Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009

Η Εκδίκηση του χωριού.

Σημειώνω πως έχω ζήσει όλη τη ζωή μου σε πολείς. Για την ακρίβεια σε δύο, στην Αθήνα και στις Βρυξέλλες με αποτέλεσμα να μην μπορώ να ζω σε μικρές πόλεις μιας ανάμεσα στα πολλά άλλα μου αρέσει η ανωνυμία.

Επίσης θέλω να σημειώσω πως δεν έχω ένα τόπο καταγωγής μιας και τα ανήψια μου γεννήθηκαν στις Βρυξέλλες, όπου ζει η αδελφή μου. Εγώ και η αδελφή μου γεννηθήκαμε στην Αθήνα. Η μητέρα μου στη Μεσσηνιακή Μάνη, η γιαγιά μου γεννήθηκε στον Μεσσηνιακό κάμπο και ο παππούς μου στην Ιστανμπούλ. Ο πατέρας μου γεννήθηκε σε ένα χωριό στο νομό Σερρών, ο παππούς μου σε ένα χωριό ανάμεσα στη Λαμία και στο Καρπενήσι και η γιαγιά μου στην Ευρωπαϊκή Τουρκία. Από όλα αυτά τα μέρη, δεμένος συναισθηματικά είμαι περισσότερο με τις Βρυξέλλες μιας και μεγάλωσα εκεί και με τη Μεσσηνία μιας και είμαστε περισσότεροι δεμένοι με το σόι της Μητέρας μου.

Πριν από λίγο πήγα να αγοράσω ένα κουλούρι σε ένα μαγαζί που ονομάζεται: το Χωριάτικο και ήταν η έμπνευση για αυτό το ποστ.

Οι περισσότεροι γνωρίζουμε πως η χώρα μας (δυστυχώς) δεν γνώρισε τη Βιομηχανική Επανάσταση με αποτέλεσμα η αστυφυλία να εκδηλώθεί, με καθυστέρηση, τον 20ο αιώνα, όπου πάρα πολλοί συμπατριώτες μας έφυγαν από τα χωριά τους και πήγαν, πάνω από όλα, στις δύο μεγάλες πόλεις της χώρας μας.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία νοσταλγία για το χωριό. Σε πάρα πολλά μαγαζιά που σχετίζονται με το φαγητό υπάρχουν επιλογές που έχουν σαν επίθετο τη λέξη χωριό ή κάποιο παράγωγό της. Δεν αναφέρωμαι στην χωριάτικη σαλάτα αλλά σε όλα τα άλλα προϊόντα.

Το Χωριάτικο είναι πράγματι χωριάτικο μιας και όχι μόνο έχει ιστοτόπο αλλά και 12 υποκαταστήματα :P

13 σχόλια:

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Τις τελευταίες μέρες έχω σταματήσει το μπλογκάρισμα μιας και είναι στην Ελλάδα τα ανήψια μου άρα δεν έχω χρόνο...

mtryfo είπε...

Μπράβο σου αφοσιωμένε θείε....
να περνάς όμορφα και να χαρείς τα ανηψια σου οσο τά χεις κοντά σου...
οι δικοί μας αργούν... αρχές Σεπτέμβρη θα μας έρθουν...

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Τα χαίρομαι μην ανησυχείς :)

Με το καλό να έρθουν και τα δικά σου και ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ και σε εσένα.

Υ.Γ. νομίζω πως στην 3η Σεπτεμβρίου στην Αθήνα υπάρχουν δυο καταστήματα "Χωριάτικο"...

mahler76 είπε...

και ο δικός μου φούρνος χωριό λέγεται.
Οι κάτοικοι της Αθήνας ποτέ δεν την αγάπησαν αληθινά. Οι ίδιοι ή οι πρόγονοί τους ήρθαν εδώ από την φρικτή ανάγκη και παρέμειναν βλαστημώντας και βρίζοντας την τύχη τους. Πάντα θα αναπολούν το χωριό που έζησαν, μεγάλωσαν ή απλά το ονειρικό της φαντασίας τους χωριό.

BUTTERFLY είπε...

Καλε σε ποιο χωριο αναμεσα στη Λαμια και το Καρπενησι; Καπου εκει ειναι και το χωριο μου!

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

@mahler76
Έχεις δίκαιο αλλά είνται τραγικό κάποιος να αγαπάει περισσότερο το μέρος από όπου κατάγεται από αυτό στο οποίο ζει.

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

@BUTTERFLY
Γαρδίκη Φθιώτιδας, το γνωρίζεις;

Σοφία είπε...

Εμείς εδώ πάλι είμαστε όλοι ένα μεγάλο χωριό... ακόμα και το Λονδίνο είναι πολλά χωριά ενωμένα... καμία σχέση με Ελλάδα.

Anestis Ketsetzidis είπε...

Τα χωριά ειναι οι ρίζες μας.
Καλή εβδομάδα.

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

@Σοφία
Ένα τεράσιο χωρίο...

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

@Ανεστης Θ. Κετσετζιδης
Ναι αλλά δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό.

giant13 είπε...

Και γω δεν είμαι από χωριό, αλλά νοσταλγώ τους χωμάτινους δρόμους της Τούμπας της παιδικής μου ηλικίας, που κάθε απόγευμα κατέβρεχε η ποτιστήρα (έτσι λέγαμε την υδροφόρα του δήμου) και μεις τρέχαμε ξυπόλητοι από πίσω.
Επαιζε και ο οδηγός μαζί μας.
Ανοιγε την πίεση ξαφνικά και μας έκανε λούτσα.
Τώρα όμως πρόοδος και μπετονοποίηση.
Ζήτω η αντιπαροχή.

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

@Giant13
Δεν έχω τέτοιες εμπειρίες μιας και η μικρότερη πόλη που έχω ζήσει είναι οι Βρυξέλλες. Είμαι όμως σίγουρος ότι πρωτιμάς τις πολυτέλειες της σημερινής πόλης, όπως εγώ.