Η (εκλογική) μητέρα όλων των μαχών.

Σήμερα στις Η.Π.Α. γίνονται οι εκλογές για την επιλογή του επόμενου πλανητάρχη. Όπως κάθε φορά ο υποψήφιος των Δημοκρατικών θα αντιμετωπίσει τον αντίστοιχο των Ρεπουμπλικανών. Η δικιά μου επιλογή είναι αυτονόητη για κάποιον Ευρωπαίο: CHANGE WE CAN! Go Barrack go!

Την επιλογή μου δεν την κέρδισε τόσο πολύ ο Ομπάμα όσο την έχασε η καρικατούρα του καουμπόυ που ονομάζεται McCain, πόσο μάλλον που επέλεξε τη τσούλα την Πάλιν για αντιπρόεδρο.

Υ.Γ. 1 Ένα τραγικό (αν εκλεγεί) ανέκδοτο που κυκλοφορεί σχετικά με το "γουρούνι που φοράει κραγιόν": Κάτα την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατίας η πάλιν επισκεύτηκε τα γραφεία του Ο.Η.Ε. στην Νέα Υόρκη. Βγαίνοντας από τα γραφεία οι δημοσιογράφοι την ρώτησαν πως της φάνηκε σαν εμπειρία. Αυτή απάντησε πωε της άρεσε πολύ η επαφή με ανθρώπους από τόσους διαφορετικούς πολιτισμούς αλλά δεν της άρεσε καθόλου που δούλευαν τόσο λίγοι Αμερικάνοι για αυτό όταν εκλεγεί θα φροντίσει να το αλλάξει. Με την Palin θα πεθυμήσουμε τον "statesman" Bush...

Υ.Γ. 2 Εϊχα σκοπό να γράψω ένα μεγάλο και καλό post για τις Αμερικάνικες εκλογές και μάλιστα κρατούσα links από άρθρα σε ένα αρχείο notepad, αλλά όπως λένε και στις Η.Π.Α. me being me έμεινα με το αρχείο στο pc μου.

Υ.Γ. 3 Ένα ανέκδοτο που κυκλοφόρησε τελευταία: "Η σκηνή λαμβάνει χώρα στον Παράδεισο όπου ο Άγιος Πέτρος ελέγχει όλους όσοι θέλουν να μπουν μέσα. Ρωτάει, λοιπόν, τον επόμενο:
- "Ποιος είσαι και τί έκανες στη Γη;"
- "Είμαι ο Μπάρακ Ομπάμα και ήμουν ο πρώτος μαύρος πρόεδρος των ΗΠΑ!"
- "Πλάκα μού κάνεις;;; Μαύρος πρόεδρος στις ΗΠΑ;;;"
- "Ναι, σοβαρά μιλάω!"
- "Και πότε έγινε αυτό;"
- "Πριν από πέντε λεπτά"."