Ο απατεωνίσκος

Σήμερα πήγα για καφέ με δύο πρώην συναδέλφους.

Συναδέλφους είπα? Για να δούμε.

Πριν από μερικά χρόνια έψαχνα να βρω δουλειά, για την ακρίβεια να αλλάξω δουλειά και ένας φίλος μου μου είπε πως ξέρει ένα Γάλλο που ψάχνει άτομα. Δέχτηκα να τον συναντήσω.

Το Job Interview έγινε σε μία καφετέρια κοντά στο σπίτι μου και ήταν στα Γαλλικά μιας και την συγκεκριμένη γλώσσα τη γνωρίζω αρκετά καλά. Πήγε πολύ καλά και αποφασίσαμε να συνεργαστούμε. Ένα από τα πλεονεκτήματα της δουλειάς ήταν πως τα γραφεία της εταιρίας ήταν κοντά στο σπίτι μου.

Δουλεία μου ήταν να υποστηρίζω μία εφαρμογή που είχαν αναπτύξει κάποιοι εξωτερικοί συνεργάτες. Η εφαρμογή ήταν τύπου CRM και όπως μου είχε δηλώσει το αφεντικό ήταν καλύτερη από αυτή της Siebel, της Microsoft και δεν θυμάμαι ποιας άλλης εταιρίας μιας και έχουν ήδη περάσει μερικά χρονάκια. Για την ακρίβεια μου δήλωσε πως πήρε τις 3 εφαρμογές τις σύγκρινε και πήρε τα καλύτερα στοιχεία της καθεμιάς για να φτιάξει τη δικιά του. Το έχουμε ξαναπεί είμαι βλάκας οπότε δεν κατάλαβα αμέσως πως για να ισχυεί αυτό είτε ο τύπος ήταν θεός είτε οι κορυφαίες εταιρίες πληροφορικής είναι άχρηστες οπότε ένας μόνος τέτοιος τύπος μπορεί να τις ξεπεράσει είτε πως μου πουλάει παραμύθια.

Αυτό που με σόκαρε όταν επιτέλους πήγα να δουλέψω σε αυτόν ήταν πως η εταιρία πρακτικά δεν είχε προσωπικό. Είχε εμένα, δύο ακόμα άτομα στις πωλήσεις / marketing αλλά είχε πολλούς εξωτερικούς συνεργάτες. Τέλος μετά από λίγο καιρό ήρθε μία κοπέλα για γραμματιακή υποστήριξη η οποία μάλιστα είχε έρθει με ένα πρόγραμμα που χρηματοδοτούσε το δημόσιο και μία κοπέλα υπεύθυνη για τα γραφικά. Μιας και είμαι βλάκας δεν έδωσα σημασία σε κανένα από αυτά.

Στην πορεία είδα πολλά παράξενα πράγματα, πληρωνόμασταν κανονικά αλλά με τσεκ, οι business cards ανέφεραν για χώρο εργασίας διαφορετικό μέρος από εκεί που ήταν τα γραφεία κλπ.

Παράλληλα ακούγαμε πολλά αρνητικά σχόλια για τον άνθρωπο που κατείχε την θέση μου πριν από εμένα. Ο Χ έκανε αυτό, μετά έκανε το άλλο κλπ. Στην αρχή δεν έδινα πολύ σημασία μιας και οι απατεώνες δεν είναι σπάνιο φαινόμενο στη χώρα μας.

Τα άσχημα σημάδια πλήθαιναν με τον καιρό.

Μετά από κάποιους μήνες τα στόματα άρχισαν να λύνονται. Πρώτος μίλησε ένας εξωτερικός συνεργάτης ο οποίος πήγαινε στον ΓαλλοΑιγύπτιο* για αρκετούς μήνες και δεν είχε πληρωθεί ούτε ένα ευρώ. Στο τέλος αρχίσαμε να τα λέμε όλα χύμα.

Το αφεντικό ήταν ένας απλός απατεωνίσκος που πουλούσε μούρη στους Έλληνες πως ήταν Γάλλος με διδακτορικό. Γάλλος? Α μπα! ΓαλλοΑιγύπτιος και το έπαιζε Γάλλος για να πουλάει μούρη στους βλάκες τους ιθαγενείς. Όσον αφορά το διδακτορικό του ας μη το σχολιάσω. Μϊα μέρα ένας συνάδελφος μου έφερε ένα γράμμα γραμμένο στα Γαλλικά. Ο Αλλάχ να βοηθήσει! Ούτε μία πρόταση δεν ήταν σωστή, αν αυτός είχε διδακτορικό τότε τις επόμενες μέρες πρέπει να λάβω το Nobel λογοτεχνίας μου.

Μπορώ μα γράψω πολλές ιστορίες-ανέκδοτα με τον καραγκιόζη αλλά θα αρκεστώ σε δύο.
Είχε βρει μερικές λέξεις ορολογίας και τις κοπανούσε όλη την ώρα: joint-force, state-of-the-art είναι μερικές από αυτές.
Πέρα από αυτά ήταν και ΑΣΧΕΤΟΣ. Μία μέρα με κάλεσε στο γραφείο του για να του δείξω την εφαρμογή που ετοίμαζα. Του δείχνω την πρώτη οθόνη η οποία ήταν μία κλασσική οθόνη στην οποία ο χρήστης βάζει Username και Password για να μπει στην εφαρμογή. Την κοιτάει και μου λέει: Προσπάθησα να μπω στην εφαρμογή σου και είδα αυτό (εννοόντας την οθόνη με τα δύο πεδία) τι πρέπει να κάνω? Δεν κατάλαβα αμέσως τι ήθελε να πει και τον ρώτησα τι εννοούσε. Λίγο τσαντισμένος μου απαντάει Προσπάθησα να μπω στην εφαρμογή σου και είδα αυτό. Τι πρέπει να κάνω?

Ο Καραγκιόζης δεν ήξερε να κάνει log on σε μία απλή εφαρμογή, καλά ούτε hotmail δεν έχει χρησιμοποιήσει?

Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλες τέτοιες ιστορίες αλλά θα κλείσω με την ιστορία που φύγαμε από την εταιρία του.

Ο απατεωνίσκος δεν μας είχε δηλώσει στο ΙΚΑ και όταν βρήκα άλλη δουλειά τον απείλησα "ή μας δηλώνεις στο ΙΚΑ και μας πληρώνεις τα ένσημα που μας χρωστάς ή σε καταγγέλω στην επιθεώρηση εργασίας". Η "προεδράρα" χέστηκε πάνω του και μας πλήρωσε τα ένσημα μαζί με τα απαραίτητα πρόστιμα. Πως να το κάνουμε φίλτατε μου οι κλέφτες κερδίζουν μέχρι που τους πιάνουν.

Θα ήθελα να γράψω πως από την ιστορία ίσως έβαλε μυαλό αλλά όχι μόνο η βλακεία στη χώρα μας είναι τόση διαδεδομένη αλλά και αυτός τόσα χρόνια έτσι είχε μάθει να δουλεύει και όπως λένε οι Αγγλοσάξωνες: You can not teach an old dog new things.

*ΓαλλοΑιγύπτιος = Ήταν Αιγύπτιος που πήγε να σπουδάσει στη Γαλλία. Στην Γαλλία παίρνεις εύκολα υπηκοότητα άρα μετά από Χ χρόνια έγινε και αυτός Γάλλος...