1/1/2010 ή αλλιώς: Ρεβεγιόν στις Βρυξέλλες

Παρόλο που γεννήθηκα στις 8/8 και έπαθα το ανεύρυσμα μου στις 9/9 δεν είμαι αριθμολάγνος μιας και είμαι Ορθολογιστής αλλά το φετινό Ρεβεγιόν έχει πολλούς παρόμοιους αριθμούς.

Και φέτος όπως και πέρυσι το Ρεβεγιόν το πέρασα στην πόλη που μεγάλωσα δηλαδή τις Βρυξέλλες η οποία εκτός από πρωτεύουσα και του Βελγίου είναι και η έδρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ και πολλών άλλων διεθνών οργανισμών. Είμαι σίγουρος ότι το γνωρίζετε οι περισσότεροι αλλά είναι σημαντική είδηση για το ποστ μου.

Εκτός από όλα αυτά στις Βρυξέλλες μένουν η αδελφή μου και τα ανίψια μου οπότε έχω σημαντικούς λόγους να την επισκέπτωμαι τακτικά.

Σας υπόσχωμαι ότι θα αφιερώσω ποστς στα ανίψια μου όταν έρθει η μέρα των γενεθλίων τους σε λίγους μήνες.

Όπως μπορείτε να φανταστείτε σηνάντησα μερικά πολισμικά σοκ μερικά από τα οποία θα περιγράψω ευθείς αμέσως:
1. Από το νέο έτος θα είναι υποχρεωτικό το triage για όλους τους δήμους της πόλης μιας και μέχρι σήμερα ήταν προαιρετικό, όσοι δεν καταλαβάνουν τι είναι το triage ας με ρωτήσουν στα σχόλια.
2. Η Ευγένεια των πωλητών και γενικότερα των ανθρώπων, κάπου είχα διαβάσει ότι το χαμόγελο και το ευχαριστώ είναι ο καλύτερος και ο οικονομικότερος τρόπος για να ευχαριστήσεις κάποιον και συμφωνώ απόλυτα.
3. Σεβασμός στους πεζούς. Πράγματι δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο το Ελληνικό κράτος ξοδεύει τόσα πολλά χρήματα για διαβάσεις όταν δεν τις σέβεται σχεδόν κανένας οδηγός.

Θα κλείσω το κείμενο με μία Πρωτοχρονιάτικη ευχή: Το 2010 να είναι χαρούμενο για όλους σας και είμαι σίγουρος ότι για την Ελλάδα θα είναι καλύτερο από το 2009 μιας και η Δεξιά του Κυρίου έχασε τις εκλογές και ο χειρότερος πρωθυπουργός της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας βγήκε στη σύνταξη.

Ελλάδα και Η.Π.Α.

Όσοι με γνωρίζουν και στην “πραγματική” ζωή γνωρίζουν επίσης ότι έχω και μία ευαισθησία στον θόρυβο. Την Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009 γυρνούσα σπίτι μου και παρόλο που άκουγα μουσική από τον mp3 player μου άκουσα ένα θόρυβο σαν χαλασμένο τρακτέρ. Μιας και βρισκόσμουνα στην Κηφισιά ήταν πρακτικά αδύνατον να είναι πραγματικότητα αλλά ήταν κάτι σχεδόν αντίστοιχο: ένα Έλληνας με μία Harley-Davidson ντυμένος μάλιστα σαν Hell's angel... Δεν είχα ποτε μηχανή αλλά από όσο γνωρίζω ο μόνος λόγος υπαρξης των Harley-Davidson είναι επίδειξη και μάλιστα χειρίστου είδους. Όμως το θέμα του ποστ μου δεν είναι τα κόμπλεξ των μηχανόβιων αλλά ο Αντιαμερικανισμός στην Ελλάδα και όλοι ξέρουμε ότι κυριαρχεί...

Το βρίσκω πολύ παράξενο μιας και ο μέσος Έλληνας έχει πάρα πολλά κοινά με τους Αμερικάνους, περισσότερα από όσα έχουν με τους Δυτικοευρωπαίους ή όσα έχουν οι τελευταίοι με τους Αμερικάνους.

Θρησκεία
Και στις δύο χώρες η θρησκεία παίζει βασικό ρόλο στην κοινωνία. Φυσικά υπάρχει η τεράστια διαφορά ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής υπάρχει η μη διευκρινησμένη έννοια του Θεού σαν ανώτερο Ον ενώ στην χώρα μας αυτό το Ον είναι ένα και μοναδικό: Ε.Χ.Ο. Σε γενικές γραμμές οι κοινωνίες της Δυτικής Ευρώπης είναι κοσμικές.

Κοινωνία του εγώ
Και στις δύο χώρες κυριαρχεί το εγώ από το εμείς δηλαδή το άτομο της κοινωνίας. Στις κοινωνίες της Δυτικής Ευρώπης κυριαρχεί το εμείς ή αλλιώς η κοινωνία.

Δημοσκοπίσεις ή αλλιώς αριθμολαγνεία
Στην Ελλάδα μας αρέσει να κατηγορούμε τους Αμερικάνους σαν αριθμολάγνους. Πρέπει να παραδεχτώ πως δεν γνωρίζω αν πράγματι αυτό ισχύει στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής αλλά σίγουρα στη χώρα μας δεν πάμε πίσω. Δύο μικρά παραδείγματα: Δημοσκοπήσεις σε καθημερινή βάση και αναμεταδόσεις αθλητικών αγώνων.

Σεκιουριτάδες ή αλλιώς το Outsourcing της Ασφάλειας
Η παρουσία των σεκιουρητάδων είναι σχεδόν Καθολική και Οικουμενική. Παρόλο που ως και οι Φιλελεύθεροι δέχονται ότι η επιβολή της τάξης είναι μονοπώλιο του Κράτους...

Starbucks
Και όμως στην χώρα όπου οι καφετέριες είναι θεσμός τα Starbucks, της γνωστής Αμερικάνικης αλυσίδας υπάρχουν σε πάρα πολλά σημεία σε όλη την επικράτεια.

Τσίχλες
Ποτέ δεν κατάλαβα αυτη τη συνήθεια που έχουν τόσοι πολλοί συμπατριώτες μας. Για να περιαυτολογίσω Έχω βάλει το ακόλουθο “στοίχημα” με τον εαυτό μου: να μην μασήσω τσίχλα την πρώτη δεκαεία του 21ου αιώνα, οπότε μαζί με την αλλαγή του χρόνου θα μασήσω και μία μαστίχα Χίου.

Hummer
Ή αλλιώς η μη στρατιωτκή έκδοση των τροχοφόρων οχημάτων μεταφορας προσωπικού του Αμερικανικου στρατού. Φαίνεται όσοι Έλληνες τα αγοράζουν θα κινηγάνε μέλη της Al Quadia στο Κολωνάκι, στην Βουλιαγμένη στο Κεφαλάρι και στα άλλα in μέρη της Ελλάδας...

Πολιτικά ορθές εκφράσεις
Σημειώνω ότι την τελευταία φορά που μίλησα με Αμερικάνο με χαρακτήρισε unpc δηλαδή μη πολιτικά ορθό άνθρωπο. Ένα απλό παράδειγμα: Πόσοι επαρχιώτες λένε ότι κατάγωνται από την επαρχία αντί για την περιφέρεια;

Το έχω συζητήσει με αρκετούς φίλους μου και μερικοί συμφωνούνε μαζί μου άλλοι όχι. Εσείς;

Frank Sinatra - My Way

Σήμερα θα γίνω αισιόδοξος και θα ανεβάσω ένα βίντεο από ένα υπέρ άσμα το: My Way του Frank Sinatra. Μου άρεσε από την πρώτη φορά που το άκουσα και το θυμήθηκα χθες που το άκουσα σε ένα Δήμο που γιόρταζε

Το video:


Και οι στοίχοι:
And now, the end is near,
And so I face the final curtain.
My friends, I'll say it clear;
I'll state my case of which I'm certain.

I've lived a life that's full -
I've travelled each and every highway.
And more, much more than this,
I did it my way.

Regrets? I've had a few,
But then again, too few to mention.
I did what I had to do
And saw it through without exemption.

I planned each charted course -
Each careful step along the byway,
And more, much more than this,
I did it my way.

Yes, there were times, I'm sure you knew,
When I bit off more than I could chew,
But through it all, when there was doubt,
I ate it up and spit it out.
I faced it all and I stood tall
And did it my way.

I've loved, I've laughed and cried,
I've had my fill - my share of losing.
But now, as tears subside,
I find it all so amusing.

To think I did all that,
And may I say, not in a shy way -
Oh no. Oh no, not me.
I did it my way.

For what is a man? What has he got?
If not himself - Then he has naught.
To say the things he truly feels
And not the words of one who kneels.
The record shows I took the blows
And did it my way.

Yes, it was my way.

Τέρμα και η Wind.

Σήμερα 2/12/2009 κατά τις 12 το μεσημέρι μου ήρθε ένα SMS από την Vodafone και με ενημέρωσε ότι πλέον είμαι συνδρομητής του δίκτυου της. Αυτό σημαίνει ότι σταμάτησα να είμαι πελάτης της Wind / Tellas όπως και οι γονείς μου. Συγκεκριμένα πέρυσι τέτοια εποχή είχαμε περάσει τις 3 συνδρομές μας στην κινητή τηλεφωνία, τα δύο σταθερά μας τηλέφωνα, την ADSL σύνδεση στο Ίντερνετ καθώς και μία ασύρματη σύνδεση που είχα. Πρέπει να παραδεχτώ ότι η επιλογή ήταν δικιά μου και βασίστηκε σε μία παρεξήγηση με μία πωλήτρια του ΟΤΕ. Η ADSL σύνδεση της Tellas ήταν απίστευτα αργή και μιας και είμαι φυσιολογικός άνθρωπος πρωτιμάω να οδηγάω μόνος σε έναν αυτοκινητόδρομο παρά σε έναν πιτσικαρισμένο κατσικόδρομο οπότε πλήρωσα το πρόστιμο και γύρισα στην Otenet. Δυστυχώς οι συνδέσεις της κινητής τηλεφωνίας αφορούσαν και τους γονείς μου και αυτοί αρνήθηκαν να πληρώσουν το πρόστιμο και περιμέναμε μέχρι την λήξη του συμβολαίου. Μιας και εγώ είχα την ιδεά να φύγουμε από την Cosmote και την Vodafone πρέπει να παραδεχτώ ότι η αποφάση μου ήταν μια τεράστια αποτυχία μιας και τα προβλήματα που ανέκυψαν ήταν πάρα πολλά. Αναφέρω μερικά ενδεικτικά: Τα μέρη όπου δεν είχαμε σήμα ήταν περισσότερα από αυτά στα οποία είχαμε, η ειρωνία μάλιστα είναι ότι όταν επισκεύτηκα την Αδριανούπολη στην Τουρκία είχα τέλειο σήμα οπότε σκέφτηκα ότι αν κάποιος Τούρκος έρθει στην Ελλάδα και προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει το κινητό του θα νομίσει ότι βρέθηκε σε μία χώρα που τρίτου κόσμου. Τα προβλήματα μας δεν ήταν μόνο στο χείριστο σήμα αλλά και σε βασικές λειτουργίες των κινητών σαν συσκευή. Μερικά ενδεικτικά παραδείγματα: Προσπαθούσα να βάλω υπενθημίσεις και το κινητό μου έλεγε πως η ημερομηνία έχει παρέλθει ενώ δεν έστεκε. Όταν άλλαξε η ώρα δεν καταφέραμε να την αλλάξουμε στα κινητά μας και όταν πήγα στο κατάστημα της Wind οι πωλητές μου είπαν ότι έφταιγε η συσκευή μας. Δυστυχώς δεν τους είπα το αυτονόητο: Τι μας λέτε ρε κομπογιαννίτες; Η Nokia έχει ειδικό λογισμικό που δεν δουλεύει σε εσάς; Δυστυχώς πολλές φορές είμαι κότα και κώλωσα.

Σχετικά ποστς:
Τεχνολογικός Μεσαίωνας.
Τέρμα π.Ο.Τ.Ε. αλλά και η Wind-Tellas δεν πάει πίσω...
Τέρμα ο πΟ.Τ.Ε.!.΄

Δεν με νοιάζει μιας και πλέον φύγαμε από το κωλοχανίο :)

Είμαι Εθνικιστής!

Τις προάλλες είδα έναν περαστικό που κρατούσε την εφημερίδα “Το Παρόν” και μιας και αγνοούσα σε ποιο πολιτικό φάσμα ανήκει των ρώτησα. Εκείνος γεμάτος υπερηφάνεια μου απάντησε: “Είναι Εθνικιστική!”. Σε αυτό το σημείο πρέπει να σημειώσω ότι με ξεπερνάει το γεγονός που στην Ελλάδα κυκλοφορούν τόσες πολλές εφημερίδες όταν το αναγνωστικό κοινό είναι τόσο μικρό.

Ώρες-ώρες είμαι Μαζόχας οπότε προσπάθησα να του εξηγήσω ότι ο Εθνικισμός στην εποχή μας μόνο δεινά φέρνει στην Ανθρωπότηταμιας και αν μη τι άλλο είναι ένας από τους βασικούς λόγους που οι χώρες ή οι άνθρωποι γενικότερα ξεκινάνε πολέμους. Επίσης προσπάθησα να του εξηγήσω ότι από όλα τα Ελληνικά κόμματα μόνο οι Οικολόγοι Πράσινοι και ο ΣΥΝ\ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι Εθνικιστικά κόμματα και ότι είναι τραγικό να υπάρχουν Έλληνες στην εποχή μας που να υπερηφανεύονται επειδή είναι Εθνικιστές. Οι βασικοί λόγοι είναι δύο: πρώτον είμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο λόγος που ιδρύθηκε ήταν να μην ξαναγίνουν πόλεμοι ανάμεσα στα κράτη μέλη της και αυτόν τον στόχο τον έχει πετύχει. Δεύτερον ότι όλη την δεκατεία του 90 στην γειτονική μας πρώην Γιουγκοσλαβία μενόντουσαν εθνικιστικοί πόλεμοι με το λογικό και τραγικό αποτέλεσμα να έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και πάρα πολλοί από αυτούς να είναι ωμά θύματα εγκλημάτων πολέμου.

Χθες το απόγευμα είδα στο TV5 Monde την αγαπημένη μου εκπομπή το: Kiosque και στο πάνελ ήταν μία Τουρκάλα και ένας Ρώσος δημοσιογράφος και όπως πάντα έκαναν κριτική στην πολιτική της χώρας τους.

Σαν υστερόγραφο θέλωνα τονίσω ότι όταν εφευρέθηκαν τα Έθνη ήταν κάτι θετικό για την Ανθρωπότητα μιας και ο σκοπός τους ήταν η απελευθέρωση των Ανθρώπων από τη Βασιλεία και από την νομιμοποίηση της την (όποια) Θρησκεία. Έξοχα ποστς σχετικά με τον Εθνικισμό μπορείτε να διαβάσετε στο μπλογκ του Δημήτρη (doctor): μία δε κλίνη κενή φέρεται εστρωμένη των αφανών.

Οι εκλογές για Αρχηγό στη Νέα Δημοκρατία.

Σημειώνω ότι αυτό το ποστ είναι Οδύσσεια ας είναι καλά ο όμιλος του ΟΤΕ για αυτό τον λόγο δεν υπάρχει συνοχή στον χρόνο.

Ξεκαθαρίζω από την αρχή ότι δεν είμαι μέλος αυτού του κόμματος αλλά μιας και είναι ένα από τα δυο μεγάλα κόμματα που κυβερνάνε την Ελλάδα η εκλογή του αρχηγού της με αφορά άμεσα.

Δυστυχώς τα στελέχη της Νέα Δημοκρατίας δεν είχαν το θάρρος του ΓΑΠ ώστε να κάνουν ανοιχτή εκλογή σε όλους τους Έλληνες πολίτες και έκαναν μία κλειστή μόνο για τα μέλη τους. Προφανώς είναι δικαίωμα τους.

Όταν γράφω το ποστ οι υποψήφιοι είναι αντικειμενικά δύο: ο Αντώνης Σαμαράς και η Ντόρα Μπακογιάννη. Υπάρχει και ο Παναγιώτης Ψωμιάδης αλλά αυτός δεν έχει καμία ελπίδα νίκης. Στα μέσα Νοεμβρίου από την κούρσα αποχώρησε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος δηλώνοντας ότι υποστηρίζει τον Σαμαρά.

Το Σάββατο πριν τις εκλογές άκουσα λίγο την συνέντευσξη του Σαμαρά στην τηλεόραση και εκεί τόλμησε να αναφέρει το γεγονός ότι η γιαγιά του, η Πηνελόπη Δέλτα, αυτοκτόνησε όταν η Σβάστικα αντικατέστησε την Ελληνική σημαία στην Ακρόπολη των Αθηνών.

Η επιλογή μου είναι πάρα πολύ απλή: Ντόρα Μπακογιάννη, την εκτιμάω σαν πολιτικό αλλά δεν θέλω να είναι υποψήφιος πρωθυπουργός ένας λαϊκιστής σαν τον Σαμαρά. Μην ξεχνάμε ότι χάρη, με ή χωρίς εισαγωγικά το λεκτικό χάρη, στον Εθνικισμό του όλη η ανθρωπότητα αποκαλεί τους ακατανόμαστους Βόρειους γειτονές μας Μακεδονία σκέτο. Αν είχαμε δεχτεί την πρόταση του Πινέιρο τότε οι γείτονες μας θα είχαν για ονομασία ένα σύνθετο λεκτικό. Κάποιος τότε πουλούσε Λαϊκισμο, όλοι γνωρίζουμε ποιος είναι αυτός. Πέρα από αυτό η Ελλάδα σίγουρα έχει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από την ονομασία μιας χώρας, έστω και γειτονικής.

Δεν σχολιάζω το γεγονός ότι πριν από μερικά χρόνια την είχε δει σωτήρας της Ελλάδας και έφτιαξε δικό του κόμμα. Αυτό αφορά περισσότερο τα μέλη της Νέα Δημοκρατία που τον δέχτηκαν πίσω. Φυσικά τώρα που εκλέχτηκε πρόεδρος της είναι ο ορισμός της ειρωνίας.

Ο κύριος Δήμου είχε γράψει ένα έξοχο κείμενο για το θέμα: Ο επόμενος της Ν. Δ..
Εκτιμάω πάρα πολύ τον κύριο Μάνο αλλά ο Κωστάκης τον διέγραψε με συνοπτικές διαδικασίες. Λογικότατο, τι σχέση έχει ένας φιλελεύθερος με την Δεξιά του Κυρίου;

Αυτό που είναι πράγματι χοντρό είναι ότι όλοι οι υποψήφιοι δηλώνουν συνεχιστές του Καραμανλισμού. Θέλω να πιστεύω του αυθεντικού Καραμανλή και όχι του Κωστάκη ο οποίος έχει κερδίσει με άνεση τον τίτλο: ο χειρότερος Πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Στις 24/11/2009 ο κύριος Δήμας δήλωσε ότι υποστηρίζει Σαμαρά για αρχηγό της Νέα Δημοκρατία. Κρίμα γιατί η θητεία του κυριού Δήμα σαν επίτροπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν πολύ πετυχημένη.

Την Δευτέρα 30/11/2009 το πρωί καθώς πήγαινα στο γραφείο έμαθα τον νικητή των εκλογών από μία Κυρτσιάδα* και όταν είδα ότι είναι ο Αντώνης Σαμαράς φώναξα. Στην συνέχεια ένας κύριος κάποιας ηλικείας που κρατούσε μία από αυτές μου έκανε μία παρατήρηση ότι είμαι πολύ μικρός για να γνωρίζω μερικά πράγματα. Θέλησα να του απαντήσω ότι προφανώς και δεν έχω την ηλικιά του αλλά είμαι και ενήλικας και έχω και παιδεία αλλά το έκρινα άσκοπο.

Δυστυχώς για άλλη μία φορά αποδείχτηκε ότι ο φιλελευθερισμός στην Ελλάδα είναι συνώνυμος του Σατανά. Τα σχόλια του Σαμαρά ότι αντιπροσωπεύει το κέντρο είναι προσβλητικά για τους ανθρώπους με παιδεία.

Υ.Γ. Αρχικά είχα σκοπό να ανεβάσω το κείμενο το βράδυ των εκλογών αλλά η Cosmote και ο ΟΤΕ είχαν κάνει το “θαύμα” τους και όχι μονο δεν είχα σταθερό ίντερνετ σπίτι μου αλλά ούτε και mobile. Κανονικά δεν θα με πείραζε τόσο πολύ μιας και ακόμα και η Νέα Δημοκρατία είχε προβλήματα με το ίντερνετ αλλά μόλις είχα αγοράσει τα windows 7 και μιας και για πρώτη φορά είχα αυθεντικά windows ήθελα να τα δοκιμάσω. Άλλη μία ημί-γκρίνια που θα κάνω σχετίζεται με το customer service της που μπορεί να δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο 7 ημέρες την εβδομάδα και 12 μήνες τον χρόνο αλλά είναι της υπομονής.

Υ.Γ. 2 Όλοι γνωρίζουμε ότι στην Ελλάδα η σοβαρότερη εφημερίδα είναι η Καθημερινή την οποία και διαβάζω αλλά δυστυχώς υποστηρίζει Σαμαρά και δεν αναφέρομαι μόνο στα γεράκια σαν τον Ιορδανίδη ή την Γιαννάρα αλλά και σε όλα τα άρθρα της.


* Ως Κυρτσιάδες αποκαλώ τις δωρέαν φυλλάδες του Κύρτσου.

Vogliamo anche noi uno Zapatero

Το Σάββατο 12 Μαϊου 2007 στη Ρώμη έγινε μία τεράστια διαδήλωση υπέρ της «παραδοσιακής» οικογένειας ή αλλιώς ενάντια στην πρόθεση της κεντροαριστερής κυβέρνησης της Ιταλίας να αναγνωρίσει τις σχέσεις, αλλά όχι το γάμο, ανάμεσα σε μη παντρεμένα ζευγάρια καθώς και στους ομοφυλόφιλους. Η συγκέντρωση είχε τεράστια επιτυχία και μπορεί να συγκέντρωσε 1 εκατομμύριο ανθρώπους. Σχετικό άρθρο από το BBC: 'Pro-family' groups rally in Rome.

Την ίδια ώρα και στην ίδια πόλη έγινε και μία αντί-διαδήλωση η οποία ήταν πολύ μικρότερη. Καθώς κοιτούσα τις εικόνες στη τηλεόραση μου τράβηξε την προσοχή ένα πανό. Το πανό έγραφε «Vogliamo anche noi uno Zapatero», δηλαδή «Θέλουμε και εμείς ένα Ζαπατέρο».

Ο Ζαπατέρο είναι ο σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός της Ισπανίας και κέρδισε τις εκλογές σχεδόν τυχαία για την ακρίβεια ο κύριος λόγος την νίκης του ήταν η γκάφα που έκανε ο τότε Συντηριτικός Πρωθυπουργός της Ισπανίας να κατηγορίσει την ΕΤΑ για την βομβιστική επίθεση που έπλειξε την χώρα. Στην συνέχεια αποδείχτηκε ότι οι τρομοκράτες ήταν Ισλαμιστές και όχι οι Βάσκοι. Μία από τις προεκλογικές του υποσχέσεις ήταν και η αναγνώριση από το κράτος των γάμων ανθρώπων του ίδιου φύλου. Όταν εκλέχτηκε η συγκεκριμένη νομοθεσία ήταν μία από τις πρώτες που ψήφισε η κυβέρνηση του.

Και στην Ιταλία και στην Ισπανία η Καθολική εκκλησία είναι πολύ ισχυρή όπως αντίστοιχα πολύ ισχυρή είναι η Ορθόδοξη εκκλησία στην Ελλάδα. Στην Ισπανία ο πρωθυπουργός δεν δίστασε να πάει κόντρα στην εκκλησία και να ψηφίσει ένα νόμο χωρίς να υπολογίσει την αντίδραση της. Στην Ιταλία η κυβέρνηση δεν είναι το ίδιο θαρραλέα, ο αντίστοιχος νόμος είναι πολύ ποιο «light» και δεν έχει ψηφιστεί ακόμα. Στην Ελλάδα ο κ Παπανδρέου (ομοϊδεάτης του κ. Ζαπατέρο) από τότε που έγινε πρόεδρος του κόμματος του ψάλλει το «πιστεύω» μπροστά στις κάμερες σε κάθε εκκλησιαστική εορτή. Ακόμα χειρότερα όταν έγινε Πρωθυπουργός ακολουθάει την πεπατειμένη, δηλαδή τρέχει πίσω από τα ράσα των παπάδων.

Ένα έχω να πω: anche i voglio uno Zapatero

Η αναγνώριση η μη των ομοφυλοφιλικών σχέσεων από το κράτος δεν είναι το σημαντικότερο πρόβλημα μιας δημοκρατίας (όχι πως δεν είναι σημαντικό), το σημαντικότερο είναι ποιος έχει την εξουσία, η κυβέρνηση ή η όποια θρησκεία.

Υ.Γ. Αυτό το ποστ το είχα γράψει πριν από 2 χρόνια και το ενημέρωσα όταν διάβασα σήμερα στην Καθημερινή ότι ο Αμβρόσιος όχι μόνο κατέκρινε την απόφαση της Κυβέρνησης η οποία λέει ότι τα κρατικά αυτοκίνητα, άρα και των Μητροπολιτών, πρέπει να είναι σχετικά μικρά αλλά και ότι είναι ενάντια στην κατάργηση της πρωινής προσευχής στα Ελληνικά σχολεία.

Κάδος Κομποστοποίησης

Ο Κάδος Κομποστοποίησης είναι ένας κάδος, προφανώς, στον οποίο οι Άνθρωποι πετάνε τα οργανικά τους σκουπίδια και αυτός τα μετατρέπει σε κομπόστ το οποίο είναι το καλύτερο λίπασμα, είτε για κήπους είτε ακόμα και για τα λουλούδια που έχουν πολλά νοικοκυριά στα μπαλκόνια τους. Την ύπαρξη αυτών των κάδων την έμαθα από την Ανθη Αβούρη, η οποία είναι μία από τους συντονιστές της Τοπικής μου Κίνησης των Οικολόγων Πράσινων, καθώς και ότι πολλοί Δήμοι δικαιολογούν δωρεάν Κάδους Κομποστοποίησης για τους Δημότες τους και έτσι έκανα αίτηση στον Δήμο μου για να πάρω ένα τον οποίο τον παρέλαβα χθες, 19/11/2009. Υπάρχουν διάφοροι τύποι κάδων αλλά σχεδόν όλοι απαιτούν την ύπαρξη σκουλικιών για να μετατρέψουν τα οργανικά σκουπίδια σε κομπόστ. Σε μερικούς κάδους οι ιδιοκτήτες πρέπει να προηθευτούν τα σκουλίκια ξεχωριστά από τους Κάδους αλλά σε άλλους τα σκουλίκια παράγονται μόνα τους. Ένα απαραίτητο υλικό για την ζήμωση είναι τα πριονίδια τα οποία οι πολίτες μπορούν να τα προμηθευτούν πολύ εύκολα από ειδικά μαγαζιά.

Παραθέτω μερικές φωτογραφίες του κάδου μας:

Τέλος παραθέτω και μερικούς σχετικούς σύνδεσμους, αλλά σας συμβουλεύω να επικοινωνήσετε με την Δήμο σας για να πάρετε έναν δωρεάν πριν προβείτε στην αγορά ενός:
ΒΕΛΤΙΩΤΙΚΗ - Γ. ΠΑΠΠΑΣ: - ΚΑΔΟΙ ΚΗΠΟΥ
Βέκκος Κορνήλιος
Φυτώρια Αντεμισαρη.
Υ.Γ. Ξέχασα να σημειώσω τα αυτονόητα ότι μαζί με τον κάδο δίνουν και οδηγείες χρήσης και ότι ο Δήμος Κηφισιάς θα κάνει μία ενημέρωση στους Δημότες του.

Το κουμπάκι για τους πεζούς μέρος τρίτο.

Στο πρώτο μου μπλογκ είχα γράψει δύο ποστς σχετικά με τα “μαγικά” κουμπάκια που υπάρχουν σε μερικές διαβάσεις στη χώρα μας. Το θέμα το θυμήθηκα γιατί τις προάλλες πέρασα μπροστά από την Αμερικανική πρεσβεία και εκεί βρίσκεται ένα από αυτά τα “μαγικά” κουμπάκια και ήταν η έμπνευση μου για το πρώτο ποστ.

Δυστυχώς από τότε μου έχει συμβεί ένα γεγονός το οποίο άλλαξε δραματικά και προς το χειρότερο την φυσική μου κατάσταση, το: ανεύρυσμα οπότε οι γιατροί μου λένε ότι καλύτερα να μην κάνω extreme sports όπως είναι, δυστυχώς, μερικές φορές η διέλευση πεζών σε διαβάσεις.

Παραθέτω τα δύο ποστς που είχα γράψει στο πρώτο μου μπλογκ:
Το κουμπάκι για τους πεζούς
Την Τρίτη βρέθηκα στο κέντρο και θέλησα να διασχίσω τη λεωφόρο Βασ. Σοφίας στο ύψος της Αμερικάνικης πρεσβείας, μην άγχωνεστε δεν πρόκειται να γράψω για πολιτική ξανά... Σαν "πιστός και φιλότιμος πεζός" περίμενα υπομονετικά να γίνει πράσινος ο σηματοδότης για τους πεζούς, άλλωστε ποτέ δεν υπήρξα fan των extreme sports, οπότε δεν μου πέρασε από το μυαλό να διασχίσω με κόκκινο.

Περίμενα μερικά λεπτά, το σημειώνω επειδή η υπομονή είναι μία από τις πολλές αρετές που δεν διαθέτω, μαζί με άλλους πεζούς. Σε κάποια φάση μου ήρθε μία μικρή (παροδική δυστυχώς) κρίση διάνοιας και λέω μήπως υπάρχει το μαγικό κουμπάκι που το πατάς και κοκκινίζει το φανάρι για τα αυτοκίνητα.

Πράγματι το μαγικό κουμπάκι υπάρχει:

Ε τσαντίστικα και το έριξα στα extreme sports.

Η υπόθεση μου θύμησε μία άλλη διάβαση με μαγικό κουμπάκι, στην Κηφισιά. Την συγκεκριμένη διασταύρωση την χρησιμοποιώ σχεδόν καθημερινά.

Τις πρώτες φορές που χρειάστηκε να την διασχίσω πατούσα και εγώ το κουμπί, γεμάτος χαρά και ικανοποίηση που η χώρα μας αποδεικνύει έμπρακτα την πραγματική σύγκληση με τις πιο ανεπτυγμένες χώρες στο θέμα προστασίας των πεζών βάζοντας κουμπάκια στα φανάρια.

Και που το πατούσα τι καταλάβαινα; Το φανάρι συνέχιζε να είναι κόκκινο. Το πατούσα ποιο δυνατά και περισσότερη ώρα αλλά το θαύμα δεν γινόταν. Που και που παρατηρούσα άλλους πεζούς που με κοιτούσαν με ύφος: "καλά τι κάνει αυτός ο εξωγήινος;" ή με ένα χαμόγελο συγκατάβασης. Μου πήρε κάποιο χρόνο να καταλάβω πως και αυτοί κάποτε πατούσαν το κουμπάκι περιμένοντας το θαύμα.

Πλέον έχω "παλιώσει", δεν πατάω το κουμπάκι και όταν βλέπω κάποιον καημένο να το κάνει τον κοιτάω με ύφος "καλά τι κάνει αυτός ο εξωγήινος;" ή με ένα χαμόγελο συγκατάβασης.


Μέρος Δεύτερο:
Πριν από λίγο καιρό είχα γράψει για ένα κουμπί για πεζούς στην Βασ. Σοφίας το οποίο ήταν βανδαλισμένο και δεν λειτουργούσε (Το κουμπάκι για τους πεζούς).

Το Σάββατο πέρασα μπροστά από το ίδιο σημείο. Γεμάτος "υπερηφάνια" και αυταρέσκεια που του είχα αφιερώσει ένα post κοίταξα το κατεστραμένο κουμπάκι και εκεί με περίμενε μία πολύ ωραία έκπληξη.

Είχαν αλλάξει το κουμπάκι!

Προσπέρασα το φανάρι όσπου μετά από λίγα μέτρα γύρισα πίσω τρέχοντας για να δω αν δουλεύει.

Πάτησα το κουμπάκι και μετά από λίγο το φανάρι για τους πεζούς έγινε πράσινο!
Όποιος θέλει να διαβάσει τα αρχικά ποστς μπορεί να το κάνει από εκεί:
Το κουμπάκι για τους πεζούς
Το κουμπάκι για τους πεζούς, η επιστροφή..
Αν σχολιάσει κάποιος θα τον παρακαλούσα να μου το πει για να δω την απάντηση του.

Υ.Γ. Δυστυχώς δεν είχα μνήμη στην φωτογραφική για να αποθανατίσω το κουμπί.

Κλείνω με μία νότα αισιοδοξίας: μακάρι να μην ξαναχρειαστεί να γράψω σχετικό ποστ. Είναι στο χέρι των Πολιτών να αποκτήσουμε πράγματα τα οποία είναι αυτονόητα σε ευνοούμενες κοινωνίες.

Μέρος Τρίτο
Τον Νοέμβριο του 2009 η κατάσταση δεν έχει αλλάξει αλλά δυστυχώς δεν έχω φωτογραφικά ντοκουμέντα.

Η κατάχρηση της ΕΛΑΣ

Θέλω να σημειώσω από την αρχή ότι δεν συνηθίζω να αποκαλώ τους Αστυνομικούς μπάτσους ή να χρησιμοποιώ γενικά υποτιμητικούς όρους για να τους χαρακτηρίσω αλλά έχω πολλά παράπονα από την λειτουργία της. Ας κάνω μία ρητορική ερώτηση: Για ποιο λόγο υπάρχει η Αστυνομία;; Προφανώς η προστασία του πολίτη. Η εμπειρία μου όμως μου λέει άλλα :(

Δυστυχώς παρόλο που έχασε τις εκλογές η ΝΔ ο Καρατζαφέρ και η παρέα του ακόμα κυβερνάνε την χώρα μας. Δυστυχώς! Σημειώνω ότι όταν έγραφα το ποστ ο αυτοαποκαλούμενος “κόκκινος” Παναγιωτόπουλος ήταν καλεσμένος σε ένα τηλεοπτικό πάνελ. Εντελώς κατά τύχη (αυτό είναι ειρωνεία) για την αρχηγία της ΝΔ υποστηρίζει τον “Μακεδονομάχο” Σαμαρά, δηλαδή τον πολιτικό που έλυσε το Μακεδονικό, εις βάρος της Ελλάδας.

Την Δευτέρα το πρωί καθώς πήγαινα στο γραφείο μου το οποίο βρίσκεται στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου στο κέντρο της Αθήνας έκαναν έργα στο πεζοδρόμιο για λογαριασμό της ΔΕΗ. Φυσικά(;) οι εργάτες δεν είχαν προβλέψει πως θα περπατάμε οι πεζοί. Σαν σωστός πολίτης αυτό το γεγονός με ενόχλησε τα μάλα και θέλησα να διαμαρτυρηθώ στον υπεύθυνο των έργων. Ο υπεύθυνος με γείωσε κι αποφάσισα να κάνω καταγγελία στη Αστυνομία. Τηλεφώνησα 3 φορές στο 100 και με γείωσαν.

Την Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009 πήγα στο εμπορικό κέντρου του Μαρουσιού. Στην είσοδο του ηλεκτρικού η ΕΛ.ΑΣ. έκανε έλεγχο χαρτιών σε κάτι μετανάστες, με ενόχλησε αλλά μιας και βιαζόμουνα δεν έδωσα περισσότερη σημασία. Καθώς γυρνούσα ο ΠΕΖΟδρομος του εμπορικού κέντρου βρισκόταν υπό κατάληψη αυτοκινήτων και άλλων τροχοφόρων οχημάτων. Τσαντίστικα και αποφάσισα να τους καταγγείλω στην ΕΛ.ΑΣ.. Δυστυχώς η ΕΛ.ΑΣ. είχε φύγει και δεν μπόρεσα.

Το απόγευμα ήμουνα στο κέντρο κοντά στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και φυσικά(;) τα ΠΕΖΟδρόμια ήταν καταλειμμένα από μηχανές δίπλα ακριβώς υπήρχε ένας Αστυνομικός ντυμένος σαν ΟΥΚας τον ρώτησα πως μπορώ να κάνω καταγγελία και μου απάντησε Στον Χ δρόμο υπάρχει ένα Αστυνομικό τμήμα. Θέλησα να τον καταγγείλω αλλά δυστυχώς δεν το έκανα :(

Τελικά ο ρόλος της Αστυνομίας στη Ελλάδα του 2009 είναι να κυνηγάει τους μετάστες. Οι Έλληνες υπήκοοι έχουν, έχουμε μιας και εγώ έχω την υπηκοότητα, ασυλία στα καφριλίκια.

Η δικαιώση του Καρατζαφερισμού δηλαδή...

Στις Γαλλικές προεδρικές εκλογές του ΧΧΧ ο Σοσιαλιστής υποψήφιος Lionel Jospin είχε σαν σύνθημα “Καμία ανοχή στην εγκληματικότητα” το οποίο φυσικά ήταν εφεύρεση του Jean-Marie Le Pen. Οι Γάλλοι πολίτες τον τιμώρησαν και ψήφισαν τον Jean-Marie Le Pen αντί για τον κλώνο του.

Για να είμαστε αισιόδοξοι πολλές φορές οι πολίτες παίρνουν τον “νόμο” στα χέρια του. Έβαλα το λεκτικό νόμο σε παρενθέσεις γιατι προφανώς δεν υποστηρίζώ τους τραμπουκισμούς αλλά αντίδραση με νόμιμα και σχετικά ήπια μέτρα. Η αγαπημένη μου είναι η street panthers (www.streetpathers.gr). Δυστυχώς το site τους ανακαινίζεται αλλά όποιος θέλει να αγοράσει τα Θεϊκά αυτοκόληττα τους μπορεί να το κάνει καταθέτωντας 8 ευρώ για 100 αυτοκόλλητα στον λογαριασμό GR9501407120712002002004550 της Alpha Bank υπ όψιν Πάνθηρες των δρόμων. Το έκανα με πολύ χαρά πριν από λίγες ημέρες.

Μπορείτε να μου εξηγήσετε για τον λόγο που υπάρχουν τόσα διαφορετικά σώματα Αστυνομίας πέρα από την ΕΛ.ΑΣ. και τον λόγο περιπολούν ανά ομάδες;

Η Πτώση του Τοίχους του Αίσχους: 20 χρόνια μετά.

Σήμερα συμπληρώνονται 20 χρόνια από την πτώση του Τοίχους του Αίσχους, ή αλλιώς του τοίχους του Βερολίνου, που χώριζε στα δύο την τωρινή και ιστορική Πρωτεύουσα της Γερμανίας το Βερολίνο. Στην Δύση άνηκε το Δυτικό Βερολίνο. Αντιγράφω από το σχετικό λεκτικό της Wikipedia:
Το Δυτικό Βερολίνο ήταν το δυτικό μισό του Βερολίνου μεταξύ του 1949 και του 1990. Αποτελούνταν από την Αμερικανική, Βρετανική και Γαλλική ζώνη κατοχής που δημιουργήθηκαν το 1945 με το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν πολιτικά ενσωματωμένο στη Δυτική Γερμανία, αν και νομικά όχι μέρος της. Η Σοβιετική ζώνη ονομάστηκε Ανατολικό Βερολίνο και ανακηρύχθηκε από την Ανατολική Γερμανία ως πρωτεύουσά της. Οι δυτικές χώρες δεν την αναγνώρισαν ως τέτοια και ισχυρίστηκαν πως όλη η πόλη ήταν νομικά υπό την κατοχή τεσσάρων δυνάμεων. Το χτίσιμο του Τείχους του Βερολίνου το 1961 σφράγισε τα σύνορα μεταξύ των δύο τομέων.

Πρέπει να παραδεχτώ πως το Βερολίνο είναι υποψήφια υπερπόλη. Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να πάω στο Βερολίνο ακόμα και ήθελα πάρα πολύ να πάω για τα 20 χρόνια αλλά δυστυχώς δεν βρήκα παρέα. Η τυχερή η αδελφή μου είχε πάει στο Βερολίνο όταν έπεφτε το Τοίχος και έφερε κομμάτια από το Τοίχους του Αίσχους. Στην πορεία οι Γερμανοί κατάλαβαν πως το Τοίχους του Αίσχους είναι μέρος της ιστορίας, έστω και λυπηρό, και πλέον το μέρος που δεν έχει κατεστραφεί προστατεύεται. Φυσικά και τα κομμάτια του Τοίχους του Αίσχους έγιναν όπως το τίμιο ξύλο και πλέον υπάρχουν σε τεράστιες ποσότητες...

Δυστυχώς οι Έλληνες δεν έδωσαν την πρέπουσα σημασία σε αυτό το κοσμοιστορικό γεγονός μιας και ο Ψυχρός πόλεμος δεν επηρρέασε τη χώρα μας όσο τη Δυτική Ευρώπη αλλά εγώ μιας και ζούσα στις Βρυξέλλες στην οποία όχι μόνο βρίσκεται η έδρα του ΝΑΤΟ αλλά και πολλές βάσεις των συμμάχων. 20 χρόνια μετά ακόμα θυμάμαι τις πανηγυρικές εκπομπές της τηλεόρασης καθώς και τη μεγαλειώδη συναυλία των Scorpions και των Pink Floyd με τη συναυλία του The Wall.

Βερολίνου

Διαβάζοντας το ποστ σας πρωτρέπω να ακούσετε το

των Γερμανών Scorpions ή το

των Pink Floyd.

Σχετικά άρθρα από το BBC:
Berlin celebrates demise of Wall
How a blunder finished off the Wall
Life behind the Berlin Wall.

Προσθήκη 10/11/2009: Η σχετική σελίδα του Ευρωκοινωβουλίου στο facebook: EuroParliament on Berlin Wall

Προσθήκη 16/11/2009: Το σχετικό λύμα από την Ελληνική έκδοση της Wikipedia: Τείχος του Βερολίνου

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος

Πριν από λίγες μέρες η χώρα μας γιόρτασε την 28η Οκτωβρίου, δηλαδή την Ιταλική εισβολή στην χώρα μας που σήμαινε και την είσοδο της στον μεγαλύτερο πόλεμο που έχει κάνει ποτέ η ανθρωπότητα, δηλαδή τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα ήθελα να γράψω ότι προσπερνάω το γεγονός ότι ίσως είμαστε η μόνη χώρα της παλιάς Ευρώπης, για να θυμηθούμε τον χαρακτηρισμό του Ράμσφελτ, που γιορτάζει την είσοδο της στον καταστροφικότερο πόλεμο της Ανθρωπότητας, για να ειρωνευτώ λιγακι: ίσως είναι ευχάριστο το γεγονός ότι πέθαναν μερικές εκατονάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας, αλλά και οι Αλβανοί γιορταζουν το δικό τους Όχι (Yo! στα Αλβανικά)1 αλλά εκεί βρίσκεται το ζουμί του ποστ μου: Το συμπέρασμα αυτού του πολέμου. Εμείς φτιάξαμε παραμυθάκια του στυλ “Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είπε ότι οι ήρωες πολεμάνε σαν Έλληνες”, προφανώς δεν αμφισβητώ τον ηρωισμό των Ελλήνων στα βουνά της Πίνδου ούτε ότι ο ΕλληνοΙταλικός πόλεμος ήταν η πρώτη ήττα των δυνάμεων του Άξονα αλλά αμφισβητώ το ηθικό δίδαγμα αυτού του πολέμου: Στο σχολείο που πήγα (το Ευρωπαϊκό Σχολείο Βρυξελλών 1) μας έμαθαν: Plus Jamais Ca (ποτέ ξανά αυτό), δηλαδή να μην ξανακάνει η Ανθρωπότητα την ίδια βλακεία μιας και 50 εκατομμύρια νεκροί παρά είναι πολλοί πόσο μάλλον που 6 εκ από αυτούς πέθαναν στα κολαστήρια των κέντρων εξόντοσης των Ναζί.

Σε αυτό το σημείο θα κάνω μία ιστορική παρένθεση: η Ευρωπαϊκή Ένωση ιδρύθηκε με σκοπό να μην ξαναπολεμήσουν οι Ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ μας και πράγματι πέτυχε τον σκοπό της μιας και πόλεμος στην Δυτική Ευρώπη έχει να γίνει από τότε.

Πιστεύω ότι είναι τραγική η οπτική σκοπιά με την οποία βλέπουμε τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. και η απόδειξη ήταν οι πόλεμοι που ακολούθησαν την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας: Όλες οι Δημοκρατικες χώρες κατέκριναν περισσότερο την Σερβία μιας και οι Σέρβοι ξεπέρασαν τα άλλα έθνη στα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας εκτός από τους Έλληνες. Πολλοί θα μου πούν ότι και οι Σέρβοι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι αλλά δεν θα δεχτώ το επιχείρημα: Ένας εγκληματίας είναι εγκληματίας και πρέπει να καταδικαστεί. Θα μου πείτε ότι το παίζω έξυπνος μιας και κανένας στενός συγγενής μου δεν είνα ιή ήταν, ευτυχώς, εγκληματίας κατά της Ανθρωπότητας, αλλά θέλω να πιστεύω ότι αν κάποιος συγγενής μου είχε κάνει εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας θα δεχόμουνα την καταδίκη του.

1. Το Αλβανικό Όχι είναι διπλό μιας και οι γείτονες μας υπέστησαν και την Ιταλική αλλά και την Ελληνική εισβολή/κατοχή.

Πως θα αλλάξει η ζωή μας;

Γνωρίζω πάρα πολύ καλά πως τα νεύρα μου είναι πολύ ευαίσθητα λόγο του ανευρύσματος μου. Και ο γιατρός μου Κωνσταντίνος Ζαρμακούπης και η Ψυχολόγος μου μου λένε ότι δεν έχει νόημα να εξοργίζωμαι για καταστάσεις που δεν μπορώ να αλλάξω. Ας δεχτώ ότι η δύναμη ενός μόνο ανθρώπου είναι πολλές φορές πρακτικά ανύπαρκτη αλλά όλες οι επαναστάσεις, εδώ θέλω να σημειώσω ότι δεν θεωρώ ότι κάθε επανάσταση είναι θετική για την Ανθρωπότητα, ξεκίνησαν αν όχι από ένα άτομο αλλά από μία ολιγαμελή ομάδα.

Για να δώσω ένα απλό παράδειγμα: είμαι απόλυτα πεπισμένος ότι το ΠΕΖΟδρόμιο ονομάζεται ΠΕΖΟδρόμιο γιατί είναι ο χώρος (δρόμος) για να περπατάνε οι Πεζοί και όχι για να οδηγάνε τις μηχανές τους οι διάφοροι “έξυπνοι” ή για να παρκάρουν τα αυτοκίνητα τους διάφοροι άλλοι. Για όσους το αγνούν, υπάρχει μία οργάνωση οι Πάνθηρες του δρόμου Street Panthers αλλά από ότι είδα ο ιστοτόπος τους ανακαινίζεται. Δεν πειράζει έχουν ομάδα στο facebook στην οποία μπορείτε να γίνετε μέλη. Εγώ είμαι, προφανώς :)

Πως θα αλλάξει η κοινωνία αν δεν αντιδράσουμε εμείς οι Πολίτες;

Ένα από τα αγαπημένα μου αποφθέγματα είναι ότι η Ανθρωπότητα γνώρισε έναν αιώνα και μία δεκαετία. Τον 18ο με τις 2.5 επαναστάσεις (την Γαλλική, την Βιομηχανική και την Αμερικάνικη) και την δεκατία του 60 του 20ου αιώνα. Αν κέρδισε κάτι η Ανθρωπότητα από αυτά είναι το γεγονός ότι οι απλοί Άνθρωποι αποκτήσαμε δικαιώματα και σταματήσαμε να είμαστε Subjects (στα Αγγλικά) Sujets (στα Γαλλικά). Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο ότι η λέξη αυτή και στις δύο γλώσσες είναι συννόνυμη με το αντικείμενο.

DNN ή αλλιώς DotNetNuke

Σήμερα θα ανεβάσω ένα ποστ σχετικά με την δουλειά μου. Πριν από λίγες ημέρες μου ανέθεσαν να στήσω ένα site επάνω στην πλατφόρμα του DNN. Η σύμπτωση είναι ότι στην προηγούμενη δουλειά μου είχα δουλέψει επάνω στο DNN αλλά έκανα απλώς Data Entry στα υπο-sites των Ελλήνων Βουλευτών. Μιας και είμαι πολιτικοποιημένο Ων εκεί έμαθα τον κύριο Τραγάκη που τότε ήταν αντιπρόεδρος της Βουλής, για την ακρίβεια ανέβασα μία συνέντευξη που είχε δώσει στην Espresso. Στην αρχή παραξενεύτηκα αλλά στην συνέχεια κατάλαβα πως η συγκεκριμένη φυλλάδα είναι το στοιχείο του μιας και ανήκει στην Λαϊκή Δεξιά δηλαδή την Λαϊκιστική Δεξιά.

Προφανώς ο σκοπός του ποστ μου δεν είναι η Πολιτική οπότε γυρνάω στο αρχικό θέμα μου το DNN.

Το DNN είναι ένα λογισμικό ανοιχτού κώδικα, όποιος θέλει μπορεί να το καταβάσει από εκεί: DotNetNuke - The Leading Open Source Web Content Management, και είναι γραμμένο σε Visual Basic .Net αλλά μιας και βασίζεται στο .net framework της Microsoft υποστηρίζει components τα οποία είναι γραμμένα και στις άλλες γλώσσες του framework. Αυτό με βολεύει πάρα πολύ μιας και γνωρίζω C#. Έφτιαξα ένα component το οποίο φέρνει όλες τις χώρες του κόσμου. Μπορεί να ακούγεται μπανάλ ή τετριμμένο αλλά είναι πάρα πολύ χρήσιμο. Μπορούσα να διαλέξω διάφορους τρόπους για να αποθηκεύσω τα δεδομένω των χωρών, η Βάση Δεδομένων είναι επικρατέστερη για πολλούς αλλά πρωτίμησα να τα αποθηκεύσω σε ένα αρχείο XML.

Free Press ή αλλίως οι Δωρεάν Εφημερίδες

Σε μερικά πράγματα ήμουνα τυχερός στη ζωή μου. Ένα από αυτά είναι πως όταν μεγάλωνα είχαμε κάθε μέρα σοβαρή εφημερίδα στο σπίτι, τη Καθημερινή, την οποιά συνεχίζω να διαβάζω μιας και είναι πολύ αξιόλογη σαν εφημερίδα.

Αρχίζω με ένα ψιλορατσιστικό σχόλιο: Όταν πρωτοήρθα να ζήσω στην Ελλάδα, στον ηλεκτρικό διάβαζαν κάτι (οτιδήποτε) μόνο εγώ και οι ξένοι, σημειώνω πως μένω στα ΒΠ οπότε υπάρχουν και Δυτικοί ανάμεσα στους ξένους. Στην αρχή νόμισα πως οι Έλληνες ήταν αγράμματοι και είχα την ακόλουθη απορεία: Τι στην ευχή σκέφτονται τόσο πολύ ώρα τόσοι χιλιάδες άνθρωποι;

Άλλωστε όλες οι σοβαρές έρευνες δείχνουν οι οι Έλληνες διαβάζουμε ελάχιστα εφημερίδες, αντιθέτως ανήκουμε στους κορυφαίους στη τηλεθέαση.

Μετά ήρθαν οι εφημερίδες Free Press ή αλλίως οι Δωρεάν Εφημερίδες και πλέον μερικοί γηγενείς διαβάζουν εφημερίδες. Όσοι δεν με πιστεύουν ας μετρήσουν σε ένα βαγόνι του ηλεκτρικού πόσοι και τι διαβάζουν.

Υπάρχει μία έκφραση που λέει: Ότι πληρώνεις παίρνεις, οπότε για να είναι δωρεάν οι εφημερίδες κάτι θα βρωμάει και δεν είναι τυχαίο 'οτι ο “πολύς” Κύρτσος έχει μερικές.

Όπως, σχεδόν, τα πάντα οι Δωρεάν Εφημερίδες ήρθαν στη χώρα μας με υπερβολή, κοιτάξτε απλούστατα πόσες Δωρεάν Εφημερίδες υπάρχουν στο Δήμο που μένετε.

Δυστυχώς στη κοινωνία μας πρέπει πολλές φορές να δηλώνεις το αυτονόητο: δεν κατηγορώ απόλυτα αυτούς που διαβάζουν τις Δωρεάν Εφημερίδες μιας και δεν ξέρω τι είναι χειρότερο: Κάποιος που δεν διαβάζει τίποτα ή που διαβάζει espresso...

Πρέπει να σημειώσω πως σε αυτές τις εφημερίδες δεν δουλεύουν δημοσιογράφοι μιας και δεν κάνουν έρευνα αλλά παίρνουν τις ειδήσεις από τα πρακτορία τύπου. Το έμαθα πριν από μερικά χρόνια όταν οι υπάλληλοι της Metro στη Μασαλία απεργούσαν και απαιτούσαν να θεωρούνται δημοσιογράφοι. Σημειώνω πως στη Γαλλία τα συνδικάτα είναι πολύ ισχυρά.

Etre pédé comme un Grec

Δηλαδή να είσαι Πούστης σαν Έλληνας και αυτό είναι ένα Εθνικό στερεότυπο που υπάρχει στις Γαλλόφωνες χώρες. Γνωρίζω πολύ καλά πως είναι σχετικά ηλίθιο να ασχολούμαι όλη την ώρα με τέτοιες χαζομάρες αλλά το ΣΚ έγινε ένα περιστατικό που με ενόχλησε. Είχα πάει σε ένα μοδάτο club και ήμουνα πρώτος από την παρέα. Οι πορτιέρηδες με ρωτήσαν πως με λένε και απάντησα: Καραμήτρο. Εκείνοι αρχίσανε τις πλάκες του κώλου για το επίθετο μου και τους είπα πως είναι ρατσιστικό κάτι που φυσικά δεν το παραδέχτηκαν. Σε κάποια φάση άρχισα να τους εξηγώ περί εθνικών στερεότυπων και εθνικούς μύθους οπότε ανάφερα αυτή την πρόταση. Όπως μπορείτε να φανταστείτε τους έθιξα τον ανδρισμό τους και αρχίσανε τον πλειστηριασμό “ανδρισμού”: Φέρε μου 5-6 ντουζίνες Γάλλους να τους δείξω τι θα πει άνδρας και άλλα παρόμοια.

Ευτυχώς ήρθε η παρέα μου και έφυγα.

Troll

Ως Troll στο ίντερνετ ορίζεται κάποιος που μπαίνει σε έναν ιντερνετικό χώρο, forum, blog ή οτιδήποτε άλλο και γράφει αρλούμπες (για να το θέσω πολύ ευγενικά). Δεν καταλαβαίνω τι κερδίζει κάποιος όταν μπαίνει σε ένα ξένο μέρος και γράφει αρλούμπες. Όσο και αν σιχαίνωμαι τους λεπενίσκους του ΛΑΟΣ, τους νεκρόφιλους του ΚΚΕ ή τους Ελληναράδες γενικότερα δεν πρόκειται ποτέ να μπω στους χώρους τους και να γράψω, ακόμα και σοβαρά. Ευτυχώς ζούμε σε Δημοκρατία και ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει ότι θέλει ακόμα και αυτοί!

3 trolls έχω “γνωρίσει”: Τον dimitriszzzz, επαγγελματία άεργο, και τον “Σωστό να λέγεται” ο οποίος πάσχιζε να προσελυτήσει τους άλλους στη θρησκεία του, προφανώς δεν έχει σημασία ποια είναι αυτή. Και τα δύο βρωμίζανε τα blogs του κύριου Δήμου και υπήρξαν αιτίες για να τα σταματήσει.

Το τρίτο troll, και ο λόγος που γράφω αυτό το κείμενο είναι κάποιος parmenion ο οποίος βρωμίζει το forum, των Οικολόγων Πράσινων. Είτε σχολιάζει σε άλλα threads είτε ανεβάζει δικά του με θέματα του στυλ “Υπάρχουν 200.000 Έλληνες στη ΠΓΔΜ”. Ο ορισμός της ατυχίας είναι πως σχολιάσε ένας ξένος και ο πρώτος που απάντησε ήταν αυτός!

Κλείνω με μία ρητορική ερώτηση: Αυτοί οι χαμένοι δεν έχουν τίποτε άλλο να κάνουν στη ζωή τους;

Blog Action Day ενάντια στις Κλιματικές Αλλαγές.

Σήμερα, είναι η παγκόσμια ημέρα ενάντια στις Κλιματικές Αλλαγές. Θέλω να πιστεύω πως οι περισσότεροι άνθρωποι συνηδειτοποιούν ότι οι Κλιματικές Αλλαγές θα επηρεάσουν τα μέγιστα τη ζωή όλων των ανθρώπων. Για αυτό το λόγο φτιάχτηκε το συγκεκριμένο site . Το www.blogactionday.org καλεί τους μπλόγκερς να αφιερώσουν σήμερα 13/10/2009 ένα ποστ με ένα θέμα σχετικά με τις κλιματικές αλλαγές. Σύμφωνα με τους οργανωτές τα μπλογκς μπορούν να εμπίπτουν στις ακόλουθες κατηγορίες:
* A Technology or Business blog might write about emerging clean tech and how innovative companies might be able to help address the problem of climate change.
* A Health or Lifestyle blog might write about how climate change will affect our children's health and daily living.
* A Design blog might write about new trends in eco-friendly or sustainable design.
* A Travel blog might write about the places you want to see now before climate change makes them difficult to access or, well, under the sea.
Δεν μετάφρασα τις κατηγορίες μιας και πιστεύω πως οι περισσότεροι άνθρωποι στην εποχή γνωρίζουν τα Αγγλικά.
Το δικό μου ποστ ειναι αφιερωμένο στις καταστροφικές πυρκαγιές που έπληξαν τη Βορειοανατολική Αττική πριν από λίγες εβδομάδες.

Αφαίρεση μπλογκ από προφίλ;

Στο προφίλ (ΙωάννηςΚ (πρώην ioannisk) μου έχω 4 μπλογκς και θέλω να διαγράψω δύο από αυτά, μπορεί κάποιος να μου πει πως γίνεται;

Αστυνομία - Αστυνομία παντού.

Στο προηγούμενο μου ποστ σχολίαζα τη θέληση που έχουν μερικοί ώστε να γεμίσει η Ελλάδα με αγάλματα. Αυτό δεν έχει συμβεί ακόμα αλλά αυτό που έχει συμβεί είναι ότι έχει γεμίσει, τουλάχιστον η Αθήνα, με αστυνόμους. Η ”έμπνεση” για το ποστ μου ήρθε χθες το βραδάκι όταν κατέβηκα από το σταθμό του Ηλεκτρικού της Κηφισιάς και στην είσοδο του Άλσους είδα 4 αστυνόμους να τα ξύνουν και να παίζουν με ένα αδέσποτο. Ο λόγος που η κυβέρνηση γεμίζει τους δρόμους με Αστυνομία είναι γιατί έχει κυριαρχήσει η άποψη πως η αύξηση της παρουσίας της Αστυνομίας μειώνει την εγκληματικότητα.

Συγνώμη αλλά διαφωνώ σχεδόν απόλυτα αν κρίνω από την εμπειρία μου στις δύο πόλεις που έχω ζήσει: Αθήνα και Βρυξέλλες. Οι Βρυξέλλες είναι η έδρα και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Βέλγικου κράτους αλλά και του ΝΑΤΟ, το λογικό αποτέλεσμα είναι πολλές χώρες να έχουν 3 πρεσβευτές εκεί και να ζούνε πολλοί άνθρωποι με σοβαρά προσόντα μιας και σε αυτούς τους οργανισμούς διορίζονται βαρβάτα στελέχη. Στις Βρυξέλλες η παρουσία της Αστυνομίας κυριαρχεί και η εγκληματικότητα είναι πολλαπλάσια από της Αθήνας.

Αγάλματα αγάλματα παντού.

Το βράδυ της 6ης Οκτωβρίου 2009 ο πατέρας μου έβλεπε τις “ειδήσεις” και έτυχε να ακούσω τους “διαλόγους” των ανθρώπων που βρισκόντουσαν στα παράθυρα. Ένας βουλευτής από τη Μακεδονία διαμαρτύροταν ότι ο ΓΑΠ αντί να φτιάξει αγάλματα του Μεγάλου Αλέξανδρου όπως κάνουν οι βόρειοι “ακατανόμαστοι” γείτονες μας καταργεί το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης.

Συγνώμη αλλά το βρίσκω πολύ παράξενο όταν το δημόσιο έλλειμα χτυπάει κόκκινο και υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν το κράτος να ξοδεύει χρήματα για να φιάχνει τοτέμ... (αγάλματα ήθελα να γράψω :P), είναι αχαρακτήριστοι.

Την Ευρωπαϊκή ένωση μίσησαν πολλοί τα φράγκα της ουδείς.

Γνωρίζω πολύ καλά πως σήμερα έχουμε εθνικές εκλογές και ίσως θα έπρεπε να έγραφα σχετικό ποστ αλλά μιας και είμαι Ευρωπαϊστής πρωτίμησα να γράψω ένα ποστάκι για το αποτέλεσμα του Ιρλανδικού δημοψηφίσματος για τη συνθήκη της Νίκαιας, σχετικό άρθρο: Ireland backs EU's Lisbon Treaty.

Υποθέτω πως πολλοί γνωρίζετε ότι πριν από 16 μήνες οι Ιρλανδοί είχαν καταψηφίσει τη συνθήκη σε ένα άλλο δημοψήφισμα. Τι άλλαξε από τότε και οι Ιρλανδοί άλλαξαν γνώμη; Πολύ φοβάμαι πως η απάντηση είναι η κατάσταση της οικονομίας τους. Τότε η Ιρλανδική οικονομία “πετούσε” και πολλοί αποκαλούσαν τη χώρα ο “Ιρλανδικος Τίγρης” παρομοιάζοντάς την με τους Ασιατικούς. Εν τω μεταξύ την Ιρλανδία την χτύπησε η παγκόσμια κρίση και ο μόνος λόγος που δεν χρεωκόπησε, όπως η Ισλανδία, είναι πως είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ζώνης Ευρώ.

Η χρήση της καθαρεύουσας...

Δεν γνωρίζω καλά Ελληνικά και αυτό οφείλεται σε δύο λόγους: Πρώτον μεγάλωσα στο εξωτερικό και δεύτερον ο γραφικός μου χαρακήρας είναι χείριστος οπότε από το δημοτικό η βαθμολογία μου στη γλώσσα ήταν πολύ κακιά με αποτέλεσμα να μην συμπαθω αυτό το μάθημα. Επίσης μιας και δεν πήγα σε Ελληνικό σχολείο διδάχτηκα λίγο τα αρχαία Ελληνικά.

Την καθαρεύουσα την έχω συνδέσει με τους Δικαστικούς και τους Στρατιωτικούς.

Η εφημερίδα που διαβαζω είναι η Καθημερινή και χρησιμοποιεί συχνά τη καθαρεύουσα. Το πρόβλημα είναι πως τη χρησιμοποιεί παντού ακόμα και στα αθλητικά ή και σε άρθρα τα οποία έχουν γράψει άνθρωποι που πολιτεύονται στην άκρα αριστερά.

Είμαι απόλυτα πεπεισμένος πως η Ελλάδα, όπως όλες οι χώρες του κόσμου άλλωστε, έχει σοβαρότερα προβλήματα να λύσει από το γλωσσικό. Πόσο μάλλον που πίστευα πως έχει λυθεί εδώ και πολλά χρόνια...

Οδήγησα!

Χθες 26/9/2009 οδήγησα μετά από 2 χρόνια και 17 ημέρες. Ευχαριστώ πολύ τον μεγάλο μου ξάδελφο Κωνσταντίνο Ζαρμακούπη, χάρη στον οποίο ζω, που μου έκανε τη χάρη να οδηγήσω από το παλιό Ψυχικό μέχρι το σπίτι των γονιών μου.

Μπορεί να είμαι μέλος των Οικολόγων Πράσινων αλλά η οδήγηση μου έχει λείψει πάρα πολύ. Δυστυχώς ή ευτυχώς είμαι εξαρτημένος από τις ανέσεις του Δυτικού κόσμου.

Υ.Γ. Όποιος θέλει να διαβάσει περισσότερα για τον λόγο που δεν έχω δικαίωμα να οδηγάω ας διαβάσει το σχετικό μου ποστ: 2 χρόνια μετά....

Υ.Γ.2 ο ανηψιός μου αποκαλούσε το αυτοκίνητο μου όταν ήταν μικρότερος: voiture Giannis.

Ο Έρωτας...

Σήμερα μπήκα στο μπλογκ και είδα ότι είχα καιρό να ανεβάσω ποστ οπότε κοίταξα την “καβάτζα” με πρόχειρα ποστς που έχω για να διαλέξω ένα αλλά δυστυχώς τα περισσότερα ήταν αρνητικά. Στη συνέχεια κοίταξα τις αναρτήσεις μου και είδα ότι πολλές από αυτές ήταν αρνητικές. Προφανώς δεν πιστεύω στις “αρνητικές ενέργειες” και διάφορες άλλες δεισιδαιμονίες μιας και αυτό όχι μόνο γιατί ζω στον γεωγραφικό χώρο που γεννήθηκε ο Ορθολογισμός αλλά και γιατί το εγκεφαλικό μου δεν μου κατέστρεψε τον εγκέφαλο οπότε αποφασισα να γράψω για ένα από τα ωραιότερα συναισθήματα: τον Έρωτα.

Πρέπει να παραδεχτώ πως έχω να ερωτευτώ πολλά χρόνια, πολύ πριν τον ανεύρυσμα μου και μου λείπει.

Προφανώς και έχω ερωτευτεί πολλές φορές στη ζωή μου και ξανά προφανώς τώρα που δεν νοιώθω αυτά τα αισθήματα για τις γυναίκες που είχα ερωτευτεί έχω μετανοιώσει για μερικές “επιλογές” μου. Άλλες “επιλογές” μου ήταν πολύ σωστές.

Όταν ερωτεύομαι νοιώθω ότι πετάω και σκέφτομαι μόνιμα το “εκλεκτό” άτομο της καρδιάς μου. Φυσικά αρχίζω και προσέχω τον εαυτό μου αυξάνοντας τη γυμναστική και μειώνοντας την ποσότητα φαγητού που καταναλώνω, το αυτονόητο αποτέλεσμα είναι πως φτιάχνω και τη φυσική μου κατάσταση αλλά και την εμφάνιση μου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα καλοκαίρι που είχα ερωτευτεί μία κοπέλα, έχανα συνέχεια βάρος με, λογικό, αποτέλεσμα να αγοράσω το ίδιο παντελόνι 3 φορές και κάθε φορά σε μικρότερο νούμερο.

Το συνηθισμένο πρόβλημα μου όταν ερωτεύομαι είναι πως το άλλο άτομο δεν τρέφει τα ίδια αισθήματα και προφανώς μου έχει συμβεί το αντίθετο: μία κοπέλα να είναι ερωτευμένη μαζί μου και εγώ όχι.

Κλείνω το κείμενο με μία πρόταση από τα αρχαία Ελληνικά, παρόλο που δεν το συνηθίζω: "Έρως ακατανίκητο μάχε".

Οι ξένοι φταίνε για τις φωτιές...

Χθες βράδυ είχα πάει στο τριήμερο φεστιβάλ αναδάσωσης που διοργανώνει το πνευματικό κέντρο του Αγίου Στεφάνου. Έφυγα νωρίς γιατί είχα πάει ντυμένος “καλοκαιρινά” και κρύωνα. Στην επιστροφή χρησιμοποιήσα ταξί και ανέφερα στον ταξιτζή το πόσο μεγάλη καταστροφή ήταν η τελευταία πυρκαγια στην Βόρεια Αττική. Ο ταρίφας συμφώνησε και πρόσθεσε “Οι ξένοι φταίνε για τις πυρκαγιές!”. Εκεί κράσαρα και τον ρώτησα ποιοι είναι οι ξένοι που θέλουν το κακό της Ελλάδας και καίνε τα δάση μαις και είναι ηλίθιο μιας και τα δάση είναι πλούτος όλης της αθρωπότητας και όχι μόνο του λαού που μένει κοντά τους: Η απάντηση του ήταν σχεδόν αυτονόητη (δυστυχώς): Οι Τούρκοι και οι Αλβανοί! Όταν των ρώτησα ποιος καίει τα δάση σε αυτές τις χώρες δεν μπορούσε να μου απαντήσει, προφανώς. Στη συνέχεια άκουσα και άλλα “ωραία” και “προοδευτικά”: Τη καλύτερη λύση για τη προστασία των δασών μας την είχε κάνει η χούντα που είχε βάλει ένα φαντάρο ανά 100 μετρά στην Πάρνηθα. Πάλι, ο καημένος, προσπάθησα να του εξηγήσω πως ο ρόλος του στρατού δεν είναι η προστασία των δασών αλλά των συνόρων της χώρας μας. Μέγα λάθος γιατί εκεί άρχισε να εκθειάζει τον Παπανδρέου Β' που πουλούσε “τσαμπουκά” στους Τούρκους με το σύνθημα, “βυθίστε το Χώρα!”, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μου. Όταν του είπα πως είμαι μετεθνικιστής και το καλύτερο παράδεγμα για το κακό που κάνει στη ανθρωπότητα ο εθνικισμός είναι οι εμφύλιοι πόλεμοι που μάστιζαν την Γιουγκοσλαβία την δεκαετία του 90'. Τότε άρχισε να μου βρίζει τους Αμερικανούς...

Όσον αφορά την τελευταία πυρκαγιά της Αττικής είμαι σχεδόν σίγουρος πως φταίνε οι εργολάβοι που θέλουν να φτιάξουν τον ΧΥΤΑ στο Γραμματικό και σίγουρα δεν είναι τυχαίο πως η Πυροσβεστική και τα ΜΑΤ προστάτευαν τα μηχανήματα των εργολάβων, αλλά είπαμε: για όλα φταίνε οι ξένοι!

10 ways to donate your cpu time to science

Πριν από λίγο καιρό είχα βρει αυτό το site: 10 Ways To Donate Your CPU Time To Science το οποίο παρέχει συνδέσμους με εφαρμογές οι οποίς χρησιμοποιούν την υπολογιστική ισχή των υπολογιστών ατόμων για να κάνοτν πειράματα για το καλό της ανθρωπότητας.

Προσωπικά έχω εγκαταστήσει ένα στον υπολογιστή του σπιτιού μου και σας προτρέπω να το κάνετε και εσείς.

Σήκω Φύγε!

Ή αλλιώς: Qu' ils rentrent chez eux!
Οι περισσότεροι θα γνωρίζετε πως μεγάλωσα στις Βρυξέλλες. Εκεί για διάφορους λόγους έβλεπα Γαλλικές ειδήσεις οι οποίες σπάνια έδειχναν τον ελεεινό Jean Marie LePen τον πρόεδρο του ακροδεξιού κόμματος Front National.
Ένα από τα κλασσικά συνθήματα του ήταν το Qu' ils rentrent chez eux! (να γυρίσουν σπίτι τους), το οποίο το προορίζει προς τους μετανάστες.

Το 1998 ήρθα να ζήσω στην Ελλάδα και όπως είναι προφανές με ενοχλούσαν (και ακόμα με ενοχλούν) πολλά πράγματα. Η έλλειψη ΠΕΖΟδρομίων, τα κορναρίσματα, η αγένεια, ο ρατσισμός και πολλά άλλα. Όταν τολμούσα και το έλεγα σε γηγενείς άκουγα όλη την ώρα: Ανθέλληνα: Σήκω Φύγε!

Οι ανθέλληνες δεν είμαστε πολλοί αλλά οι κατηγορίες είναι στερεότυπες.

Είχα αρχίσει να συνιθήζω αλλά πρόσφατα ξανα-άκουσα αυτή την κατηγορία επό έναν άνθρωπο που αγαπάω και εκτιμάω πάρα πολύ.

Τραγικό; Σίγουρα αλλά δεν πρόκειτε να γίνω ποτέ Ομωφοβικός, αντιΤούρκος, αντιΑλβανός, μακεδονομάχος, Ελληναράς και πολλά άλλα!

2 χρόνια μετά...

2 Χρόνια μετά...
Σήμερα, 9/9/2009 συμπληρώνονται δύο χρόνια από το σοβαρότερο πρόβλημα υγείας που είχα μέχρι σήμερα: Το ανεύρυσμα στον εγκέφαλο.
Ας αρχίσω με τα ποιο βαρετά δηλαδή τα ιατρικά: Το ανεύρυσμα είναι μία ελλατωματική φλέβα η οποία μπορεί να βρίσκεται οπουδήποτε στον οργανισμό. Όπως θα καταλάβατε από την εισαγωγή, στην δικιά μου περίπτωση το ανεύρυσμα βρισκόταν στον εγκέφαλο.
Εγώ, όπως και οι περισσότεροι ασθενείς ανευρυσμάτων, αγνοούσα την ύπαρξη του ανευρύσματος και το έμαθα με τον ποιο "αποτελεσματικό" τρόπο, δηλαδή με τη ρήξη του...

Ας πάρω τα πράγματα από την αρχή. Αυτό που θυμάμαι είναι ήμουνα στη παραλία της Καλαμάτας και πως βγαίνοντας από τη θάλασσα και πηγαίνοντας να ξαπλώσω στην παραλία, σκύβω και νοιώθω μία ζαλάδα. Το μόνο που πρόλαβα να πω και να κάνω ήταν να πω στη Dr Παύλου "ζαλίζομαι!". Από αυτό το σημείο και μετά ότι ξέρω μου το έχουν πει συγγενείς και φίλοι.

Με το που έπεσα "ξερός" πλάκωσαν επάνω μου διάφοροι παρευρισκόμενοι και αρχίσανε τις "συμβουλές": "κάνε αυτό" και "κάνε το άλλο". Ανάμεσα στις "συμβουλές" που έδωσαν ήταν και η εξής: "Σήκωσε ψηλά τα πόδια του για να πάει αίμα στον εγκέφαλο". Δεδομένου ότι εκείνη τη στιγμή αιμορραγούσα στον εγκέφαλο όλοι μπορούν να φανταστούν πως αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμουνα. Ήμουνα τυχερός, όπως άλλωστε τυχερός ήμουνα σε όλη τη διάρκεια της ασθένειας μου, γιατί εκείνη την περίοδο στο ξενοδοχείο που βρισκόμουνα διεξαγόταν ένα ιατρικό συνέδριο και έτυχε μία γιατρός να παρακολουθήσει τη σκηνή και να πει στην φίλη με την οποία βρισκόμουνα: "Μην τους ακούς, το μόνο που χρειάζεται είναι οξυγόνο", ευτυχώς το ξενοδοχείο ήταν κυριλέ και είχαν φιάλη με οξυγόνο. Έτσι σώθηκα αρχικά.
Παράλληλα η κοπέλα με την οποία βρισκόμουνα είχε την σωστή έμπνευση και αντί να τηλεφωνήσει στους γονείς μου τηλεφώνησε σε ένα ξάδελφο που είναι γιατρός και μάλιστα πολύ καλός. Δεύτερη τύχη... Ο Κωστής "αγχώθηκε" και κανόνισε τα σχετικά με την νοσηλεία μου: Μεταφορά στο νοσοκομείο της πόλης και βασικές εξετάσεις, στην συνέχεια μεταφορά στην Αθήνα και στο ΚΑΤ*. Εκεί είχε κανονιστεί να με παραλάβει ασθενοφόρο του ΥΓΕΙΑ και να με μεταφέρει σε αυτό. Με έβαλαν σε βαθιά καταστολή μέχρι το τέλος του Οκτωβρίου, περίπου.

Σαν να μην έφτανε η σοβαρότητα της ασθένειας μου η νοσηλεία μου δεν ήταν καθόλου ομαλή και κατά τη διάρκεια της νοσηλείας μου είχα πάρα πολλές επιπλοκές: δευτερεύων ανεύρυσμα, εμβολή στα πνευμόνια μου, πυρετός που δεν έπεφτε με τίποτα και λοιπά. Επιπλέον μπήκα στο χειρουργείο πολλές φορές.

1/11/2007
Η ημέρα που ξύπνησα!

8/11/2007
Το πρώτο "πάρτυ" μιας και τότε ξαναμίλησα μετά από δύο ημέρες. Ήταν ανήμερα των ταξιαρχών και οι γονείς μου έκαναν "τάμα". Την επόμενη χρονιά να πάμε στην Λέσβο γιατί εκεί οι Ταξιάρχες έχουν την τιμητική τους. Πράγματι πήγαμε και ήταν ενδιαφέρουσα εμπειρία αλλά εντελώς άσχετη με το παρόν post.

21/11/2007
Επιτέλους βγήκα από την εντατική μονάδα του Νοσοκομείου και πήγα σε θάλαμο.

21/12/2007
Η ημέρα της μεγάλης εξόδου! Μετά από 3.5 μήνες νοσηλείας πήρα το πράσινο φως να βγω από το νοσοκομείο.
Η έξοδος μου από το νοσοκομείο δεν σήμανε ο τέλος των περιπετειών μου. Εξ' αιτίας της μακράς νοσηλείας μου δεν μπορούσα να ελέγξω την αφόδεψη μου καθώς και την ούρηση μου. Μάλιστα για μεγάλο διάστημα "φορούσα" καθετήρα. Απίστευτη φρίκη! Σας εύχομαι να μην αποκτήσετε ποτέ αυτή την "εμπειρία". Χωριστά από τις ουρολοιμώξεις που μου προκάλεσε ο καθετήρας. Πράγματι πήγαινα στην τουαλέτα συνέχεια και δεν έβγαινε τίποτα. Ευτυχώς μετά από ένα - δύο μήνες η μητέρα μου πήρε την απόφαση και μου τον έβγαλε! Ας είναι καλά η γυναίκα!

Το εχω πει πολλές φορές και το ξαναλέω: ήμουνα τυχερός! Κανονικά σε περιπτώσεις σαν την δικιά μου μετά την πολύμηνη νοσηλεία ο ασθενής πηγαίνει σε κέντρο αποκατάστασης, εγώ όμως πήγα απ' ευθείας σπίτι μου. Μάλιστα πήγα σπίτι μου όρθιος, χωρίς αναπηρικό καροτσάκι, πατερίτσα ή "Πι". Το ωραίο είναι πως η μητέρα μου είχε ζητήσει από δύο φίλους μου να την βοηθήσουν επειδή στο γκαράζ μας έχει δύο σκαλοπάτια. Τελικά ούτε οι φίλοι χρειάστηκαν, ανέβηκα τα σκαλοπάτια μόνος μου :)

Σε κάθε περίπτωση ήμουνα ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ τυχερός και είμαι υπερβολικά ευγνώμων στον Κωστή, στον MD Σουγιουτζόγλου (ο κύριος γιατρός που ανέλαβε τα νοσηλευτικά μου), στους άλλους γιατρούς και τους νοσηλευτές του νοσοκομείου, καθώς και στους φίλους μου που μου συμπαραστάθηκαν σε όλη τη διάρκεια της αποθεραπείας μου...
*1ον το ΕΚΑΒ μπορεί να μεταφέρει ασθενείς μόνο σε κρατικά νοσοκομεία, 2ον πολλοί φίλοι του Κωστή δουλεύουν στο ΥΓΕΙΑ το οποίο βρίσκεται δίπλα στο ΚΑΤ οπότε η επιλογή του ΚΑΤ ήταν μονόδρομος...

Υ.Γ. Δεν είχα αποθηκεύσει το πρόχειρο κείμενο στον Blogger και μιας και είμαι σε διακοπές δεν μπορούσα να το περάσω μιας και τα ίνερνετ καφέ δεν με άφηναν να βάλω το USB Stick μου. Ευτυχώς το είχα στείλει σε διάφορους φίλους μου και χάρη στον Μάρκο Ντενατμάρο το βρήκα :)

Το Μακεδονικό και ο Asterix

Υποθέτω πως οι περισσότεροι γνωρίζετε τα κόμικς Asterix1 όπου χάρη σε μία μαγική συνταγή οι Γαλάτες του χωριού έχουν υπερφυσικές δυνάμεις και κερδίζουν τις πολυάριθμες λεγεώνες των Ρωμαίων. Κάπως έτσι παρομοιάζω τη στάση των Ελλήνων για την ονομασία των Βόρειων γειτόνων μας ή αλλίως των ακατανόμαστων2.

Όλη ΜΑ ΟΛΗ, η ανθρωπότητα αποκαλεί αυτή τη χώρα Μακεδονία (σκέτη χωρίς γεωγραφικό ή άλλο προσδιορισμό), εκτός από... ναι εκτός από... εμάς τους Έλληνες.

Φαίνεται πως η ΝΔ διαθέτει το μαγικό φίλτρο και για αυτό τον λόγο ο Καραμανλής ξαναέκανε υπουργό τον Μακεδονομάχο Σαμαρά και κρατάει σε καίριες θέσεις τους άλλους, όπως τον Ψωμιάδη.

Σίγουρα όμως, και δυστυχώς, η υπόθεση δεν ξεχάστηκε μετά από 10 χρόνια, όπως είχε δηλώσει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης μιας και πολλοί ζούνε πλουσιοπάραχα πουλάντας Ελληνισμό. Το τραγικό είναι πως ανεξάρτητα από την έκβαση της υπόθεσης αυτοί δεν θα χάσουν.

Δεν πιστεύω πως το γεγονός ότι είμαστε μέρος των Βαλκανίων είναι αρκετή δικαιολογία για τον εθνικισμό μιας και εδώ και 28 χρόνια είμαστε και μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τραγικότεροι από όλους είναι οι φανατικοί οπαδοί των ομάδων της Θεσσαλονίκης, φυσικά δεν περίμενα από φανατικούς οπαδούς κάτι καλύτερο, οι οποίοι μέχρι το 1990 όταν κέρδιζαν τις ομάδες της νότιας Ελλάδας φώναζαν: “Έτσι γαμάει η Βουλγαρία”. Ξαφνικά το 1990 κατάλαβαν, όπως όλοι οι Έλληνες άλλωστε, πως δίπλα στην περιοχή τους υπάρχει μία χώρα που ονομάζεται Μακεδονία. Μπορεί να είναι ανούσιο να ασχολούμαι με τους άγριους των γηπέδων περισσότερο αλλά αυτοαποκαλούν τη Θεσσαλονίκη: Salonica3. Salonica ονομάζεται η Θεσσαλονίκη από τους Εβραίους οι οποίοι ήταν η μεγαλύτερη μειονότητα της πόλης όταν μπήκε ο Ελληνικός στρατός το 1912. Τον Ιούνιο είχα πάει στη Θεσσαλονίκη και έψαξα να βρω αν έχουν μείνει Εβραϊκά μνημεία. Η εθνοκάθαρση είναι, δυστυχώς, σχεδόν 100% πετυχημένη μιας και αν εξαιρέσουμε μία συναγωγή και ένα μουσείο δεν βρήκα τίποτε άλλο.

Πρωτείνω σε όλους να διαβάσουν το βιβλίο:Salonica, City of Ghosts: Christians, Muslims and Jews 1430-1950 του Mark Mazower. Είμαι σίγουρος πως ο Ψωμιάδης είναι ικανός να το κάψει στη πλατεία Αριστοτέλους.

Υ.Γ. Για να πω και το κομματικό μου παράπονο: Το 1996 ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, επικεφαλής της ευρωλίστας των Οικολόγων Πράσινων, είχε κάνει την εξής πρόταση: ο δρόμος στη Θεσσαλονίκη που περνάει μπροστά από το σπίτι που γεννήθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ να ξαναονομαστεί Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ και αντίστοιχα στη Πόλη να ονομαστεί ένας δρόμος Ελ. Βενιζέλος ο οποίος μάλιστα είχε πρωτείνει τον Κεμάλ για Νόμπελ ειρήνης. Δυστυχώς οι γνωστοί-άγνωστοι είδαν ότι ανεβαίναμε στις δημοσκοπήσεις και μας χτύπησαν με αυτό το θέμα. Μπροστάρης των Ελληναράδων ήταν η φυλλάδα espresso...

Υ.Γ.2 και σημαντικότερο: Η Μαλακία στην Ελλάδα δεν έχει όριο!Τον Ιούλιο χρησιμοποίησα την Εγνατία Οδό και σε μία πινακίδα έγραφε: Σκόπια. Δεν μπορώ και δεν θέλω άλλωστε να φανταστώ τους καημένους τουρίστες που θα ψάχνουν στους χάρτες τους για αυτή τη χώρα. Αυτό το σημείο είναι πολύ σημαντικό μιας και η επίσημη ονομασία των βόρειων γειτόνων μας είναι: Former Yugoslav Republic of Macedonia ή αλλιώς FYROM... Το σημειώνω για να μην λέμε μετά πως εμείς σεβόμαστε τις διεθνείς συνθήκες ενώ οι άλλοι όχι.

Υ.Γ.3 και ίσως το σημαντικότερο: Μήπως θά έπρεπε πρώτα να πείσουμε την ανθρωπότητα πως ονομαζόμαστε Έλληνες και όχι Γραικοί μιας και τα περισσότερα έθνη αυτού του πλανήτη μας αποκαλούν Γραικούς. Παραθέτω πως μας αποκαλούν σε διάφορες γλώσσες, όπως τις έχει η wikipedia στο λεκτικό "Greeks":
[[ar:يونانيون]]
[[an:Griegos]]
[[az:Yunanlar]]
[[bg:Гърци]]
[[cs:Řekové]]
[[da:Grækerne]]
[[de:Griechen]]
[[el:Έλληνες]]
[[eo:Grekoj]]
[[fr:Grecs]]
[[fy:Griken]]
[[ko:그리스인]]
[[hr:Grci]]
[[id:Bangsa Yunani]]
[[it:Greci]]
[[he:יוונים]]
[[ka:ბერძნები]]
[[la:Graeci]]
[[lv:Grieķi]]
[[mk:Грци]]
[[ml:യവനന്‍]]
[[ms:Orang Greek]]
[[nl:Grieken]]
[[ja:ギリシャ人]]
[[no:Grekere]]
[[pl:Grecy]]
[[pt:Gregos]]
[[ru:Греки]]
[[sk:Gréci]]
[[sl:Grki]]
[[sr:Грци]]
[[fi:Kreikkalaiset]]
[[sv:Greker]]
[[tr:Yunanlar]]

1. Θέλω να σημειώσω πως τα Asterix είναι Βελγικά και όχι Γαλλικά όπως πιστεύουν πολλοί. Άλλωστε οι Βέλγοι έχουν τεράστια παράδοση στα κόμιξ.
2. Τον πετυχημένο χαρακτηρισμό τον άκουσα στο συνέδριο των Οικολόγων Πράσινων.
3. Δεν ξέρω αν το κάνουν ακόμα μιας και στην ηλικεία μου, 36 χρονών, είναι ανούσιο να ασχολούμαι με τα αθλητικά και δεν έχω όρεξη να το ψάξω.

30 Αυγούστου 2009 – 1939

Την Κυριακή 30 Αυγούστου 2007 συπληρώθηκαν 70 χρόνια από την έναρξη του φονικότερου πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας, του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Όπως θα γνωρίζετε σε αυτόν τον πόλεμο πέθαναν περίπου 50 εκατομμύρια συνάνθρωποι μας. Έξι εκατομμύρια από αυτούς πέθαναν στις χειρότερες συνθήκες που έχει εφεύρει η ανθρωπότητα: στους θάλαμους αερίων των Ναζί. Υπενθημίζω πως στους θάλαμους αερίων οι Ναζί εκτέλεσαν: Εβραίους, ομοφυλόφιλους, ΑΜΕΑ καθώς και Κομμουνιστές.

Μετά το τέλος του Πολέμου οι Δυτικές χώρες αποφάσισαν να μην ξαναγίνει τετοια φρίκη οπότε έκαναν την ακόλουθη, απαραίτητη, κάθαρση: Έβαλαν στο περιθώριο ανθρώπους ή ομάδες που υποστηρίζουν τις εμμετικές θεωρίες των Ναζί.

Δυστυχώς στις πρώην Κομμουνιστικές χώρες έφτιαξαν το ακόλουθο παραμύθι: πως χάρη στις θυσίες του Σοβιετικού λαού έχασαν οι Ναζί τον πόλεμο. Πράγματι οι Σοβιετικοί βοήθησαν τα μάλα στην ήττα των Ναζί αλλά οι Κομμουνιστες “ξέχασαν” τη συμφωνία Μολότωφ – Ρίνεντροπ. Για αυτό το γεγονός έχω γράψει σχετικό ποστ (23 Αυγούστου).

Δυστυχώς η επιλεκτική μνήμη είναι ένα αρνητικό χαρακτηριστικό όλων των ανθρώπων.

Σχετικοί σύνδεσμοι από το ίντερνετ:
World War II
WORLD WAR II | The Outbreak of War
Poland remembers World War start
Watching the start of World War II
Dame Vera Lynn re-enters charts
Η ιστορία του Sir Nicholas:Czech evacuees thank their saviour, ο οποίος έσωσε πολλά παιδιά από την Τσεχοσλοβακία.

Μία ιστορία του Rochus Misch ο οποίος διετέλεσε μπρόβο, κούριερ και τηλεφωνητής για τον Χίτλερ: I was in Hitler's bunker of death.

Που πας ρε Καραμήτρο;

Στον Blogger γράφω με το πραγματικό μου όνομα, αν κάνω καλά ή όχι δεν το γνωρίζω αλλά δεν είναι το θέμα το κείμενου μου. Την πρώτη φορά που άκουσα αυτή τη πρόταση ήταν από μία κασσέτα του Χάρρυ Κλυνν1 και γέλασα. Στη συνέχεια γύρισα στην Ελλάδα και την άκουγα συνέχεια, κάτι που γίνεται ακόμα και τώρα. Τότε άρχισα να θύγομαι μιας και η πρόταση σημαίνει: Που πα ρε Βλάχο, προσπερνάω το ρατσιστικό υποννούμενο, άλλωστε δεν μπορώ να μαλώσω με Χ εκατομμύρια Έλληνες που χρησιμοποιούν αυτή τη πρόταση.

Πλέον δεν με πειράζει και πολλές φορές όταν με συστήνω σε κάποιον λέω: Γιάννης Καραμήτρος, αν έχετε ακούσει τη πρόταση που πας ρε Καραμήτρο, αναφέρονται σε εμένα. Προφανώς και με τέτοιο επίθετο είμαι Βλάχος και δεν με νοιάζει.

23 Αυγούστου.

Σήμερα συμπληρώνονται 70 χρόνια από την υπογραφή της συνθήκης Γιοάχιμ φον Ρίμπεντροπ-Μολότωφ η οποία, δυστυχώς, εχει ξεχαστεί. Η Συνθήκη υπογράφηκε στις 23 Αυγούστου του 1939 η συνθήκη αυτή ονομάζεται και: Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης.

Η συνθήκη ήταν απλή, με ή χωρίς εισαγωγικά. Η Ναζιστική Γερμανία και η Σταλινική ΕΣΣΔ συμφώνησαν να χωρίσουν την
Ευρωπαϊκή ήπειρομεταξύ τους. Οι Ναζί θα έπαιρναν το Δυτικό της κομμάτι και οι Σοβιετικοί το Ανατολικό. Η Συνθήκη ήταν αρχικά απόλυτα επιτυχής, δυστυχώς. Η ΕΣΣΔ κατέλαβε τις 3 Βαλτικές χώρες, τη Φινλανδία και τη μισή Πωλωνία. Αντίστοιχα οι Ναζί κατέλεβαν την υπόλοιπη Ευρώπη. Στην πορεία, όμως, ο Χίτλερ άλλαξε γνώμη και επιτέθηκε στην ΕΣΣΔ.

Το τραγικό είναι πως οι Κομμουνιστές “ξέχασαν”1 τη συνθήκη και πλέον αυτοπαρουσιάζονται σαν αυτοί που κέρδισαν τον Ναζισμό. Δεν αμφισβητώ πως η ΕΣΣΔ υπέφερε τον μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων στον Β'_Παγκόσμιο_Πόλεμο και προσπερνάω πως αυτή ήταν η επιλογή του Στάλιν αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε την πραγματική ιστορία, πόσο μάλλον που ο Ρεβιζιονισμός είναι από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που μπορεί να πράξει η Ανθρωπότητα.

Υ.Γ. Στις 3 Ιουλίου 2009ο ΟΑΣΕ αποφάσισε να ορίσει την 23 Αυγούστου “ημέρα μνήμης του Ναζισμού και του Σταλινισμού”.

Υ.Γ.2 το σχετικό άρθρο από το BBC: Viewpoint: The Nazi-Soviet Pact

Αστική Τάξη.

Ένα από τα μεγαλύτερα, αν όχι το μεγαλύτερο, έλλειμα της χώρας είναι η έλλειψη της Αστική τάξη. Δυστυχώς η χώρα μας δεν γνώρισε τη Βιομηχανική επανάσταση χάρη στην οποία δημιουργήθηκε αυτή η κοινωνική Τάξη. Είμαι σχεδόν απόλυτος σε αυτό το θέμα μιας και ζω σε μία από τις ακριβότερες περιοχές της Ελλάδας (Κεφαλάρι Αττικής) και δεν βλέπω Αστούς.

Το ΚΚΕ φωνάζει εναντίων μίας τάξης που δεν υπάρχει. Θα μου πείτε όταν μία βουλευτής αυτού το κόμματος εμφανίζεται στα τηλέπαράθυρα με σταυρό τι ψάχνω; Το μόνο που έχω να πω είναι πως λυπάμαι τον Καρλ Μαρξ (όπου και αν βρίσκεται) μιας και μία Βουλευτής ενός κόμματος που λέει πως εμπνέεται από αυτόν ιδεολογικά έχει Χριστιανούς σαν μέλη του και μάλιστα προβεβλημένα.

Woodstock

Ένα από τα αγαπημένα μου αποφθέγδατα είναι πως η ανθρωπότητα γνώρισε έναν αιώνα και μία δεκαετία, το ξέρω πολύ καλά πως αυτή η πρόταση είναι υπερβολική αλλά δεν είναι το θέμα του ποστ μου.

Ο Αιώνας είναι ο 18ος με τις 2.5 επαναστάσεις που “γέννησαν” την ανθρωπότητα:
1.τη Γαλλικά η οποία μας* έδωσε πολιτκα δικαιώματα
2.τη βιομηχανική, η οποία διέλυσε τις συντεχνίες και μας απελευθέρωσε επαγγελματικά
2.5 Την Αμερικανική, η οποία μπορεί να θεωρηθεί ότι έβαλε σε εφαρμογή τα αποτελέσματα των δύο προηγούμενων. Σαν άνθρωπος χρωστάω περισσότερα στην Αμερικανική επανάσταση παρά στην Ελληνική μιας και η δεύτερη ήταν μία εθνική επανάσταση, άρα όπως όλες οι εθνικές επαναστάσεις έχουν θετικά αποτελέσματα μόνο σε ένα έθνος.

Η δεκαετία στη οποία αναφέρομαι στην εισαγωγή είναι η δεκαετία του 60, η οποία τόσο στην Δυτική Ευρώπη όσο ειδικότερα στις ΗΠΑ προκάλεσε την κοινωνική επανάσταση απελευθερόνοντας τα καταπιεστικά ήθη είτε αυτά αφορουν το σεξ και τον έρωτα είτε τις σχέσεις των ανθρώπων γενικότερα. Το χαρακτηριστικότερο γεγονός αυτής της δεκαετίας είναι η συναυλία του Woodstock η οποία έγινε τον Αύγουστο του 1969 στην ομόνυμη κοινότητα της πολιτειάς της Νέας Υόρκης. Σε αυτή τη συναυλια πήραν μέρος όλα τα μεγαλα ονόματα της εποχής: Jimmy Hendrix, Jefferson Airplane, Joan Baez, The Who, Ten Years After και πάρα πολλοί άλλοι. Θα έλεγα πως είναι τραγικό το γεγονός ότι 40 χρόνια μετά μερικοί από αυτούς συνεχίζουν να κάνουν περιοδίες μιας και αντιβαίνει στο κλίμα του Woodstock αλλά το Ε της Ελευθεροτυπίας νούμερο 957 είχε αφιέρωμα στο Woodstock και λέει πως πολλοί από αυτούς συνεχίζουν και κάνουν συναυλίες με πολιτικό μύνημα: Ενάντια στον πόλεμο του Ιράκ, για να ενισχύσουν τα θύματα του τυφώνα Κατρίνα κλπ.

Προτεινόμενα Links: www.Woodstock.com. Ίσως είναι τραγικό που ο επίσημος ιστοτόπος του Woodstock να έχει καταλυξη .com αλλά μπορεί να είναι και σημάδι της εποχής μας.

* με τη λέξη μας εννοώ την ανθρωπότητα στο σύνολο της.

Γαμώ τον ΟΤΕ σας και γαμω της γραμμές σας!

Ποτέ δεν πίστευα ότι ο κύριος Κακουλίδης* θα ήταν επίκαιρος 25 χρόνια μετά!

Την Πέμπτη 6/8/2009 χάλασε η σταθερή γραμμή μου του ΟΤΕ και ήταν η τρίτη φορά σε ένα μήνα. Για να ακριβωλογήσω η γραμμή μου δουλεύει όταν θέλω να τηλεφωνήσω αλλά δεν δουλεύει όταν συνδέω το καλώδιο του ADSL στη μπρίζα. Το ξέρω πολύ καλά πως όλα τα μηχανήματα χαλάνε αλλά τριτη φορά σε ένα μήνα παρά είναι πολύ!

Το τραγικό και οξύμωρο είναι πως η δεύτερη φορά που μου χάλασε η γραμμή ήταν μερικές ώρες μετά που μου την είχε φτιάξει ένας τεχνίτης του ΟΤΕ! Το χειρότερο από όλα είναι πως όταν πήγα τη δεύτερη φορά στο OTEShop της γειτονιάς μου να δηλωσώ πως μου χάλασε η τηλεφωνική γραμμή, οι πωλητές με ειρωνεύτηκαν! Δυστυχώς(;) δεν έχω εγκληματιστεί ακόμα 100% στην Ελληνική νοοτροπία οπότε υπήρξα ευγενκός μαζί τους πόσο μάλλον που γνωρίζω πολύ καλά πως αν κάνω πολλές “βλακείες” στην δουλειά μου με περιμένει η απόλυση και το βρίσκω 100% λογικό.

* Ο κύριος Κακουλίδης ήταν ο άνθρωπος που έγραφε τα κείμενα του Χάρρυ Κλυνν.

Η Εκδίκηση του χωριού.

Σημειώνω πως έχω ζήσει όλη τη ζωή μου σε πολείς. Για την ακρίβεια σε δύο, στην Αθήνα και στις Βρυξέλλες με αποτέλεσμα να μην μπορώ να ζω σε μικρές πόλεις μιας ανάμεσα στα πολλά άλλα μου αρέσει η ανωνυμία.

Επίσης θέλω να σημειώσω πως δεν έχω ένα τόπο καταγωγής μιας και τα ανήψια μου γεννήθηκαν στις Βρυξέλλες, όπου ζει η αδελφή μου. Εγώ και η αδελφή μου γεννηθήκαμε στην Αθήνα. Η μητέρα μου στη Μεσσηνιακή Μάνη, η γιαγιά μου γεννήθηκε στον Μεσσηνιακό κάμπο και ο παππούς μου στην Ιστανμπούλ. Ο πατέρας μου γεννήθηκε σε ένα χωριό στο νομό Σερρών, ο παππούς μου σε ένα χωριό ανάμεσα στη Λαμία και στο Καρπενήσι και η γιαγιά μου στην Ευρωπαϊκή Τουρκία. Από όλα αυτά τα μέρη, δεμένος συναισθηματικά είμαι περισσότερο με τις Βρυξέλλες μιας και μεγάλωσα εκεί και με τη Μεσσηνία μιας και είμαστε περισσότεροι δεμένοι με το σόι της Μητέρας μου.

Πριν από λίγο πήγα να αγοράσω ένα κουλούρι σε ένα μαγαζί που ονομάζεται: το Χωριάτικο και ήταν η έμπνευση για αυτό το ποστ.

Οι περισσότεροι γνωρίζουμε πως η χώρα μας (δυστυχώς) δεν γνώρισε τη Βιομηχανική Επανάσταση με αποτέλεσμα η αστυφυλία να εκδηλώθεί, με καθυστέρηση, τον 20ο αιώνα, όπου πάρα πολλοί συμπατριώτες μας έφυγαν από τα χωριά τους και πήγαν, πάνω από όλα, στις δύο μεγάλες πόλεις της χώρας μας.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία νοσταλγία για το χωριό. Σε πάρα πολλά μαγαζιά που σχετίζονται με το φαγητό υπάρχουν επιλογές που έχουν σαν επίθετο τη λέξη χωριό ή κάποιο παράγωγό της. Δεν αναφέρωμαι στην χωριάτικη σαλάτα αλλά σε όλα τα άλλα προϊόντα.

Το Χωριάτικο είναι πράγματι χωριάτικο μιας και όχι μόνο έχει ιστοτόπο αλλά και 12 υποκαταστήματα :P

Και αν οι ΟΠ καθόριζαν την πολιτική ατζέντα της χώρας μας;

Ξέρω πολύ καλά πως τελευταία έχω ανεβάσει πολλά απαισιόδοξα κείμενα και έχω στο μυαλό μου μερικά ακόμα αλλά βρήκα κάτι πολύ αισιόδοξο.

Σε ένα παλαιότερο ποστ μου (Όταν το ΛΑΟΣ καθορίζει την πολιτική ατζέντα της χώρας μας.) αναρωτιόμουνα αν το κόμμα του Καρατζαφέρ καθορίζει την πολιτική ατζέντα της χώρας μας. Παρόλο που πολύ φοβάμαι πως η απάντηση είναι ναι, στο Πανελλαδικό Συνέδριο των Οικολόγων Πράσινων (ΟΠ) που έγινε στις 26-28 Ιουνίου στη Θεσσαλονίκη είδα κάτι πολύ θετικό και ευχάριστο.

Την πρώτη μέρα έγινε ο χαιρετισμός από τους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων. Όλοι, και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αλλά και το ΚΚΕ, έλεγαν πως το περιβάλλον είναι από τις βασικές τους θέσεις.

Όπως γνωρίζουμε όλοι η Ελλάδα είναι ο καλύτερος “πελάτης” στο Ευρωδικαστήριο για τη μη τήρηση των Περιβαλλοντικών κανονισμών της Ε.Ε. Οπότε πραγματικά δεν καταλαβαίνω πως μπορούν ως και τα δύο κόμματα εξουσίας να δηλώνουν πως οι πολιτικες τους είναι Οικολογικές..

Λέτε να γίνει κανά θαύμα και τα υπόλοιπα κόμματα να γίνουν οικολογικά;

Μακάρι.

Η χειρότερη Ελληνική ΔΕΚΟ ή Δημόσια Υπηρεσία.

Διευκρινήζω από την αρχή πως η εμπειρία μου με τον Ελληνικό Δημοσιο Τομέα είναι μικρή αλλά αρκετή για να καταλάβω τι μπάχαλο είναι.

Η πρώτη μου εμπειρία ήταν το φθινόπωρο όταν θέλησα να γίνω δημότης του Δήμου στον οποίο κατοικώ. Ο Δήμος μου ζήτησε να συμπληρώσω τα ίδια στοιχεία σε 5 διαφορετικά έγγραφα. Φαίνεται πως το πράγμα που ονομάζεται μηχανογράφηση δεν έχει φτάσει στους Ελληνικούς Δήμους.

Δεύτερη εμπειρία ήταν η φορολογική μου δήλωση που θέλησα να την κάνω μεσω ίντερνετ. Έκανα αίτηση για κωδικούς στο taxisnet μία εβδομάδα πριν τη λήξη της διορίας μου και μου ήρθε ένα email που μου έλεγε πως το σύστημα τους έχει πρόβλημα. Το πρωί, κατά τις 9, που έληγε η διορία τηλεφώνησα και μου είπαν να δοκιμάσω ξανά το μεσημέρι μιας και το πρόβλημα δεν έχει λυθεί. Πράγματι τηλεφώνησα και μου είπαν να ξανατηλεφωνήσω αργά το απόγευμα. Ξεχάστηκα, τηλεφώνησα κατα τις 18:05 και φυσικά το “μαγαζί” είχε κλείσει. Την επομένη πήγα στην εφορία μου και την κατέθεσα. Ανέφερα την ιστορία σε γνωστούς μου και μου είπαν πως το site τους είχε ειδοποίηση που έλεγε να μην αφήσουμε τη κατάθεση της δήλωσης μας για το τέλος. Αν η ειδοποίηση έλεγε: Συγνώμη που είμαστε τόσο μπάχαλο ώστε να μην μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας, τότε ίσως (ΙΣΩΣ) το καταλάβαινα.

Μία άλλη εμπειρία με την εφορία ήταν η ηλεκτρονική κατάθεση του Ε9. Δοκίμασα πολλές φορές να το συμπληρώσω μέσω ίντερνετ και απέτυχα. Τηλεφώνησα στο υπουργείο και η υπάλληλος που απάντησε στο τηλεφώνημα μου είπε πως ούτε και αυτή μπόρεσε να κάνει τη δήλωση της ηλεκτρονικά και πήγε αυτπροσώπος και την κατάθεσε με τον παραδοσιακό τρόπο: χαρτούρα και ξανά χαρτούρα.

Η τρίτη και ποιο πρόσφατη είναι ο ΟΣΕ. Ήθελα να ταξιδέψω και σαν Οικολόγος αποφάσισα να πάω με το τραίνο. Μπήκα στον ιστοτόπο τους για να δω αν έχουν κρατήσεις εισητηρίων μέσω ίντερνετ. Ζητάω υπερβολικά πολλά δεδομένου ότι ο ιστοτόπος του δούλευε![1] Μετά από αυτό αποφάσισα να δοκιμάσω να κάνω κράτηση μέσω τηλεφώνου. Δοκίμασα και στους δύο αριθμούς που είχα και δεν έπιασα γραμμή οπότε αναγκάστηκα να πάω στον σταθό και να αγοράσω τα εισητίρια. Όταν έφτασα στον σταθμό η ουρά ήταν τεράστια και περίμενα πάνω από μία ώρα. Τα νεύρα μου είχαν γίνει μπιέλες και συμπλήρωσα τη φόρμα παραπόνων[2]. Το πρωί της 3ης Ιουλίου 2009 μου τηλεφώνησαν σχετικά και η κοπέλα μου είπε πως δεν φταίει ο ΟΣΕ αλλά ο ανάδοχος...

Θα προσθέσω και το ΙΚΑ. Είμαι γραμμένος στο υποκατάστημα Αμαρουσίου και ήθελα να δω ένα γιατρό. Το πρώτο randez-vous ακυρώθηκε γιατί ήταν άρρωστος, στη συνέχεια θέλησα να κλείσω άλλο αλλά ο γιατρός έλειπε σε διακοπές. Τελικά έκλεισα στο υποκατάστημα που είναι κοντά στο γραφείο μου. Είναι ανούσιο να αναφέρω πως τον φάκελο μου πρέπει να τον μεταφέρω εγώ.

Έτσι όπως πάνε τα πράγματα θα γίνω Φιλελεύθερος!

Εσείς τι περιπέτειες είχατε από το Ελληνικό Δημόσιο;

1. Στην συνέχεια έμαθα πως δεν δουλεύει ο ιστοτόπος τους μετά το λανσάρισμα του νέου ιστοτόπου. Πολύ πετυχημένη απόφαση.
2. Υποθέτω πως ο ΟΣΕ έχει τέτοια φόρμα μετά από απόφαση (δηλαδή υποχρέωση) της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αντικαπνιστική Νομοθεσία

Ξεκαθαρίζω από την αρχή πως είμαι μανιώδης καπνιστής αλλά υποστηρίζω τα περιοριστικά μέτρα μιας και δεν φταίνε οι άλλοι που είμαι βλάκας και καπνίζω.

Αύριο, πρώτη Ιουλίου εφαρμόζεται και στην Ελλάδα η Αντικαπνιστική Νομοθεσία που μας επιβάλλεται (με ή χωρίς εισαγωγικά) από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν έχω διαβάσει λεπτομερώς τη νομοθεσία αλλά από όσο γνωρίζω ο νόμος έχει ευνοϊκούς όρους για τα μικρά μαγαζιά μιας και δεν έχουν την οικονομική ικανότητα να τα χωρίσουν σε δύο ξεχωριστούς χώρους.

Πριν από λίγα χρόνια η, τότε, κυβέρνηση Σημίτη αποφάσισε να σηκώνει η τροχαία τις μηχανές που βρίσκονται επάνω στα ΠΕΖΟδρόμια. Ο εφαρμογή του νόμου κράτησε μία άντε δύο εδομάδες...

Προσθήκη 27/2009: Χθες στο Ελ. Βενιζέλος κάπνισα μέσα στο χώρο παραλαβής αποσκευών. Οπότε κάνω τη ρητορική ερώτηση: Το αεροδρόμιο της Αθήνας ανήκει στην Ελληνική επκράτεια ή όχι;

Προσθήκη 12/9/2009
Βρίσκομαι σε ένα ίντερνετ καφέ στη Λέσβο και καπνίζω ελέυθερα...

Institutionalisation

Το όρο Institutionalisationτον τον έμαθα από το έργο: The Shawshank Redemption και σημαίνει πως ένα άνθρωπος συνηθίζει σε όποιες συνθήκες και αν ζει. Ένα τέτοιο παράδειγμα έζησα πριν από λίγους μήνες όταν επισκεύτηκα μία επαρχειακή πολή στην οποιά βασίλευε η ηχορύπανση. Εγώ ειχα φρικάρει αλλά δύο φιλοι που ζούσαν εκεί χρόνα είχαν συνηθίσει.

Το ίδιο πρόβλημα έχω με τα κορναρίσματα, τα οποία στην κυριολεξια με βασιλεύουν, ανατρέτξε σε μία παλαιότερη ανάρτηση για περισσότερες πληροφορίες. Οι περισσότεροι συμπολίτες μας το βρίσκουν, δυστυχώς, φυσιολογικό. Εγώ όμως όχι.

Είναι άλλη μία απόδειξη του πόσο τριτοκοσμική είναι η χώρα μας και αρνούμε να το δεχτώ. Το τραγικό είναι πως όταν ακούω κάποιον να κορνάρει τον αρχίζω στα μπινελίκια και τότε όσοι βρίσκονται γύρω μου λένε πως έχω δίκαιο. Και γιατί ρε δεν αντιδράς και εσύ είναι η πρώτη μου σκέψη αλλά ποτέ δεν την λέω.

Κλείνωντας θα κλείσω με ένα στοίχο από ένα Ελληνικό συγκρότιμα πανκ της δεκαετίας το 80: Αντίδραση, αντίδραση, το μόνο που θα κάνω και μετά ίσως πεθάνω...

Όταν το ΛΑΟΣ καθορίζει την πολιτική ατζέντα της χώρας μας.

Αν βγήκε ένα συμπέρασμα από τις Ευρωεκλογές είναι πως, δυστυχώς, το ΛΑΟΣ καθορίζει την πολιτική ατζέντα της χώρας μας. Οι θέσεις του είναι αυτονόητες για ένα κόμμα της ακροδεξιάς: Πάνω από όλα οι Έλληνες και οι "ξένοι" είναι εχθροί μας. Τίποτα το καινούργιο ή το πρωτότυπο.

Το τραγικό είναι πως η ΝΔ σέρνεται πίσω από το κόμμα του Καρατζαφέρ μιας και βλέπει πως πολλοί ψηφοφόροι της ψηφίζουν πλέον τα άκρα. Πάλι δεν εκπλήσωμαι μιας και πάρα πολλά μέλη (και μάλιστα της "πρώτης γραμμής") της ΝΔ ανήκουν αντικειμενικά στο ΛΑΟΣ: Ψωμιάδης, Γιακουμμάτος, Πολύδωρας για να ανεφέρω μόνο μερικούς.

Αυτό το γεγονός με αγχώνει. Δέχομαι να υπάρχει ένα κόμμα που να εκφράζει αυτές τις θέσεις αλλά όχι και να τις υιοθετούν και τα κανονικά κόμματα.

Το τραγικότερο είναι πως θα μπορούσαμε να είχαμε διαδαχθεί από τις Ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες δέχονται μετανάστες πολλές δεκαετίες πριν από εμάς. Εξ' ίσου τραγικό είναι πως για πολλές δεκαετίες η χώρα μας ήταν συνώνυμη με την μετανάστευση άρα θα πίστευα πως τώρα που εμείς είμαστε πλούσιοι και έρχονται σε εμάς οι πεινασμένοι του κόσμου θα τους δεχόμασταν τους φτωχότερους με κατανόηση.

Και κάτι εξ' ίσου τραγικό: Το μεγαλύτερο έλλειμα της χώρας μας είναι πως δεν διαθέτει Αστική τάξη αλλά πολύ ισχυρό ΚΚΕ (το οποίο σε πολλά θέματα ταυτίζεται με το ΛΑΟΣ). Πόσο ειρωνικό όταν το ΚΚΕ πιστεύει δογματικά πως πρέπει να πολεμάει την Αστική Τάξη.

Επίσης θέλω να σημειώσω πως κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου για τις Ευρωεκλογές οι Οικολόγοι Πράσινοι δεχτήκαμε σφοδράτατη επίθεση από τους Ελληναράδες και ειδικά από τα στελέχη του ΛΑΟΣ για κάτι δηλώσεις που είχε κάνει ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου μας το 1996 και τις ξέθαψε η φυλάδα espresso. Αν δει κάποιος από κοντά τον Μιχάλη Τρεμόπουλο θα δει έναν ήρεμο και πράο κύριο ενώ αν δει τα στελέχη του ΛΑΟΣ θα δει τραμπούκους. Δυστυχώς είναι σχεδόν αδύνατο να γιατρέψει κάποιος το καρκίνωμα του εθνικισμού.

Κλείνω λέγοντας πως το κόμμα του Καρατζαφέρ αντιγράφει τον Jean Marie LePen και το κόμμα του Front National. Η ποιοτική διαφορά με την Ευρώπη είναι πως εκεί τα κόμματα της ακροδεξιάς τα έχουν στο περιθώριο.

Μάθημα ιστορίας στα σχολεία ή αλλίως instutionalisation.

Υποθέτω πως πολλοί θα αναρωτιέστε για ποιον λόγο αφερώνονται τόσες πολλές ώρες στα σχολεία για το μάθημα της Ιστορίας (το ίδιο πολλοί θα αναρωτιέστε και για το μάθημα των Αρχαιων Ελληνικών μιας και στην αγορά εργασίας η χρησιμότητα της είναι σχεδόν ανπύπαρκτη). Ο λόγος είναι ίδιος αλλά σε αυτό το κείμενο θα αναφερθώ μόνο στο μάθημα της Ιστορίας.

Γράφω αυτό το κείμενο είναι επειδή ένα άτομο που αγαπάω και εκτιμάω πάρα πολύ διαφώνησε μαζί μου και γιατί κατά τη διάρκεια της προεκλογικής καμπάνιας η φυλλάδα espresso ξέθαψε κάτι παλιές δηλώσεις του Μιχάλη Τρεμόπουλου και οι "Ελληναράδες" βρήκαν μία καλή ευκαιρία να χτυπήσουν τους Οικολόγους Πράσινους. Το τραγικό είναι πως ο Μιχάλης είχε απόλυτο δίκαιο στις δηλώσες του αλλά δυστυχώς δεν είχαμε χρόνο να απαντήσουμε όσο μάλλον που το καρκίνωμα του εθνικισμού είναι πολύ δύσκολο να γιατρευτεί.

Ο λόγος είναι απλός και αυτονόητος: Η κατασκευή (με ή χωρίς εισαγωγικά) εθνικών ταυτοτήτων. Φυσικά ατό δεν ισχύει μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλες τις χώρες του κόσμου.

Ο ορισμός του Γεννίτσαρου είναι να πάνε τα ανήψια μου σε Τουρκικό σχολείο και το αντίθετο. Στα 18 τους τα ανήψια μου θα έχουν γινει Ανθέλληνες και τα Τουρκακια Αντιτούρκοι.

Εγώ ήμουνα τυχερός και πήγα σε ΕυρωπαΙκό σχολείο (European School of Brusels 1). Τα Ευρωπαϊκά σχολεία είναι τα σχολεία για τα παιδιά των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ένας από τους σκοπούς τους είναι η δημιουργεία μιας Ευρωπαϊκής Εθνικής ταυτότητας. Στην δικιά μου περίτωση πέτυχε αλλά δυστυχώς είμαι εξαίρεση μιας και το καρκίνωμα του εθνικισμού είναι πολύ δύσκολο να γιατρευτεί.

Δυστυχώς ατύχησα μιας και η πολιτική εννοποίηση της Ευρώπης με 27 χώρες είναι αδύνατη :(

Τεχνολογικός Μεσαίωνας.

Τον Δεκέμβριο, είχα γράψει μερικά ποστ στα οποία κριτίκαρα τα χάλια του ΟΤΕ και δήλωνα την απόφαση μου να περάσω στον όμιλο wind-tellas, κάτι το οποίο έκανα.

Έλα όμως που μετάνιωσα.

Πρώτα από όλα το σήμα των κινητών της wind είναι, τουλάχιστον, τραγικό. Τα σημεία που δεν έχω σήμα είναι περισσότερα από αυτά που έχω. Η κατάσταση στο ίντερνετ δεν είναι καλύτερη μιας και σέεεερνεται...

Σήμερα αποφάσισα να περάσω τη σταθερή μου σύνδεση του ίντερνετ στον ΟΤΕ αλλά για να αλλάξω πάροχο στο ίντερνετ πρέπει να αλλάξω και στο σταθερό κάτι που έκανα και χρειάζεται 15 μέρες για να αλλάξω πάροχο και 3 μέρες για να ενεργοποιηθεί η σύνδεση.

Υπομονή, τι άλλο μπορώ να κάνω μιας και στη χώρα μας ο τομέας των τηλεποικινονιών μπορεί να χαρακτηριστεί σαν Τεχνολογικός Μεσαίωνας.

Κορναρίσματα

Η ζωή μου κυριαρχείται από κορναρίσματα.

Δέκα μέτρα από το κρεβάτι μου είναι το πάρκινγκ μιας εταιρείας. Κάθε μα ΚΑΘΕ πρωί με ξυπνάνε οι υπάλληλοι της που μπαίνουν στο πάργκινγ. Μετά από αρκετές παρατηρήσεις στον σεκιουρητά από εμένα και στον αρχισεκιουριτά από τη μάνα μου η δικαιολογία τους ήταν πως κορνάρουν γιατί δεν έχει καλή ωρατόττα και μας είπαν πως έχει δρομολοηθεί η αίτηση τους στη διοίκηση ώστε να μπει ένας μηχανισμός. Όπως μπορείτε να φανταστείτε με το που ξυπνάω τα νεύρα μου είναι σμπαράλια.

Να ήταν μόνο αυτό θα έλεγα: δε γαμιέται.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως μετά πάω στο γραφείο το οποίο βρίσκεται δίπλα στη πλατεία Βικτωρίας και πάνω σε ένα φανάρι. Κάθε μα ΚΑΘΕ φορά που πρασινίζει οι οδηγοί κορνάρουν και το πρόβλημα είναι πως δεν κορνάρει ένας άλλα τέσσερις ή πέντε.

Αϊ Σιχτίρ!

Ένας φίλος που δουλεύει στη Δημοτική Αστυνομία μου είπε πως υπάρχει νόμος ο οποίος λέει πως το κορνάρισμα τιμωρείται με 130 ευρώ, αλλά στη χώρα μας :(

Θα κλείσω με μία, ρητορική, απορεία: Για ποιο λόγο κορνάρουν οι άνθρωποι όταν είναι πηγμένος ο δρόμος; Με τη κόρνα θα εξαφανιστεί η κίνηση;

Προσθήκη 8/7/2009: Χθες μας τηλεφώνησαν από την εταιρείας και μας είπαν ότι έβαλαν ένα σύστημα στην είσοδο τους. Πράγματι σήμερα το πρωί δεν άκουσα κορναρίσματα από αυτούς, φυσικά άκουσα από όλους τους άλλους.