν είναι βέλτιστες και δεν έχουν την Οικονομική Επιφάνεια μιας και μόνο η Βουλγαρία είναι μέλος της Ε.Ε. άρα έχει πρόσβαση σε εξωτερική Οικονομική Βοήθεια.

Είμαι υπερήφανος που είμαι Έλληνας!

Υποθέτω πως θα έχετε ακούσει πολλές φορές αυτή τη πρόταση, μιας και προσωπικά την έχω ακούσει πάρα πολλές φορές. Τελευταία φορά που την άκουσα ήταν από έναν ταρίφα. Γνωρίζω πολύ καλά ότι η συγκεκριμένη ταξική ομάδα “φημίζεται” για τις παπαρολογίες της μιας και σε αυτό το θέμα υπάρχει μία σχεδόν καθολικη συμφωνία από την πλειοψηφία των Ελλήνων. Προσωπικά είμαι σίγουρος ότι δεν την έχω πει την τελευταία δεκαετία που ζω στην Ελλάδα. Παλαιότερα ίσως να την είχα πει.

Η πρόταση από μόνη της είναι ηλίθια μιας και αυτός που τη λέει κοκορεύται για ένα εντελώς τυχαίο γεγονός σαν το μέρος που γεννήθηκε. Μερικά πράγματα είναι απλά: δύο άνθρωποι κάνουν έρωτα και μετά από περίπου 9 μήνες γεννιέται ένας άνθρωπος. Παρεμφερές θέμα είναι κάποιος που κοκορεύεται για την επαγγελματική ιδιότητα των γονιών του. Θα μπορούσα να το κάνω μιας και ήμουνα τυχερός και οι 2 γονείς μου είχαν πολύ καλά επαγγέλματα αλλά το σημαντικότερο είναι να κοκορεύεται κάποιος για τα δικά του επιτεύγματα αλλά και πάλι είμαι οπαδός της Προτεσταντικής νοοτροπίας και είμαι πεπεισμένος ότι κάποιος πρέπει να είναι ταπεινός.

Ας γυρίσω στο αρχικό μου θέμα δηλαδή αν κάποιος πρέπει να είναι υπερήφανος που γεννήθηκε στην Ελλάδα. Διαφωνώ κάθετα. Για ποιο λόγο κάποιος να είναι υπερήφανος που γεννήθηκε στη χώρα μας; Για την παντελή έλλειψη ΠΕΖΟδρομίων; Για την αγένεια των ανθρώπων; για το χρυσό μετάλλιο στο ντόπινγκ που κερδίσαμε στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου; για την τραγική και τρισάθλεια τηλεόραση; (σημειώνω γνωρίζω ότι σε καμία χώρα του κόσμου η τηλεόραση δεν φημίζεται για την ποιότητα αλλά ένα χάσμα χωρίζει το BBC με τα Ελληνικά Κανάλια), για τις εφημεριδες τύπου Espresso ή Πρωταθλητή; Θα σας παρακαλούσα να μου δώσετε λόγους για να είμαι υπερήφανος που είμαι Έλληνας.

Τα ρετιρέ.

Το σημερινό ποστ δεν είναι αφιερωμένο στα διαμερίσματα τελευταίου ορόφου που είναι γνωστά ως ρετιρέ και ήταν της μόδας την εποχή των γονιών μου αλλά στα διάφορα επαγγέλματα οι εκπρόσωποι των οποίων έχουν καταφέρει με διάφορα μέσα, θεμιτά ή όχι, να αποκτήσουν προνόμοια.

Τα γνωστότερα ρετιρέ είναι οι Μηχανικοί και οι Δικηγόροι οι οποίοι τουλάχιστον έχουν και ένα πτυχίο πανεπιστημίου αλλά αυτή την περίοδο είναι της “μόδας” οι αγρότες οι οποίοι συνεχίζουν την παράδοση, με ή χωρίς εισαγωγικά, των κινητοποιήσεων κλείνοντας τους δρόμους της Ελλάδας με τα τρακτέρ τους. Η τωρινή συγκηρία τους έκατσε μιας χαρά μιας και μετά την κατολίσθηση που έγινε στα Τέμπη μπορούν πάρα πολύ εύκολα να κόψουν την Ελλάδα στα δύο.

Η λατρεία της συγκεκριμένης τάξης και της επαρχίας γενικότερα δεν είναι μόνο Ελληνικό φαινόμενο αλλά και Γαλλικό μιας και τα 2 Έθνη έχουν αυτόν τον Εθνικό Μύθο: οι αγνοί επαρχιώτες, εν εντίθεση με τους μη-άγνους κατοίκους των πόλεων. Θέλω να σας βεβαιώσω ότι δεν υποστηρίζω τους δεύτερους επειδή τυγχάνει να είμαι και εγώ ένας και θέλω να πιστεύω ότι αν οι κατοίκοι των πόλεων έκαναν παρόμοιες πράξεις θα τις καταδίκαζα.

Επίσης είμαι σίγουρος ότι όλοι θα έχετε δει τις σκηνές απείρου κάλους όπου κατά την διάρκεια των αγροτικών κινητοποιήσεων διάφοροι πολιτικοί της Αντιπολίτευσης ανεβαίνουν στα τρακτέρ των αγροτών, σαν να ήταν Ρόζα Λούξεμπουργκ, και να δηλώνουν μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ότι συμπάσχουν με τα δίκαια αιτήματα τους. Φυσικά όταν το κόμμα τους γίνεται κυβέρνηση το μετανοιώνουν μιας και τα ρετιρέ κοιτάνε μόνο το συμφέρον τους και όχι το κόμμα που κυβερνάει και οι περισσότεροι πολιτικοί είναι κότες μπροστά στο άτιμο “Πολιτικό Κόστος”...

Παρόμοια σκηνή είχε γίνει πριν από λίγο καιρό όταν η, γραφική, Έφη Θώδη είχε σκαρφαλώσει στα τρακτέρ. Αγνοώ αν έκανε την τιμή στους αγρότες να τους αφιερώσει κάποιο τραγούδι της :P

Ας εκφράσω μία ελπίδα: να δω ένα πολιτικό της, όποιας, Κυβέρνησης να υπερασπίζεται τους αγρότες ή ακόμα περισσότερο κάποιον της Αντιπολίτευσης να τους κατακρίνει!

Η Οδύσσεια με μία απλή τηλεφωνική γραμμή του ΟΤΕ

Στο συγκεκριμένο ποστ δεν πρόκειται να αναφερθώ στο μυθικό ταξίδι του Οδυσσέα που είναι παγκοσμίως γνωστό σαν η Οδύσσεια, αλλά στην περιπέτεια που είχα με τη σταθερή γραμμή τηλεφώνου στο σπίτι μου.

Η ιστορία έχει ως εξής: Την Άνοιξη αποφάσισα να σταματήσω τις τηλεπικοινωνιακές μου συνδέσεις με τον όμιλο πΟΤΕ και να περάσω σε αυτόν της Wind/Tellas. Τεράστιο λάθος, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα του ποστ μου. Η Ελληνική νομοθεσία ορίζει ότι ο πάροχος του Ίντερνετ πρέπει να είναι ο ίδιος με αυτόν της σταθερής τηλεφωνίας οπότε σταμάτησα την σύνδεση μου με τον πΟΤΕ και πέρασα στην Tellas. Καμιά φορά και το απλούστερο πράγμα μπερδέυεται οπότε με το που άλλαξα πάροχο σταθερής τηλεφωνίας χάλασε η τηλεφωνική γραμμή μου.

Φώναξα ένα τεχνίτη για να την φτιάξει. Πράγματι ήρθε αλλά μετά από λίγο καιρό η γραμμή μου ξαναχάλασε. Φώναξα ξανά ένα τεχνίτη. Ήρθε το πρωί να την φτιάξει και θέλησα να μπω στο Ίντερνετ το απόγευμα. Προσπάθησα να μπω και ξαναείχε χαλάσει... Το χειρότερο είναι ότι όταν πήγα στο Oteshop της γειτονιάς μου να το αναφέρω οι υπάλληλοι με ειρωνεύτηκαν. Εν τω μεταξύ είχα πρόβλημα με τον υπολογιστή μου και αγόρασα τα αυθεντικά Windows 7. Σαν να μην έφταναν αυτά είχα αλλάξει πιστωτική κάρτα και έπρεπε να την δηλώσω στον πΟΤΕ και στην Otenet.

Η γραμμή μου ξαναχάλασε οπότε τηλεφώνησα στην Εξυπηρέτηση πελατών του πΟΤΕ για να δω τι πρόβλημα έχει και μου είπαν ότι δεν συγχρωνίζεται το router με τη σταθερή γραμμή μου.

Στις 9 Ιανουαρίου 2010 πήγα στο Oteshop της γειτονιάς μου και τους ζήτησα αν μπορούν να μου δώσουν ένα ασύρματο router. Μου είπαν ότι έπρεπε να το είχα ζητήσει από την αρχή και ότι κοστίζει 60 ευρώ. Δυστυχώς κώλωσα να της πω: Συγνώμη αλλά όταν παρέλαβα το router μου δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έπρεπε να περάσω μία ολόκληρη Οδύσσεια για να αποκτήσω ADSL γραμμή σπίτι μου...

Σήμερα 13 Ιανουαρίου 2010 είναι η πρώτη μέρα μου με τα καινούργια Windows 7. Δεν κρατιέμαι να κάνω το αυτονόητο Πολιτικό Σχόλιο: Δυστυχώς για πολλούς Έλληνες ο Εθνικισμός κάτι θετικό ενώ ο Φιλελευθερισμός είναι συνώνυμο του μεγάλου Σατανά. Το σημειώνω αυτό γιατί αν ο πΟΤΕ είχει ιδιωτικοποιηθεί επί υπουργείας Στέφανου Μάνου ίσως σήμερα να ζούσαμε πράγματι στον 21ο αιώνα...

Υ.Γ.3 Άλλη μία ερώτηση: Αν η δουλειά μου εξαρτιώταν άμεσα από το Ίντερνετ και έμενα άνεργος μιας και δεν θα μπορούσα να την κάνω ο πΟΤΕ θα με προσλάμβανε; Προφανώς η ερώτηση είναι ρητορική...μιας και δεν θα μπορούσα να την κάνω ο πΟΤΕ θα με προσλάμβανε; Προφανώς η ερώτηση είναι ρητορική...

Μιας και είμαι εξαρτημένος από τη μεγαλύτεη εφέυρεση της Ανρθωπότητας που είναι το Ίντερνετ έχω γράψει αρκετά σχετικά ποστς:
Τέρμα ο πΟ.Τ.Ε.!
Τέρμα π.Ο.Τ.Ε. αλλά και η Wind-Tellas δεν πάει πίσω...
Τεχνολογικός Μεσαίωνας.
Γαμώ τον ΟΤΕ σας και γαμω της γραμμές σας!
Τέρμα και η Wind.