Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

Ρεβεγιόν στις Βρυξέλλες.

Μιας και δεν μου έκατσε το ταξίδι στις Η.Π.Α. η άλλη ενναλακτική λύση για την πρωτοχρονιά ήταν να πάω στο "χωριό" μου, δηλαδή στις Βρυξέλλες. Δεδομένου ότι αυτή θα είναι η τέταρτη φορά που θα πήγαινα στο χωριό μου μέσα στο 2008 δεν ήταν η ιδανική επιλογή.

Τουλάχιστον θα ζήσω μερικές μέρες σε πολιτισμένο περιβάλλον και θα δω μερικούς παιδικούς φίλους καθώς και τα ανήψια μου.

Καλή χρονιά και με υγεία σε όλους σας!

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

Οι Έλληνες επιστήμονες διαπρέπουν στο εξωτερικό

Πόσοι και πόσοι συμπατριώτες μας δεν περηφανεύονται όταν Έλληνες που δουλεύουν στο εξωτερικό διαπρέπουν;

Brain Drain, ή αλλιώς η «κατάρα» των φτωχών χωρών.

Ο ορισμός του Brain Drain είναι η μετανάστευση ατόμων με υψηλή εκπαίδευση ή ειδίκευση (επιστημόνες, τεχνίτες ή εργάτες οι οποίοι είναι ειδικευμένοι σε ένα τομεά, ακόμα και ανθρώποι των γραμμάτων) από φτωχότερες χώρες σε πλουσιότερες. Η μετανάστευση αυτή είναι εύκολα κατανοητή, οι μετανάστες αποκτούν πολύ καλύτερες συνθήκες εργασίας (όχι μόνο από πλευρά μισθού αλλά και από εργασιακό περιβάλλον).

Θεωρείται κατάρα επειδή για την εκπαίδευση τους η αρχική χώρα ξόδεψε σημαντικά ποσά, δηλαδή έκανε μία επένδυση, και τους καρπούς της επένδυσης τους κερδίζει μία άλλη χώρα η οποία δεν ξόδεψε τίποτα. Ακόμα χειρότερα αυτοί οι άνθρωποι παράγουν περισσότερο πλούτο από τον μέσο όρο. Η επένδυση αυτή πάει χαμένη αν ο μετανάστης δεν γυρίσει ποτέ στην χώρα του για να εργαστεί και το μόνο κέρδος είναι τυχόν εμβάσματα που στέλνει πίσω. Το Brain Drain μπορεί να ονομαστεί και «κυριλέ» μετανάστευση. Οι μετανάστες μπορούν να βρουν πολύ καλές δουλειές στην χώρα τους, δεν είναι απελπισμένοι , και στην χώρα υποδοχής τους έχουν καλύτερες δουλείες, άρα ανληκουν και σε καλύτερη κοινωνική τάξη, από την πλειοψηφία των νέων συμπατριωτών τους.

Υπάρχει όμως και η άποψη που λέει πως το Brain Drain μακροπρόθεσμα μπορεί να είναι θετικό για τις φτωχότερες χώρες γιατί όσοι φεύγουν και πετυχαίνουν σε άλλες χώρες δημιουργούν ένα κίνητρο στους συμπατριώτες τους για να δουλέψουν ή να σπουδάσουν. Έτσι θα μπορέσουν να τους αντιγράψουν δηλαδή το Brain Drain δημιουργεί πρότυπα σε μία κοινωνία.

Τέλος υπάρχει και η «υπερτατική» κριτική (από την άκρα αριστερο-δεξιά) στο Brain Drain η οποία λέει πως οι μετανάστες ξεπουλιούνται, προδίδουν την χώρα τους για λίγα χρήματα παραπάνω, ή ότι οι πλούσιες χώρες εκμεταλεύονται την «αφρόκρεμα» των φτωχότερων χωρών. Αυτές τις αφήνω ασχολίαστες.

Για να κλείσω με την περιγραφή, το Brain Drain δεν είναι αποκλειστικά μονόδρομος από τον τρίτο κόσμο προς τον πρώτο αλλά συμβαίνει και ανάμεσα στις χώρες του πρώτου κόσμου. Είναι χαρακτηριστικό πως πολλές δεκάδες χιλιάδες επιστήμονες της Ε.Ε. μεταναστεύουν κάθε χρόνο στις ΗΠΑ. Ο λόγος είναι αυτός που ανέφερα στην αρχή: καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Για να γυρίσω στο μύθο μας πράγματι πολλοί Έλληνες αποφασίζουν και μεταναστεύουν σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Πολλοί από αυτούς μάλιστα καταφέρνουν και διαπρέπουν στον τομέα τους. Ο μύθος αφήνει αόριστο τον αριθμό τους, που έτσι και αλλιώς τον αγνοώ. Λογικό, είναι μύθος όχι επιστημονική έρευνα άρα δεν χρειάζεται στοιχεία ίσα-ίσα που αυτά είναι επικίνδυνα για την ύπαρξη του.

Η άποψη μου είναι η ακόλουθη: το γεγονός ότι πολλοί συμπατριώτες μας φεύγουν από την χώρα μας και αναζητούν καλύτερες συνθήκες εργασίας οφείλεται στην αποτυχία μας σαν κοινωνία. Αποτυχία επειδή δεν μπορούμε να προσφέρουμε σε ένα επαγγελματία τις ιδανικές συνθήκες εργασίας. Άρα όσοι περισσότεροι «Έλληνες επιστήμονες διαπρέπουν στο εξωτερικό» τόσο μεγαλύτερη είναι η αποτυχία μας σαν κοινωνία – χώρα.

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Επιτέλους Σπίτι Μου!

Επιτέλους! Μετά από 15.5 μήνες θα κοιμηθώ στο σπιτάκι μου!

Όνειρα μου γλυκά!

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Athens Burning!

Δεν έχω σκοπό να γράψω άμεσα για τα καφριλίκια που διεξάγονται στις περισσότερες πόλεις της χώρας μας όπως δεν θέλω να γράψω και για τον φόνο ενός έφηβου παιδιού αλλά για την προσωπικη μου εμπειρία.

Χθες έπρεπε να κατεύω στο κέντρο για ένα job interview. Σαν καλός (αλλά και ηλίθιος) πολίτης πήγα στον σταθμό του τρένου, αγόρασα ένα ticket, το ακύρωσα και κάθισα περιμένοντας να ξεκινήσει το τρένο. Κατά την διάρκεια της αναμονής ακουγόταν από τα μεγάφωνα ένα μύνημα που έλεγε πως για κάποιο αδιευκρίνηστο λόγο το τρένο πηγαίνει μέχρι την Ειρήνη. Τον αδιευκρίνηστο μπορούμε να τον φανταστούμε όλοι αντιθέτως δεν μπορούμε να απαντήσουμε στην ερώτηση που μου έκανε ένας συνταξιούχος: Ωραία και από την ειρήνη πως θα πάμε στο κέντρο. Περίμενα 15 με 20 λεπτά τσαντίστηκα και έφυγα.

Παράλληλα ο πατέρας μου προσπαθούσε να πάει στο Υγεία από την Κηφισίας. Μετά από 30 λεπτά είχαν φτάσει στο ύψος του Κ.Α.Τ. Σε αυτό το σημείο παραδόθηκε και ο πατέρας μου και γύρισε σπίτι.

Τέλος τα χριστούγεννα θέλω να πάω στις Η.Π.Α. οπότε μετά την περιπέτεια με το τρένο αποφάσισα να πληρώσω το έμβασμα για την VISA. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο το ποσό (110 Ευρώ) αλλά ότι οι Έλληνες είμαστε οι μόνοι από όλους τους υπήκοους της Ε.Ε. που χρειαζόμαστε VISA για να πάμε στις Η.Π.Α. Λογικότατο μιας και όλες μα ΟΛΕΣ οι διαδηλώσεις που γίνονται στην Αθήνα καταλήγουν στην πρεσβεία των Η.Π.Α. Σε αυτό το θέμα φταίω και εγώ λιγάκι μιας και θα μπορούσα να είχα πάρει Βέλγικη υπηκοότητα και δεν το έκανα όταν μπορούσα.

Σαν επίλογο το μόνο που μπορώ να γράψω: Αι ΣΙΧΤΙΡ ποια με τους ψευτό-αριστερούς!

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

America!

Με χαρά ανακοινώνω σε όλη την Μπλογκόσφαιρα πως μόλις αγόρασα το ticket μου για τις Η.Π.Α. Θα μείνω 14 μέρες και ο κύριος προορισμός μου θα είναι το Seattle.

Εκτός από το Seattle θα πάω 2 μέρες στην υπέρπόλη το San Francisco και μάλλον για σκι στον Καναδά.

Καλές μου διακοπές!

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008

Άρθρα για το περιβάλλον

Σήμερα η Καθημερινή είχε αφιέρωμα για το περιβάλλον λόγο της επίσκεψης του κυρίου Στερν. Έψαξα και βρήκα δύο από αυτά:

«Δράσεις και για την πλανητική κρίση»

Με οδηγό την «πράσινη ανάπτυξη»

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

Η Γαλλία υποχρέωσε τη Μεγάλη Βρετανία να αλλάξει το όνομα της.

Ο μύθος λέει πως ο De Gaulle υποχρέωσε τη Μεγάλη Βρετανία να μην αποκαλείται Μεγάλη Βρετανία αλλά Ηνωμένο Βασίλειο επειδή μία Γαλλική επαρχία φέρει το όνομα Βρετάνη (Bretagne). Γιατί όμως δεν ζήτησε και από τη Φλάνδρα να αλλάξει όνομα; Ή από τη χώρα των Βάσκων;

Αυτός ο εθνικός μύθος είναι πρόσφατος και δεν είναι τόσο πολύ διαδεδομένος. Λέγοντας πρόσφατος εννοώ πως τον έμαθα πριν από λίγους μήνες διαβάζοντας blogs ή άρθρα ακροδεξιάς κατεύθυνσης και χρησιμοποιείται σαν "επιχείρημα" στο Μακεδονικό. Μπορώ να εικάσω με μεγάλη βεβαιότητα πως κατασκευάστηκε τα τελευταία 15 χρόνια. Αγνοώ σε ποιο ψήγμα αλήθειας βασίζεται και ποιος είναι ο εφευρέτης.

Προσπαθώ να κατασκευάσω το σενάριο στο μυαλό μου. Ο De Gaulle δίνει εντολή στον πρέσβη της Γαλλίας στο ΗΒ να μεταφέρει την απαίτηση του στην Βασίλισσα Ελισάβετ. Η χρονολογία δεν αναφέρεται ποτέ, λογικότατο μιας και είναι μύθος όχι γεγονός, αλλά για πλάκα ας υποθέσω πως έγινε το 1966, μία καλή ευκαιρία να γιορτάσουν οι Γάλλοι τα 900 χρόνια από την νίκη του Hastings. Η Βασίλισσα άλλαξε αμέσως δεκαεφτά χρώματα και φοβήθηκε την επικείμενη εισβολή των Γαλατών στο νησί της. Η πρώτη κίνηση της ήταν να αρχίσει να τρώει τα καπέλα της (ναι αυτά που φοράει όταν πηγαίνει στις ιπποδρομίες) από το άγχος και να καλέσει τον πρωθυπουργό της για να τον διατάξει να αλλάξει άμεσα την ονομασία της χώρας της. Αυτός, φοβούμενος τον Asterix και τον νέο εκατονταετή πόλεμο που διαγραφόταν στον ορίζοντα άλλαξε από μόνος του και την ονομασία της Magna Carta σε Grande Charte για να ευχαριστεί περισσότερο τους Γάλλους.

Ας σοβαρευτώ. Ο συγκεκριμένος μύθος παρά είναι ηλίθιος και απαιτεί τεράστιο έλλειμμα γνώσης στην ιστορία και στην πολιτική για να γίνει πιστευτός.

Υπάρχει περίπτωση οι Βρετανοί να υπέκυψαν σε μία τέτοια απαίτηση των Γάλλων (αντιθέτως ο De Gaulle ίσως ήταν ικανός να ζητήσει τέτοια χαζομάρα); Οι ίδιοι Βρετανοί που τις προάλλες απέλασαν 4 Ρώσους διπλωμάτες;

Στην εποχή μας υπάρχει κάτι που ονομάζεται Internet και ένα μέρος του είναι το World Wide Web. Ανήκω στους τυχερούς που έχουν πρόσβαση σε αυτό τον μαγικό κόσμο, άνοιξα ένα browser πλοηγήθηκα στο google και έκανα μία αναζήτηση για το λεκτικό "Grande Bretagne", δηλαδή Μεγάλη Βρετανία στα Γαλλικά. Ναι ξέρω είναι πυρηνική φυσική αυτό που έκανα. Η δεύτερη επιλογή στα αποτελέσματα αναζήτησης ήταν το site http://www.visitbritain.fr/. Το domain είναι Γαλλικό και αν βασιστώ στον μύθο τότε μάλλον θα είναι site μιας εθνικιστικής Γαλλικής οργάνωσης που έχει στόχο την κατάκτηση της Μεγάλης Βρετανίας. Έκπληξη! Καμία απολύτως σχέση! Είναι το επίσημο τουριστικό site της ΜΒ στην Γαλλία και στην αρχή λέει "Bienvenue sur le site officiel de l'Office de Tourisme de Grande-Bretagne !". Pardon; που θα έλεγε και ο De Gaulle, είναι τόσο βλάκες οι Βρετανοί; Θέλουν να αποτρέψουν τους Γάλλους να επισκεφτούν την χώρα τους και τους προκαλούν ονομάζοντας τη χώρα τους Μεγάλη Βρετανία; Όχι μόνο αυτό αλλά χρησιμοποιούν και μία "απαγορευμένη" λέξη, μάλλον οι Βρετανοί αρέσκονται στο να τους τρέχουν στα δικαστήρια οι Γάλλοι.

Αποφάσισα να συνεχίσω το παιχνίδι με τις μηχανές αναζήτησης και σκέφτηκα να δω τι γράφει το site του Βρετανού πρωθυπουργού, 10 Downing Street website. Διαβάζω στο αριστερό menu: "welcome: 10 Downing Street - the historic office and home of the British Prime Minister" Βρετανός πρωθυπουργός; Κάποιος πρέπει να πληροφορήσει τον Gordon Brown ότι απαγορεύεται να χρησιμοποιεί την λέξη Βρετανός, μιας και προφανώς το αγνοεί. Το αγνοεί όσο και οι Γάλλοι θα μου πείτε.

Η Μεγάλη Βρετανία είναι το νησί που αποτελείται από την Αγγλία, τη Σκοτία και την Ουαλία, δεν είναι χώρα. Η χώρα της Ελισάβετ περιέχει και άλλες περιοχές, την Βόρεια Ιρλανδία και διάφορες κτίσεις στα απέραντα του κόσμου. Για αυτό τον λόγο η ονομασία (του συνόλου) της χώρας είναι Ηνωμένο Βασίλειο (της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας). Το καλό με αυτή την ονομασία είναι ότι οι κάτοικοι της χώρας νοιώθουν πολίτες άρα δεν αποξενώνονται και μάλλον είναι ένας από τους κύριους λόγους που το ΗΒ ονομάζεται ΗΒ. Η γνώμη των Γάλλων για την ονομασία της χώρας τους είναι γραμμένη στα παλαιότερα Βρετανικά υποδήματα των Βρετανών.

Υ.Γ. Μιας και το post αναφέρεται σε εθνικούς μύθους δηλαδή έθνη. Ο ορισμός του Γάλλου (ποιος ανήκει στο έθνος των Γάλλων) είναι ανοιχτός αλλά και απόλυτος: Γάλλος είναι όποιος ζει στη Γαλλία και μιλάει Γαλλικά. Το θετικό με αυτό τον ορισμό, ανοιχτός, είναι πως ένας ξένος γίνεται εύκολα δεκτός στο έθνος των Γάλλων. Το αρνητικό, απόλυτος, είναι πως το επίσημο κράτος δεν δέχεται την ύπαρξη άλλων γλωσσών. Το μοντέρνο Γαλλικό κράτος ιδρύθηκε μετά την Γαλλική Επανάσταση (και την δημιουργία του έθνους των Γάλλων). Εκείνη την περίοδο στην Γαλλική επικράτεια υπήρχαν πολλές γλώσσες πέρα από τα Γαλλικά. Μία από τις πιο γνωστές ήταν τα Breton δηλαδή η γλώσσα των κατοίκων της Bretagne. Το κράτος προσπάθησε να την εξαφανίσει αλλά δεν τα κατάφερε. Τις τελευταίες δεκαετίες με την αλλαγή της νοοτροπίας και την πτώση του εθνικισμού η Γαλλική κυβέρνησε άλλαξε στάση, το θέμα έπαψε να είναι taboo και η κυβέρνηση προσπαθεί να κρατήσει τα Breton ζωντανά μιας και λίγοι τα γνωρίζουν.

Δεν έχω πάει ακόμα στη Bretagne και το έχω απωθημένο

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

Όποιος ζει στην Ελλάδα πρέπει να μιλάει Ελληνικά.

Πριν από μερικά χρόνια δούλευα σε μία εταιρία στην οποία εργάζονταν και ένας Γάλλος. Ζούσε ήδη αρκετά χρόνια στην Ελλάδα αλλά «αρνούνταν» να μάθει Ελληνικά, άρα η επικοινωνία με τους συναδέλφους του γινόταν στα Αγγλικά. Διευκρίνηση για το «αρνούνταν»: Όχι πως δεν ήθελε να μάθει Ελληνικά αλλά δεν κατέβαλε και καμία προσπάθεια. Η κλασική του δικαιολογία είναι πως οι κοπέλες του με τις οποίες έκανε σχέση του μιλούσαν στα Αγγλικά και όχι στα Ελληνικά.

Πολλές φορές είχα ακούσει διάφορους συναδέλφους να του λένε «Ζεις στην Ελλάδα πρέπει να μιλάς Ελληνικά». Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι δύο-τρεις συνάδελφοι που ασπάζονταν αυτή την άποψη είχαν κάνει ένα μέρος των πανεπιστημιακών σπουδών τους στη Μεγάλη Βρετανία και φυσικά ζούσαν σε γκέτο Ελλήνων φοιτητών.

Θα συμφωνήσω με την άποψη που λέει ότι όταν κάποιος ζει σε μία χώρα πρέπει να μάθει τη γλώσσα της (αν υποθέσουμε ότι υπάρχει μόνο μία που κυριαρχεί). Η γλώσσα είναι το βασικότερο συστατικό της επικοινωνίας με τους άλλους ανθρώπους άρα αν κάποιος δεν γνωρίζει την βασική γλώσσα του τόπου διαμονής του έχει τεράστιο πρόβλημα επικοινωνίας. Πέρα από αυτό, και ποιο σημαντικό, είναι ότι αν κάποιος γνωρίζει τη γλώσσα μαθαίνει ευκολότερα και την κοινωνία στην οποία ζει. Άλλωστε ποιος ο σκοπός να ζεις σε διαφορετική κοινωνία και να μην την μάθεις;

Φυσικά η πρόταση αυτή δεν έχει σαν στόχο την ευκολία του «ξένου», πόσο μάλλον την προσαρμογή του στη χώρα μας, αλλά κάποια θεωρητική υποχρέωση που έχουν οι κάτοικοι της Ελλάδας να μιλάμε Ελληνικά. Η σκέψη αυτή είναι υπερβολικά ανελεύθερη μιας και πολιτικά ανήκει ... στο χώρο που δεν είναι άκρα-δεξιά αλλά όσοι ανήκουν σε αυτόν είναι ακροδεξιοί. Το αποτέλεσμα της εφαρμογής αυτής της σκέψης θα είναι να γίνουμε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και όμοιοι.

Μία φορά έτρωγα με τους συναδέλφους που ανέφερα προηγουμένως και ένας από αυτούς λέει «Στο πανεπιστήμιο όταν ένας Άγγλος ερχόταν να καθίσει κοντά μας (σσ στα έδρανα όπου καθόντουσαν οι Έλληνες) του φωνάζαμε ξξξξτ για να φύγει». Ένας άλλος συμφώνησε χαμογελώντας. Παραδόξως δεν είχα όρεξη για καυγά και δεν έκανα τα σχόλια που μου ήρθαν στιγμιαία στο μυαλό «Αν ένας Αλβανός έκανε το ίδιο στην Ελλάδα πως θα αντιδρούσατε;» ή «ρε καραγκιόζηδες τι λέτε στον Χ να μάθει τη γλώσσα σας όταν κάνετε τα ίδια και χειρότερα;» αλλά έφαγα το φαγητό μου και αποχώρησα.

Τελικά καλά έκανα και δεν μάλωσα. Όποιος δεν μάθει τη γλώσσα της χώρας που μένει χάνει και είναι τραγικό, ίσως να είναι και αυτός τραγικός, αλλά σίγουρα όχι τόσο όσο αυτοί που θέλουν να τον υποχρεώσουν να τη μάθει.

Υ.Γ. Συνάντησα τον Γάλλο πριν από λίγες μέρες. Από συνήθεια άρχισα να του μιλάω στα Γαλλικά και μου απάντησε στα Ελληνικά. Έχει σταθερή σχέση με μία Ελληνίδα και η κοπέλα του του μιλάει σχεδόν μόνο στα Ελληνικά. Πως τα φέρνει η ζωή...

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

Η (εκλογική) μητέρα όλων των μαχών.

Σήμερα στις Η.Π.Α. γίνονται οι εκλογές για την επιλογή του επόμενου πλανητάρχη. Όπως κάθε φορά ο υποψήφιος των Δημοκρατικών θα αντιμετωπίσει τον αντίστοιχο των Ρεπουμπλικανών. Η δικιά μου επιλογή είναι αυτονόητη για κάποιον Ευρωπαίο: CHANGE WE CAN! Go Barrack go!

Την επιλογή μου δεν την κέρδισε τόσο πολύ ο Ομπάμα όσο την έχασε η καρικατούρα του καουμπόυ που ονομάζεται McCain, πόσο μάλλον που επέλεξε τη τσούλα την Πάλιν για αντιπρόεδρο.

Υ.Γ. 1 Ένα τραγικό (αν εκλεγεί) ανέκδοτο που κυκλοφορεί σχετικά με το "γουρούνι που φοράει κραγιόν": Κάτα την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατίας η πάλιν επισκεύτηκε τα γραφεία του Ο.Η.Ε. στην Νέα Υόρκη. Βγαίνοντας από τα γραφεία οι δημοσιογράφοι την ρώτησαν πως της φάνηκε σαν εμπειρία. Αυτή απάντησε πωε της άρεσε πολύ η επαφή με ανθρώπους από τόσους διαφορετικούς πολιτισμούς αλλά δεν της άρεσε καθόλου που δούλευαν τόσο λίγοι Αμερικάνοι για αυτό όταν εκλεγεί θα φροντίσει να το αλλάξει. Με την Palin θα πεθυμήσουμε τον "statesman" Bush...

Υ.Γ. 2 Εϊχα σκοπό να γράψω ένα μεγάλο και καλό post για τις Αμερικάνικες εκλογές και μάλιστα κρατούσα links από άρθρα σε ένα αρχείο notepad, αλλά όπως λένε και στις Η.Π.Α. me being me έμεινα με το αρχείο στο pc μου.

Υ.Γ. 3 Ένα ανέκδοτο που κυκλοφόρησε τελευταία: "Η σκηνή λαμβάνει χώρα στον Παράδεισο όπου ο Άγιος Πέτρος ελέγχει όλους όσοι θέλουν να μπουν μέσα. Ρωτάει, λοιπόν, τον επόμενο:
- "Ποιος είσαι και τί έκανες στη Γη;"
- "Είμαι ο Μπάρακ Ομπάμα και ήμουν ο πρώτος μαύρος πρόεδρος των ΗΠΑ!"
- "Πλάκα μού κάνεις;;; Μαύρος πρόεδρος στις ΗΠΑ;;;"
- "Ναι, σοβαρά μιλάω!"
- "Και πότε έγινε αυτό;"
- "Πριν από πέντε λεπτά"."

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008

Βρυξέλλες - Brussel – Bruxelles – Brussels

Αύριο, σε 27 ώρες για να ακριβολογήσω, πετάω για την πόλη που μεγάλωσα τις Βρυξέλλες και την οποία θα αποκαλώ εφ’ εξής το χωριό. Στο post θα παραθέσω μερικές φωτογραφίες ελπίζοντας ότι θα πω περισσότερα πράγματα για το χωριό απατώντας σε σχόλια σας.

- Το κοινοβούλιο


- Parc de Woluwe & avenue Tervuren




- Grande Place ή αλλιώς κεντρική πλατεία του "χωριού" και δημαρχείο




- Parc du cinquantenaire

(κεντρικό τζαμί της πόλης, για να αναφέρω την λέξη κεντρικό σημαίνει πως υπάρχουν και άλλα. ΝΑΙ οι κουτόφραγκοι είναι άτυχοι! Δεν τους κυβερνάνε οι Φασιστόδουλοι και οι εφραίμ όπως εμάς...)

Place des Martyres, στο προηγούμενο blog μου είχα γράψει σχετικό post.


Ο καθεδρικός ναός st Michel.


Η είσοδος του σχολείου μου (European School of Brussels I)


Υ.Γ. Ο τίτλος είναι σε 4 γλώσσες: Ελληνικά, Φλαμανδικά, Γαλλικά και Αγγλικά. Θα ήθελα να σημειώσω πως το Βέλγιο έχει 3 επίσημες γλώσσες τα Φλαμανδικά, τα Γαλλικά και τα Γερμανικά αλλά μιας και οι Βρυξέλλες είναι διεθνής πόλη η πλειοψηφία των κατοίκων της, ομίλει άνετα και την Lingua Franca της εποχής μας: τα Αγγλικά.

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008

Ο απατεωνίσκος

Σήμερα πήγα για καφέ με δύο πρώην συναδέλφους.

Συναδέλφους είπα? Για να δούμε.

Πριν από μερικά χρόνια έψαχνα να βρω δουλειά, για την ακρίβεια να αλλάξω δουλειά και ένας φίλος μου μου είπε πως ξέρει ένα Γάλλο που ψάχνει άτομα. Δέχτηκα να τον συναντήσω.

Το Job Interview έγινε σε μία καφετέρια κοντά στο σπίτι μου και ήταν στα Γαλλικά μιας και την συγκεκριμένη γλώσσα τη γνωρίζω αρκετά καλά. Πήγε πολύ καλά και αποφασίσαμε να συνεργαστούμε. Ένα από τα πλεονεκτήματα της δουλειάς ήταν πως τα γραφεία της εταιρίας ήταν κοντά στο σπίτι μου.

Δουλεία μου ήταν να υποστηρίζω μία εφαρμογή που είχαν αναπτύξει κάποιοι εξωτερικοί συνεργάτες. Η εφαρμογή ήταν τύπου CRM και όπως μου είχε δηλώσει το αφεντικό ήταν καλύτερη από αυτή της Siebel, της Microsoft και δεν θυμάμαι ποιας άλλης εταιρίας μιας και έχουν ήδη περάσει μερικά χρονάκια. Για την ακρίβεια μου δήλωσε πως πήρε τις 3 εφαρμογές τις σύγκρινε και πήρε τα καλύτερα στοιχεία της καθεμιάς για να φτιάξει τη δικιά του. Το έχουμε ξαναπεί είμαι βλάκας οπότε δεν κατάλαβα αμέσως πως για να ισχυεί αυτό είτε ο τύπος ήταν θεός είτε οι κορυφαίες εταιρίες πληροφορικής είναι άχρηστες οπότε ένας μόνος τέτοιος τύπος μπορεί να τις ξεπεράσει είτε πως μου πουλάει παραμύθια.

Αυτό που με σόκαρε όταν επιτέλους πήγα να δουλέψω σε αυτόν ήταν πως η εταιρία πρακτικά δεν είχε προσωπικό. Είχε εμένα, δύο ακόμα άτομα στις πωλήσεις / marketing αλλά είχε πολλούς εξωτερικούς συνεργάτες. Τέλος μετά από λίγο καιρό ήρθε μία κοπέλα για γραμματιακή υποστήριξη η οποία μάλιστα είχε έρθει με ένα πρόγραμμα που χρηματοδοτούσε το δημόσιο και μία κοπέλα υπεύθυνη για τα γραφικά. Μιας και είμαι βλάκας δεν έδωσα σημασία σε κανένα από αυτά.

Στην πορεία είδα πολλά παράξενα πράγματα, πληρωνόμασταν κανονικά αλλά με τσεκ, οι business cards ανέφεραν για χώρο εργασίας διαφορετικό μέρος από εκεί που ήταν τα γραφεία κλπ.

Παράλληλα ακούγαμε πολλά αρνητικά σχόλια για τον άνθρωπο που κατείχε την θέση μου πριν από εμένα. Ο Χ έκανε αυτό, μετά έκανε το άλλο κλπ. Στην αρχή δεν έδινα πολύ σημασία μιας και οι απατεώνες δεν είναι σπάνιο φαινόμενο στη χώρα μας.

Τα άσχημα σημάδια πλήθαιναν με τον καιρό.

Μετά από κάποιους μήνες τα στόματα άρχισαν να λύνονται. Πρώτος μίλησε ένας εξωτερικός συνεργάτης ο οποίος πήγαινε στον ΓαλλοΑιγύπτιο* για αρκετούς μήνες και δεν είχε πληρωθεί ούτε ένα ευρώ. Στο τέλος αρχίσαμε να τα λέμε όλα χύμα.

Το αφεντικό ήταν ένας απλός απατεωνίσκος που πουλούσε μούρη στους Έλληνες πως ήταν Γάλλος με διδακτορικό. Γάλλος? Α μπα! ΓαλλοΑιγύπτιος και το έπαιζε Γάλλος για να πουλάει μούρη στους βλάκες τους ιθαγενείς. Όσον αφορά το διδακτορικό του ας μη το σχολιάσω. Μϊα μέρα ένας συνάδελφος μου έφερε ένα γράμμα γραμμένο στα Γαλλικά. Ο Αλλάχ να βοηθήσει! Ούτε μία πρόταση δεν ήταν σωστή, αν αυτός είχε διδακτορικό τότε τις επόμενες μέρες πρέπει να λάβω το Nobel λογοτεχνίας μου.

Μπορώ μα γράψω πολλές ιστορίες-ανέκδοτα με τον καραγκιόζη αλλά θα αρκεστώ σε δύο.
Είχε βρει μερικές λέξεις ορολογίας και τις κοπανούσε όλη την ώρα: joint-force, state-of-the-art είναι μερικές από αυτές.
Πέρα από αυτά ήταν και ΑΣΧΕΤΟΣ. Μία μέρα με κάλεσε στο γραφείο του για να του δείξω την εφαρμογή που ετοίμαζα. Του δείχνω την πρώτη οθόνη η οποία ήταν μία κλασσική οθόνη στην οποία ο χρήστης βάζει Username και Password για να μπει στην εφαρμογή. Την κοιτάει και μου λέει: Προσπάθησα να μπω στην εφαρμογή σου και είδα αυτό (εννοόντας την οθόνη με τα δύο πεδία) τι πρέπει να κάνω? Δεν κατάλαβα αμέσως τι ήθελε να πει και τον ρώτησα τι εννοούσε. Λίγο τσαντισμένος μου απαντάει Προσπάθησα να μπω στην εφαρμογή σου και είδα αυτό. Τι πρέπει να κάνω?

Ο Καραγκιόζης δεν ήξερε να κάνει log on σε μία απλή εφαρμογή, καλά ούτε hotmail δεν έχει χρησιμοποιήσει?

Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλες τέτοιες ιστορίες αλλά θα κλείσω με την ιστορία που φύγαμε από την εταιρία του.

Ο απατεωνίσκος δεν μας είχε δηλώσει στο ΙΚΑ και όταν βρήκα άλλη δουλειά τον απείλησα "ή μας δηλώνεις στο ΙΚΑ και μας πληρώνεις τα ένσημα που μας χρωστάς ή σε καταγγέλω στην επιθεώρηση εργασίας". Η "προεδράρα" χέστηκε πάνω του και μας πλήρωσε τα ένσημα μαζί με τα απαραίτητα πρόστιμα. Πως να το κάνουμε φίλτατε μου οι κλέφτες κερδίζουν μέχρι που τους πιάνουν.

Θα ήθελα να γράψω πως από την ιστορία ίσως έβαλε μυαλό αλλά όχι μόνο η βλακεία στη χώρα μας είναι τόση διαδεδομένη αλλά και αυτός τόσα χρόνια έτσι είχε μάθει να δουλεύει και όπως λένε οι Αγγλοσάξωνες: You can not teach an old dog new things.

*ΓαλλοΑιγύπτιος = Ήταν Αιγύπτιος που πήγε να σπουδάσει στη Γαλλία. Στην Γαλλία παίρνεις εύκολα υπηκοότητα άρα μετά από Χ χρόνια έγινε και αυτός Γάλλος...

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

"Κάτι"

Υπάρχει μία παροιμία που λέι: Κάλιο πρώτος στος χωριό παρά δεύτερος στην πόλη.

Μετα τα γεγονότα στην Αμάρανθο θυμήθηκα αυτή την παροιμία.

Θα προσπαθήσω να την σχολιάσω.

Έχω ζήσει όλη τη ζωή μου μόνο σε πόλεις, για την ακρίβεια σε δύο πόλεις, αν εξαιρέσουμε 2-3 μήνες, την Αθήνα και τις Βρυξέλλες. Για να αντιστρέψω την πρόταση, δεν έχω ζήσει ποτέ σε επαρχία. Η εμπειρία μου με την επαρχία προέρχεται από την συναναστροφή μου με φοιτητές και συναδέλφους. Θα ήθελα να σημειώσω πως προφάνως ανοίκω στο 3% των Ελλήνων που είχαν πρόγωνους χωριάτες γιατί από ότι έχω καταλάβει, όσα χρόνια ζω στην Ελλάδα, το υπόλοιπο 97% έχει για πρόγωνους ή τον Σωκράτη ή τον Alexander the Gay.

Αν μπορώ να ερμηνέυσω το νόημα της παροιμίας καταλήγω στό εξής συμπέρασμα. Στο χωρίο, παρόλο που είναι ένα χωριό, αν είσαι «κάτι» τότε ξεχωρίζεις από την υπόλοιπη κοινωνία, ενώ στην πόλη αν είσαι το ίδιο «κάτι»... ατύχησες υπάρχουν άλλα (πολλά, πάρα πολλά) Χ «κάτι» σαν εσένα οπότε είσαι ένας από τους πολλούς.

Για να το θέσω με άλλους όρους, δεν έχει σημασία τι είσαι στην πραγματικότητα, αν είσαι κάτι ή «κάτι», αλλά αν ξεχωρίζεις από τον μικρόκοσμο σου.

Συγνώμη αλλά αυτή η νοοτροπία δεν μου αρέσει. Δεν μου αρέσει αυτή η στενότητα σκέψης, αυτή η κλειστή κοινωνία, αυτός ο αρρωστημένος εγωισμός, σημασία δεν έχει τι είμαι αλλά πως στέκω συγκριτικά με τους άλλους.

Πιστεύω πως σημασία έχει να είσαι κάτι, όχι «κάτι».

Μιας και αναφέρθηκα στην εμπειρία μου με την επαρχία.

Πριν από λίγα χρόνια στην εταιρία όπου δούλευα ήρθε ένας νέος συνάδελφος. Εν αντιθέση με την τους υπόλοιπους «νέους» (για να ενθιμούμαστε τας ένδοξας ημέρας οπου υπηρετούσαμε την πατρίδα) ήρθε με ένα υφάκι. Ένα υφάκι μεγαλύτερο από το συνηθισμένο. Οκ στην χώρα μας πρέπει να έχεις ένα υφάκι για να επιβιώσεις, αλλά αυτό το συγκεκριμένο υφάκι με χαλούσε περισσότερο από ότι συνήθως.

Μετά από λίγες ημέρες το υφάκι αποκάλυψε τους λόγους ύπαρξης του: «σσσσς ο Μπαμπάς μου είναι ο λυκειάρχης του χωριού»...

Οκ χέστηκα!

Από την άλλη δεν πρόκειται ποτέ να κρίνω κάποιον για την επαγγελματική ιδιότητα των γονιών του και δεν πρόκειται να πουλήσω μούρη (αν μπορώ) για την επαγγελματική ιδιότητα των δικών μου άρα δεν πρόκειται να δεχτώ κάποιον που έρχεται με υφάκι «ξέρεις ποιος είναι ο πατέρας μου;».

Ναι ζω στην Αθήνα. Πόσα λύκεια έχει αυτή η πόλη 500, 1000; Δεν ξέρω ακριβώς αλλά υπάρχουν τουλάχιστον 500 κανακάριδες σαν αυτόν. Φυσικά η Αθήνα είναι πόλη και πρωτεύουσα. Έχει γιους βουλευτών, υπουργών, δικαστών του Αρείου Πάγου κλπ. Αν ο γιος του λυκιάρχη έχει ένα υφάκι τότε αυτοί θα πρέπει να έχουν 100.

Παρεπιπτώντος: Δεν δέχομαι το υφάκι κανενός.

Για να γυρίσω στην Αμάρανθο, 2 από τους κατηγορούμενους ήταν γιοι «κάτι»: Καθηγητή και Αστυφύλακα. Η κλειστή κοινωνία τους δεν μπορεί να καταδικάσει τους «κάτι», στην πόλη (ευελπιστώ) οι κάτι, όχι μόνο οι «κάτι» να μην είναι υπέρ άνω του νόμου.

Ναι στην εταρία που δούλευα, δηλαδή το χωριό, είμαι «κάτι» αλλά στην αγορά εργασίας, δηλάδη την πόλη., είμαι «κάτι» ή κάτι; Συγνώμη αλλά ο «μάγκας» είναι αυτός που είναι κάτι στην πολή όχι «κάτι» στο χωριό.

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

Ο "κύριος" ψωμιάδης

Σήμερα, όπως κάθε μέρα μετά το πρόβλημα υγείας μου, ξύπνησα πολύ νωρίς δηλαδή κατά τις 7.

Στο σαλόνι η TV γαύγιζε, ο συνταξιούχος πατέρας μου είχε, όπως πάντα, ήδη ξυπνήσει και έκανε ότι κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι στην ηλικία του: έλιωνε στην TV.

Από τις πολλές φωνές που γαυγίζανε ξεχώρισα μία, αυτή του τρισάθλιου ψωμιάδη!

Πως είναι δυνατόν να βγάζουν στο γυαλί ένα τόσο ελλεεινό άνθρωπο ήταν η πρώτη μου σκέψη. Μετά θυμήθηκα πως ζω στην Ελλάδα και δυστυχώς το βρήκα φυσιολογικό.

Θα κάνω μόνο δύο σχόλια.

- Πόσο κρετίνος πρέπει να είναι κάποιος για να τον ψηφίζει;

- Όσον αφορά την ερώτηση που έκανε στην κοπέλα στα καλλιστεία, η απάντηση μου είναι η εξής: Δεν θα έκανα ΤΙΠΟΤΑ! Δικαίωμα της να εμφανίζεται με όποια ονομασία θέλει και θα πρόσθετα ότι όλη η ανθρωπότητα αποκαλεί την FYROM Μακεδονία χάρη σε κάτι ΕΛΕΕΙΝΟΣ έλληνες πολιτικούς σαν εσένα!

Υ.Γ. Αφιερώνω αυτό το post στον φίλο μου τον Κώστα (nosdi) που με είχε πρήξει με τη θρησκεία του και τους πολιτικούς. Ναι Κώστα μου και πολλοί πολιτικοί (πάρα πολλοί και πιθανόν οι περισσότεροι) είναι ελεεινοί αλλά τουλάχιστον αυτούς τους διαλέγουμε εμείς ο λαός.

Υ.Γ. 2 Δεν ξέρω πάντως ποιος είναι πιο ελεεινός, ο άνθιμος ή ο ψωμιάδης. Εσύ ποιον διαλέγεις?

Προσθήκη: Βρήκα ένα βιντεάκι σχετικό με τον ψωμιάδη. Σαχλό αλλά όποιος έχει όρεξη ας το δει εδώ

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

Οι ανίερες συναλλαγές που στοίχισαν 100 εκατ. ευρώ στο Δημόσιο

Επειδή πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να μάθουν οι παπάδες πως η Ελλάδα δεν θα γίνει θεοκρατία παρααθέτω τά άρθρα της Ελευθεροτυπίας που είναι σχετικά με το θέμα:

Οι ανίερες συναλλαγές που στοίχισαν 100 εκατ. ευρώ στο Δημόσιο

Δεν είχα σκοπό να ανεβάσω post αλλά ας μάθουν επιτέλους πως η Ελλάδα δεν θα γίνει Αφγαντιστάν άλλο αν ώρες-ώρες του μοιάζει :@

Πρόσθεση: Βρήκα αυτό το ενδιαφέρον άρθρο για τον bussinessman-ηγούμενο:
Μέθοδος Εφραίμ


Φαίνεται πως γίναμε και εμείς Αμερική:
Εξ ου και στο πίσω μέρος της αντιπροσωπείας εκτός από αυτοκίνητα έχει στηθεί κι ένα μαγαζί με σταυρουδάκια, κομποσκοίνια κ.λπ. προελεύσεως Βατοπεδίου για να αγοράζει το χριστεπώνυμο πλήθος.


Είχα διαβάσει και άλλα 2-3 καλά άρθρα αλλά δεν τα βρηκα στο internet.

Κατά τα άλλα μας φταίει ο Bush και οι NeoCons του...

Πρόσθεση δεύτερη:
Πολιτικό όπλο η ψήφος των πιστών


Τα «ιερά οικονομικά» έχουν... ζηλευτή πορεία


Καθεστώς μόνιμης φορολογικής ασυλίας

Σταματάω εδώ. Όσο εξεγρωνικά και αν είναι τα σκάνδαλα των παπάδων τους παραδίνω σημασία. Μάλλον η καλύτερη λύση να είναι η αδιαφορία (πριν τον μαζικό λιθοβολισμό φυσικά :))

Υ.Γ. και ένα ανεκδοτάκι (από του Paparazzi του Contra.gr)
Ένας τύπος πήγε στην Εκκλησία και μετά το τέλος της λειτουργίας περίμενε να συγχαρεί τον ιερέα:
- "Πάτερ, θέλω να σας πω ότι η λειτουργία ήταν γ...τη! Πρώτη φορά γούσταρα τόσο πολύ! Μπράβο είσαι μάγκας!"
- "Σας ευχαριστώ, αλλά θα προτιμούσα να μην χρησιμοποιείτε τέτοια γλώσσα στον Οίκο του Θεού"
- "Μου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση, τα είδα όλα σου λέω ρε φίλε. Γι'αυτό και έβαλα στον δίσκο 500 ευρώ"
Και ο ιερέας, έκπληκτος, λέει:
- "Έλα ρε μ...κα!! Σοβαρά;;;; Δεν μου λες μαλ...ες τώρα, ε;"

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008

Ένας χρόνος μετα

Σήμερα "γιορτάζουμε" την πρώτη επέτειο του ανευρύσματός μου.

Αισθάνομαι εντάξει αλλά θα μάθω στα σίγουρα σε λίγες μέρες όταν επισκευτώ το γιατρό μου.

Έγραψα αυτο την post σε ένα γαλλικό πληκτρολόγιο (bliah!) και στα αγγλικά. Χρησιμοποίησα το εργαλείο babelfish (ελέγξτε τα παλαιότερα post μου για περισσότερες λεπτομέρειες)

Σε μερικές ημέρες που θα είμαι πίσω στην Ελλάδα και θα επιστρέψω στο blogging «πλήρους απασχόλησης» μου.

Παρατήρηση
ΑΙΣΧΟΣ ήθελα να γυρίσω για να βελτιώσω το post αλλά δεν έχω εμπνευσή. ΑΙΣΧΟΣ ξανά!

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2008

Διακοπές μέρος τρίτο (και δυστυχώς τελευταίο)

Σε λίγες ώρες πετάω για το χωριό μου (τις Βρυξέλλες) και θα γυρίσω σε δύο εβδομάδες.

Τα λέμε από τον Σεπτέμβρη

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2008

Διακοπές μέρος δεύτερο.

Σήμερα φεύγω για το εξοχικό μου στη Σαρωνίδα.

Θα γυρίσω σε 2-3 εβδομάδες. Σε κάθε περίπτωση θα προσπαθήσω να συνδεθώ με wireless.

Κυριακή 3 Αυγούστου 2008

Διακοπές

Σήμερα αναχωρώ για την πρώτη δόση των διακοπών μου. Πάω Σκιάθο και θέλω να σημειώσω πως δεν είμαι εγώ το fashion victim (λόγο της ταινείας MAMA MIA) αλλά ο φίλος που με συνοδεύει.

Σε κάθε περίπτωση τον συγχωρώ γιατί έρχεται από το εξωτερικό και ήταν πάντα Fan των ABBA...

Τα λέμε σε λίγες μέρες :)

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2008

Επτά όπλα στη μάχη κατά της λειψυδρίας

Η Καθημερινή της Κυριακής είχε ένα καλό άρθρο για τη λειψθδρία, όποιος θέλει να το διαβάσει ας πατήσει τον σύνδεσμο που ακολουθεί: Επτά όπλα στη μάχη κατά της λειψυδρίας

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2008

Πεζό-Δρόμια

"Πεζό-Δρόμια": Σύνθετη λέξη που αποτελείται από τις λέξεις Πεζός, δηλαδή αυτός που περπατάει, και δρόμος.

Ένα από τα πολλά πολιτισμικά ελλείματα της χώρας μας είναι τα πεζό-δρόμια. ΔΥΣΤΥΧΩΣ.

Παρακάτω παραθέτω μερικές φωτογραφίες από τα πεζό-δρόμια της Αττικής.

Κέντρο (πλατεία Βικτωρίας)


Δυστυχώς γερνάω, όταν πρωτόείχα δει αυτό το θέαμα είχα υποσχεθεί στον ευατό μου πως θα κλωτσούσα τις μηχανές και θα έπεφταν σαν ντόμινο η μία πάνω στην άλλη. Πλέον έγινα Institutionalised και δεν δίνω πολύ σημασία.

Σαρωνίδα




Κηφισιά κέντρο



Πλατεία Κεφαλαρίου




Υ.Γ. Προφανώς καταλαβαίνω πως η κατάσταση στο Κεφαλάρι ή στην Κηφισιά είναι πολύ καλύτερη από το κέντρο αλλά δεν έχω φωτογραφίες από τα καφριλίκια του κέντρου, πάλι δυστυχώς

Τετάρτη 16 Ιουλίου 2008

Holiday in Cambodia



Ένα βιντεάκι για να θυμηθούμε τον παλιό καλό καιρό των punks που δυστυχώς δεν πρόλαβα :(

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008

Babel Fish

Είμαι απίστευτα ανορθόγραφος. Όταν θέλω να ανεβάσω κείμενο στο blog μου χρησιμοποιώ το εργαλείο Babel Fish της Yahoo! Όπως μπορείτε να δείτε η μετάφραση έχει πολύ χαβαλέ (το κείμενο είναι οι δύο πρώτοι παράγραφοι από το προηγούμενο post μου):

"Τον Σεπτέμβριο είχα πάει σε ένα γάμο σε μία παραθαλάσσια πόλη. Το βράδυ μετά το γάμο κάθισα σε μία chaise longue στην παραλία. Ξαφνικά έπεσα αναίσθητος.

Μετά τον πανικό οι υπόλοιποι καλέσανε ένα ασθενοφόρο για να με πάει στο νοσοκομείο της πόλης. Παράλληλα κανονίστηκε να νοσηλευτώ στο «Υγεία», όπως και έγινε."

Η μετάφρασή είναι:

"In September I had it goes to a marriage to a coastal city. The evening afterwards the marriage I sat in a chaise longue in beach. Suddenly I fell impassible. Afterwards the panic remainder called a ambulance in order to it goes me to the hospital of city. At the same time it was arranged I will hospitalize in the “Health”, as it became."

Δεν έχει χαβαλέ?

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2008

Περί Υγείας


Τον Σεπτέμβριο είχα πάει σε ένα γάμο σε μία παραθαλάσσια πόλη. Το βράδυ μετά το γάμο κάθισα σε μία chaise longue στην παραλία. Ξαφνικά έπεσα αναίσθητος.

Μετά τον πανικό οι υπόλοιποι καλέσανε ένα ασθενοφόρο για να με πάει στο νοσοκομείο της πόλης. Παράλληλα κανονίστηκε να νοσηλευτώ στο «Υγεία», όπως και έγινε.

Με το που έφτασε το ασθενοφόρο ξεκινήσαμε αμέσως για Αθήνα με πήγανε στο ΚΑΤ. Εκεί είχε κανονιστεί να με πάρει άλλο ασθενοφορο και να με μεταφέρει στο ΥΓΕΙΑ..

Μετά από τους πρώτους «ελέγχους» ανακαλύφθηκε πως έπασχα από ανεύρισμα στον εγκέφαλο.

Η ανάρρωση μου δεν ήταν ομαλή μιας και παρουσίασα πολλές σοβαρές επιπλοκές όπως δευτερέυων ανεύρισμα, πάλι στον εγκέφαλο, μερικές θρομβώσεις και πολλά άλλα.

Πλέον είμαι σχεδόν καλά, έχω ένα μικρό πρόβλημα με τη μνήμη μου και η κινητικότητα μου έχει επανέλθει στα κανονικά της. κολυμπάω κανονικά αλλά έχω πρόβλημα στο τρέξιμο. Ευτυχώς όλα τα προβλήματα θα λυθούν με τον καιρό.

Το σίγουρο είναι πως, πρώτον είμαι τυχερός που ζω και δεύτερον ζω χάρη στον ξαδελφό μου τον Κωστή που κανόνισε τα νοσηλευτικά μου. Τον ευχαριστώ πάρα πολύ. Θέλω και να ευχαριστήσω και τους φίλους μου καθώς και όσους bloggers μου συμπαραστάθηκαν.

Σήμερα επισκεύτηκα τον γιατρό μου και τα νέα ήταν ανάμεικτα: Η πρόοδος μου είναι πολύ καλή αλλά δεν μπορώ ακόμα να οδηγήσω ή να μείνω μόνος μου.